Κρίσιμη η ιταλοισπανική στάση απέναντι στο δίδυμο Φινλανδίας – Ολλανδίας – Εάν δεν ανοίξει ο δρόμος για ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών μέσω ESM πιθανόν οι Ευρωπαίοι να δεχτούν στο μέλλον haircut στα δάνεια τους προς την Ελλάδα

Η δυνατότητα του ESM να παρεμβαίνει στις δευτερογενείς αγορές δεν είναι καινούργιο στοιχείο, ωστόσο την περασμένη Παρασκευή οι ηγέτες της Ευρωζώνης συμφώνησαν η παρέμβαση να μη γίνεται υπό τόσο αυστηρή επιτήρηση. Οι λεπτομέρειες της δράσης που θα μπορεί να αναλαμβάνει μελλοντικά ο ESM αναμένεται να αποφασιστούν στη συνάντηση των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης την ερχόμενη Δευτέρα. Οι κανόνες λειτουργίας του Μηχανισμού προβλέπουν ότι υπό κανονικές συνθήκες απαιτείται ομόφωνη απόφαση των κρατών-μελών της Ευρωζώνης προκειμένου να αποφασιστεί η οικονομική διάθεση ή άλλη παρέμβαση του ESM. Ωστόσο, υπάρχει ένα παραθυράκι, το οποίο προβλέπει ότι σε έκτακτες περιστάσεις, όταν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η ΕΚΤ κρίνουν ότι απειλείται η σταθερότητα της Ευρωζώνης, μπορεί να ληφθεί απόφαση «για τη χορήγηση ή την υλοποίηση χρηματοπιστωτικής συνδρομής» με «ειδική πλειοψηφία του 85% των ψήφων», όπως αναφέρεται στη συνθήκη του ESM.
Η φινλανδική κυβέρνηση ενημέρωσε χθες το Κοινοβούλιο της χώρας ότι πιθανώς να μπλοκάρει ενδεχόμενες μελλοντικές αποφάσεις του ESM να παρέμβει στις αγορές. Μάλιστα, η φινλανδική κυβέρνηση υποστήριξε ότι έχει την υποστήριξη και της ολλανδικής κυβέρνησης, θέτοντας μάλιστα εν αμφιβόλω τις προσπάθειες να εξευρεθεί λύση στην κρίση χρέους της ευρωζώνης.
Ένα δεύτερο ζήτημα είναι αν είναι εφικτή η απευθείας επανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Η Κομισιόν εκτίμησε ότι δεν απαιτείται τροποποίηση της Συνθήκης ESM, απλώς ομόφωνη απόφαση των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης. Η ομοφωνία όμως δεν πρέπει να θεωρείται επουδενί εξασφαλισμένη μετά τις ενστάσεις των γερμανικών δορυφόρων. Η απόφαση που στην ουσία αποκλιμάκωσε ελαφρώς τις πιέσεις τόσο στις ισπανικές όσο και στις ιταλικές τράπεζες απειλείται με το φινλανδο- ολλανδικό βέτο φέρνοντας στην ουσία την Ευρώπη στο σημείο που ήταν μία εβδομάδα νωρίτερα, δηλαδή πριν από τη Σύνοδο.
Αξίζει εδώ να σημειωθεί ότι για την Ελλάδα, το να ανοίξει ο δρόμος για την ανακεφαλαιοποίηση των ισπανικών και ιταλικών τραπεζών από τον ESM, μπορεί να άφηνε ανοιχτό και το ενδεχόμενο να ακολουθηθεί και η ίδια τακτική και για τη χώρα μας. Σε μία τέτοια περίπτωση, το δημόσιο χρέος δεν θα επιβαρυνόταν από το κόστος ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, δίνοντας μεγάλη ανάσα στην εξυπηρέτηση του. Μάλιστα, σύμφωνα με τους πρώτους υπολογισμούς, εάν επιβεβαιωθεί αυτό το σενάριο, το χρέος θα είχε υποχωρήσει κάτω από το 100% του ΑΕΠ μέχρι το 2020, από 120% που ήταν ο στόχος μετά το PSI. Αυτή η εξέλιξη σαφώς θα βελτίωνε την προοπτική διαχείρισης του ελληνικού χρέους, το οποίο αποτελεί ένα από τα βασικότερα προβλήματα της Ελλάδας. Σε διαφορετική περίπτωση, το πιθανότερο σενάριο σύμφωνα με τους αναλυτές είναι να προχωρήσει σε ένα ακόμη haircut του χρέους η ελληνική κυβέρνηση, αυτή τη φορά απέναντι στους θεσμικούς επενδυτές της.
Φυσικά, ακόμη και να εφαρμοστούν απρόσκοπτα οι αποφάσεις της Συνόδου στις περιπτώσεις των ισπανικών και ιταλικών τραπεζών, ή όποιων άλλων έχουν σημαντικά προβλήματα, αυτό δεν σημαίνει άμεσα ότι θα ισχύσει το ίδιο και για την Ελλάδα. Ήδη υπάρχει πρόβλεψη ότι οι αποφάσεις της Συνόδου δεν αφορούν τις χώρες οι οποίες ήδη βρίσκονται σε διαδικασία προσαρμογής με τη στήριξη των κεφαλαίων της ΕΕ και του ΔΝΤ. Ωστόσο, ανοίγει ο δρόμος της διαπραγμάτευσης, ο οποίος μπορεί να τεθεί σε ρεαλιστικότερη βάση σε περίπτωση που η διαδικασία ολοκληρωθεί για την Ιταλία και την Ισπανία με επιτυχία.

Α.Τ.
www.bankingnews.gr