Ο Ντιμίτρι Παγιέτ και η ταμπέλα με τη λέξη "πρότυπο" από δίπλα, επειδή τον βλέπουμε ως ποδοσφαιριστή και όχι ως άνθρωπο!

Γράφει ο Άλκης Τσαβδαράς

Διαβάζουμε απόσμασμα από βιβλίο σχετικά με τον ιστορικό, συγγραφέα και φιλόσοφο - στο τελευταίο εστιάζουμε - Βολταίρο: «Ο φιλόσοφος οφείλει να αντιδρά, να ασκεί κριτική ή να αγανακτεί και να εξεγείρεται. Όταν βλέπει να διαπράττεται μια αδικία». Ότι ισχύει για τους ανθρώπους του πνεύματος, ισχύει και για τους «απλούς» επισκέπτες του πλανήτη. Όπου «απλός», ο καθένας ξεχωριστά, με τη δική του ποιότητα, τις δικές του αρετές και, φυσικά και προπαντός, με όλα τα ελαττώματα τα οποία τον συντροφεύουν σε τούτη τη ζωή.

Η οπαδική αντιπαλότητα

Βράδυ Κυριάκης. Τόπος συμβάντονος, η γαλλική Ριβιέρα, Νίκαια. Νις - Μαρσέιγ. Ένα απλό παιχνίδι για τη Ligue1. Αντιπαλότητα δεν υφίσταται μεταξύ των δύο κλαμπ. Αμφότερες διατηρούν, πάντως, έναν ισχυρό πυρήνα οπαδισμού. Οι Commandos Ultra ’84 είναι από τους πιο παλιούς στη Γαλλία. Με τους αντίστοιχους της ομάδας από τη Νίκαια (όχι όλοι), να υποστηρίζουν κατά κύριο λόγο το ακροδεξιό μέτωπο. Ο νοών νοείτω...

Το BN Sports σας ενημέρωσε λεπτομερώς την ίδια στιγμή για τα συμβάντα εντός αγωνιστικού χώρου, αλλά και για τις αντιδράσεις που ακολούθησαν. Η L’ Equipe τοποθετήθηκε, ως είθισται, με επιβλητικό πρωτοσέλιδο. Στο προσκήνιο και ο Τζιμπρίλ Σισέ, που μέσω του προσωπικού λογαριασμού του, έβαλε σε τάξη τον πρόεδρο της Νις. Θυμηθείτε επίσης πόσες φορές συνέβη αντίστοιχη χαοτική κατάσταση στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. 

Ελάχιστοι αντέδρασαν όπως ο Παγιέτ - Καλώς ή κακώς!

Πρωταγωνιστής της μικρής «αθλητικής» γαλλικής επανάστασης, είναι ο Ντιμίτρι Παγιέτ. Ο κοσμογυρισμένος μέσος της Μαρσέιγ. Ζει την αγωνία του. Η ομάδα του ηττάται. Η αδρεναλίνη στα ύψη. Βγάζει εκείνη τη στιγμή το... ψωμί του. Ναι, το να «κλωτσάει» μία μπάλα είναι η εργασία του. Είναι συγκεντρωμένος. Προσπαθεί για το καλύτερο δυνατό. Όπως όλοι μας. Άνθρωπος γαρ...

«Δουλειά» (δηλαδή, δικαίωμα) του φιλάθλου-οπαδού είναι να παρακολουθεί την προσπάθεια του Παγιέτ και όλων των υπολοίπων. Να εμψυχώνει τους παίκτες της ομάδας που υποστηρίζει. Να αποδοκιμάζει (στο πλαίσιο του επιτρεπτού) τους φιλοξενούμενους ποδοσφαιριστές. Να απολαμβάνει τη θέση του, να δακρύζει - είτε για χαρά, είτε για λύπη - στην κερκίδα, να γεύεται διάφορες λιχουδιές, να καταναλώνει νερό, αναψυτικό, μπύρα. ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ!

Αυτό περιλαμβάνει η τιμή του εισιτηρίου. ΌΧΙ να εξυβρίζει. ΟΧΙ να πετάει μπουκάλια στον αγωνιστικό χώρο. ΟΧΙ να μπαίνει στο χορτάρι. Ο Παγιέτ ήθελε να εκτελέσει την εργασία του. Και του πέταξαν ένα μπουκάλι στο κεφάλι. Ο ίδιος ανταπέδωσε. Δύο φορές μάλιστα. Και η συνέχεια; Γνωστή...

Αλλάξτε ρόλους και μπείτε απλά στη θέση του!

Πολλοί θα πουν τώρα:
«Απαράδεκτος ο Παγιέτ»
«Αποτελεί πρότυπο για μικρούς και μεγάλους»
«Έπρεπε να διατηρήσει την ψυχραιμία του»
«Πληρώνεται αδρά, τι συμπεριφορά είναι αυτή»

Αλλάζουμε θέσεις. Γράφω ένα κείμενο. Όπως τώρα. Και κάποιος μου πετάει ένα μπουκάλι στο κεφάλι. Ποια θα ήταν η αντίδρασή μου; Δεν με γνωρίζετε, άρα πώς να μαντέψετε. Σωστά. Απλά να τονίσω πως δεν διακρίνομαι για την ψυχραιμία μου.

Βάλτε τον εαυτό σας στη θέση του Παγιέτ. Και στην αντίστοιχη εργασία σας. «Λιώνετε» στο καφέ, στο εστιατόριο, στο σινεμά, στην οικοδομή, στο γραφείο, στο ιατρείο, στο νοσοκομείο, στον δρόμο. Ξαφνικά, μία ρίψη μπουκαλιού, με στόχο το κεφάλι σας. Είμαι σίγουρος πως αν δεν έχετε συνάψει σύμφωνο ψυχολογικής υποστήριξης με τους πιο πιστούς μοναχούς του Νεπάλ, η... απάντησή σας θα είναι ίδια με αυτή του Γάλλου μέσου.

Και πριν προλάβετε να σηκώστε τα αμυντικά τείχη σας, έχοντας την αίσθηση ότι δεν απευθύνομαι προς εσάς, μία απλή - προσωπική για όλους μας - υπενθύμιση:

• πως αντιδράσατε την προηγούμενη φορά που άργησε ο σερβιτόρος να φέρει τον καφέ σας;
• πως νιώσατε όταν ήρθε η λάθος παραγγελία;
• πόσες φορές κορνάρατε τον μπροστινό, όταν άργησε να ξεκινήσει αφότου άναψε το πράσινο για 0,4 δευτερόλεπτα;
• μαζέψατε τα σκουπίδια από το έδαφος, τα οποία πέταξε ο διπλανός σας;

Δράση - αντίδραση

Στο σχολείο μαθαίνουμε από νωρίς για τη δράση και την αντίδραση. Στη Φυσική. Άρα και στη ζωή. Τα όσα διαδραματίστηκαν στη γαλλική Ριβιέρα, αποτελεί ένα κλασικό παράδειγμα μίας δράσης (ρίξη μπουκαλιού) και μίας αντίδρασης (επίσης ρίψη μπουκαλιού). Ναι, όντως, σε άλλες περιπτώσεις, οι αθλητές αποτέλεσαν αυτό που λέμε «πρότυπο».

Άποψή μου: πρόκειται για ταμπέλα η οποία χρειάζεται να τοποθετηθεί στο κεφάλι του καθενός και να αποτελέσει «πρότυπο» κοινωνίας. Ώστε αύριο (ελπίζω... μεθαύριο), η πιθανότητα να πατήσει ένας οπαδός στο γήπεδο και να σκεφτεί έστω να πετάξει κάτι προς τον αγωνιστικό χώρο, μη σεβόμενος το χώρο εργασίας του άλλου, να εκμηδενιστεί!