γράφει : Πέτρος Λεωτσάκος
Σκιαγραφώντας το banking του μέλλοντος.
Πως θα είναι οι τράπεζες σε 2-3 χρόνια από σήμερα;
Για να απαντηθεί αυτό το καίριο ερώτημα που προφανώς αποτελεί και τον βασικό προβληματισμό όλων μετόχων, επενδυτών, ξένων, διοικήσεων, καταθετών και πελατών θα πρέπει να αποτιμήσουμε τις παραδοχές του σήμερα και με προβολές να εκτιμήσουμε τι μπορεί να συμβεί.
Πως θα είναι οι τράπεζες σε 2-3 χρόνια από σήμερα;
Για να απαντηθεί αυτό το καίριο ερώτημα που προφανώς αποτελεί και τον βασικό προβληματισμό όλων μετόχων, επενδυτών, ξένων, διοικήσεων, καταθετών και πελατών θα πρέπει να αποτιμήσουμε τις παραδοχές του σήμερα και με προβολές να εκτιμήσουμε τι μπορεί να συμβεί.
Θα προσπαθήσουμε να χρησιμοποιήσουμε ρεαλιστικές παραδοχές και παραμέτρους περιορίζοντας τα υποκειμενικά στοιχεία.
Η μεγάλη αλλαγή – ανατροπή στο ελληνικό banking σημειώθηκε λίγους μήνες πριν όταν σε ελάχιστο χρονικό διάστημα αποφασίστηκε να αλλάξει ο τραπεζικός χάρτης στην χώρα.
Και ενώ η ΤτΕ υιοθέτησε αυτή την στρατηγική συναινώντας στην μεγάλη ανατροπή με την λογική ότι έτσι θωρακίζονται οι τράπεζες κεφαλαιακά που είναι ορθό, τα deals δεν έγιναν με ποιοτικά κριτήρια.
Το βασικό μέλημα δεν ήταν οι συνέργιες, δεν ήταν η δημιουργία προστιθέμενης αξίας, δεν ήταν η δημιουργία ενός νέου παραγωγικού και αποδοτικού banking.
Το deal Εθνικής – Eurobank ήταν απόφαση πολιτική όχι τραπεζική. Ο Λάτσης έπρεπε να βρει τρόπο διαφυγής και το ελληνικό κράτος τον διευκόλυνε.
Η Emporiki εξαγοράστηκε από την Alpha bank εισφέροντας 3 δις ευρώ αποτελώντας και το κλειδί του deal.
Όμως η Emporiki είναι χρεοκοπημένη τράπεζα και θα αποδειχθεί ότι καλώς εξαγοράστηκε για τα κεφάλαια της Credit Agricole και κακώς εξαγοράστηκε γιατί δεν διαθέτει κανένα άλλο ποιοτικό στοιχείο καθώς είναι μια χρεοκοπημένη τράπεζα.
Η good ATE Bank μπορεί να μην μετέφερε προβλήματα στην Πειραιώς αλλά έδωσε funding gap περίπου 7,4 δις ευρώ μετά τις τελευταίες αναθεωρήσεις άρα δωρεάν ρευστότητα αλλά και σε αυτή την περίπτωση δεν υπάρχουν ρεαλιστικές συνέργειες.
Η Geniki προσφέρει τας 170 εκατ της Societe Generale στην αμκ της Πειραιώς και τίποτε άλλο καθώς η Geniki ως τράπεζα είναι χρεοκοπημένη.
Εξαίρεση αποτελεί η Millennium bank που η μητρική BCP προσφέρει 275 εκατ στην αμκ της Πειραιώς και διαθέτει ποιοτικά στοιχεία ενώ το χάσμα ρευστότητας θα καλυφθεί στο νέο ενοποιημένο σχήμα της Πειραιώς.
Όμως αποδεικνύεται ότι τα deals έγιναν για να προσφέρουν κεφάλαια σε Πειραιώς και Alpha και στην περίπτωση της Εθνικής να διευκολυνθεί ο Λάτσης και να μην σπάσει σε good και bad bank η Eurobank.
Τα deals δεν έγιναν για να δημιουργήσουν προστιθέμενη αξία.
Το βασικό πρόβλημα του banking στην Ελλάδα είναι ότι οι συστημικές τράπεζες δεν είναι τόσο υγιείς όσο παρουσιάζονται ενώ φορτώθηκαν σχεδόν ή ήδη χρεοκοπημένες τράπεζες επιβαρύνοντας ακόμη περισσότερο τους ενοποιημένους ισολογισμούς.
Με 50 δις ευρώ προβληματικά δάνεια το ελληνικό banking δεν πείθει κανένα ότι μπορεί να διασωθεί.
Άρα το επόμενο μεγάλο επεισόδιο στο banking και εφόσον καθυστερήσει η αλλαγή του οικονομικού κλίματος στην χώρα θα είναι να υιοθετηθεί ένας ιδιότυπος μηχανισμός good και bad bank μια τύπου ΝΑΜΑ Ιρλανδίας όπου θα μεταφερθούν κεφάλαια και προβληματικά δάνεια ώστε να καθαρίσουν οι συστημικές τράπεζες.
Αυτό μπορεί να διαψεύδεται τώρα, μπορείτε να θεωρείται εξωπραγματικό και μη υλοποιήσιμο αλλά θα συμβεί καθώς η δυναμική των πραγμάτων θα οδηγήσει και την Τρόικα να υιοθετήσει αυτή την λύση.
Το μεγάλο δυστύχημα για το ελληνικό banking και τον φορολογούμενο πολίτη που δανείστηκε 50 δις ευρώ για να διασώσει τις τράπεζες που χρεοκόπησε το χρεοκοπημένο ελληνικό κράτος θα είναι η μεταπολιτική αξία του banking.
Έχουμε επισημάνει ότι είναι όχι αδύνατο αλλά ούτε επιστημονική φαντασία να επιστραφούν ποτέ τα κεφάλαια αυτά πίσω.
Τα 30 δισ ευρώ κεφάλαια που έχουν δοθεί, δεν θα επιστραφούν ποτέ και αυτό είναι απόλυτο.
Οι συστημικές τράπεζες θα μπορούσαν να πωληθούν ή να αποπληρώσουν στο καλύτερο σενάριο το 1/3 των 30 δις ευρώ δηλαδή 10 δις ευρώ και εφόσον έχουν καθαρίσει τους ισολογισμούς τους από τα προβληματικά δάνεια.
Με όρους χρηματιστηριακούς, πρέπει να ειπωθεί κατά τρόπο σαφή ότι βραχυπρόθεσμα, οι μέτοχοι θα καταστραφούν.
Καταστροφή σημαίνει ότι οι μετοχές που θα κατέχουν δεν θα έχουν καμία αξία, θα υφίστανται ως μετοχικοί τίτλοι αλλά η αξία τους θα είναι σχεδόν μηδενική.
Ο μέτοχος θα καταστραφεί καθώς η Τρόικα, έχει υιοθετήσει μια λογική που «έχει ως στόχο να υποχρεώσει τον ιδιώτη μέτοχο να πληρώσει το ρίσκο που ανέλαβε. Μεταξύ φορολογούμενου πολίτη και μετόχου η Τρόικα έχει αποφασίσει να χάσει ο μέτοχος».
Δυστυχώς ο μέτοχος είναι και πολίτης και δεν έχει καταστεί κατανοητό ότι καταστρέφοντας τον ιδιώτη μέτοχο καταστρέφεται το μέλλον με επιπτώσεις και στο ελληνικό κράτος που κατέβαλε τα κεφάλαια μέσω του ΤΧΣ για να ανακεφαλαιοποιήσει τις τράπεζες.
Η Τρόικα έχει αναπτύξει μια λογική που θυμίζει κρυπτοκρατισμό αλλά όχι με τις ελληνικές παραδοχές αλλά με το επιχείρημα ότι θα υπάρξει μια μεταβατική φάση και εν συνεχεία οι τράπεζες θα πωληθούν από το κράτος – ΤΧΣ.
Αποτιμώντας το banking και με όρους business προκύπτει ότι για να καταστεί βιώσιμο θα πρέπει να προχωρήσουν σε χιλιάδες απολύσεις να κλείσουν πάνω από 1200 καταστήματα.
Ακόμη και με αυτές τις παρεμβάσεις σε μια φτωχή χώρα από πλευράς παραγωγής τραπεζικών εσόδων και πάλι ο τραπεζικός κλάδος δεν θα μπορέσει να καταστεί δέλεαρ για τους επενδυτές.
Τα περιθώρια κέρδους έχουν ελαχιστοποιηθεί, τα έσοδα μειωθεί δομικά κατά 30% καθώς χάθηκαν και τα έσοδα από ομόλογα ενώ αναφορές τύπου haircut στα δάνεια μόνο ζημίες μπορούν να επιφέρουν στις τράπεζες άμεσες και έμμεσες.
Το ελληνικό banking δεν είναι ελκυστικό.
Γιαυτό δεν ευθύνονται οι διοικήσεις ή αν ευθύνονται έχουν το μικρότερο μερίδιο ευθύνης.
Ευθύνεται καταλυτικά το αποτυχημένο ελληνικό κράτος που χρεοκόπησε γιατί διοικήθηκε από ανίκανους, επικίνδυνους και άχρηστους πολιτικούς.
Τα πολιτικά κόμματα που χρεοκόπησαν την χώρα εμφανίζονται ως οι σωτήρες της χώρας αυτό είναι φαιδρό και συνάμα τραγικό.
Πέτρος Λεωτσάκος
www.bankingnews.gr
Η μεγάλη αλλαγή – ανατροπή στο ελληνικό banking σημειώθηκε λίγους μήνες πριν όταν σε ελάχιστο χρονικό διάστημα αποφασίστηκε να αλλάξει ο τραπεζικός χάρτης στην χώρα.
Και ενώ η ΤτΕ υιοθέτησε αυτή την στρατηγική συναινώντας στην μεγάλη ανατροπή με την λογική ότι έτσι θωρακίζονται οι τράπεζες κεφαλαιακά που είναι ορθό, τα deals δεν έγιναν με ποιοτικά κριτήρια.
Το βασικό μέλημα δεν ήταν οι συνέργιες, δεν ήταν η δημιουργία προστιθέμενης αξίας, δεν ήταν η δημιουργία ενός νέου παραγωγικού και αποδοτικού banking.
Το deal Εθνικής – Eurobank ήταν απόφαση πολιτική όχι τραπεζική. Ο Λάτσης έπρεπε να βρει τρόπο διαφυγής και το ελληνικό κράτος τον διευκόλυνε.
Η Emporiki εξαγοράστηκε από την Alpha bank εισφέροντας 3 δις ευρώ αποτελώντας και το κλειδί του deal.
Όμως η Emporiki είναι χρεοκοπημένη τράπεζα και θα αποδειχθεί ότι καλώς εξαγοράστηκε για τα κεφάλαια της Credit Agricole και κακώς εξαγοράστηκε γιατί δεν διαθέτει κανένα άλλο ποιοτικό στοιχείο καθώς είναι μια χρεοκοπημένη τράπεζα.
Η good ATE Bank μπορεί να μην μετέφερε προβλήματα στην Πειραιώς αλλά έδωσε funding gap περίπου 7,4 δις ευρώ μετά τις τελευταίες αναθεωρήσεις άρα δωρεάν ρευστότητα αλλά και σε αυτή την περίπτωση δεν υπάρχουν ρεαλιστικές συνέργειες.
Η Geniki προσφέρει τας 170 εκατ της Societe Generale στην αμκ της Πειραιώς και τίποτε άλλο καθώς η Geniki ως τράπεζα είναι χρεοκοπημένη.
Εξαίρεση αποτελεί η Millennium bank που η μητρική BCP προσφέρει 275 εκατ στην αμκ της Πειραιώς και διαθέτει ποιοτικά στοιχεία ενώ το χάσμα ρευστότητας θα καλυφθεί στο νέο ενοποιημένο σχήμα της Πειραιώς.
Όμως αποδεικνύεται ότι τα deals έγιναν για να προσφέρουν κεφάλαια σε Πειραιώς και Alpha και στην περίπτωση της Εθνικής να διευκολυνθεί ο Λάτσης και να μην σπάσει σε good και bad bank η Eurobank.
Τα deals δεν έγιναν για να δημιουργήσουν προστιθέμενη αξία.
Το βασικό πρόβλημα του banking στην Ελλάδα είναι ότι οι συστημικές τράπεζες δεν είναι τόσο υγιείς όσο παρουσιάζονται ενώ φορτώθηκαν σχεδόν ή ήδη χρεοκοπημένες τράπεζες επιβαρύνοντας ακόμη περισσότερο τους ενοποιημένους ισολογισμούς.
Με 50 δις ευρώ προβληματικά δάνεια το ελληνικό banking δεν πείθει κανένα ότι μπορεί να διασωθεί.
Άρα το επόμενο μεγάλο επεισόδιο στο banking και εφόσον καθυστερήσει η αλλαγή του οικονομικού κλίματος στην χώρα θα είναι να υιοθετηθεί ένας ιδιότυπος μηχανισμός good και bad bank μια τύπου ΝΑΜΑ Ιρλανδίας όπου θα μεταφερθούν κεφάλαια και προβληματικά δάνεια ώστε να καθαρίσουν οι συστημικές τράπεζες.
Αυτό μπορεί να διαψεύδεται τώρα, μπορείτε να θεωρείται εξωπραγματικό και μη υλοποιήσιμο αλλά θα συμβεί καθώς η δυναμική των πραγμάτων θα οδηγήσει και την Τρόικα να υιοθετήσει αυτή την λύση.
Το μεγάλο δυστύχημα για το ελληνικό banking και τον φορολογούμενο πολίτη που δανείστηκε 50 δις ευρώ για να διασώσει τις τράπεζες που χρεοκόπησε το χρεοκοπημένο ελληνικό κράτος θα είναι η μεταπολιτική αξία του banking.
Έχουμε επισημάνει ότι είναι όχι αδύνατο αλλά ούτε επιστημονική φαντασία να επιστραφούν ποτέ τα κεφάλαια αυτά πίσω.
Τα 30 δισ ευρώ κεφάλαια που έχουν δοθεί, δεν θα επιστραφούν ποτέ και αυτό είναι απόλυτο.
Οι συστημικές τράπεζες θα μπορούσαν να πωληθούν ή να αποπληρώσουν στο καλύτερο σενάριο το 1/3 των 30 δις ευρώ δηλαδή 10 δις ευρώ και εφόσον έχουν καθαρίσει τους ισολογισμούς τους από τα προβληματικά δάνεια.
Με όρους χρηματιστηριακούς, πρέπει να ειπωθεί κατά τρόπο σαφή ότι βραχυπρόθεσμα, οι μέτοχοι θα καταστραφούν.
Καταστροφή σημαίνει ότι οι μετοχές που θα κατέχουν δεν θα έχουν καμία αξία, θα υφίστανται ως μετοχικοί τίτλοι αλλά η αξία τους θα είναι σχεδόν μηδενική.
Ο μέτοχος θα καταστραφεί καθώς η Τρόικα, έχει υιοθετήσει μια λογική που «έχει ως στόχο να υποχρεώσει τον ιδιώτη μέτοχο να πληρώσει το ρίσκο που ανέλαβε. Μεταξύ φορολογούμενου πολίτη και μετόχου η Τρόικα έχει αποφασίσει να χάσει ο μέτοχος».
Δυστυχώς ο μέτοχος είναι και πολίτης και δεν έχει καταστεί κατανοητό ότι καταστρέφοντας τον ιδιώτη μέτοχο καταστρέφεται το μέλλον με επιπτώσεις και στο ελληνικό κράτος που κατέβαλε τα κεφάλαια μέσω του ΤΧΣ για να ανακεφαλαιοποιήσει τις τράπεζες.
Η Τρόικα έχει αναπτύξει μια λογική που θυμίζει κρυπτοκρατισμό αλλά όχι με τις ελληνικές παραδοχές αλλά με το επιχείρημα ότι θα υπάρξει μια μεταβατική φάση και εν συνεχεία οι τράπεζες θα πωληθούν από το κράτος – ΤΧΣ.
Αποτιμώντας το banking και με όρους business προκύπτει ότι για να καταστεί βιώσιμο θα πρέπει να προχωρήσουν σε χιλιάδες απολύσεις να κλείσουν πάνω από 1200 καταστήματα.
Ακόμη και με αυτές τις παρεμβάσεις σε μια φτωχή χώρα από πλευράς παραγωγής τραπεζικών εσόδων και πάλι ο τραπεζικός κλάδος δεν θα μπορέσει να καταστεί δέλεαρ για τους επενδυτές.
Τα περιθώρια κέρδους έχουν ελαχιστοποιηθεί, τα έσοδα μειωθεί δομικά κατά 30% καθώς χάθηκαν και τα έσοδα από ομόλογα ενώ αναφορές τύπου haircut στα δάνεια μόνο ζημίες μπορούν να επιφέρουν στις τράπεζες άμεσες και έμμεσες.
Το ελληνικό banking δεν είναι ελκυστικό.
Γιαυτό δεν ευθύνονται οι διοικήσεις ή αν ευθύνονται έχουν το μικρότερο μερίδιο ευθύνης.
Ευθύνεται καταλυτικά το αποτυχημένο ελληνικό κράτος που χρεοκόπησε γιατί διοικήθηκε από ανίκανους, επικίνδυνους και άχρηστους πολιτικούς.
Τα πολιτικά κόμματα που χρεοκόπησαν την χώρα εμφανίζονται ως οι σωτήρες της χώρας αυτό είναι φαιδρό και συνάμα τραγικό.
Πέτρος Λεωτσάκος
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών