γράφει : Στέφανος Αβραμίδης
Σχετικά Άρθρα
Μέσι: Άγγιξε «κόκκινο» η τηλεθέαση στο ντεμπούτο του!
Ο Μέσι πανηγύρισε με συμπαίκτες και φιλάθλους τη νίκη της Παρί! (video)
Λιονέλ Μέσι: Φωτογραφήθηκε με τον γιο του τερματοφύλακα της Ρεμς! (video)
Γράφει ο Στέφανος Αβραμίδης.
Ήταν ένας Ισπανός, δύο Ιταλοί, δύο Άγγλοι, ένας Ουαλός κι ένας Αργεντινός...μοιάζει με ανέκδοτο, έτσι δεν είναι; Τι μοιάζει δηλαδή, τουλάχιστον σε ότι αφορά τον Αργεντινό... ΕΙΝΑΙ! Με την καλή έννοια πάντα, ξέρετε τη λατρεία μου για το Μέσι, περί ου ο λόγος! Είναι ανέκδοτο επειδή πολύ απλά, εδώ και λίγες ημέρες που μετακόμισε στην Παρί, εδώ και λίγες ώρες που πάτησε χορτάρι ως Παριζιάνος, μικρή σημασία έχει, μια τέτοιου είδους εισαγωγική φράση δεν... αναφέρεται πια στην ποδοσφαιρική πραγματικότητα αλλά ανάγεται στην ποδοσφαιρική παραδοξότητα, μη σας πω και ματαιότητα! Περίπου όπως η προσπάθεια της Μπαρτσελόνα να κρατήσει τη σημαία στον ιστό της, περίπου όπως η προσπάθεια του ίδιου του Λίο να... μείνει σπίτι!
Σπίτι όπως έμειναν πριν από αυτόν όχι πολλοί αλλά αρκετοί, για όσους αναρωτιέστε Πουγιόλ, Μαλντίνι, Τότι, Τζέραρντ, Άνταμς και Γκιγκς οι υπόλοιποι στη...γραμμή εκκίνησης του κειμένου! Σπίτι που, όσοι δεν το είχαμε συνειδητοποιήσει, καλούμαστε, έχοντας πλέον παρακολουθήσει τον Αργεντινό με τη φανέλα της Παρί Σεν Ζερμέν και σε επίσημο παιχνίδι, να συνηθίσουμε ότι ο ίδιος ο πρώην, το γράφω και δεν το πιστεύω, «μπλαουγκράνα» θα το αποκαλεί maison και όχι casa! Δεν έχει πια και τόσο μεγάλη σημασία τι ακριβώς έγινε, ποιος έφταιξε, ποιος όχι, ανάλογα με την οπτική αλλά και τη διάθεση του καθένα μας θα χαρακτηριστεί από... «προδότης» έως και «προδομένος»! Αυτό όμως που σίγουρα μετρά και σε βάθος χρόνου θα μετρήσει ακόμη περισσότερο είναι ο αντίκτυπος που θα έχει ό,τι συνέβη και ό,τι πρόκειται να συμβεί στο περιβόητο...legacy του πιτσιρικά από το Ροσάριο που στην Καταλονία έγινε άντρας!
Είμαστε ακόμη όλοι μας, αυτοί τουλάχιστον που έχουμε παραδεχθεί και συνομολογήσει εδώ και χρόνια τη μεγαλοφυία του ανδρός, κάτι τέτοιο καταλαβαίνω, επιτρέψτε μου, υπό ένα ιδιότυπο καθεστώς...ομηρίας στο δικό του, κάθε άλλο παρά μακρινό, ποδοσφαιρικό παρελθόν! Μπορεί να έπαιξε περίπου 25 λεπτά κόντρα στη Ρεμς αλλά στην πραγματικότητα δεν έχει ακόμη προλάβει να δημιουργήσει δυνατές εικόνες, ισχυρές αγωνιστικές αναμνήσεις με τον ίδιο να...φέρει τον Πύργο του Άιφελ και όχι το Σταυρό του Αγίου Γεωργίου στο μέρος της καρδιάς! Αναπόφευκτα, αργά ή γρήγορα, με βάση την κλάση του γρήγορα πιθανότατα, θα γίνει και αυτό! Και τότε θα κληθούμε όλοι μας να αναμετρηθούμε με τη νέα συνθήκη, να την απολαύσουμε, να τη δεχθούμε, να την απορρίψουμε ή και να την... αφορίσουμε ακόμη! Κι όσο κι αν οι ιστορίες αγάπης είναι, κατά κανόνα, των άκρων, περιμένω οι αντιδράσεις μας να κινηθούν προς το μέσο της συναισθηματικής... βεντάλιας!
Είναι άλλωστε αυτό ακριβώς που... τριγυρίζει στο μυαλό μου από τη στιγμή που έγινε γνωστή η μετακόμιση από τη Βαρκελώνη στην Πόλη του Φωτός! Θα γίνουμε μάρτυρες, μια ζωή ζωγραφίζει στο χορτάρι επομένως μοιάζει απολύτως ταιριαστό, της... ώριμης περιόδου του «καλλιτέχνη»! Θα πρέπει να την αντιμετωπίσουμε απογυμνωμένη από συναίσθημα, απενοχοποιημένη και απαλλαγμένη από την αναγκαιότητα αποδείξεων, αποκομμένη από οποιουδήποτε είδους δεσμό με τη φανέλα, την πόλη, τους ανθρώπους! Μοιάζει με μια πρώτης τάξεως ευκαιρία, έστω και σε προχωρημένη αθλητικά ηλικία, να διαπιστώσουμε τι μπορεί ακόμη να κάνει, να τον κρίνουμε για τις πράξεις και τις παραλείψεις του σε ποδοσφαιρικό επίπεδο και μόνο και όχι σε συνάρτηση με το τι ο ίδιος σημαίνει για την ομάδα στην οποία αγωνίζεται αλλά και τι σημαίνει αυτή για εκείνον!
Αν με ρωτάτε είμαι απολύτως βέβαιος πως σε ότι τον αφορά, τη σε συλλογικό επίπεδο επιτυχία ούτε μπορώ ούτε και θέλω να την προεξοφλήσω, για μια ακόμη φορά θα λάμψει, βρίσκεται άλλωστε στο απολύτως κατάλληλο περιβάλλον! Όσο κι αν λάμψει όμως δύσκολα θα συναρπάσει! Τα... ανέκδοτα, ως προϊόντα και αυτά της φαντασίας μας, είναι κάτι σαν παραμύθια! Και τα παραμύθια έχουν τους ήρωές τους! Ο δικός μας ήρωας έπαιξε στο, έζησε το, μαζί του κι εμείς, δικό του παραμύθι! Τα χρόνια του Παρισιού περιμένω να τον καθιερώσουν πέραν πάσης συζήτησης και αμφισβήτησης ως τον καλύτερο ποδοσφαιριστή όλων των εποχών, έχασε την ευκαιρία, με δική του ή και όχι υπαιτιότητα, να μείνει στην Ιστορία ως...mes que un jugador! Υπάρχουν βλέπετε και παραμύθια, αν όχι παιδικά σίγουρα κινηματογραφικά, που δεν έχουν happy end ή που ολοκληρώνονται αφήνοντας στο κοινό την ελευθερία να γράψει, να φανταστεί, το δικό του τέλος! Πολλές φορές απλά αφήνοντας πρόσφορο το έδαφος για το sequel που είναι, κατά κανόνα, τεχνολογικά, κινηματογραφικά, σε επίπεδο παραγωγής και γυρισμάτων αρτιότερο αλλά και ανήμπορο, παράλληλα, να σε κάνει να αισθανθείς όπως... την πρώτη φορά!
www.bnsports.gr
Σχόλια αναγνωστών