Η Ισπανία εδώ και χρόνια έχει αποδείξει ότι η αθλητική της «μόρφωση» και παιδεία βρίσκεται σε υψηλά επίπεδα και πλέον εκτός από παίκτες δείχνει τα τελευταία χρόνια να «εξάγει» προπονητές στο εξωτερικό.
Σχετικά Άρθρα
Προμηθέας Πάτρας: Ανακοίνωσε τον Λουίς Κασιμίρο!
Ανέλαβε τον πάγκο του Ιωνικού ο Σεγκούρα
Οι ανακοινώσεις των Λουίς Κασιμίρο και Κούρο Σεγκούρα την τρέχουσα καλοκαιρινή μεταγραφική περίοδο από Προμηθέα και Ιωνικό Νικαίας αντίστοιχα, δημιούργησαν μια πρωτόγνωρη κατάσταση για τη Basket League, καθώς η επόμενη θα είναι η πρώτη σεζόν με δύο Ισπανούς τεχνικούς ταυτόχρονα στο ελληνικό πρωτάθλημα. Συνολικά έχουν εργαστεί μόλις τρεις στα μέρη μας, με πρωτοπόρο τον Τσάβι Πασκουάλ για λογαριασμό του Παναθηναϊκού το 2016.
Αυτή ήταν η αφορμή για να κεντρίσει το ενδιαφέρον του «ΒN Sports» και να αναζητήσει τον λόγο που κρύβεται πίσω από αυτή την καθυστέρηση των Ισπανών τεχνικών να βγουν από το... καβούκι τους. Η έλλειψη στοιχειώδους γνώσης της αγγλικής γλώσσας ήταν το εμπόδιο που αποτελούσε την τροχοπέδη στους προπονητές από την χώρα της Ιβηρικής Χερσονήσου, με αποτέλεσμα να κλείνουν από μόνοι τους αρκετές πόρτες και να «παγιδεύονται». Λουίς Κασιμίρο και Κούρο Σεγκούρα θα καθίσουν για πρώτη φορά σε πάγκο ομάδας που δεν έχει ισπανικές... ρίζες στην μακροχρόνια και πετυχημένη καριέρα τους.
Ο Τσάβι Πασκουάλ έπρεπε να περιμένει τον Παναθηναϊκό μέχρι το 2016 για να δουλέψει μακριά από την πατρίδα του και μετά έδωσε τα χέρια με τη Ζενίτ, ώστε να αντικαταστήσει τον συμπατριώτη του Χουάν Πλάθα, ο οποίος ήταν από τους τολμηρούς, αναλαμβάνοντας το 2013 την Ζαλγκίρις. Το ίδιο παράδειγμα ακολούθησε το 2018 και ο Σίτο Αλόνσο για λογαριασμό της Τσεντεβίτα, ενώ ένας «θρύλος» των ισπανικών πάγκων όπως ο Αΐτο Ρενέσες χρειάστηκε να διανύσει το 71ο έτος της ηλικίας του για να ετοιμάσει την βαλίτσα του για άγνωστα... μέρη (Άλμπα).
Η Ισπανία είναι από τις ένθερμες ευρωπαϊκές χώρες όπου στηρίζουν πιστά την γλώσσα τους και «σνομπάρουν» την αγγλική. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, μέσω κάποιων ερευνών, να φανερώσει ότι σχεδόν το 40% του συνολικού πληθυσμού μπορεί απλώς να διαβάσει, να γράψει ή να μιλήσει αγγλικά, ενώ το ποσοστό πέφτει στο 27,7% που τοποθετούνται εκείνοι που βρίσκονται σε εξαιρετικό επίπεδο. Αυτό δεν φαίνεται να τους πτοεί, καθώς σε μία παρόμοια έρευνα το 2/3 των Ισπανών νιώθουν ότι δεν επηρεάζεται αρνητικά η ζωή τους.
Παράλληλα σύμφωνα με έρευνα του Ευρωπαϊκού ινστιτούτου το 2011 μόλις το 5% των αποφοίτων ισπανικών Πανεπιστημιακών σχολών Μηχανολογίας, Νομικής και Εμπορικών επιστημών μιλούσαν πολύ καλά αγγλικά και μπορούσαν να αναζητήσουν δουλειά στο εξωτερικό, λόγω της υψηλής ανεργίας.
Η «ρίζα» του κακού ξεκινάει αρκετές δεκαετίες πριν και συγκεκριμένα από το 1939, όπου επί 36 συνεχή χρόνια η Ισπανία, τότε του δικτάτορα Φράνκο, ήταν αποκομμένη από την υπόλοιπη Ευρώπη και υπήρχε μέχρι και θανατική ποινή για όσους τολμούσαν να μιλήσουν οποιαδήποτε άλλη ξένη γλώσσα, ενώ απαγορευόταν να δοθούν ονόματα στα παιδιά που δεν ενέκρινε το τότε καθεστώς. Μπορεί να κατέρρευσε ο Φρανθίσκο Φράνκο από την ηγεσία της Ισπανίας, όμως η νοοτροπία και η φιλοσοφία είχε «φυτρώσει» στο μυαλό των γηγενών και χρειάστηκε η παρέμβαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης για να επιβάλλει την διδασκαλία της αγγλικής γλώσσας στα σχολεία.
Αυτός είναι ένας επιπλέον λόγος που οι ξένοι προπονητές θα σκεφτούν παραπάνω να αναλάβουν τις τύχες μιας ισπανικής ομάδας, καθώς θα πρέπει να χειρίζονται άψογα τα ισπανικά, όπως ο Φώτης Κατσικάρης αλλά και οι Ζέλικο Ομπράντοβιτς και Σαρούνας Γιασικεβίτσιους. Η επιλογή προπονητών από την Λατινική Αμερική (βλέπε Σέρχιο Ερνάντεθ) είναι μία εύκολη λύση, ώστε να εξοικονομήσουν χρόνο οι ομάδες.
Αυτό έρχεται... κόντρα στην περίπτωση των Ισπανών αθλητών, οι οποίοι συνεχώς εξαπλώνονται σε ολόκληρο τον κόσμο και ανοίγουν... τα φτερά τους από αρκετά νεαρή ηλικία για να ζήσουν το όνειρο του ΝΒΑ ή να εξερευνήσουν άλλα ξένα πρωταθλήματα.
Aπό το 2010 και μετά φαίνεται να αλλάζει η λάθος κατεύθυνση που είχαν πάρει οι Ισπανοί προπονητές και να μην αφοσιώνουν ολόκληρη την καριέρα τους στην πατρίδα τους. Γνωρίζουν ότι η αγγλική γλώσσα δεν θα τους δώσει μόνο παραπάνω ευκαιρίες στην προπονητική αλλά και στη ζωή τους, ανοίγοντας τους πνευματικούς τους ορίζοντες.
Η γνώση, η εμπειρία, το μπασκετικό υπόβαθρο και οι ικανότητες υπάρχουν και πλέον ανυπομονούν να τα εφαρμόσουν σε κάθε γωνιά της Ευρώπης και όχι μόνο.
Nίκος Τσώτας
www.bnsports.gr
Σχόλια αναγνωστών