γράφει : Πέτρος Λεωτσάκος
Σε αντίθεση με την επικρατούσα άποψη ότι η ΕΚΤ συμβάλει στην διασφάλιση της σταθερότητας των ελληνικών τραπεζών, ορισμένες κινήσεις της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας αποδεικνύουν ότι χρησιμοποιεί την άκρως δυσχερή θέση των τραπεζών ώστε να ασκήσει πίεση στην Ελλάδα.
Πρόκειται για κινήσεις ωμού εκβιασμού χρησιμοποιώντας μάλιστα επαίσχυντα μέσα, τις ελληνικές τράπεζες που βρίσκονται σε πραγματικά οριακά επίπεδα.
Το τραπεζικό σύστημα βρίσκεται σε ομηρία είναι κεφαλαιακά χρεοκοπημένο και αναμένει τα 48-50 δις ευρώ της Τρόικα ώστε να ανακεφαλαιοποιηθεί και ταυτόχρονα έχει αντλήσει 135,5 δις ευρώ ρευστότητα άμεσα και έμμεσα από την ΕΚΤ και την ΤτΕ μέσω του ELA.
Άρα οι 2 πυλώνες σταθερότητας των τραπεζών τα κεφάλαια και η ρευστότητα εξαρτώνται από την ΕΚΤ και την Τρόικα.
Άρα οι ελληνικές τράπεζες μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως μηχανισμός εκβίασης, πίεσης και απειλής προς την Ελλάδα ώστε να συμμορφωθεί και να υλοποιήσει το μνημόνιο που έχει καταδικαστεί εκ του αποτυχημένου αποτελέσματος του.
Το επιχείρημα της εκβίασης δεν στηρίζεται στο γεγονός ότι 2 φορές στο παρελθόν ήρε την απόφαση της να δέχεται ως εγγύηση ελληνικά ομόλογα και άλλα τραπεζικά assets αλλά σε μεθοδικές πιέσεις που έχει ασκήσει στο παρασκήνιο ενώ στο προσκήνιο φαίνεται ότι απλά στηρίζει και προστατευτεί το τραπεζικό σύστημα.
Τα στοιχεία που αποκαλύπτουν τον ύποπτο ρόλο της ΕΚΤ
Τον Φεβρουάριο και τον Μάιο η ΕΚΤ με μονομερή απόφαση ανακοίνωσε στις ελληνικές τράπεζες ότι λόγω των καθυστερήσεων για την ανακεφαλαιοποίηση τους άπαξ και δεν είχαν καταβληθεί τα 18 δις της αρχικής προκαταβολής για την κεφαλαιακή ενίσχυση τους, ότι δεν θα δέχεται προσωρινά τα ελληνικά ομόλογα ως εγγύηση και διέκοψε την άμεση παροχή ρευστότητας.
Τον Φεβρουάριο του 2012 έφθασε το ELA της ΤτΕ στα 105 δις και η άμεση εξάρτηση των ελληνικών τραπεζών στην ΕΚΤ υποχώρησε στα 49,8 δις ευρώ.
Τον Μάρτιο αποκαταστάθηκε άμεσα η στρέβλωση που δημιουργήθηκε και επανήλθε σε μια σχέση 78,8 δις η ΕΚΤ και 48 δις το ELA της ΤτΕ.
Το ELA θα υποστηρίξουν πολλοί και ορθά τι είναι ευρωσύστημα δηλαδή ΕΚΤ.
Όμως υπάρχει μια τεράστια διαφορά όταν μια ελληνική τράπεζα δανείζεται 1 ευρώ από την ΕΚΤ και πληρώνει 0,75% επιτόκιο το ρίσκο για το αν θα επιστραφεί το 1 ευρώ το έχει η ΕΚΤ η οποία διαθέτει θεωρητικά υψηλής στάθμης εγγυήσεις.
Όταν η ελληνική τράπεζα δανείζεται 1 ευρώ μέσω του ELA της ΤτΕ πληρώνει για επιτόκιο 3% άρα υψηλότερο κόστος αλλά το κυριότερο την ευθύνη, το ρίσκο για το 1 ευρώ το φέρει η ΤτΕ η οποία «σχετίζεται με την ΕΚΤ».
Η στρέβλωση του Φεβρουαρίου δεν θα την εντάξουμε στο πλαίσιο των εκβιασμών της ΕΚΤ.
Του Μαίου όμως αρχίζει να ξεφεύγει από τα όρια της εποπτικής πίεσης.
Τον Μάιο η άμεση εξάρτηση των ελληνικών τραπεζών από την ΕΚΤ υποχώρησε από το 70-75 δις που είναι το σύνηθες στα 3,4 δις ευρώ και το ELA της ΤτΕ από τα 60 δις που είναι το «φυσιολογικό αν μπορεί να λεχθεί η λέξη φυσιολογικό» στα 124 δις ευρώ.
Η αιτιολογία της ΕΚΤ που έπαψε να δέχεται ως εγγυήσεις ελληνικά ομόλογα και assets ήταν ότι οι τράπεζες στην Ελλάδα έχουν αρνητική καθαρή θέση άρα είναι αφερέγγυες άρα δεν πληρούσαν τους εποπτικούς κανόνες άρα δεν μπορούσαν να χρηματοδοτούνται με ρευστότητα.
Η πίεση που ασκήθηκε ήταν κυρίως προς την Ελλάδα να επισπεύσει τις ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών.
Μόλις δόθηκαν τα 18 δις ως προκαταβολή εκ νέου αποκαταστάθηκε η ρευστότητα και η απευθείας παροχή ρευστότητας από την ΕΚΤ αναρριχήθηκε στα 73,6 δις ευρώ και του ELA υποχώρησε από τα 124 δις του Μαΐου στα 61,9 δις ευρώ τον Ιούνιο.
Το ερώτημα είναι τι άλλαξε άπαξ και τα περιουσιακά στοιχεία αποδεκτά από το ευρωσύστημα μειώθηκαν στα 101 δις ενώ ταυτόχρονα αυξήθηκαν οι λοιποί λογαριασμοί σε 168 δις.
Για να ειπωθεί κατά τρόπο σαφή οι ελληνικές τράπεζες έχουν δανεισθεί 73,6 δις άμεσα από την ΕΚΤ και 61,9 δις από την ΤτΕ και το ELA και οι εγγυήσεις που έχουν δοθεί ξεπερνούν τα 250-255 δις ευρώ δηλαδή το 72% της περιουσίας των ελληνικών τραπεζών έχουν κατατεθεί ως εγγύηση για να λαμβάνουν 135,5 δις ευρώ ρευστότητα.
Η ΕΚΤ εκβιάζει τις τράπεζες, την Ελλάδα και απλά ενδιαφέρεται πως θα προστατευθεί από τυχόν ελληνική χρεοκοπία;
Ο ρόλος της ΕΚΤ είναι ξεκάθαρα ύποπτος. Εκβιάζει απροκάλυπτα και παρεμβαίνει στην διαχείριση του οικονομικού προβλήματος της χώρας.
Για τους εξής λόγους
1)Πως η ΕΚΤ προστάτεψε την ελληνική οικονομία όταν δεν δέχθηκε τα ομόλογα που απέκτησε από τις 44 παρεμβάσεις που πραγματοποίησε στα ελληνικά ομόλογα να υποστούν haircut;
Το επιχείρημα ήταν ότι η ΕΚΤ δανείζει τις ελληνικές τράπεζες άρα δεν πρέπει να πληγεί.
2)Πως η ΕΚΤ ανακοίνωσε χθες 20 Ιουλίου ότι μέχρι να ξεκαθαρίσει το ζήτημα της αξιολόγησης της Τρόικα και με το πρόσχημα ότι έληξε το δάνειο εγγύηση των 35 δις δεν θα δέχεται ως εγγύηση τα ελληνικά ομόλογα ώστε να παράσχει ρευστότητα στις ελληνικές τράπεζες.
Η ΕΚΤ η οποία έχει χρηματοδοτήσει άμεσα με 73,6 δις ευρώ ρευστότητα τις ελληνικές τράπεζες για να δέχεται τα ελληνικά assets ως collaterals είχε εγκριθεί δάνειο 35 δις το οποίο χορήγησε η ΕΕ στην ΕΚΤ και λειτουργούσε ως μηχανισμός εξασφάλισης των ελληνικών εγγυήσεων.
Κοινώς η ΕΚΤ είχε ζητήσει ένα μηχανισμό εγγύησης 35 δις ώστε να δέχεται τα assets των ελληνικών τραπεζών.
Το δάνειο αυτό όμως έληξε και από τις 25 Ιουλίου η ΕΚΤ άπαξ και δεν ισχύουν τα 35 δις δεν θα δέχεται ως εγγυήσεις ελληνικά ομόλογα.
Έτσι η εξάρτηση των ελληνικών τραπεζών από την ΕΚΤ από 73,66 δις ευρώ που ήταν τον Ιούνιο θα υποχωρήσει κατά 30-35 δις ευρώ τον Ιούλιο στα 43 δις ευρώ περίπου και αντίστοιχα η διαφορά αυτή θα καλυφθεί από το ELA της Τράπεζας της Ελλάδος το οποίο από 61,9 δις θα εκτιναχθεί στα 90-94 δις ευρώ.
Δηλαδή η ΕΚΤ που αποτελεί μέρος της Τρόικα δηλώνει ότι πρώτα θα πάρει το πράσινο φως η Ελλάδα και εν συνεχεία θα αποκατασταθεί η παροχή ρευστότητας προς τις ελληνικές τράπεζες.
3)Τα 18 δις ευρώ που έλαβαν με συνοπτικές διαδικασίες οι ελληνικές τράπεζες ως προκαταβολή από το ΤΧΣ που βρίσκονται;
Μήπως βρίσκονται και τα 18 δις ως εγγύηση στην ΕΚΤ ώστε να παράσχει ρευστότητα;
Μήπως η ΕΚΤ απαίτησε να τις καταβληθούν και τα 18 δις ώστε να εξασφαλίσει ότι δεν θα υποστεί ζημία αν καταρρεύσει η Ελλάδα ή το τραπεζικό σύστημα;
4)Η ΕΚΤ έχει ζητήσει να επισπευστεί και η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.
Πιστεύει ουδείς ότι στόχος είναι η αποκατάσταση των δεικτών κεφαλαιακής επάρκειας ή η εξασφάλιση πολύ καλύτερων collaterals για την παροχή ρευστότητας προς τις ελληνικές τράπεζες;
Η ΕΚΤ τι θέλει να επιτύχει;
Θέλει να αντικαταστήσει τα αναξιόπιστα περιουσιακά στοιχεία των τραπεζών που κατέχει ως εγγυήσεις – άμεσα και έμμεσα φθάνουν τα 250-255 δις ευρώ με εγγυήσεις υψηλότατης στάθμης.
Τα 18 δις κεφάλαια που έλαβαν οι τράπεζες και κατέληξαν collaterals στην ΕΚΤ αντιστοιχούν σε ισάριθμη ρευστότητα.
Τα 18 δις είναι υψηλότατης πιστοληπτικής στάθμης.
Περιουσιακά στοιχεία τραπεζών όμως έχουν υποβαθμισμένη ποιότητα – αξιοπιστία και για να λάβει μια τράπεζα π.χ. 10 δις ρευστότητα θα πρέπει να δώσει 20-22 δις ευρώ εγγυήσεις.
Το συμπέρασμα
Η ΕΚΤ αντί να επιβαρύνει με τεράστια κόστη τις ελληνικές τράπεζες λόγω του ELA θα έπρεπε να έχει δημιουργήσει ένα μόνιμο χρηματοδοτικό εργαλείο ώστε οι ελληνικές τράπεζες να λαμβάνουν φθηνή ρευστότητα.
Π.χ. το ELA θα φθάσει τα 90-95 δις ευρώ που αυτό σημαίνει τόκοι σε μηνιαία βάση στα 237 εκατ ευρώ.
Η ΕΚΤ θα πρέπει να περιοριστεί στον θεσμικό της ρόλο ως εποπτική αρχή των εποπτικών αρχών των τραπεζών των κρατών μελών.
Οι εκβιασμοί κατά της Ελλάδος ενέχουν τεράστιο ρίσκο. Μια χώρα που ξεπέρασε τα όρια της χρεοκοπίας χρειάζεται σοβαρή αντιμετώπιση από τους θεσμικούς φορείς.
Πέτρος Λεωτσάκος
www.bankingnews.gr
Το τραπεζικό σύστημα βρίσκεται σε ομηρία είναι κεφαλαιακά χρεοκοπημένο και αναμένει τα 48-50 δις ευρώ της Τρόικα ώστε να ανακεφαλαιοποιηθεί και ταυτόχρονα έχει αντλήσει 135,5 δις ευρώ ρευστότητα άμεσα και έμμεσα από την ΕΚΤ και την ΤτΕ μέσω του ELA.
Άρα οι 2 πυλώνες σταθερότητας των τραπεζών τα κεφάλαια και η ρευστότητα εξαρτώνται από την ΕΚΤ και την Τρόικα.
Άρα οι ελληνικές τράπεζες μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως μηχανισμός εκβίασης, πίεσης και απειλής προς την Ελλάδα ώστε να συμμορφωθεί και να υλοποιήσει το μνημόνιο που έχει καταδικαστεί εκ του αποτυχημένου αποτελέσματος του.
Το επιχείρημα της εκβίασης δεν στηρίζεται στο γεγονός ότι 2 φορές στο παρελθόν ήρε την απόφαση της να δέχεται ως εγγύηση ελληνικά ομόλογα και άλλα τραπεζικά assets αλλά σε μεθοδικές πιέσεις που έχει ασκήσει στο παρασκήνιο ενώ στο προσκήνιο φαίνεται ότι απλά στηρίζει και προστατευτεί το τραπεζικό σύστημα.
Τα στοιχεία που αποκαλύπτουν τον ύποπτο ρόλο της ΕΚΤ
Τον Φεβρουάριο και τον Μάιο η ΕΚΤ με μονομερή απόφαση ανακοίνωσε στις ελληνικές τράπεζες ότι λόγω των καθυστερήσεων για την ανακεφαλαιοποίηση τους άπαξ και δεν είχαν καταβληθεί τα 18 δις της αρχικής προκαταβολής για την κεφαλαιακή ενίσχυση τους, ότι δεν θα δέχεται προσωρινά τα ελληνικά ομόλογα ως εγγύηση και διέκοψε την άμεση παροχή ρευστότητας.
Τον Φεβρουάριο του 2012 έφθασε το ELA της ΤτΕ στα 105 δις και η άμεση εξάρτηση των ελληνικών τραπεζών στην ΕΚΤ υποχώρησε στα 49,8 δις ευρώ.
Τον Μάρτιο αποκαταστάθηκε άμεσα η στρέβλωση που δημιουργήθηκε και επανήλθε σε μια σχέση 78,8 δις η ΕΚΤ και 48 δις το ELA της ΤτΕ.
Το ELA θα υποστηρίξουν πολλοί και ορθά τι είναι ευρωσύστημα δηλαδή ΕΚΤ.
Όμως υπάρχει μια τεράστια διαφορά όταν μια ελληνική τράπεζα δανείζεται 1 ευρώ από την ΕΚΤ και πληρώνει 0,75% επιτόκιο το ρίσκο για το αν θα επιστραφεί το 1 ευρώ το έχει η ΕΚΤ η οποία διαθέτει θεωρητικά υψηλής στάθμης εγγυήσεις.
Όταν η ελληνική τράπεζα δανείζεται 1 ευρώ μέσω του ELA της ΤτΕ πληρώνει για επιτόκιο 3% άρα υψηλότερο κόστος αλλά το κυριότερο την ευθύνη, το ρίσκο για το 1 ευρώ το φέρει η ΤτΕ η οποία «σχετίζεται με την ΕΚΤ».
Η στρέβλωση του Φεβρουαρίου δεν θα την εντάξουμε στο πλαίσιο των εκβιασμών της ΕΚΤ.
Του Μαίου όμως αρχίζει να ξεφεύγει από τα όρια της εποπτικής πίεσης.
Τον Μάιο η άμεση εξάρτηση των ελληνικών τραπεζών από την ΕΚΤ υποχώρησε από το 70-75 δις που είναι το σύνηθες στα 3,4 δις ευρώ και το ELA της ΤτΕ από τα 60 δις που είναι το «φυσιολογικό αν μπορεί να λεχθεί η λέξη φυσιολογικό» στα 124 δις ευρώ.
Η αιτιολογία της ΕΚΤ που έπαψε να δέχεται ως εγγυήσεις ελληνικά ομόλογα και assets ήταν ότι οι τράπεζες στην Ελλάδα έχουν αρνητική καθαρή θέση άρα είναι αφερέγγυες άρα δεν πληρούσαν τους εποπτικούς κανόνες άρα δεν μπορούσαν να χρηματοδοτούνται με ρευστότητα.
Η πίεση που ασκήθηκε ήταν κυρίως προς την Ελλάδα να επισπεύσει τις ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών.
Μόλις δόθηκαν τα 18 δις ως προκαταβολή εκ νέου αποκαταστάθηκε η ρευστότητα και η απευθείας παροχή ρευστότητας από την ΕΚΤ αναρριχήθηκε στα 73,6 δις ευρώ και του ELA υποχώρησε από τα 124 δις του Μαΐου στα 61,9 δις ευρώ τον Ιούνιο.
Το ερώτημα είναι τι άλλαξε άπαξ και τα περιουσιακά στοιχεία αποδεκτά από το ευρωσύστημα μειώθηκαν στα 101 δις ενώ ταυτόχρονα αυξήθηκαν οι λοιποί λογαριασμοί σε 168 δις.
Για να ειπωθεί κατά τρόπο σαφή οι ελληνικές τράπεζες έχουν δανεισθεί 73,6 δις άμεσα από την ΕΚΤ και 61,9 δις από την ΤτΕ και το ELA και οι εγγυήσεις που έχουν δοθεί ξεπερνούν τα 250-255 δις ευρώ δηλαδή το 72% της περιουσίας των ελληνικών τραπεζών έχουν κατατεθεί ως εγγύηση για να λαμβάνουν 135,5 δις ευρώ ρευστότητα.
Η ΕΚΤ εκβιάζει τις τράπεζες, την Ελλάδα και απλά ενδιαφέρεται πως θα προστατευθεί από τυχόν ελληνική χρεοκοπία;
Ο ρόλος της ΕΚΤ είναι ξεκάθαρα ύποπτος. Εκβιάζει απροκάλυπτα και παρεμβαίνει στην διαχείριση του οικονομικού προβλήματος της χώρας.
Για τους εξής λόγους
1)Πως η ΕΚΤ προστάτεψε την ελληνική οικονομία όταν δεν δέχθηκε τα ομόλογα που απέκτησε από τις 44 παρεμβάσεις που πραγματοποίησε στα ελληνικά ομόλογα να υποστούν haircut;
Το επιχείρημα ήταν ότι η ΕΚΤ δανείζει τις ελληνικές τράπεζες άρα δεν πρέπει να πληγεί.
2)Πως η ΕΚΤ ανακοίνωσε χθες 20 Ιουλίου ότι μέχρι να ξεκαθαρίσει το ζήτημα της αξιολόγησης της Τρόικα και με το πρόσχημα ότι έληξε το δάνειο εγγύηση των 35 δις δεν θα δέχεται ως εγγύηση τα ελληνικά ομόλογα ώστε να παράσχει ρευστότητα στις ελληνικές τράπεζες.
Η ΕΚΤ η οποία έχει χρηματοδοτήσει άμεσα με 73,6 δις ευρώ ρευστότητα τις ελληνικές τράπεζες για να δέχεται τα ελληνικά assets ως collaterals είχε εγκριθεί δάνειο 35 δις το οποίο χορήγησε η ΕΕ στην ΕΚΤ και λειτουργούσε ως μηχανισμός εξασφάλισης των ελληνικών εγγυήσεων.
Κοινώς η ΕΚΤ είχε ζητήσει ένα μηχανισμό εγγύησης 35 δις ώστε να δέχεται τα assets των ελληνικών τραπεζών.
Το δάνειο αυτό όμως έληξε και από τις 25 Ιουλίου η ΕΚΤ άπαξ και δεν ισχύουν τα 35 δις δεν θα δέχεται ως εγγυήσεις ελληνικά ομόλογα.
Έτσι η εξάρτηση των ελληνικών τραπεζών από την ΕΚΤ από 73,66 δις ευρώ που ήταν τον Ιούνιο θα υποχωρήσει κατά 30-35 δις ευρώ τον Ιούλιο στα 43 δις ευρώ περίπου και αντίστοιχα η διαφορά αυτή θα καλυφθεί από το ELA της Τράπεζας της Ελλάδος το οποίο από 61,9 δις θα εκτιναχθεί στα 90-94 δις ευρώ.
Δηλαδή η ΕΚΤ που αποτελεί μέρος της Τρόικα δηλώνει ότι πρώτα θα πάρει το πράσινο φως η Ελλάδα και εν συνεχεία θα αποκατασταθεί η παροχή ρευστότητας προς τις ελληνικές τράπεζες.
3)Τα 18 δις ευρώ που έλαβαν με συνοπτικές διαδικασίες οι ελληνικές τράπεζες ως προκαταβολή από το ΤΧΣ που βρίσκονται;
Μήπως βρίσκονται και τα 18 δις ως εγγύηση στην ΕΚΤ ώστε να παράσχει ρευστότητα;
Μήπως η ΕΚΤ απαίτησε να τις καταβληθούν και τα 18 δις ώστε να εξασφαλίσει ότι δεν θα υποστεί ζημία αν καταρρεύσει η Ελλάδα ή το τραπεζικό σύστημα;
4)Η ΕΚΤ έχει ζητήσει να επισπευστεί και η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.
Πιστεύει ουδείς ότι στόχος είναι η αποκατάσταση των δεικτών κεφαλαιακής επάρκειας ή η εξασφάλιση πολύ καλύτερων collaterals για την παροχή ρευστότητας προς τις ελληνικές τράπεζες;
Η ΕΚΤ τι θέλει να επιτύχει;
Θέλει να αντικαταστήσει τα αναξιόπιστα περιουσιακά στοιχεία των τραπεζών που κατέχει ως εγγυήσεις – άμεσα και έμμεσα φθάνουν τα 250-255 δις ευρώ με εγγυήσεις υψηλότατης στάθμης.
Τα 18 δις κεφάλαια που έλαβαν οι τράπεζες και κατέληξαν collaterals στην ΕΚΤ αντιστοιχούν σε ισάριθμη ρευστότητα.
Τα 18 δις είναι υψηλότατης πιστοληπτικής στάθμης.
Περιουσιακά στοιχεία τραπεζών όμως έχουν υποβαθμισμένη ποιότητα – αξιοπιστία και για να λάβει μια τράπεζα π.χ. 10 δις ρευστότητα θα πρέπει να δώσει 20-22 δις ευρώ εγγυήσεις.
Το συμπέρασμα
Η ΕΚΤ αντί να επιβαρύνει με τεράστια κόστη τις ελληνικές τράπεζες λόγω του ELA θα έπρεπε να έχει δημιουργήσει ένα μόνιμο χρηματοδοτικό εργαλείο ώστε οι ελληνικές τράπεζες να λαμβάνουν φθηνή ρευστότητα.
Π.χ. το ELA θα φθάσει τα 90-95 δις ευρώ που αυτό σημαίνει τόκοι σε μηνιαία βάση στα 237 εκατ ευρώ.
Η ΕΚΤ θα πρέπει να περιοριστεί στον θεσμικό της ρόλο ως εποπτική αρχή των εποπτικών αρχών των τραπεζών των κρατών μελών.
Οι εκβιασμοί κατά της Ελλάδος ενέχουν τεράστιο ρίσκο. Μια χώρα που ξεπέρασε τα όρια της χρεοκοπίας χρειάζεται σοβαρή αντιμετώπιση από τους θεσμικούς φορείς.
Πέτρος Λεωτσάκος
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών