γράφει : Σπύρος Χριστόπουλος
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να πρωτοστατήσει και της αυτοκριτικής για τις εκλογικές ήττες
Οι εργασίες της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ και η ομιλία του Αλέξη Τσίπρα στο φεστιβάλ της νεολαίας του κόμματος απέδειξαν αυτό που εν πολλοίς είναι ήδη γνωστό, ότι δηλαδή ο Αλέξης Τσίπρας είναι ο ΣΥΡΙΖΑ.
Και μπορεί ο ίδιος ο Τσίπρας να υποστήριξε πως «ο ΣΥΡΙΖΑ που ονειρευόμαστε δεν είναι τα κομματικά στελέχη, οι βουλευτές, οι τοπικοί άρχοντες, ο ΣΥΡΙΖΑ που ονειρευόμαστε δεν είναι ο Πρόεδρος του, δεν είμαι εγώ, ο ΣΥΡΙΖΑ είστε εσείς, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι οι άνθρωποι που τον στηρίζουν» αλλά δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι την παρούσα χρονική στιγμή ο Τσίπρας είναι η κύρια και βασική πηγή έμπνευσης στο ΣΥΡΙΖΑ.
Είναι το πρόσωπο που γοητεύει και που πείθει, που έχει απήχηση στον κόσμο και που μπορεί να υλοποιήσει τη διεύρυνση και το «άνοιγμα» του κόμματος προς την κοινωνία.
Είναι όμως εξίσου προφανές ότι δεν αρκεί να «τρέξει» μόνος του όλο αυτό το εγχείρημα και να φέρει εις πέρας το τεράστιο στοίχημα της μετεξέλιξης του ΣΥΡΙΖΑ.
Χρειάζονται και άλλα πολλά.
Όπως συλλογικά και οργανωμένα το κόμμα να κάνει τις δικές του υπερβάσεις του και να αποφασίσει το ποια θα πρέπει να είναι η επόμενη ημέρα του.
Θα πρέπει δημιουργικά να σχεδιάσει το πολιτικό του μέλλον, να προσδιορίσει το πολιτικό του στίγμα, να ξεκαθαρίσει σε ποιους πολίτες απευθύνεται, καθώς και το πώς και τι θέλει να πετύχει.
Και αυτό θα πρέπει να το κάνει με τρόπο που να πείθει και να ελκύει τον πολίτη.
Και εδώ θα πρέπει να αξιοποιηθεί η εμπειρία των τεσσάρων ετών της διακυβέρνησης και της τριβής με την εξουσία, έτσι ώστε οι προτεινόμενες προτάσεις και σκέψεις να «πατούν στην πραγματικότητα» και να μην είναι ένα συνονθύλευμα από «αυταπάτες».
Και βέβαια είναι επιτακτικό ο ΣΥΡΙΖΑ να κάνει μια επί της ουσίας αυτοκριτική για τις δύο μεγάλες ήττες που υπέστη τον περασμένο Μάιο στις ευρωεκλογές και τον περασμένο Ιούλιο στις βουλευτικές εκλογές.
Να αναζητήσει τα λάθη, τις λάθος κινήσεις, τις λάθος αποφάσεις, τους λάθος χειρισμούς, ενδεχομένως και τα λάθος πρόσωπα και συμπεριφορές.
Θα ήταν ενδεχομένως καλύτερα τη συζήτηση αυτή να την ανοίξει ο ίδιος ο Τσίπρας.
Ίσως γιατί είναι και ο μόνος που μπορεί να το κάνει χωρίς να ανοίξει μια μεγάλη «πληγή» στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ.
Ή αν ανοίξει, να μπορέσει στη συνέχεια να τη διαχειριστεί.
Είναι όμως αναγκαίο να γίνει εάν ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει πράγματι να σταθεί απέναντι στη ΝΔ.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, αν και «παίζει» μόνη της, έχει όλα τα δύσκολα μπροστά της.
Τα εύκολα που έλεγε προεκλογικά και που της έδωσαν τις εκλογικές νίκες, έχει αρχίσει η ίδια διά στόματος του κ.Μητσοτάκη να τα μαζεύει.
Και τα έτοιμα τελείωσαν.
Και πλέον όλοι θα εστιάσουν στα σημαντικά που δεν είναι άλλα από την οικονομία, την εργασία, την ανεργία.
Ο Τσίπρας σήμανε την αντεπίθεση και σχεδιάζει τα επόμενα βήματα.
Θα καταφέρει να τον ακολουθήσει και ο ΣΥΡΙΖΑ;
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Και μπορεί ο ίδιος ο Τσίπρας να υποστήριξε πως «ο ΣΥΡΙΖΑ που ονειρευόμαστε δεν είναι τα κομματικά στελέχη, οι βουλευτές, οι τοπικοί άρχοντες, ο ΣΥΡΙΖΑ που ονειρευόμαστε δεν είναι ο Πρόεδρος του, δεν είμαι εγώ, ο ΣΥΡΙΖΑ είστε εσείς, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι οι άνθρωποι που τον στηρίζουν» αλλά δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι την παρούσα χρονική στιγμή ο Τσίπρας είναι η κύρια και βασική πηγή έμπνευσης στο ΣΥΡΙΖΑ.
Είναι το πρόσωπο που γοητεύει και που πείθει, που έχει απήχηση στον κόσμο και που μπορεί να υλοποιήσει τη διεύρυνση και το «άνοιγμα» του κόμματος προς την κοινωνία.
Είναι όμως εξίσου προφανές ότι δεν αρκεί να «τρέξει» μόνος του όλο αυτό το εγχείρημα και να φέρει εις πέρας το τεράστιο στοίχημα της μετεξέλιξης του ΣΥΡΙΖΑ.
Χρειάζονται και άλλα πολλά.
Όπως συλλογικά και οργανωμένα το κόμμα να κάνει τις δικές του υπερβάσεις του και να αποφασίσει το ποια θα πρέπει να είναι η επόμενη ημέρα του.
Θα πρέπει δημιουργικά να σχεδιάσει το πολιτικό του μέλλον, να προσδιορίσει το πολιτικό του στίγμα, να ξεκαθαρίσει σε ποιους πολίτες απευθύνεται, καθώς και το πώς και τι θέλει να πετύχει.
Και αυτό θα πρέπει να το κάνει με τρόπο που να πείθει και να ελκύει τον πολίτη.
Και εδώ θα πρέπει να αξιοποιηθεί η εμπειρία των τεσσάρων ετών της διακυβέρνησης και της τριβής με την εξουσία, έτσι ώστε οι προτεινόμενες προτάσεις και σκέψεις να «πατούν στην πραγματικότητα» και να μην είναι ένα συνονθύλευμα από «αυταπάτες».
Και βέβαια είναι επιτακτικό ο ΣΥΡΙΖΑ να κάνει μια επί της ουσίας αυτοκριτική για τις δύο μεγάλες ήττες που υπέστη τον περασμένο Μάιο στις ευρωεκλογές και τον περασμένο Ιούλιο στις βουλευτικές εκλογές.
Να αναζητήσει τα λάθη, τις λάθος κινήσεις, τις λάθος αποφάσεις, τους λάθος χειρισμούς, ενδεχομένως και τα λάθος πρόσωπα και συμπεριφορές.
Θα ήταν ενδεχομένως καλύτερα τη συζήτηση αυτή να την ανοίξει ο ίδιος ο Τσίπρας.
Ίσως γιατί είναι και ο μόνος που μπορεί να το κάνει χωρίς να ανοίξει μια μεγάλη «πληγή» στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ.
Ή αν ανοίξει, να μπορέσει στη συνέχεια να τη διαχειριστεί.
Είναι όμως αναγκαίο να γίνει εάν ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει πράγματι να σταθεί απέναντι στη ΝΔ.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, αν και «παίζει» μόνη της, έχει όλα τα δύσκολα μπροστά της.
Τα εύκολα που έλεγε προεκλογικά και που της έδωσαν τις εκλογικές νίκες, έχει αρχίσει η ίδια διά στόματος του κ.Μητσοτάκη να τα μαζεύει.
Και τα έτοιμα τελείωσαν.
Και πλέον όλοι θα εστιάσουν στα σημαντικά που δεν είναι άλλα από την οικονομία, την εργασία, την ανεργία.
Ο Τσίπρας σήμανε την αντεπίθεση και σχεδιάζει τα επόμενα βήματα.
Θα καταφέρει να τον ακολουθήσει και ο ΣΥΡΙΖΑ;
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών