γράφει : Νίκος Κονδυλόπουλος
Ο αθόρυβος πόλεμος των ΗΠΑ - Ιράν μετατρέπεται ξαφνικά σε εξέγερση του Ιράκ
Οι τελευταίες ημέρες έχουν δείξει ότι ο συνεχιζόμενος πόλεμος μεταξύ ΗΠΑ και Ιράν πλήττει έντονα ολόκληρη την περιοχή.
Αυτό είναι πλέον εμφανές στο Ιράκ, όπου περισσότεροι από 105 άνθρωποι σκοτώθηκαν και χιλιάδες τραυματίστηκαν κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων που έλαβαν χώρα στη Βαγδάτη και τις νότιες σιιτικές πόλεις, όπως οι Amara, Nasririyeh, Basrah, Najaf και Karbalaa.
Παρόμοιες διαδηλώσεις θα μπορούσαν να εκδηλωθούν στη Βηρυτό και άλλες πόλεις του Λιβάνου λόγω της ομοιότητας των οικονομικών συνθηκών στις δύο χώρες.
Η κρίσιμη οικονομική κατάσταση στη Μέση Ανατολή προσφέρει γόνιμο έδαφος για εξεγέρσεις που οδηγούν σε γενικό χάος.
Το Ιράκ αποτελεί σημείο «κλειδί» λόγω της θέσης του, μετά την κατοχή της χώρας του 2003 από τις ΗΠΑ, τόσο ως σύμμαχος του Ιράν όσο και ως σύμμαχο των ΗΠΑ. Ο Πρωθυπουργός Adel Abdel Mahdi μέχρι τώρα έχει «οπλισθεί» με το άρθρο 8 του Συντάγματος, επιδιώκοντας να διατηρήσει το Ιράκ ως σταθμό εξισορρόπησης μεταξύ όλων των συμμάχων και γειτονικών χωρών και να εμποδίσει την περιοχή της Μεσοποταμία να γίνει πεδίο μάχης για συγκρούσεις μεταξύ των ΗΠΑ και του Ιράν ή της Σαουδικής Αραβίας Αραβία και Ιράν.
Παρά τις προσπάθειες των αξιωματούχων της Βαγδάτης, η επιδείνωση της εγχώριας οικονομικής κατάστασης στο Ιράκ ώθησε τη χώρα σε κατάσταση συγκρίσιμη με αυτή των χωρών της Μέσης Ανατολής που επλήγησαν από τη λεγόμενη «αραβική άνοιξη».
Υποστηριζόμενοι από πραγματικές διαμαρτυρίες, όπως η έλλειψη ευκαιριών απασχόλησης και η έντονη διαφθορά, οι εγχώριες εξεγέρσεις χειρίστηκαν από ξένες υπηρεσίες για αλλαγής καθεστώτος.
Αυτές οι προσπάθειες βρίσκονται σε εξέλιξη στη Συρία από το 2011.
Η Βαγδάτη πιστεύει ότι οι ξένες και περιφερειακές χώρες εκμεταλλεύτηκαν τα δικαιολογημένα αιτήματα του πληθυσμού του Ιράκ να εφαρμόσουν το δικό τους πρόγραμμα, με καταστροφικές συνέπειες για τις εν λόγω χώρες.
Πηγές από το γραφείο του Ιρακινού Πρωθυπουργού δήλωσαν ότι «οι πρόσφατες διαδηλώσεις είχαν προγραμματιστεί πριν από μερικούς μήνες.
Ο πρωθυπουργός έχει κληρονομήσει το διεφθαρμένο σύστημα που έχει αναπτυχθεί από το 2003.
Εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια έχουν διοχετευθεί στις τσέπες των διεφθαρμένων πολιτικών.
Επιπλέον, ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας δεν χρησιμοποίησε μόνο το σύνολο των πόρων της χώρας, αλλά υποχρέωσε το Ιράκ να δανειστεί δισεκατομμύρια δολάρια για την ανασυγκρότηση των δυνάμεων ασφαλείας και άλλων βασικών αναγκών της χώρας».
Οι τελευταίες διαδηλώσεις έπρεπε να είναι ειρηνικές και νόμιμες επειδή οι άνθρωποι έχουν το δικαίωμα να εκφράσουν τη δυσαρέσκεια, τις ανησυχίες τους και την απογοήτευσή τους.
Ωστόσο, η πορεία των γεγονότων έδειξε διαφορετικό στόχο.
Δεκαέξι μέλη των δυνάμεων ασφαλείας σκοτώθηκαν μαζί με δεκάδες πολίτες και πολλά κυβερνητικά και κτίρια πυρπολήθηκαν και καταστράφηκαν ολοσχερώς.
Αυτό το είδος συμπεριφοράς έχει οδηγήσει εσφαλμένα από τα πραγματικά παράπονα του πληθυσμού σε μια καταστροφική πορεία, δημιουργώντας χάος στη χώρα.
Ποιος ωφελείται από την ασυδοσία στο Ιράκ;
Οι αναταραχές στις ιρακινές πόλεις συμπίπτουν με μια απόπειρα δολοφονίας εναντίον του ιρανού Soleimani.
Πηγές πιστεύουν ότι η «απόπειρα δολοφονίας εναντίον του διοικητή της ιρανικής Ταξιαρχίας IRGC-Quds Qasem Soleimani δεν είναι μια καθαρή σύμπτωση, αλλά σχετίζεται με γεγονότα στο Ιράκ».
«Ο Soleimani ήταν στο Ιράκ κατά την επιλογή των βασικών ηγετών της χώρας.
Έχει μεγάλη επιρροή, όπως οι Αμερικανοί που έχουν τους δικούς τους ανθρώπους. Εάν απομακρυνθεί ο Soleimani, όσοι μπορεί να έχουν βρεθεί πίσω από τις πρόσφατες αναταραχές μπορεί να πιστεύουν ότι θα προκαλέσει αρκετή σύγχυση στο Ιράκ και το Ιράν, επιτρέποντας έτσι ένα πιθανό πραξικόπημα που διεξάγεται από στρατιωτικούς ή ενθαρρύνεται από τις ξένες δυνάμεις, τη Σαουδική Αραβία και τις ΗΠΑ σε αυτήν την περίπτωση.
Η δολοφονία του Soleimani, στο μυαλό των ξένων υπηρεσιών, θα μπορούσε να οδηγήσει σε χάος, με αποτέλεσμα τη μείωση της ιρανικής επιρροής στο Ιράκ», ανέφεραν οι ίδιες πηγές.
Οι πρόσφατες αποφάσεις του Abdel Mahdi τον έκαναν εξαιρετικά αντιδημοφιλή στις ΗΠΑ.
Έχει κηρύξει το Ισραήλ υπεύθυνο για την καταστροφή των πέντε αποθηκών των ιρακινών δυνάμεων ασφαλείας, Hashd al-Shaabi και τη δολοφονία ενός διοικητή στα σύνορα Ιράκ-Συρίας.
Άνοιξε το πέρασμα στο al-Qaem μεταξύ Ιράκ και Συρίας, προκαλώντας για τη δυσαρέσκεια της αμερικανικής πρεσβείας στη Βαγδάτη, οι αξιωματικοί της οποίας εξέφρασαν την ενόχλησή τους στους Ιρακινούς αξιωματούχους.
Εξέφρασε την προθυμία του να αγοράσει το S-400 και άλλο στρατιωτικό υλικό από τη Ρωσία.
Ο Abdel Mahdi συμφώνησε με την Κίνα να ανακατασκευάσει βασικές υποδομές με αντάλλαγμα πετρέλαιο και έδωσε μια συμφωνία ηλεκτρικής ενέργειας ύψους 284 εκατ. δολαρίων σε μια γερμανική και όχι μια αμερικανική εταιρεία.
Ο πρωθυπουργός του Ιράκ αρνήθηκε να συμμορφωθεί με τις κυρώσεις των ΗΠΑ και εξακολουθεί να αγοράζει πετρέλαιο από το Ιράν ενισχύοντας την ιρανική οικονομία.
Τέλος, ο Abdel Mahdi προσπαθεί να μεσολαβήσει μεταξύ του Ιράν και της Σαουδικής Αραβίας και ως εκ τούτου δείχνει την πρόθεσή του να κρατήσει απόσταση από τους αμερικανικούς στόχους και πολιτικές στη Μέση Ανατολή.
Ο Abdel Mahdi ανέλαβε τη διακυβέρνηση στο Ιράκ όταν η οικονομία ήταν σε καταστροφικό επίπεδο.
Αγωνίζεται στο πρώτο έτος διακυβέρνησής του, παρόλο που το Ιράκ θεωρείται ότι έχει το τέταρτο μεγαλύτερο από τα παγκόσμια αποθέματα πετρελαίου. Το ένα τέταρτο των περισσότερων από 40 εκατομμυρίων ανθρώπων του Ιράκ ζει σε επίπεδο φτώχειας.
Το Marjaiya στο Najaf παρενέβη για να ηρεμήσει την κατάσταση, δείχνοντας την ικανότητά του να ελέγχει τον όχλο.
Ο εκπρόσωπός του στο Karbalaa Sayyed Ahmad al-Safi υπογραμμίζει τη σημασία της καταπολέμησης της διαφθοράς και τη δημιουργία μιας ανεξάρτητης επιτροπής που θα επαναφέρει τη χώρα στη διαδρομή.
Ο κ. Al-Safi δήλωσε ότι ήταν απαραίτητο να αρχίσουν σοβαρές μεταρρυθμίσεις και ζήτησε από το Κοινοβούλιο, ειδικότερα τον «μεγαλύτερο συνασπισμό», να αναλάβει την ευθύνη του.
Η μεγαλύτερη πολιτική ομάδα ανήκει στον Sayyed Moqtada al-Sadr, με 53 βουλευτές.
Ο Moqtada δήλωσε - αντίθετα με ό, τι ελπίζει η Marjaiya - την αναστολή της ομάδας του από το κοινοβούλιο αντί να αναλάβει τις ευθύνες του.
Ο Moqtada ζητεί πρόωρες εκλογές, εκλογές όπου δεν αναμένεται να συγκεντρώσει περισσότερους από 12-15 βουλευτές.
Ο Al-Sadr, ο οποίος επισκέπτεται τη Σαουδική Αραβία και το Ιράν χωρίς στρατηγικό στόχο, προσπαθεί να οδηγήσει το άλογο της διαμαρτυρίας, ώστε να μπορέσει να επωφεληθεί από τα δίκαια αιτήματα των διαδηλωτών.
Ο πρωθυπουργός Abdel Mahdi δεν έχει το μαγικό ραβδί, αλλά οι πολίτες δεν μπορούν να περιμένουν πολύ.
Η κρίσιμη οικονομική κατάσταση καθιστά τη Μέση Ανατολή ευάλωτη σε αναταραχές.
Οι περισσότερες χώρες υποφέρουν λόγω των αμερικανικών κυρώσεων για το Ιράν και των τερατώδους χρηματοοικονομικών δαπανών για τα αμερικανικά όπλα.
Ο Αμερικανός πρόεδρος Donald Trump προσπαθεί σκληρά να αδειάσει τις τσέπες των αραβικών ηγετών και να κρατήσει το Ιράν ως το βασικό σκιάχτρο για να στραγγίξει τα οικονομικά του Κόλπου.
Ο πόλεμος της Σαουδικής Αραβίας στην Υεμένη είναι επίσης ένας αποσταθεροποιητικός παράγοντας στη Μέση Ανατολή, επιτρέποντας αρκετό περιθώριο για ένταση και αντιπαράθεση.
Το Ιράκ φαίνεται να κατευθύνεται προς την αστάθεια ως μια πτυχή του πολυδιάστατου πολέμου των ΗΠΑ στο Ιράν.
Οι ΗΠΑ απαιτούν υποστήριξη και αλληλεγγύη από τον Κόλπο και τις αραβικές χώρες για να σταθούν πίσω από τα σχέδιά της.
Το Ιράκ δεν συμμορφώνεται με όλες τις απαιτήσεις των ΗΠΑ.
Το ιρακινό κοινοβούλιο και τα πολιτικά κόμματα αντιπροσωπεύουν την πλειοψηφία του πληθυσμού. η αλλαγή του καθεστώτος είναι απίθανο, αλλά οι γειτονικές χώρες και οι ΗΠΑ θα συνεχίσουν να εκμεταλλεύονται εγχώριες διαμαρτυρίες.
Δεν είναι σαφές εάν ο Abdel Mahdi θα καταφέρει να κρατήσει το Ιράκ σταθερό. Αυτό που είναι ξεκάθαρο είναι ότι οι εντάσεις μεταξύ ΗΠΑ και Ιράν δεν διακυβεύουν καμία χώρα στη Μέση Ανατολή.
kondylopoulos@yahoo.com
www.bankingnews.gr
Αυτό είναι πλέον εμφανές στο Ιράκ, όπου περισσότεροι από 105 άνθρωποι σκοτώθηκαν και χιλιάδες τραυματίστηκαν κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων που έλαβαν χώρα στη Βαγδάτη και τις νότιες σιιτικές πόλεις, όπως οι Amara, Nasririyeh, Basrah, Najaf και Karbalaa.
Παρόμοιες διαδηλώσεις θα μπορούσαν να εκδηλωθούν στη Βηρυτό και άλλες πόλεις του Λιβάνου λόγω της ομοιότητας των οικονομικών συνθηκών στις δύο χώρες.
Η κρίσιμη οικονομική κατάσταση στη Μέση Ανατολή προσφέρει γόνιμο έδαφος για εξεγέρσεις που οδηγούν σε γενικό χάος.
Το Ιράκ αποτελεί σημείο «κλειδί» λόγω της θέσης του, μετά την κατοχή της χώρας του 2003 από τις ΗΠΑ, τόσο ως σύμμαχος του Ιράν όσο και ως σύμμαχο των ΗΠΑ. Ο Πρωθυπουργός Adel Abdel Mahdi μέχρι τώρα έχει «οπλισθεί» με το άρθρο 8 του Συντάγματος, επιδιώκοντας να διατηρήσει το Ιράκ ως σταθμό εξισορρόπησης μεταξύ όλων των συμμάχων και γειτονικών χωρών και να εμποδίσει την περιοχή της Μεσοποταμία να γίνει πεδίο μάχης για συγκρούσεις μεταξύ των ΗΠΑ και του Ιράν ή της Σαουδικής Αραβίας Αραβία και Ιράν.
Παρά τις προσπάθειες των αξιωματούχων της Βαγδάτης, η επιδείνωση της εγχώριας οικονομικής κατάστασης στο Ιράκ ώθησε τη χώρα σε κατάσταση συγκρίσιμη με αυτή των χωρών της Μέσης Ανατολής που επλήγησαν από τη λεγόμενη «αραβική άνοιξη».
Υποστηριζόμενοι από πραγματικές διαμαρτυρίες, όπως η έλλειψη ευκαιριών απασχόλησης και η έντονη διαφθορά, οι εγχώριες εξεγέρσεις χειρίστηκαν από ξένες υπηρεσίες για αλλαγής καθεστώτος.
Αυτές οι προσπάθειες βρίσκονται σε εξέλιξη στη Συρία από το 2011.
Η Βαγδάτη πιστεύει ότι οι ξένες και περιφερειακές χώρες εκμεταλλεύτηκαν τα δικαιολογημένα αιτήματα του πληθυσμού του Ιράκ να εφαρμόσουν το δικό τους πρόγραμμα, με καταστροφικές συνέπειες για τις εν λόγω χώρες.
Πηγές από το γραφείο του Ιρακινού Πρωθυπουργού δήλωσαν ότι «οι πρόσφατες διαδηλώσεις είχαν προγραμματιστεί πριν από μερικούς μήνες.
Ο πρωθυπουργός έχει κληρονομήσει το διεφθαρμένο σύστημα που έχει αναπτυχθεί από το 2003.
Εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια έχουν διοχετευθεί στις τσέπες των διεφθαρμένων πολιτικών.
Επιπλέον, ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας δεν χρησιμοποίησε μόνο το σύνολο των πόρων της χώρας, αλλά υποχρέωσε το Ιράκ να δανειστεί δισεκατομμύρια δολάρια για την ανασυγκρότηση των δυνάμεων ασφαλείας και άλλων βασικών αναγκών της χώρας».
Οι τελευταίες διαδηλώσεις έπρεπε να είναι ειρηνικές και νόμιμες επειδή οι άνθρωποι έχουν το δικαίωμα να εκφράσουν τη δυσαρέσκεια, τις ανησυχίες τους και την απογοήτευσή τους.
Ωστόσο, η πορεία των γεγονότων έδειξε διαφορετικό στόχο.
Δεκαέξι μέλη των δυνάμεων ασφαλείας σκοτώθηκαν μαζί με δεκάδες πολίτες και πολλά κυβερνητικά και κτίρια πυρπολήθηκαν και καταστράφηκαν ολοσχερώς.
Αυτό το είδος συμπεριφοράς έχει οδηγήσει εσφαλμένα από τα πραγματικά παράπονα του πληθυσμού σε μια καταστροφική πορεία, δημιουργώντας χάος στη χώρα.
Ποιος ωφελείται από την ασυδοσία στο Ιράκ;
Οι αναταραχές στις ιρακινές πόλεις συμπίπτουν με μια απόπειρα δολοφονίας εναντίον του ιρανού Soleimani.
Πηγές πιστεύουν ότι η «απόπειρα δολοφονίας εναντίον του διοικητή της ιρανικής Ταξιαρχίας IRGC-Quds Qasem Soleimani δεν είναι μια καθαρή σύμπτωση, αλλά σχετίζεται με γεγονότα στο Ιράκ».
«Ο Soleimani ήταν στο Ιράκ κατά την επιλογή των βασικών ηγετών της χώρας.
Έχει μεγάλη επιρροή, όπως οι Αμερικανοί που έχουν τους δικούς τους ανθρώπους. Εάν απομακρυνθεί ο Soleimani, όσοι μπορεί να έχουν βρεθεί πίσω από τις πρόσφατες αναταραχές μπορεί να πιστεύουν ότι θα προκαλέσει αρκετή σύγχυση στο Ιράκ και το Ιράν, επιτρέποντας έτσι ένα πιθανό πραξικόπημα που διεξάγεται από στρατιωτικούς ή ενθαρρύνεται από τις ξένες δυνάμεις, τη Σαουδική Αραβία και τις ΗΠΑ σε αυτήν την περίπτωση.
Η δολοφονία του Soleimani, στο μυαλό των ξένων υπηρεσιών, θα μπορούσε να οδηγήσει σε χάος, με αποτέλεσμα τη μείωση της ιρανικής επιρροής στο Ιράκ», ανέφεραν οι ίδιες πηγές.
Οι πρόσφατες αποφάσεις του Abdel Mahdi τον έκαναν εξαιρετικά αντιδημοφιλή στις ΗΠΑ.
Έχει κηρύξει το Ισραήλ υπεύθυνο για την καταστροφή των πέντε αποθηκών των ιρακινών δυνάμεων ασφαλείας, Hashd al-Shaabi και τη δολοφονία ενός διοικητή στα σύνορα Ιράκ-Συρίας.
Άνοιξε το πέρασμα στο al-Qaem μεταξύ Ιράκ και Συρίας, προκαλώντας για τη δυσαρέσκεια της αμερικανικής πρεσβείας στη Βαγδάτη, οι αξιωματικοί της οποίας εξέφρασαν την ενόχλησή τους στους Ιρακινούς αξιωματούχους.
Εξέφρασε την προθυμία του να αγοράσει το S-400 και άλλο στρατιωτικό υλικό από τη Ρωσία.
Ο Abdel Mahdi συμφώνησε με την Κίνα να ανακατασκευάσει βασικές υποδομές με αντάλλαγμα πετρέλαιο και έδωσε μια συμφωνία ηλεκτρικής ενέργειας ύψους 284 εκατ. δολαρίων σε μια γερμανική και όχι μια αμερικανική εταιρεία.
Ο πρωθυπουργός του Ιράκ αρνήθηκε να συμμορφωθεί με τις κυρώσεις των ΗΠΑ και εξακολουθεί να αγοράζει πετρέλαιο από το Ιράν ενισχύοντας την ιρανική οικονομία.
Τέλος, ο Abdel Mahdi προσπαθεί να μεσολαβήσει μεταξύ του Ιράν και της Σαουδικής Αραβίας και ως εκ τούτου δείχνει την πρόθεσή του να κρατήσει απόσταση από τους αμερικανικούς στόχους και πολιτικές στη Μέση Ανατολή.
Ο Abdel Mahdi ανέλαβε τη διακυβέρνηση στο Ιράκ όταν η οικονομία ήταν σε καταστροφικό επίπεδο.
Αγωνίζεται στο πρώτο έτος διακυβέρνησής του, παρόλο που το Ιράκ θεωρείται ότι έχει το τέταρτο μεγαλύτερο από τα παγκόσμια αποθέματα πετρελαίου. Το ένα τέταρτο των περισσότερων από 40 εκατομμυρίων ανθρώπων του Ιράκ ζει σε επίπεδο φτώχειας.
Το Marjaiya στο Najaf παρενέβη για να ηρεμήσει την κατάσταση, δείχνοντας την ικανότητά του να ελέγχει τον όχλο.
Ο εκπρόσωπός του στο Karbalaa Sayyed Ahmad al-Safi υπογραμμίζει τη σημασία της καταπολέμησης της διαφθοράς και τη δημιουργία μιας ανεξάρτητης επιτροπής που θα επαναφέρει τη χώρα στη διαδρομή.
Ο κ. Al-Safi δήλωσε ότι ήταν απαραίτητο να αρχίσουν σοβαρές μεταρρυθμίσεις και ζήτησε από το Κοινοβούλιο, ειδικότερα τον «μεγαλύτερο συνασπισμό», να αναλάβει την ευθύνη του.
Η μεγαλύτερη πολιτική ομάδα ανήκει στον Sayyed Moqtada al-Sadr, με 53 βουλευτές.
Ο Moqtada δήλωσε - αντίθετα με ό, τι ελπίζει η Marjaiya - την αναστολή της ομάδας του από το κοινοβούλιο αντί να αναλάβει τις ευθύνες του.
Ο Moqtada ζητεί πρόωρες εκλογές, εκλογές όπου δεν αναμένεται να συγκεντρώσει περισσότερους από 12-15 βουλευτές.
Ο Al-Sadr, ο οποίος επισκέπτεται τη Σαουδική Αραβία και το Ιράν χωρίς στρατηγικό στόχο, προσπαθεί να οδηγήσει το άλογο της διαμαρτυρίας, ώστε να μπορέσει να επωφεληθεί από τα δίκαια αιτήματα των διαδηλωτών.
Ο πρωθυπουργός Abdel Mahdi δεν έχει το μαγικό ραβδί, αλλά οι πολίτες δεν μπορούν να περιμένουν πολύ.
Η κρίσιμη οικονομική κατάσταση καθιστά τη Μέση Ανατολή ευάλωτη σε αναταραχές.
Οι περισσότερες χώρες υποφέρουν λόγω των αμερικανικών κυρώσεων για το Ιράν και των τερατώδους χρηματοοικονομικών δαπανών για τα αμερικανικά όπλα.
Ο Αμερικανός πρόεδρος Donald Trump προσπαθεί σκληρά να αδειάσει τις τσέπες των αραβικών ηγετών και να κρατήσει το Ιράν ως το βασικό σκιάχτρο για να στραγγίξει τα οικονομικά του Κόλπου.
Ο πόλεμος της Σαουδικής Αραβίας στην Υεμένη είναι επίσης ένας αποσταθεροποιητικός παράγοντας στη Μέση Ανατολή, επιτρέποντας αρκετό περιθώριο για ένταση και αντιπαράθεση.
Το Ιράκ φαίνεται να κατευθύνεται προς την αστάθεια ως μια πτυχή του πολυδιάστατου πολέμου των ΗΠΑ στο Ιράν.
Οι ΗΠΑ απαιτούν υποστήριξη και αλληλεγγύη από τον Κόλπο και τις αραβικές χώρες για να σταθούν πίσω από τα σχέδιά της.
Το Ιράκ δεν συμμορφώνεται με όλες τις απαιτήσεις των ΗΠΑ.
Το ιρακινό κοινοβούλιο και τα πολιτικά κόμματα αντιπροσωπεύουν την πλειοψηφία του πληθυσμού. η αλλαγή του καθεστώτος είναι απίθανο, αλλά οι γειτονικές χώρες και οι ΗΠΑ θα συνεχίσουν να εκμεταλλεύονται εγχώριες διαμαρτυρίες.
Δεν είναι σαφές εάν ο Abdel Mahdi θα καταφέρει να κρατήσει το Ιράκ σταθερό. Αυτό που είναι ξεκάθαρο είναι ότι οι εντάσεις μεταξύ ΗΠΑ και Ιράν δεν διακυβεύουν καμία χώρα στη Μέση Ανατολή.
kondylopoulos@yahoo.com
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών