Η Ιστορία διδάσκει, μετά από τέτοιου είδους κρίσεις έρχονται τεκτονικές αλλαγές
Η πιο προβεβλημένη αναγκαιότητα των ημερών είναι η αυτοπροστασία μας.
Εκόντες άκοντες ακολουθούμε πιστά τις προσταγές και τα μέτρα που ανακοινώνονται, η απομόνωση, η υποχρεωτική καραντίνα επενδύονται με πλήθος επιχειρημάτων, με μια μόνιμη επωδό.
«Μείνετε σπίτι, έτσι προστατεύεις τον εαυτό σου και τους γύρω σου».
Για κάθε τι που λέγεται, υπάρχει πάντα και μια δεύτερη ανάγνωση, αν αυτή η δεύτερη ανάγνωση είναι αληθής ή ψευδής, είναι ένα αναπάντητο φιλοσοφικό ερώτημα.
Δεν αμφισβητείται η καλή πρόθεση των Κυβερνώντων (δεν αναφέρομαι μόνο στη χώρα μας) όπου γης, ότι με την εξαγγελία των μέτρων, προσπαθούν να σώσουν ζωές.
Ο ΙΟΣ όπως δείχνουν τα στατιστικά στοιχεία που ανακοινώνονται από όλες τις χώρες, θα μπορούσε να μην είναι θανατηφόρος, αν τα υφιστάμενα ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΥΓΕΙΑΣ, είχαν τίς δυνατότητες αντιμετώπισης μιας προσέλευσης ασθενών σε αυτά μεγαλύτερης της συνήθους.
Οι εκκλήσεις των Κυβερνώντων και τα μέτρα, δημιουργούν ένα ανάχωμα για την μη κατάρρευση των ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ ΥΓΕΙΑΣ και του λεγόμενου πλέον Κράτους Πρόνοιας.
Η σημερινή κρίση του ΙΟΥ ξεγυμνώνει και αποδυναμώνει όλα αυτά τα «ΦΕΤΙΧ», που μέχρι προχθές ρύθμιζαν τις ζωές μας.
Το πρώτο και ισχυρότερο ΦΕΤΙΧ η λεγόμενη και πολλαπλώς διαφημιζόμενη «αυτορρύθμιση της αγοράς» και η παγκόσμια διακυβέρνηση από τα Χρηματοπιστωτικά ιδρύματα ή τις αποκαλούμενες «αγορές».
Με την εμφάνιση της πανδημίας σώπασαν και μετέφεραν την ευθύνη αντιμετώπισης του προβλήματος στα «ΕΘΝΙΚΑ ΚΡΑΤΗ» και στις επί μέρους Κυβερνήσεις.
Μετέφεραν την ευθύνη σε αυτούς που μέχρι χθες λοιδορούσαν και με κάθε τρόπο, νόμιμο ή παράνομο, επέβαλαν στα Κράτη τις δικές τους επιθυμίες και αποφάσεις.
Συρρίκνωσαν στο ελάχιστο τις δυνατότητες άσκησης Εθνικών πολιτικών, στο όνομα της Παγκοσμιοποίησης, Υπερεθνικών Ενώσεων, των ελευθεριών δήθεν μετακίνησης κεφαλαίων και ανθρώπων και στον ασφυκτικό έλεγχο της νομισματικής πολιτικής.
Λοιδορούσαν και ευτέλιζαν ότι είχε Δημόσιο χαρακτήρα, για όλους εμάς είναι πολύ νωπές οι μνήμες πως μεταχειρίστηκαν την χώρα μας οι Ευρωπαίοι Εταίροι μας.
Το πρώτο δικό τους αιτούμενο η ιδιωτικοποίηση όλων των Δημόσιων αγαθών, δίκτυα τηλεφωνίας, λιμάνια, αεροδρόμια, ρεύμα, νερό, Τράπεζες και ακολουθούσαν η Υγεία, η Πρόνοια και η Ασφάλιση.
(Ας μην επικαλεστεί οποιοσδήποτε ότι αυτά δεν είναι δημόσια αγαθά)
Κατάφεραν να τα απαξιώσουν, με επιχειρήματα κακοδιοίκησης, ελλειμμάτων και πελατειακής λειτουργίας, ναι υπήρχαν προβλήματα, λύνεις το πρόβλημα, δεν το πετάς από το παράθυρο.
Είναι θανατηφόρος ο ΙΟΣ, όχι όμως μόνο για όλους εμάς, βέβαιο είναι πως θα είναι θανατηφόρος για το όλο Παγκόσμιο Σύστημα διακυβέρνησης που μας έχουν επιβάλλει.
Βέβαιο είναι πώς, αν όχι όλοι, αρκετοί θα σκεφτούν ξανά, ποιος πρέπει να ο ρόλος και η έκταση αρμοδιοτήτων του ΕΘΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ.
Θα αναρωτηθούν αρκετοί για το αν θα πρέπει ή όχι τα Δημόσια αγαθά να είναι στην ευθύνη του Κράτους.
Με τον σημερινό φόβο του θανάτου θα επανεξετάσουν αρκετοί αν θα πρέπει να έχουμε Δημόσια Νοσοκομεία που να καλύπτουν τις ανάγκες του πληθυσμού και με προβλέψεις εκτάκτων περιπτώσεων.
Θα τεθούν από αρκετούς, κάποια ερωτηματικά για την χρησιμότητα της ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ, με την μορφή την οποίαν έχει σήμερα και με τον τρόπο που λειτουργεί.
Ίσως θα πρέπει να τεθεί το ερώτημα, για το όφελος ποιων λειτουργεί;
Πολλαπλές είναι οι περιπτώσεις που για την χώρα μας, στα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε με τους γείτονες μας, ένιψε τας χείρας της.
Το ίδιο πράττει και τώρα με την κρίση του ΙΟΥ, ποια είναι η πολιτική της και γιατί όλες οι χώρες της ΕΝΩΣΗΣ να μην έχουν ενιαία μέτρα και οικονομική στήριξη.
Τα μέτρα δημοσιονομικής χαλάρωσης, ή η ευχέρεια χρήσης χρημάτων από το ΕΣΠΑ είναι και αυτά αποφάσεις διπλής ανάγνωσης, το κόστος τους θα το δούμε όταν περάσει η κρίση.
Το πιο τραγικό, άνθρωποι κατά εκατοντάδες χάνουν την ζωή τους και τα ανθρωπάκια των Αγορών ένα και μόνο μέλημα έχουν, πως δεν θα ζημιωθούν οι ΤΡΑΠΕΖΕΣ, αν τον χειμώνα που θα έλθει το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού θα έχει έντονα προβλήματα επιβίωσης δεν τους απασχολεί.
Η Ιστορία διδάσκει, μετά από τέτοιου είδους κρίσεις έρχονται τεκτονικές αλλαγές, επειδή όμως ο Καπιταλισμός έχει την μορφή χαμαιλέοντα, τρέμω με την σκέψη ότι αυτό που θα δούμε αύριο, μην τυχόν και είναι χειρότερο από το σημερινό.
Παρασκευάς Γιάννης
www.bankingnews.gr
Εκόντες άκοντες ακολουθούμε πιστά τις προσταγές και τα μέτρα που ανακοινώνονται, η απομόνωση, η υποχρεωτική καραντίνα επενδύονται με πλήθος επιχειρημάτων, με μια μόνιμη επωδό.
«Μείνετε σπίτι, έτσι προστατεύεις τον εαυτό σου και τους γύρω σου».
Για κάθε τι που λέγεται, υπάρχει πάντα και μια δεύτερη ανάγνωση, αν αυτή η δεύτερη ανάγνωση είναι αληθής ή ψευδής, είναι ένα αναπάντητο φιλοσοφικό ερώτημα.
Δεν αμφισβητείται η καλή πρόθεση των Κυβερνώντων (δεν αναφέρομαι μόνο στη χώρα μας) όπου γης, ότι με την εξαγγελία των μέτρων, προσπαθούν να σώσουν ζωές.
Ο ΙΟΣ όπως δείχνουν τα στατιστικά στοιχεία που ανακοινώνονται από όλες τις χώρες, θα μπορούσε να μην είναι θανατηφόρος, αν τα υφιστάμενα ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΥΓΕΙΑΣ, είχαν τίς δυνατότητες αντιμετώπισης μιας προσέλευσης ασθενών σε αυτά μεγαλύτερης της συνήθους.
Οι εκκλήσεις των Κυβερνώντων και τα μέτρα, δημιουργούν ένα ανάχωμα για την μη κατάρρευση των ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ ΥΓΕΙΑΣ και του λεγόμενου πλέον Κράτους Πρόνοιας.
Η σημερινή κρίση του ΙΟΥ ξεγυμνώνει και αποδυναμώνει όλα αυτά τα «ΦΕΤΙΧ», που μέχρι προχθές ρύθμιζαν τις ζωές μας.
Το πρώτο και ισχυρότερο ΦΕΤΙΧ η λεγόμενη και πολλαπλώς διαφημιζόμενη «αυτορρύθμιση της αγοράς» και η παγκόσμια διακυβέρνηση από τα Χρηματοπιστωτικά ιδρύματα ή τις αποκαλούμενες «αγορές».
Με την εμφάνιση της πανδημίας σώπασαν και μετέφεραν την ευθύνη αντιμετώπισης του προβλήματος στα «ΕΘΝΙΚΑ ΚΡΑΤΗ» και στις επί μέρους Κυβερνήσεις.
Μετέφεραν την ευθύνη σε αυτούς που μέχρι χθες λοιδορούσαν και με κάθε τρόπο, νόμιμο ή παράνομο, επέβαλαν στα Κράτη τις δικές τους επιθυμίες και αποφάσεις.
Συρρίκνωσαν στο ελάχιστο τις δυνατότητες άσκησης Εθνικών πολιτικών, στο όνομα της Παγκοσμιοποίησης, Υπερεθνικών Ενώσεων, των ελευθεριών δήθεν μετακίνησης κεφαλαίων και ανθρώπων και στον ασφυκτικό έλεγχο της νομισματικής πολιτικής.
Λοιδορούσαν και ευτέλιζαν ότι είχε Δημόσιο χαρακτήρα, για όλους εμάς είναι πολύ νωπές οι μνήμες πως μεταχειρίστηκαν την χώρα μας οι Ευρωπαίοι Εταίροι μας.
Το πρώτο δικό τους αιτούμενο η ιδιωτικοποίηση όλων των Δημόσιων αγαθών, δίκτυα τηλεφωνίας, λιμάνια, αεροδρόμια, ρεύμα, νερό, Τράπεζες και ακολουθούσαν η Υγεία, η Πρόνοια και η Ασφάλιση.
(Ας μην επικαλεστεί οποιοσδήποτε ότι αυτά δεν είναι δημόσια αγαθά)
Κατάφεραν να τα απαξιώσουν, με επιχειρήματα κακοδιοίκησης, ελλειμμάτων και πελατειακής λειτουργίας, ναι υπήρχαν προβλήματα, λύνεις το πρόβλημα, δεν το πετάς από το παράθυρο.
Είναι θανατηφόρος ο ΙΟΣ, όχι όμως μόνο για όλους εμάς, βέβαιο είναι πως θα είναι θανατηφόρος για το όλο Παγκόσμιο Σύστημα διακυβέρνησης που μας έχουν επιβάλλει.
Βέβαιο είναι πώς, αν όχι όλοι, αρκετοί θα σκεφτούν ξανά, ποιος πρέπει να ο ρόλος και η έκταση αρμοδιοτήτων του ΕΘΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ.
Θα αναρωτηθούν αρκετοί για το αν θα πρέπει ή όχι τα Δημόσια αγαθά να είναι στην ευθύνη του Κράτους.
Με τον σημερινό φόβο του θανάτου θα επανεξετάσουν αρκετοί αν θα πρέπει να έχουμε Δημόσια Νοσοκομεία που να καλύπτουν τις ανάγκες του πληθυσμού και με προβλέψεις εκτάκτων περιπτώσεων.
Θα τεθούν από αρκετούς, κάποια ερωτηματικά για την χρησιμότητα της ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ, με την μορφή την οποίαν έχει σήμερα και με τον τρόπο που λειτουργεί.
Ίσως θα πρέπει να τεθεί το ερώτημα, για το όφελος ποιων λειτουργεί;
Πολλαπλές είναι οι περιπτώσεις που για την χώρα μας, στα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε με τους γείτονες μας, ένιψε τας χείρας της.
Το ίδιο πράττει και τώρα με την κρίση του ΙΟΥ, ποια είναι η πολιτική της και γιατί όλες οι χώρες της ΕΝΩΣΗΣ να μην έχουν ενιαία μέτρα και οικονομική στήριξη.
Τα μέτρα δημοσιονομικής χαλάρωσης, ή η ευχέρεια χρήσης χρημάτων από το ΕΣΠΑ είναι και αυτά αποφάσεις διπλής ανάγνωσης, το κόστος τους θα το δούμε όταν περάσει η κρίση.
Το πιο τραγικό, άνθρωποι κατά εκατοντάδες χάνουν την ζωή τους και τα ανθρωπάκια των Αγορών ένα και μόνο μέλημα έχουν, πως δεν θα ζημιωθούν οι ΤΡΑΠΕΖΕΣ, αν τον χειμώνα που θα έλθει το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού θα έχει έντονα προβλήματα επιβίωσης δεν τους απασχολεί.
Η Ιστορία διδάσκει, μετά από τέτοιου είδους κρίσεις έρχονται τεκτονικές αλλαγές, επειδή όμως ο Καπιταλισμός έχει την μορφή χαμαιλέοντα, τρέμω με την σκέψη ότι αυτό που θα δούμε αύριο, μην τυχόν και είναι χειρότερο από το σημερινό.
Παρασκευάς Γιάννης
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών