Τα κράτη – μέλη της Ε.Ε. θα πρέπει να ενθαρρύνουν τους πολίτες να ασφαλίζονται επαρκώς έναντι πλημμύρας και άλλων φυσικών καταστροφών
«Μισή» Οδηγία, φαίνεται να εκπόνησαν τα αρμόδια όργανα της Ε.Ε., αφού το κείμενο προβλέπει συγκεκριμένες δράσεις και μέτρα προστασίας μόνον για τις πλημμύρες εξαιτίας της υπερχείλισης ποταμών και δεν περιλαμβάνει τις πλέον πολύ συνήθεις και εξίσου ζημιογόνες -και για τις αστικές περιοχές- πλημμύρες από βροχοπτώσεις.
Τα κράτη – μέλη θα πρέπει να ενθαρρύνουν τους πολίτες να αγοράζουν επαρκή ασφαλιστική κάλυψη από τοπικούς ασφαλιστικούς οργανισμούς ώστε να είναι διασφαλισμένη η αποζημίωσή τους από κινδύνους που σχετίζονται με καιρικά και φυσικά φαινόμενα, ειδικά σε μια περίοδο όπου οι κρατικοί προϋπολογισμοί συμπιέζονται ολοένα και περισσότερο.
Δημοσιεύθηκε σήμερα (13.03.2019) το κείμενο της δημόσιας διαβούλευσης που αφορά στην Ευρωπαϊκή Οδηγία για τις Πλημμύρες, καθώς και οι τελικές θέσεις της Insurance Europe, της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Ασφαλιστικών Εταιριών.
Τα κράτη – μέλη θα πρέπει να ενθαρρύνουν τους πολίτες να ασφαλίζονται επαρκώς έναντι πλημμύρας και άλλων φυσικών καταστροφών, αλλά να απέχουν, σύμφωνα με το άρθρο 21 της Οδηγίας 2009/138/EC, από κάθε είδους ορισμό της επαρκούς/κατάλληλης κάλυψης.
Σε γενικότερο πλαίσιο, ο κλάδος της ιδιωτικής ασφάλισης αντιμετωπίζεται ως ο μοναδικός φορέας αποζημίωσης, λειτουργεί επομένως ως προστατευτικό τείχος υψίστης σημασίας για την οικονομία, αφού επιτρέπει στους ασφαλισμένους να σχεδιάσουν με μεγάλη ακρίβεια την κάλυψη συγκεκριμένων κινδύνων που αλλιώς θα απειλούσαν την επιχειρηματική πορεία τους ή την προσωπική οικονομική τους κατάσταση.
Παρόλα αυτά η ασφάλιση δεν θα πρέπει να αποτελεί υποκατάστατο των μέτρων προσαρμογής και προστασίας, αλλά ούτε και όχημα μέσω του οποίου θα χρηματοδοτούνται τα μέτα προσαρμογής ή μετάθεσης του κινδύνου, όπως π.χ. η μελλοντικές προκλήσεις στην αντιμετώπιση των πλημμύρων.
Επιπλέον, ένας κίνδυνος που μεταφέρεται από το κράτος στην ιδιωτική πρωτοβουλία δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ούτε ως κίνδυνος που έχει πριοριστεί ούτε ως κίνδυνος που έχει εξαλειφθεί.
Η μεταφορά του κινδύνου και ο περιορισμός του θα πρέπει να πορευτούν χέρι χέρι, στο πλαίσιο μιας συνολικής διαδικασίας. Για αυτόν τον λόγο ο ασφαλιστικός κλάδος χρειάζεται σημαντική πολιτική υποστήριξη και ένα κατάλληλο κανονιστικό πλαίσιο, το οποίο θα διασφαλίζει την ενεργό συμμετοχή των δημοσίων αρχών και των πολιτών στην ολιστική προσέγγιση της διαχείρισης των κινδύνων.
Θεμελιώδους σημασίας σε αυτή τη διαδικασία είναι η κατάλληλη χρηματοδότηση και η οικονομική υποστήριξη της ανάπτυξης των υποδομών που θα αυξήσουν την αντίσταση και την αντοχή απέναντι στις πλημμύρες.
Τέλος, η στρατηγική της ΕΕ σε ό,τι αφορά στις κλιματικές αλλαγές υπαγορεύει ως θέση – κλειδί την «προώθηση της ιδιωτικής ασφάλισης... ως μηχανισμού που διευκολύνει την επενδυτική σταθερότητα και την επιχειρηματική λήψη αποφάσεων».
Η Insurance Europe θεωρεί ότι η στρατηγική που αφορά στις πλημμύρες θα πρέπει να αφομοιωθεί πιο συστηματικά στη συνολική στρατηγική προσαρμογής, γεγονός που θα έχει ως εξέλιξη την περαιτέρω ενδυνάμωση της πρόσβασης στην ασφάλιση.
Σε ό,τι αφορά στους όρους και τις προϋποθέσεις των ασφαλιστηρίων συμβολαίων, θα πρέπει να υπογραμμισθεί ότι οι ασφαλιστικές εταιρίες έχουν ως στόχο να ενθραρρύνουν τον ασφαλισμένο να λάβει τα κατάλληλα μέτρα προστασίας και πρόνοιας.
Παρόλα αυτά, συχνά συμβαίνει τα αποτελεσματικά αυτά μέτρα να βρίσκονται εκτός του ελέγχου ασφαλισμένων και ασφαλιστών και να εξαρτώνται απολύτως από την δημόσια διοίκηση.
Σε αυτό το σημείο είναι που ο ασφαλιστικός κλάδος χρειάζεται ισχυρή πολιτική στήριξη και το κατάλληλο πλαίσιο που θα εγγυάται την ενεργό συμμετοχή κράτους, δήμων και πολιτών.
Το άρθρο 7 της Οδηγίας 2007/60/EC (Η Οδηγία για τις Πλημμύρες στην Ε.Ε.), ήδη κάνει αναφορές σε θέματα προστασίας που αφορούν στη διαχείριση των πλημμύρων. Όμως, σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Γραφείο Περιβάλλοντος, σε πολλά κράτη – μέλη περισσότερο από το 90% των ζημιών οφείλεται σε ακραία φαινόμενα κλιματικής αλλαγής τα οποία παραμένουν ανασφάλιστα.
Η κλιματική αλλαγή θα αυξήσει περαιτέρω τις φυσικές καταστροφές, γεγονός που ενισχύει την αναγκαιότητα γεφύρωσης του χάσματος προστασίας, το οποίο μεταφράζεται σε €40 ΔΙΣ σε ετήσια βάση.
Τα κράτη – μέλη θα πρέπει να ενθαρρύνουν τους πολίτες να αγοράζουν επαρκή ασφαλιστική κάλυψη από τοπικούς ασφαλιστικούς οργανισμούς ώστε να είναι διασφαλισμένη η αποζημίωσή τους από κινδύνους που σχετίζονται με καιρικά και φυσικά φαινόμενα, ειδικά σε μια περίοδο όπου οι κρατικοί προϋπολογισμοί συμπιέζονται ολοένα και περισσότερο.
Οι ασφαλιστές γνωρίζουν πολύ καλά το πόσο ακριβές είναι οι επιπτώσεις των πλημμύρων στην Ευρώπη.
Οι πλημμύρες του 2002 στοίχισαν στην ασφαλιστική αγορά δισεκατομμύρια ευρώ σε αποζημιώσεις, ενώ εξίσου πολλές ήταν και οι ανασφάλιστες ζημιές.
Όμως, παρότι η σχετική Οδηγία υιοθέτησε ένα σύστημα διαχείρισης κινδύνων με πολλές ομοιότητες με αυτό που εφαρμόζουν οι ασφαλιστικοί οργανισμοί, η αγορά εξακολουθεί να υποστηρίζει ότι υπάρχει περιθώριο για περαιτέρω βελτιώσεις.
Η Insurance Europe θεωρεί θετικό τον ρόλο της Οδηγίας σε ό,τι αφορά στην ενημέρωση και στον περιορισμό του κινδύνου, αλλά σε κάθε περίπτωση το κείμενο περιορίζεται στις πλημμύρες από υπερχείλιση των ποταμών, ενώ θα έπρεπε να περιλαμβάνει και την βροχόπτωση, αφού οι περισσότερες ζημίες προκαλούνται από τις έντονες και μεγάλες σε διάρκεια καταιγίδες.
Επιπλέον, η Οδηγία θα πρέπει να συμπεριλάβει μικρότερους ποταμούς και ρέματα, τις αστικές περιοχές και τους οικισμούς που έχουν δημιουργηθεί κοντά σε υδάτινους πόρους και βέβαια τις πλημμύρες των αστικών κέντρων.
Επόμενως, για τους ασφαλιστές η διαχείριση των πλημμυρών θα πρέπει να αποτελεί μέρος μιας ευρύτερης στρατηγικής, που θα περιλαμβάνει τον εκσυγχρονισμό ή την βελτίωση των υποδομών σε περιοχές ευάλωτες σε πλημμύρες, καθώς και μέτρα τα οποία θα περιορίζουν τις ολοένα και αυξανόμενες επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής.
Για να διασφαλιστούν τα παραπάνω στις περιοχές αυτές είναι αναγκαίος ένας συνεπής, συνεχής, ξεκάθαρος και πλήρης κώδικας δόμησης και χρήσης της γης, καθώς και σημαντική έμφαση στην σωστή εφαρμογή του.
Οι ασφαλιστές επομένως είναι έτοιμοι να υποστηρίξουν έναν μηχανισμό, σύμφωνα με τον οποίο η χρήση της γης και οι όροι δόμησης θα προνοούν για το κίνδυνο της πλημμύρας τόσο κατά τον σχεδιασμό, όσο και για όλες τις μετέπειτα φάσεις.
Για παράδειγμα, στην Γαλλία, οι κατασκευαστικές δεν μπορούν δια νόμου να χτίσουν στις «κόκκινες ζώνες», όπως αυτές οριοθετούνται από τους χάρτες πλημμυρικών ζωνών. Έχοντας έτσι από πολύ νωρίς την πληροφορία για τους κινδύνουν που απειλούν συγκεκριμένες περιοχές, όλα τα εμπλεκόμενα μέρη μπορούν να προετοιμαστούν καλύτερα.
www.bankingnews.gr
Τα κράτη – μέλη θα πρέπει να ενθαρρύνουν τους πολίτες να αγοράζουν επαρκή ασφαλιστική κάλυψη από τοπικούς ασφαλιστικούς οργανισμούς ώστε να είναι διασφαλισμένη η αποζημίωσή τους από κινδύνους που σχετίζονται με καιρικά και φυσικά φαινόμενα, ειδικά σε μια περίοδο όπου οι κρατικοί προϋπολογισμοί συμπιέζονται ολοένα και περισσότερο.
Δημοσιεύθηκε σήμερα (13.03.2019) το κείμενο της δημόσιας διαβούλευσης που αφορά στην Ευρωπαϊκή Οδηγία για τις Πλημμύρες, καθώς και οι τελικές θέσεις της Insurance Europe, της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Ασφαλιστικών Εταιριών.
Τα κράτη – μέλη θα πρέπει να ενθαρρύνουν τους πολίτες να ασφαλίζονται επαρκώς έναντι πλημμύρας και άλλων φυσικών καταστροφών, αλλά να απέχουν, σύμφωνα με το άρθρο 21 της Οδηγίας 2009/138/EC, από κάθε είδους ορισμό της επαρκούς/κατάλληλης κάλυψης.
Σε γενικότερο πλαίσιο, ο κλάδος της ιδιωτικής ασφάλισης αντιμετωπίζεται ως ο μοναδικός φορέας αποζημίωσης, λειτουργεί επομένως ως προστατευτικό τείχος υψίστης σημασίας για την οικονομία, αφού επιτρέπει στους ασφαλισμένους να σχεδιάσουν με μεγάλη ακρίβεια την κάλυψη συγκεκριμένων κινδύνων που αλλιώς θα απειλούσαν την επιχειρηματική πορεία τους ή την προσωπική οικονομική τους κατάσταση.
Παρόλα αυτά η ασφάλιση δεν θα πρέπει να αποτελεί υποκατάστατο των μέτρων προσαρμογής και προστασίας, αλλά ούτε και όχημα μέσω του οποίου θα χρηματοδοτούνται τα μέτα προσαρμογής ή μετάθεσης του κινδύνου, όπως π.χ. η μελλοντικές προκλήσεις στην αντιμετώπιση των πλημμύρων.
Επιπλέον, ένας κίνδυνος που μεταφέρεται από το κράτος στην ιδιωτική πρωτοβουλία δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ούτε ως κίνδυνος που έχει πριοριστεί ούτε ως κίνδυνος που έχει εξαλειφθεί.
Η μεταφορά του κινδύνου και ο περιορισμός του θα πρέπει να πορευτούν χέρι χέρι, στο πλαίσιο μιας συνολικής διαδικασίας. Για αυτόν τον λόγο ο ασφαλιστικός κλάδος χρειάζεται σημαντική πολιτική υποστήριξη και ένα κατάλληλο κανονιστικό πλαίσιο, το οποίο θα διασφαλίζει την ενεργό συμμετοχή των δημοσίων αρχών και των πολιτών στην ολιστική προσέγγιση της διαχείρισης των κινδύνων.
Θεμελιώδους σημασίας σε αυτή τη διαδικασία είναι η κατάλληλη χρηματοδότηση και η οικονομική υποστήριξη της ανάπτυξης των υποδομών που θα αυξήσουν την αντίσταση και την αντοχή απέναντι στις πλημμύρες.
Τέλος, η στρατηγική της ΕΕ σε ό,τι αφορά στις κλιματικές αλλαγές υπαγορεύει ως θέση – κλειδί την «προώθηση της ιδιωτικής ασφάλισης... ως μηχανισμού που διευκολύνει την επενδυτική σταθερότητα και την επιχειρηματική λήψη αποφάσεων».
Η Insurance Europe θεωρεί ότι η στρατηγική που αφορά στις πλημμύρες θα πρέπει να αφομοιωθεί πιο συστηματικά στη συνολική στρατηγική προσαρμογής, γεγονός που θα έχει ως εξέλιξη την περαιτέρω ενδυνάμωση της πρόσβασης στην ασφάλιση.
Σε ό,τι αφορά στους όρους και τις προϋποθέσεις των ασφαλιστηρίων συμβολαίων, θα πρέπει να υπογραμμισθεί ότι οι ασφαλιστικές εταιρίες έχουν ως στόχο να ενθραρρύνουν τον ασφαλισμένο να λάβει τα κατάλληλα μέτρα προστασίας και πρόνοιας.
Παρόλα αυτά, συχνά συμβαίνει τα αποτελεσματικά αυτά μέτρα να βρίσκονται εκτός του ελέγχου ασφαλισμένων και ασφαλιστών και να εξαρτώνται απολύτως από την δημόσια διοίκηση.
Σε αυτό το σημείο είναι που ο ασφαλιστικός κλάδος χρειάζεται ισχυρή πολιτική στήριξη και το κατάλληλο πλαίσιο που θα εγγυάται την ενεργό συμμετοχή κράτους, δήμων και πολιτών.
Το άρθρο 7 της Οδηγίας 2007/60/EC (Η Οδηγία για τις Πλημμύρες στην Ε.Ε.), ήδη κάνει αναφορές σε θέματα προστασίας που αφορούν στη διαχείριση των πλημμύρων. Όμως, σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Γραφείο Περιβάλλοντος, σε πολλά κράτη – μέλη περισσότερο από το 90% των ζημιών οφείλεται σε ακραία φαινόμενα κλιματικής αλλαγής τα οποία παραμένουν ανασφάλιστα.
Η κλιματική αλλαγή θα αυξήσει περαιτέρω τις φυσικές καταστροφές, γεγονός που ενισχύει την αναγκαιότητα γεφύρωσης του χάσματος προστασίας, το οποίο μεταφράζεται σε €40 ΔΙΣ σε ετήσια βάση.
Τα κράτη – μέλη θα πρέπει να ενθαρρύνουν τους πολίτες να αγοράζουν επαρκή ασφαλιστική κάλυψη από τοπικούς ασφαλιστικούς οργανισμούς ώστε να είναι διασφαλισμένη η αποζημίωσή τους από κινδύνους που σχετίζονται με καιρικά και φυσικά φαινόμενα, ειδικά σε μια περίοδο όπου οι κρατικοί προϋπολογισμοί συμπιέζονται ολοένα και περισσότερο.
Οι ασφαλιστές γνωρίζουν πολύ καλά το πόσο ακριβές είναι οι επιπτώσεις των πλημμύρων στην Ευρώπη.
Οι πλημμύρες του 2002 στοίχισαν στην ασφαλιστική αγορά δισεκατομμύρια ευρώ σε αποζημιώσεις, ενώ εξίσου πολλές ήταν και οι ανασφάλιστες ζημιές.
Όμως, παρότι η σχετική Οδηγία υιοθέτησε ένα σύστημα διαχείρισης κινδύνων με πολλές ομοιότητες με αυτό που εφαρμόζουν οι ασφαλιστικοί οργανισμοί, η αγορά εξακολουθεί να υποστηρίζει ότι υπάρχει περιθώριο για περαιτέρω βελτιώσεις.
Η Insurance Europe θεωρεί θετικό τον ρόλο της Οδηγίας σε ό,τι αφορά στην ενημέρωση και στον περιορισμό του κινδύνου, αλλά σε κάθε περίπτωση το κείμενο περιορίζεται στις πλημμύρες από υπερχείλιση των ποταμών, ενώ θα έπρεπε να περιλαμβάνει και την βροχόπτωση, αφού οι περισσότερες ζημίες προκαλούνται από τις έντονες και μεγάλες σε διάρκεια καταιγίδες.
Επιπλέον, η Οδηγία θα πρέπει να συμπεριλάβει μικρότερους ποταμούς και ρέματα, τις αστικές περιοχές και τους οικισμούς που έχουν δημιουργηθεί κοντά σε υδάτινους πόρους και βέβαια τις πλημμύρες των αστικών κέντρων.
Επόμενως, για τους ασφαλιστές η διαχείριση των πλημμυρών θα πρέπει να αποτελεί μέρος μιας ευρύτερης στρατηγικής, που θα περιλαμβάνει τον εκσυγχρονισμό ή την βελτίωση των υποδομών σε περιοχές ευάλωτες σε πλημμύρες, καθώς και μέτρα τα οποία θα περιορίζουν τις ολοένα και αυξανόμενες επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής.
Για να διασφαλιστούν τα παραπάνω στις περιοχές αυτές είναι αναγκαίος ένας συνεπής, συνεχής, ξεκάθαρος και πλήρης κώδικας δόμησης και χρήσης της γης, καθώς και σημαντική έμφαση στην σωστή εφαρμογή του.
Οι ασφαλιστές επομένως είναι έτοιμοι να υποστηρίξουν έναν μηχανισμό, σύμφωνα με τον οποίο η χρήση της γης και οι όροι δόμησης θα προνοούν για το κίνδυνο της πλημμύρας τόσο κατά τον σχεδιασμό, όσο και για όλες τις μετέπειτα φάσεις.
Για παράδειγμα, στην Γαλλία, οι κατασκευαστικές δεν μπορούν δια νόμου να χτίσουν στις «κόκκινες ζώνες», όπως αυτές οριοθετούνται από τους χάρτες πλημμυρικών ζωνών. Έχοντας έτσι από πολύ νωρίς την πληροφορία για τους κινδύνουν που απειλούν συγκεκριμένες περιοχές, όλα τα εμπλεκόμενα μέρη μπορούν να προετοιμαστούν καλύτερα.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών