Πραγματική απειλή ή ελιγμός τακτικής τα σενάρια αποχώρησης του ΔΝΤ από το ελληνικό πρόγραμμα; - Το παράδοξο είναι ότι 2009 ήταν ο εφιάλτης της Ελλάδας ενώ εσχάτως εμφανίζεται υπερασπιστής της χώρας

Ενώ το γερμανικό σχέδιο ανάληψης της κυριαρχίας της Ελλάδας στήθηκε με κάθε λεπτομέρεια, η αλλαγή της στάσης του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου απειλεί πλέον να τινάξει στον αέρα όχι μόνο ότι έχτιζε η γερμανική ηγεσία όλα αυτά τα χρόνια, και να υποβάλλει σε τεράστιες ζημίες τους «προστατευμένους» από το δίδυμο Merkel – Schaeuble γερμανούς φορολογούμενους.
Ενώ το 2009 η εμπλοκή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα παρουσιάστηκε σαν εφιάλτης, που οδήγησε στην απαξίωση και την ανέχεια πολλές χώρες, πλέον, το 2012, η ηγεσία του Ταμείου συνέδεσε τα συμφέροντα της με το συμφέρον της Ελλάδας. Η προστασία των κεφαλαίων του ΔΝΤ πλέον περνά μέσα από το haircut στα δάνεια που έδωσαν οι «άλλοι» της Τρόικας, η ΕΕ και η ΕΚΤ δηλαδή. Το ΔΝΤ, για να μπορέσει να αποφύγει μία ελληνική στάση πληρωμών που θα το έθετε σε κίνδυνο, πιέζει προς πάσα κατεύθυνση με την απειλή της αποχώρησης από το ελληνικό πρόγραμμα, να αποδεχτεί η ΕΕ ένα haircut στα ελληνικά ομόλογα που κατέχει.
Είναι σαφές ότι η τακτική του ΔΝΤ έχει αλλάξει και έχει γίνει πιο διπλωματική. Η στάση που ξεκίνησε το D. Strauss Khan και συνεχίζει τώρα η C. Lagarde, δείχνουν το πόσο λάθος έκανε ο πυρήνας της ευρωζώνης που ήθελε να εμπλέξει και το Ταμείο στα ευρωπαϊκά ζητήματα.
Η Γερμανία,  έχει βρεθεί σε πολύ δύσκολη θέση. Αν και στην αρχή πίστευε ότι φέρνοντας το Ταμείο θα μπορούσε να προστατέψει τα δισεκατομμύρια των Γερμανών φορολογουμένων και οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες θα αποθαρρύνονταν να ζητήσουν πακέτα διάσωσης, η κρίση επιδεινώθηκε, άλλες δύο χώρες προσέφυγαν στον μηχανισμό, ενώ άλλες δύο είναι στον προθάλαμο, ενώ έχει εμπλακεί σημαντικά και η ΕΚΤ για να ηρεμήσει τις αγορές. Παράλληλα, οδήγησαν την Ελλάδα σε βαθιά ύφεση με τη λιτότητα που επέβαλλαν, ενώ τα οφέλη από το PSI ήταν περιορισμένα, γιατί ένα μεγάλο μέρος του χρέους μεταφέρθηκε στον επίσημο τομέα, και η κρίση επεκτάθηκε σε όλη την περιφέρεια της ευρωζώνης.
Η Γερμανία ήθελε το ΔΝΤ ως έναν ανασταλτικό παράγοντα για τη δημοσιονομική "ανομία" αφού είχε τη φήμη του σκληρού διαπραγματευτή. Ωστόσο, το ίδιο το Ταμείο τώρα πιέζει να μετριαστεί ο ρυθμός της δημοσιονομικής προσαρμογής, ενώ συγκρούεται άμεσα με τον πυρήνα της ευρωζώνης ώστε να υπάρξει κούρεμα στα δάνεια του επίσημου τομέα. Έτσι, με ενέργειες της επικεφαλής του, C. Lagarde, η Ελλάδα έλαβε περισσότερο χρόνο για να επιτύχει τους στόχους και χαλάρωσαν οι όροι των δανείων του επίσημου τομέα. Με βάση τις πιέσεις του ΔΝΤ, οι Ευρωπαίοι αποδέχτηκαν ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να σηκώσει από μόνη της το βάρος του χρέους και ότι θα πρέπει να δεχτούν απώλειες και οι πιστωτές.
Σύμφωνα πλέον με έγκριτους αναλυτές, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο είναι η φωνή της λογικής ανάμεσα στις διαμάχες των Ευρωπαίων. Όταν η Γερμανία καλούσε το ΔΝΤ να συμμετάσχει στη διάσωση της Ελλάδας, πριν από δύο χρόνια , δεν είχε καθόλου σκεφτεί ότι τα πράγματα θα έπαιρναν αυτήν την τροπή. Δηλαδή το Ταμείο να εξελίσσεται σε σταθερό σύμμαχο της Ελλάδας, και η Γερμανία να αγνοεί την ελληνική πραγματικότητα.
Η λύση την οποία ακολούθησαν δεν κατάφερε να αντιμετωπίσει κανέναν από τα θεμελιώδη προβλήματα, ενώ τώρα πρέπει να αποδεχτούν και το νέο haircut στα ομόλογα που κατέχουν.  Και αυτό το ΔΝΤ, με τη στάση του, το κάνει όλο και πιο πιθανό ενδεχόμενο…

www.bankingnews.gr