Η Ελλάδα ως «σωσίβια λέμβος» της εικόνας του Προέδρου Erdogan, εν μέσω καταλυτικών εξελίξεων στην ευρύτερη περιοχή…
Tο νέο γεωπολιτικό τοπίο στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής και της Ανατολικής Μεσογείου, εξαιτίας των εξελίξεων στη Συρία και στο Ιράκ, έχει διαμορφωθεί σε δύο σημαντικά μέτωπα.
Το ένα έχει βασικούς «παίκτες» τη Ρωσία, το Ιράν και την Τουρκία, ενώ το άλλο έχει τις ΗΠΑ, την Αγγλία, τη Σαουδική Αραβία, την Αίγυπτο, το Ισραήλ και τους Κούρδους.
Αυτά τα δύο μέτωπα δημιουργούν καινούργια γεωπολιτικά δεδομένα στην περιοχή μας.
Βλέπουμε ότι τα σύνορα επαναχαράσσονται τόσο γεωγραφικά όσο και πολιτικά, με τη συνταγματική κατοχύρωση ενός Ομοσπονδοποιημένου Ιράκ και κατά πάσα πιθανότητα ενός Ομόσπονδου Κουρδικού κράτους.
Επιπλέον, η κρίση που ξέσπασε στη Συρία οδηγεί σε ένα, επίσης, Ομόσπονδο Συριακό κράτος, αλλά και σε ένα δεύτερο Ομόσπονδο Κουρδικό κράτος.
Αποτέλεσμα των παραπάνω είναι η συνένωση δυνάμεων της Τουρκίας και του Ιράν, παρά των όποιων μεταξύ τους προβλημάτων.
Επειδή, λοιπόν, η Τουρκία φοβάται παρόμοιες εξελίξεις και στα εδάφη της, ο Πρόεδρος Ερντογάν, ο οποίος δείχνει ένας άνθρωπος που δεν διστάζει να ρισκάρει, οδηγεί την Τουρκία από κρίση σε κρίση και τελικά ίσως και σε αδιέξοδο τις σχέσεις της χώρας του με τις ΗΠΑ. Αυτή η εξέλιξη, εάν επαληθευθεί θα είναι πραγματικά πρωτοφανής!
Από το 1952, ημερομηνία της εισδοχής της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ, μέχρι και σήμερα δεν είχαμε βιώσει ξανά τέτοια κρίση.
Οι εξελίξεις δείχνουν πως είναι πολύ πιθανόν η Τουρκία να οδηγείται πλέον στην αγκαλιά της Ρωσίας, γεγονός που σηματοδοτείται με την αγορά των S400, αλλά κυρίως με την υπογραφή της συμφωνίας για την κατασκευή των πυρηνικών σταθμών.
Ταυτόχρονα, η πρόσφατη απόφαση του Προέδρου Trump για αναγνώριση της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ, ανεβάζει ακόμη περισσότερο το θερμόμετρο στις σχέσεις της Τουρκίας με ΗΠΑ και Ισραήλ. Σε κάθε περίπτωση, η κίνηση του Προέδρου Trump έρχεται σε μια περίοδο που η τουρκική κυβέρνηση αντιμετωπίζει προβλήματα σε πολλά πεδία. Η νέα κρίση παρέχει στην τουρκική κυβέρνηση την ευκαιρία για να μετατοπίσει το ενδιαφέρον της τουρκικής κοινωνίας από τα σκάνδαλα διαφθοράς και την επιδείνωση της εικόνας της τουρκικής οικονομίας σε μια υπόθεση που απασχολεί ολόκληρο τον μουσουλμανικό κόσμο.
Η γεωπολιτική σημασία της Ελλάδας αναβαθμίζεται
Εκ πρώτης όψεως, οι παραπάνω εξελίξεις παρουσιάζονται ως απειλή για την Ελλάδα. Από την άλλη όμως, επειδή οι ΗΠΑ θεωρούν αυτή τη στιγμή την Τουρκία ως μια χώρα που δημιουργεί προβλήματα στο ΝΑΤΟ, από τις κινήσεις και προσεγγίσεις της με τη Ρωσία, η σημασία της χώρας μας και της Κύπρου αναβαθμίζονται, ως πυλώνες σταθερότητας και όχι μόνο στην περιοχή.
Στην παρούσα συγκυρία, λοιπόν, φαίνεται πως όσο επιδεινώνονται οι σχέσεις της Τουρκίας με τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και το Ισραήλ, αυξάνεται παράλληλα η γεωπολιτική αξία της Ελλάδας με γεωμετρική πρόοδο. Σε καμία περίπτωση, όμως, δε θα πρέπει να παραβλέψουμε πως σε ευρύτερο μεσομακροπρόθεσμο γεωστρατηγικό ορίζοντα, η Δύση θα δεχθεί ποτέ η Τουρκία να τεθεί ολοκληρωτικά υπό τη Ρωσική επιρροή.
Ο Erdogan έρχεται στην Αθήνα «λαβωμένος» από το σκάνδαλο Zarab και τις αποκαλύψεις της υπεράκτιας στη Νήσο Μαν
Μέσα σε αυτό το διαμορφούμενο γεωπολιτικό πλαίσιο, λοιπόν, θα πραγματοποιηθεί στις 7-8 Δεκεμβρίου η επίσκεψη του Προέδρου Erdogan σε Αθήνα και Θράκη.
Η επίσκεψη μπορεί να ερμηνευθεί ως προσπάθεια της Τουρκίας να δείξει ότι θέλει, παρά τα όποια ρητορικά ξεσπάσματα του Τούρκου Προέδρου, να συνεχίσει να κοιτάζει προς την Ευρώπη. Ιδιαίτερα δε τη στιγμή που οι σχέσεις της με τις ΗΠΑ είναι υπό το μηδέν, ενώ για την προσέγγιση της με την Ρωσία πολλοί μιλούν για μία ψυχροπολεμική κατάσταση.
Ο Πρόεδρος Εrdogan έρχεται αναμφίβολα ως ένας αρχηγός χώρας απομονωμένος διεθνώς, που βάλλεται εντός και εκτός από σκάνδαλα διαφθοράς, φοροδιαφυγής και με αρκετά μέτωπα ανοικτά.
Από τη μία πλευρά ο κατηγορούμενος έμπορος χρυσού Zarab άρχισε να «κελαηδάει» ενώπιον των ενόρκων του αμερικανικού Δικαστηρίου για τις μίζες και τα δώρα που έκανε σε υπουργούς της κυβέρνησης Erdogan.
Έτσι κατάφερε από κατηγορούμενος να εμφανιστεί ως μάρτυρας στην πολύκροτη δίκη. Στο εδώλιο του κατηγορουμένου κάθεται μόνο ο υποδιοικητής της Halk Bank Hakan Attila, ενώ ο πρόεδρος της Τράπεζας Suleiman Aslan, ο οποίος συνελήφθη με 4 εκατ. δολάρια σε κουτιά παπουτσιών, συνεχίζει ανενόχλητος τη ζωή του και μετέχει στο διοικητικό συμβούλιο της Ziraat Bank, γνωστή από τη διαβόητη «δραστηριότητά» της στη Θράκη.
Την ίδια ώρα, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης κ. Kemal Kılıçdaroğlu παρουσίασε έγγραφα που δείχνουν την μεταφορά χρημάτων μελών της οικογένειας του Προέδρου στο Νησί Μαν. Σύμφωνα με τις αποκαλύψεις τα παιδιά, τα αδέλφια, οι συμπέθεροι, οι γαμπροί και οι λοιποί συγγενείς του Erdogan, φέρονται να έστειλαν εκατομμύρια δολάρια σε μια εταιρία που εδρεύει εκεί.
Τι θα περιλαμβάνει η ατζέντα της επίσκεψης
Η επίσκεψη του Τούρκου Προέδρου ήταν μια πρωτοβουλία της Ελληνικής Κυβέρνησης, καθόλου τυχαία, αμέσως μετά την επίσκεψη του Πρωθυπουργού κ. Τσίπρα, στην αμερικανική πρωτεύουσα και την πάνω από δυο ώρες συνάντηση στο Λευκό Οίκο του Υπουργού Εξωτερικών, κ. Νίκου Κοτζιά, με το Σύμβουλο Εθνικής Ασφάλειας του Προέδρου Trump, στρατηγού McMasters.
Πρέπει να θεωρείται σχεδόν βέβαιο, ότι η Ουάσιγκτον έχει ζητήσει από την Αθήνα να παίξει κάποιου είδους ενδιάμεσου μεταξύ των δυο πλευρών, ως κοινός σύμμαχος στο ΝΑΤΟ και άμεσος γείτονας της Τουρκίας. Το πιθανότερο είναι ότι θα μεταφερθούν με επιτυχημένο τρόπο αυτά τα μηνύματα της Ουάσιγκτον.
Ταυτόχρονα, η ελληνική πλευρά υποστηρίζει ότι στην ατζέντα των συζητήσεων θα βρεθούν το Αιγαίο και το ολοένα διογκούμενο πρόβλημα του προσφυγικού.
Το σίγουρο είναι ότι ο Τούρκος Πρόεδρος έρχεται έχοντας ατζέντα και στρατηγική, για όλα και για όλους. Άλλωστε τα έχει πει και δημόσια αρκετές φορές. Και για τη Συνθήκη της Λωζάννης και για το Αιγαίο και για την Κύπρο, για όλα.
Πάντως, είναι εμφανές πως η ελληνική πολιτειακή ηγεσία διακατέχεται από κάποια αμηχανία, για να μην πούμε αγωνία, ευελπιστώντας ότι ο Προέδρος Ερντογάν θα συμπεριφερθεί σύμφωνα με τα διπλωματικά προβλεπόμενα, ιδιαίτερα κατά την επίσκεψή του στη Θράκη.
Τα ενεργειακά δίκτυα κυρίαρχα στην ατζέντα των συζητήσεων
Το www.bankingnews.gr είναι σε θέση να γνωρίζει από έγκυρες πληροφορίες ότι ένα από τα θέματα υψηλής σημασίας που –σκοπίμως- θα περάσει στα «ψιλά», αλλά σίγουρα θα συζητηθεί, είναι τα ενεργειακά δίκτυα.
Η Ρωσία σκοπεύει σύντομα, μέσα στα επόμενα 1-2 χρόνια, να σταματήσει τις παραδόσεις φυσικού αερίου στην Ευρώπη μέσω του αγωγού της Ουκρανίας.
Αυτό σημαίνει ότι θα παραδίδει φυσικό αέριο στα Ρώσο-Ουκρανικά σύνορα, για όποιον επιθυμεί να πάρει το ρίσκο να το περάσει μέσα από την Ουκρανία.
Θα συνεχίσει, όμως, να παραδίδει φυσικό αέριο στην Β. Ευρώπη και στην Τουρκία. Αυτή η απόφαση σημαίνει, πρακτικά, ότι ο σημερινός αγωγός που περνάει από Ουκρανία, Ρουμανία, Βουλγαρία θα σταματήσει να μεταφέρει φυσικό αέριο.
Ό,τι φυσικό αέριο προμηθεύεται η χώρα μας και τα Βαλκάνια, θα διέρχεται μέσω Τουρκίας και μετά μέσω Ελλάδας.
Ο σημερινός αγωγός θα λειτουργεί ανάποδα, δηλαδή από Ελλάδα προς το βαλκανικό βορά. Αυτό το γεγονός θα είναι κοσμογονικό για τα ενεργειακά δεδομένα της περιοχής μας.
Θυμίζουμε ότι η μεταφορική ικανότητα του αγωγού που συνδέει Ελλάδα και Τουρκία είναι 4-5 φορές η αντίστοιχη του υπάρχοντος αγωγού. Καλύπτει όλες τις ανάγκες των Βαλκανίων, της Ελλάδας και περισσεύει και ικανότητα για μεταφορά προς την Ευρώπη.
Για το συγκεκριμένο ζήτημα έχει δείξει σημαντικό ενδιαφέρον η ελληνική κυβέρνηση σε πολύ υψηλό επίπεδο κι έχουν γίνει σχετικές παρεμβάσεις σε αντίστοιχο υψηλό επίπεδο προς Ρωσία και προς Τουρκία.
Όπως γίνεται αντιληπτό, υπάρχει έντονο επιχειρηματικό ενδιαφέρον, για την «επόμενη μέρα» και υπάρχει αντίστοιχα έντονο ενδιαφέρον για το μέλλον των ΔΕΠΑ/ΔΕΣΦΑ/ΔΕΦΑ και τους αντίστοιχους οργανισμούς σε Τουρκία, Βουλγαρία και τις λοιπές βαλκανικές χώρες.
Τι μπορεί να περιμένει η Ελλάδα από την επίσκεψη
Η επίσκεψη του Τούρκου Προέδρου αποτελεί στην ουσία μια προσπάθεια βελτίωσης της διεθνούς εικόνας του.
Η Ελλάδα από την πλευρά της, προσπαθώντας να ενισχύσει ακόμη περισσότερο τη γεωπολιτική της σημασία στην περιοχή, λειτουργεί ως το «κανάλι επικοινωνίας» αυτής της προσπάθειας χωρίς να προσδοκά κάτι ουσιαστικότερο.
Απλά είναι ένας ρόλος που κληθήκαμε να υπηρετήσουμε και θα προσπαθήσουμε να το κάνουμε με τη μεγαλύτερη δυνατή επιτυχία.
Από την άλλη, το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε ως χώρα είναι να συζητάμε.
Με όλους και για όλα.
Αλλά να συζητάμε σοβαρά και όπου χρειάζεται αυστηρά. Οφείλουμε να εμπεδώνουμε την εικόνα προς τη διεθνή κοινότητα, ότι κάνουμε πολιτική υπευθυνότητας, πολιτική η οποία δεν είναι προϊόν αδυναμίας, αλλά προϊόν υπευθυνότητας. Κατά τα άλλα, πέρα από τα διάφορα «μηνύματα» που θα μεταφερθούν, λίγα πράγματα μπορούμε να περιμένουμε να προκύψουν από αυτή την επίσκεψη.
Αλλά και όποια συμφωνηθούν, είναι σίγουρο ότι θα περάσουν αρκετά χρόνια μέχρι να τα αντιληφθούμε...
Τάσος Τσιπλάκος
Συμβούλος Στρατηγικής-C4I Strategy Consultants
www.bankingnews.gr
Το ένα έχει βασικούς «παίκτες» τη Ρωσία, το Ιράν και την Τουρκία, ενώ το άλλο έχει τις ΗΠΑ, την Αγγλία, τη Σαουδική Αραβία, την Αίγυπτο, το Ισραήλ και τους Κούρδους.
Αυτά τα δύο μέτωπα δημιουργούν καινούργια γεωπολιτικά δεδομένα στην περιοχή μας.
Βλέπουμε ότι τα σύνορα επαναχαράσσονται τόσο γεωγραφικά όσο και πολιτικά, με τη συνταγματική κατοχύρωση ενός Ομοσπονδοποιημένου Ιράκ και κατά πάσα πιθανότητα ενός Ομόσπονδου Κουρδικού κράτους.
Επιπλέον, η κρίση που ξέσπασε στη Συρία οδηγεί σε ένα, επίσης, Ομόσπονδο Συριακό κράτος, αλλά και σε ένα δεύτερο Ομόσπονδο Κουρδικό κράτος.
Αποτέλεσμα των παραπάνω είναι η συνένωση δυνάμεων της Τουρκίας και του Ιράν, παρά των όποιων μεταξύ τους προβλημάτων.
Επειδή, λοιπόν, η Τουρκία φοβάται παρόμοιες εξελίξεις και στα εδάφη της, ο Πρόεδρος Ερντογάν, ο οποίος δείχνει ένας άνθρωπος που δεν διστάζει να ρισκάρει, οδηγεί την Τουρκία από κρίση σε κρίση και τελικά ίσως και σε αδιέξοδο τις σχέσεις της χώρας του με τις ΗΠΑ. Αυτή η εξέλιξη, εάν επαληθευθεί θα είναι πραγματικά πρωτοφανής!
Από το 1952, ημερομηνία της εισδοχής της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ, μέχρι και σήμερα δεν είχαμε βιώσει ξανά τέτοια κρίση.
Οι εξελίξεις δείχνουν πως είναι πολύ πιθανόν η Τουρκία να οδηγείται πλέον στην αγκαλιά της Ρωσίας, γεγονός που σηματοδοτείται με την αγορά των S400, αλλά κυρίως με την υπογραφή της συμφωνίας για την κατασκευή των πυρηνικών σταθμών.
Ταυτόχρονα, η πρόσφατη απόφαση του Προέδρου Trump για αναγνώριση της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ, ανεβάζει ακόμη περισσότερο το θερμόμετρο στις σχέσεις της Τουρκίας με ΗΠΑ και Ισραήλ. Σε κάθε περίπτωση, η κίνηση του Προέδρου Trump έρχεται σε μια περίοδο που η τουρκική κυβέρνηση αντιμετωπίζει προβλήματα σε πολλά πεδία. Η νέα κρίση παρέχει στην τουρκική κυβέρνηση την ευκαιρία για να μετατοπίσει το ενδιαφέρον της τουρκικής κοινωνίας από τα σκάνδαλα διαφθοράς και την επιδείνωση της εικόνας της τουρκικής οικονομίας σε μια υπόθεση που απασχολεί ολόκληρο τον μουσουλμανικό κόσμο.
Η γεωπολιτική σημασία της Ελλάδας αναβαθμίζεται
Εκ πρώτης όψεως, οι παραπάνω εξελίξεις παρουσιάζονται ως απειλή για την Ελλάδα. Από την άλλη όμως, επειδή οι ΗΠΑ θεωρούν αυτή τη στιγμή την Τουρκία ως μια χώρα που δημιουργεί προβλήματα στο ΝΑΤΟ, από τις κινήσεις και προσεγγίσεις της με τη Ρωσία, η σημασία της χώρας μας και της Κύπρου αναβαθμίζονται, ως πυλώνες σταθερότητας και όχι μόνο στην περιοχή.
Στην παρούσα συγκυρία, λοιπόν, φαίνεται πως όσο επιδεινώνονται οι σχέσεις της Τουρκίας με τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και το Ισραήλ, αυξάνεται παράλληλα η γεωπολιτική αξία της Ελλάδας με γεωμετρική πρόοδο. Σε καμία περίπτωση, όμως, δε θα πρέπει να παραβλέψουμε πως σε ευρύτερο μεσομακροπρόθεσμο γεωστρατηγικό ορίζοντα, η Δύση θα δεχθεί ποτέ η Τουρκία να τεθεί ολοκληρωτικά υπό τη Ρωσική επιρροή.
Ο Erdogan έρχεται στην Αθήνα «λαβωμένος» από το σκάνδαλο Zarab και τις αποκαλύψεις της υπεράκτιας στη Νήσο Μαν
Μέσα σε αυτό το διαμορφούμενο γεωπολιτικό πλαίσιο, λοιπόν, θα πραγματοποιηθεί στις 7-8 Δεκεμβρίου η επίσκεψη του Προέδρου Erdogan σε Αθήνα και Θράκη.
Η επίσκεψη μπορεί να ερμηνευθεί ως προσπάθεια της Τουρκίας να δείξει ότι θέλει, παρά τα όποια ρητορικά ξεσπάσματα του Τούρκου Προέδρου, να συνεχίσει να κοιτάζει προς την Ευρώπη. Ιδιαίτερα δε τη στιγμή που οι σχέσεις της με τις ΗΠΑ είναι υπό το μηδέν, ενώ για την προσέγγιση της με την Ρωσία πολλοί μιλούν για μία ψυχροπολεμική κατάσταση.
Ο Πρόεδρος Εrdogan έρχεται αναμφίβολα ως ένας αρχηγός χώρας απομονωμένος διεθνώς, που βάλλεται εντός και εκτός από σκάνδαλα διαφθοράς, φοροδιαφυγής και με αρκετά μέτωπα ανοικτά.
Από τη μία πλευρά ο κατηγορούμενος έμπορος χρυσού Zarab άρχισε να «κελαηδάει» ενώπιον των ενόρκων του αμερικανικού Δικαστηρίου για τις μίζες και τα δώρα που έκανε σε υπουργούς της κυβέρνησης Erdogan.
Έτσι κατάφερε από κατηγορούμενος να εμφανιστεί ως μάρτυρας στην πολύκροτη δίκη. Στο εδώλιο του κατηγορουμένου κάθεται μόνο ο υποδιοικητής της Halk Bank Hakan Attila, ενώ ο πρόεδρος της Τράπεζας Suleiman Aslan, ο οποίος συνελήφθη με 4 εκατ. δολάρια σε κουτιά παπουτσιών, συνεχίζει ανενόχλητος τη ζωή του και μετέχει στο διοικητικό συμβούλιο της Ziraat Bank, γνωστή από τη διαβόητη «δραστηριότητά» της στη Θράκη.
Την ίδια ώρα, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης κ. Kemal Kılıçdaroğlu παρουσίασε έγγραφα που δείχνουν την μεταφορά χρημάτων μελών της οικογένειας του Προέδρου στο Νησί Μαν. Σύμφωνα με τις αποκαλύψεις τα παιδιά, τα αδέλφια, οι συμπέθεροι, οι γαμπροί και οι λοιποί συγγενείς του Erdogan, φέρονται να έστειλαν εκατομμύρια δολάρια σε μια εταιρία που εδρεύει εκεί.
Τι θα περιλαμβάνει η ατζέντα της επίσκεψης
Η επίσκεψη του Τούρκου Προέδρου ήταν μια πρωτοβουλία της Ελληνικής Κυβέρνησης, καθόλου τυχαία, αμέσως μετά την επίσκεψη του Πρωθυπουργού κ. Τσίπρα, στην αμερικανική πρωτεύουσα και την πάνω από δυο ώρες συνάντηση στο Λευκό Οίκο του Υπουργού Εξωτερικών, κ. Νίκου Κοτζιά, με το Σύμβουλο Εθνικής Ασφάλειας του Προέδρου Trump, στρατηγού McMasters.
Πρέπει να θεωρείται σχεδόν βέβαιο, ότι η Ουάσιγκτον έχει ζητήσει από την Αθήνα να παίξει κάποιου είδους ενδιάμεσου μεταξύ των δυο πλευρών, ως κοινός σύμμαχος στο ΝΑΤΟ και άμεσος γείτονας της Τουρκίας. Το πιθανότερο είναι ότι θα μεταφερθούν με επιτυχημένο τρόπο αυτά τα μηνύματα της Ουάσιγκτον.
Ταυτόχρονα, η ελληνική πλευρά υποστηρίζει ότι στην ατζέντα των συζητήσεων θα βρεθούν το Αιγαίο και το ολοένα διογκούμενο πρόβλημα του προσφυγικού.
Το σίγουρο είναι ότι ο Τούρκος Πρόεδρος έρχεται έχοντας ατζέντα και στρατηγική, για όλα και για όλους. Άλλωστε τα έχει πει και δημόσια αρκετές φορές. Και για τη Συνθήκη της Λωζάννης και για το Αιγαίο και για την Κύπρο, για όλα.
Πάντως, είναι εμφανές πως η ελληνική πολιτειακή ηγεσία διακατέχεται από κάποια αμηχανία, για να μην πούμε αγωνία, ευελπιστώντας ότι ο Προέδρος Ερντογάν θα συμπεριφερθεί σύμφωνα με τα διπλωματικά προβλεπόμενα, ιδιαίτερα κατά την επίσκεψή του στη Θράκη.
Τα ενεργειακά δίκτυα κυρίαρχα στην ατζέντα των συζητήσεων
Το www.bankingnews.gr είναι σε θέση να γνωρίζει από έγκυρες πληροφορίες ότι ένα από τα θέματα υψηλής σημασίας που –σκοπίμως- θα περάσει στα «ψιλά», αλλά σίγουρα θα συζητηθεί, είναι τα ενεργειακά δίκτυα.
Η Ρωσία σκοπεύει σύντομα, μέσα στα επόμενα 1-2 χρόνια, να σταματήσει τις παραδόσεις φυσικού αερίου στην Ευρώπη μέσω του αγωγού της Ουκρανίας.
Αυτό σημαίνει ότι θα παραδίδει φυσικό αέριο στα Ρώσο-Ουκρανικά σύνορα, για όποιον επιθυμεί να πάρει το ρίσκο να το περάσει μέσα από την Ουκρανία.
Θα συνεχίσει, όμως, να παραδίδει φυσικό αέριο στην Β. Ευρώπη και στην Τουρκία. Αυτή η απόφαση σημαίνει, πρακτικά, ότι ο σημερινός αγωγός που περνάει από Ουκρανία, Ρουμανία, Βουλγαρία θα σταματήσει να μεταφέρει φυσικό αέριο.
Ό,τι φυσικό αέριο προμηθεύεται η χώρα μας και τα Βαλκάνια, θα διέρχεται μέσω Τουρκίας και μετά μέσω Ελλάδας.
Ο σημερινός αγωγός θα λειτουργεί ανάποδα, δηλαδή από Ελλάδα προς το βαλκανικό βορά. Αυτό το γεγονός θα είναι κοσμογονικό για τα ενεργειακά δεδομένα της περιοχής μας.
Θυμίζουμε ότι η μεταφορική ικανότητα του αγωγού που συνδέει Ελλάδα και Τουρκία είναι 4-5 φορές η αντίστοιχη του υπάρχοντος αγωγού. Καλύπτει όλες τις ανάγκες των Βαλκανίων, της Ελλάδας και περισσεύει και ικανότητα για μεταφορά προς την Ευρώπη.
Για το συγκεκριμένο ζήτημα έχει δείξει σημαντικό ενδιαφέρον η ελληνική κυβέρνηση σε πολύ υψηλό επίπεδο κι έχουν γίνει σχετικές παρεμβάσεις σε αντίστοιχο υψηλό επίπεδο προς Ρωσία και προς Τουρκία.
Όπως γίνεται αντιληπτό, υπάρχει έντονο επιχειρηματικό ενδιαφέρον, για την «επόμενη μέρα» και υπάρχει αντίστοιχα έντονο ενδιαφέρον για το μέλλον των ΔΕΠΑ/ΔΕΣΦΑ/ΔΕΦΑ και τους αντίστοιχους οργανισμούς σε Τουρκία, Βουλγαρία και τις λοιπές βαλκανικές χώρες.
Τι μπορεί να περιμένει η Ελλάδα από την επίσκεψη
Η επίσκεψη του Τούρκου Προέδρου αποτελεί στην ουσία μια προσπάθεια βελτίωσης της διεθνούς εικόνας του.
Η Ελλάδα από την πλευρά της, προσπαθώντας να ενισχύσει ακόμη περισσότερο τη γεωπολιτική της σημασία στην περιοχή, λειτουργεί ως το «κανάλι επικοινωνίας» αυτής της προσπάθειας χωρίς να προσδοκά κάτι ουσιαστικότερο.
Απλά είναι ένας ρόλος που κληθήκαμε να υπηρετήσουμε και θα προσπαθήσουμε να το κάνουμε με τη μεγαλύτερη δυνατή επιτυχία.
Από την άλλη, το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε ως χώρα είναι να συζητάμε.
Με όλους και για όλα.
Αλλά να συζητάμε σοβαρά και όπου χρειάζεται αυστηρά. Οφείλουμε να εμπεδώνουμε την εικόνα προς τη διεθνή κοινότητα, ότι κάνουμε πολιτική υπευθυνότητας, πολιτική η οποία δεν είναι προϊόν αδυναμίας, αλλά προϊόν υπευθυνότητας. Κατά τα άλλα, πέρα από τα διάφορα «μηνύματα» που θα μεταφερθούν, λίγα πράγματα μπορούμε να περιμένουμε να προκύψουν από αυτή την επίσκεψη.
Αλλά και όποια συμφωνηθούν, είναι σίγουρο ότι θα περάσουν αρκετά χρόνια μέχρι να τα αντιληφθούμε...
Τάσος Τσιπλάκος
Συμβούλος Στρατηγικής-C4I Strategy Consultants
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών