Μεθοδικά η Τουρκία και ο Τούρκος Πρόεδρος Erdogan προετοιμάζονται
Και κάπως έτσι ξεχάστηκαν και η Σύνοδος Κορυφής στις 10-11 Δεκεμβρίου 2020, αλλά και η επακόλουθη διπλωματική ήττα, η οποία είχε διαφημιστεί αρκούντως από την κυβέρνηση «ως βήμα νίκης».
Τα μέσα ενημέρωσης δεν βρίσκουν ψεγάδι στην κυβερνητική εξωτερική πολιτική, και το θέμα πάει για τη Σύνοδο του Μαρτίου, με βέβαιο αποτέλεσμα…
Μεθοδικά η Τουρκία και ο Τούρκος Πρόεδρος Erdogan προετοιμάζονται, σχεδιάζοντας τη συμμετοχή τους στη Διάσκεψη για την Ανατολική Μεσόγειο.
Η νέα στρατηγική που θα ακολουθήσουν… είναι να επιχειρήσουν να ανοίξουν διαύλους επικοινωνίας με όλες τις χώρες…
Εμείς θα αποτελέσουμε για άλλη μία φορά παρακολούθημα των Ευρωπαίων και του άξονα που διαμορφώνεται με την Άγκυρα, ενώ εγχωρίως θα εξαντλούμε την αυστηρότητά μας στους πολίτες με πρόστιμα λόγω παραβίασης των μέτρων κορωνοϊού.
Όσο λοιπόν και αν πασχίζουν τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων…
Όσο και αν οι Έλληνες επιδιώκουν εθνική ανάταση, η χώρα θα ηττάται, όπως και έγινε.
Και θα οφείλεται, όπως γίνεται διαχρονικά πλην εξαιρέσεων, στο άτολμο πολιτικό προσωπικό.
Η Ελλάδα στη Σύνοδο Κορυφής ηττήθηκε:
α) Διότι δεν αντιλήφθηκε τη συγκυρία.
Η έκθεση των ευρωπαίων στην τουρκική αγορά είναι πολύ μεγάλη.
Η επιβολή κυρώσεων στη γείτονα θα προκαλούσε ένα ντόμινο σοβαρότερο από την κρίση χρέους στην Ευρωζώνη.
Το ποντάρισμα στην αναδυόμενη αγορά της Τουρκίας απειλείται από τα κάπιταλ κοντρόλ και την υποτίμηση της λίρας. Οι απώλειες θα είναι τεράστιες, πέρα από τις διμερείς εμπορικές σχέσεις και την πληγή στην εφοδιαστική αλυσίδα.
β) Η Ευρωπαϊκή Ένωση ανέκαθεν αποτελούσε οικονομική συμμαχία που ακόμη και τώρα απειλείται από πολιτικούς χαμηλού διαμετρήματος.
Δεν υπάρχει η Γερμανία του Κολ, ο Μακρόν είναι λίγος και το πολιτικό του κεφάλαιο έχει εξαντληθεί.
Η Ιταλία ουσιαστικά δεν έχει σοβαρή κατεύθυνση μαστιζόμενη από τον λαϊκισμό όπως η Ελλάδα της περασμένης οκταετίας με την πάνω και κάτω πλατεία.
γ) Μόνο οι Αμερικανοί πιέζουν, αλλά και αυτοί δύσκολα θα εγκαταλείψουν το δόγμα Κίσινγκερ.
δ) Η Ελλάδα άργησε να συνάψει στρατηγικές συμμαχίες και περιφερειακές αποτρεπτικές ενώσεις, όπως τώρα με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και την Αίγυπτο, πάνω στη βάση μιας αμοιβαίας στρατηγικής συνδρομής. Και πάλι, όμως, πρέπει η Ελλάδα, το πολιτικό σύστημα και οι πολίτες να ξεριζώσουν την παθογενή αντίληψη ότι θα μας σώσουν οι ξένοι παντός είδους και χρώματος μαλλιού (ξανθό γένος κ.λπ.).
ε) Η αποτρεπτική ισχύς της Ελλάδος δεν είναι απολύτως εξακριβωμένο ποια είναι - τουλάχιστον σε επίπεδο κοινής γνώμης.
Κατά καιρούς αναπαράγονται δημοσιεύματα τροφοδοτούμενα από τους χαράσσοντες πολιτική.
Ωστόσο, αν η πολιτική είναι θεατρικό έργο, όπως έλεγε ο Όργουελ, η άμυνα και η εθνική ασφάλεια είναι μια πραγματικότητα που πρέπει να αντιμετωπιστεί.
Να σταματήσουν τα ΜΜΕ λοιπόν να αποτελούν δεκανίκι της εκάστοτε κυβέρνησης σε ό,τι αφορά τα εθνικά θέματα και να υπάρξει διακομματική συστράτευση, και όχι μικροπολιτική και λαϊκισμός.
Ρητορική του τύπου θα φάει τα μούτρα της η Τουρκία είναι μόνο για τα κλικ στα σάιτ που αναπαράγουν θεωρίες συνωμοσίας, χρειάζεται σοβαρότητα.
Οι Έλληνες θέλουν πληροφόρηση, όχι ελληνικές Yeni Safak και Hurriyet.
στ) Πρέπει επιτέλους να αντιληφθεί η κοινωνία ότι άλλο πατριωτισμός και άλλο εθνικισμός.
Σήμερα στην Ελλάδα μπορεί να έχει κάποιος τη νορβηγική σημαία στην μπλούζα του, αλλά όχι την ελληνική, μη τυχόν κακοχαρακτηριστεί ως φασίστας.
Δεν είναι φασισμός η εθνική συντήρηση ή η πολεμική ετοιμότητα, ειδικά αν έχεις απέναντι έναν Ερντογάν.
ζ) Επιτέλους, να υπάρξει σοβαρό εξοπλιστικό πρόγραμμα.
Η Ελλάδα πρέπει να αναπτύξει στρατηγικό εθνικό βάθος και κυρίως ισχυρές υπηρεσίες πληροφοριών. Οι πόλεμοι δεν κερδίζονται πάντα με τα όπλα.
Γιατί στοχεύσαμε την Τουρκία, ας στοχεύαμε τον Eρντογάν, τον Τσαβούσογλου...
Εν κατακλείδι, οι Σύνοδοι Κορυφής και τα συναφή events δεν είναι για εξαγωγή συμπερασμάτων, είναι για απόλαυση. Θεατρικά έργα, με αρχή, μέση και τέλος.
Όπως σήμερα θα παρακολουθήσουμε το Brexit.
Οι άνθρωποι, οι κοινωνίες και τα κράτη αυτοκαθορίζονται, δεν περιμένουν να τους σώσουν.
Στην Ελλάδα έχουμε φιλελεύθερους που επιθυμούν διακαώς να μπουν στο Δημόσιο, κομμουνιστές με επιχειρήσεις κολοσσούς και πατριώτες που περιμένουν το ξανθό γένος ή τον εξ ΗΠΑ από μηχανής Biden.
Πρέπει να γίνουν βήματα, η Ελλάδα πρέπει να δυναμώσει ώστε να γίνει σεβαστή.
Ροβεσπιέρος
www.bankingnews.gr
Τα μέσα ενημέρωσης δεν βρίσκουν ψεγάδι στην κυβερνητική εξωτερική πολιτική, και το θέμα πάει για τη Σύνοδο του Μαρτίου, με βέβαιο αποτέλεσμα…
Μεθοδικά η Τουρκία και ο Τούρκος Πρόεδρος Erdogan προετοιμάζονται, σχεδιάζοντας τη συμμετοχή τους στη Διάσκεψη για την Ανατολική Μεσόγειο.
Η νέα στρατηγική που θα ακολουθήσουν… είναι να επιχειρήσουν να ανοίξουν διαύλους επικοινωνίας με όλες τις χώρες…
Εμείς θα αποτελέσουμε για άλλη μία φορά παρακολούθημα των Ευρωπαίων και του άξονα που διαμορφώνεται με την Άγκυρα, ενώ εγχωρίως θα εξαντλούμε την αυστηρότητά μας στους πολίτες με πρόστιμα λόγω παραβίασης των μέτρων κορωνοϊού.
Όσο λοιπόν και αν πασχίζουν τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων…
Όσο και αν οι Έλληνες επιδιώκουν εθνική ανάταση, η χώρα θα ηττάται, όπως και έγινε.
Και θα οφείλεται, όπως γίνεται διαχρονικά πλην εξαιρέσεων, στο άτολμο πολιτικό προσωπικό.
Η Ελλάδα στη Σύνοδο Κορυφής ηττήθηκε:
α) Διότι δεν αντιλήφθηκε τη συγκυρία.
Η έκθεση των ευρωπαίων στην τουρκική αγορά είναι πολύ μεγάλη.
Η επιβολή κυρώσεων στη γείτονα θα προκαλούσε ένα ντόμινο σοβαρότερο από την κρίση χρέους στην Ευρωζώνη.
Το ποντάρισμα στην αναδυόμενη αγορά της Τουρκίας απειλείται από τα κάπιταλ κοντρόλ και την υποτίμηση της λίρας. Οι απώλειες θα είναι τεράστιες, πέρα από τις διμερείς εμπορικές σχέσεις και την πληγή στην εφοδιαστική αλυσίδα.
β) Η Ευρωπαϊκή Ένωση ανέκαθεν αποτελούσε οικονομική συμμαχία που ακόμη και τώρα απειλείται από πολιτικούς χαμηλού διαμετρήματος.
Δεν υπάρχει η Γερμανία του Κολ, ο Μακρόν είναι λίγος και το πολιτικό του κεφάλαιο έχει εξαντληθεί.
Η Ιταλία ουσιαστικά δεν έχει σοβαρή κατεύθυνση μαστιζόμενη από τον λαϊκισμό όπως η Ελλάδα της περασμένης οκταετίας με την πάνω και κάτω πλατεία.
γ) Μόνο οι Αμερικανοί πιέζουν, αλλά και αυτοί δύσκολα θα εγκαταλείψουν το δόγμα Κίσινγκερ.
δ) Η Ελλάδα άργησε να συνάψει στρατηγικές συμμαχίες και περιφερειακές αποτρεπτικές ενώσεις, όπως τώρα με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και την Αίγυπτο, πάνω στη βάση μιας αμοιβαίας στρατηγικής συνδρομής. Και πάλι, όμως, πρέπει η Ελλάδα, το πολιτικό σύστημα και οι πολίτες να ξεριζώσουν την παθογενή αντίληψη ότι θα μας σώσουν οι ξένοι παντός είδους και χρώματος μαλλιού (ξανθό γένος κ.λπ.).
ε) Η αποτρεπτική ισχύς της Ελλάδος δεν είναι απολύτως εξακριβωμένο ποια είναι - τουλάχιστον σε επίπεδο κοινής γνώμης.
Κατά καιρούς αναπαράγονται δημοσιεύματα τροφοδοτούμενα από τους χαράσσοντες πολιτική.
Ωστόσο, αν η πολιτική είναι θεατρικό έργο, όπως έλεγε ο Όργουελ, η άμυνα και η εθνική ασφάλεια είναι μια πραγματικότητα που πρέπει να αντιμετωπιστεί.
Να σταματήσουν τα ΜΜΕ λοιπόν να αποτελούν δεκανίκι της εκάστοτε κυβέρνησης σε ό,τι αφορά τα εθνικά θέματα και να υπάρξει διακομματική συστράτευση, και όχι μικροπολιτική και λαϊκισμός.
Ρητορική του τύπου θα φάει τα μούτρα της η Τουρκία είναι μόνο για τα κλικ στα σάιτ που αναπαράγουν θεωρίες συνωμοσίας, χρειάζεται σοβαρότητα.
Οι Έλληνες θέλουν πληροφόρηση, όχι ελληνικές Yeni Safak και Hurriyet.
στ) Πρέπει επιτέλους να αντιληφθεί η κοινωνία ότι άλλο πατριωτισμός και άλλο εθνικισμός.
Σήμερα στην Ελλάδα μπορεί να έχει κάποιος τη νορβηγική σημαία στην μπλούζα του, αλλά όχι την ελληνική, μη τυχόν κακοχαρακτηριστεί ως φασίστας.
Δεν είναι φασισμός η εθνική συντήρηση ή η πολεμική ετοιμότητα, ειδικά αν έχεις απέναντι έναν Ερντογάν.
ζ) Επιτέλους, να υπάρξει σοβαρό εξοπλιστικό πρόγραμμα.
Η Ελλάδα πρέπει να αναπτύξει στρατηγικό εθνικό βάθος και κυρίως ισχυρές υπηρεσίες πληροφοριών. Οι πόλεμοι δεν κερδίζονται πάντα με τα όπλα.
Γιατί στοχεύσαμε την Τουρκία, ας στοχεύαμε τον Eρντογάν, τον Τσαβούσογλου...
Εν κατακλείδι, οι Σύνοδοι Κορυφής και τα συναφή events δεν είναι για εξαγωγή συμπερασμάτων, είναι για απόλαυση. Θεατρικά έργα, με αρχή, μέση και τέλος.
Όπως σήμερα θα παρακολουθήσουμε το Brexit.
Οι άνθρωποι, οι κοινωνίες και τα κράτη αυτοκαθορίζονται, δεν περιμένουν να τους σώσουν.
Στην Ελλάδα έχουμε φιλελεύθερους που επιθυμούν διακαώς να μπουν στο Δημόσιο, κομμουνιστές με επιχειρήσεις κολοσσούς και πατριώτες που περιμένουν το ξανθό γένος ή τον εξ ΗΠΑ από μηχανής Biden.
Πρέπει να γίνουν βήματα, η Ελλάδα πρέπει να δυναμώσει ώστε να γίνει σεβαστή.
Ροβεσπιέρος
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών