γράφει : Αλεξάνδρα Τόμπρα
Πέντε σημαντικά προβλήματα των οίκων αξιολόγησης εντοπίζει ο πρόεδρος της ειδικής επιτροπής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τη χρηματοπιστωτική κρίση, Βολφ Κλιντς.
Ειδικότερα, όπως επισημαίνει ο Γερμανός ευρωβουλευτής στην Deutsche Welle, τα πέντε προβλήματα που αφορούν τους οίκους είναι:
1) Οι οργανισμοί αξιολόγησης είναι μονοπώλιο. Σήμερα τρεις οργανισμοί κατέχουν το 95% της αγοράς και με τζίρο πέντε δισεκατομμυρίων έχουν κέρδη δύο δισεκατομμύρια, μία σχέση τζίρου-κερδών αδιανόητη σε οποιαδήποτε δουλειά.
2) Η υπερβολική εξάρτηση από τις αξιολογήσεις με βάση και το ρυθμιστικό πλαίσιο της "Βασιλείας ΙΙ".
3) Η έλλειψη διαφάνειας για τα στοιχεία και τα μαθηματικά μοντέλα που χρησιμοποιούνται.
4) Η έλλειψη αστικής ευθύνης των οργανισμών για τις αξιολογήσεις τους.
5) Το μοντέλο “ο εκδότης πληρώνει”, που σημαίνει ότι όποιος εκδίδει ομολογιακούς τίτλους, επιλέγει και πληρώνει ο ίδιος την εταιρία αξιολόγησης.
Ο Βολφ Κλιντς προτάσσει την ανάγκη αλλαγής του σημερινού μοντέλου πληρωμής των οίκων αξιολόγησης. Όπως αναφέρει ο ίδιος, «πριν από 30, 35 χρόνια οι ίδιοι οι επενδυτές πλήρωναν για την αξιολόγηση. Νομίζω ότι και σήμερα χρειάζεται ένα διαφορετικό μοντέλο πληρωμής. Θα μπορούσαν να πληρώνουν λοιπόν και πάλι οι ίδιοι ή να καθιερώσουμε την πληρωμή με βάση την απόδοση: να ξεκινάμε δηλαδή με μία προκαταβολή και τα υπόλοιπα χρήματα να καταβάλλονται μόνο αν μείνουμε ευχαριστημένοι με την ποιότητα των αξιολογήσεων.
Αλλά τον περασμένο Νοέμβριο δικαστήριο της Νέας Υόρκης έκανε αποδεκτή, για πρώτη φορά, μία δικαστική προσφυγή. Αυτό με κάνει πιο αισιόδοξο ότι, σε βάθος χρόνου, θα καθιερώσουμε την αστική ευθύνη των οργανισμών αξιολόγησης και στην Ευρώπη»
www.bankingnews.gr
1) Οι οργανισμοί αξιολόγησης είναι μονοπώλιο. Σήμερα τρεις οργανισμοί κατέχουν το 95% της αγοράς και με τζίρο πέντε δισεκατομμυρίων έχουν κέρδη δύο δισεκατομμύρια, μία σχέση τζίρου-κερδών αδιανόητη σε οποιαδήποτε δουλειά.
2) Η υπερβολική εξάρτηση από τις αξιολογήσεις με βάση και το ρυθμιστικό πλαίσιο της "Βασιλείας ΙΙ".
3) Η έλλειψη διαφάνειας για τα στοιχεία και τα μαθηματικά μοντέλα που χρησιμοποιούνται.
4) Η έλλειψη αστικής ευθύνης των οργανισμών για τις αξιολογήσεις τους.
5) Το μοντέλο “ο εκδότης πληρώνει”, που σημαίνει ότι όποιος εκδίδει ομολογιακούς τίτλους, επιλέγει και πληρώνει ο ίδιος την εταιρία αξιολόγησης.
Ο Βολφ Κλιντς προτάσσει την ανάγκη αλλαγής του σημερινού μοντέλου πληρωμής των οίκων αξιολόγησης. Όπως αναφέρει ο ίδιος, «πριν από 30, 35 χρόνια οι ίδιοι οι επενδυτές πλήρωναν για την αξιολόγηση. Νομίζω ότι και σήμερα χρειάζεται ένα διαφορετικό μοντέλο πληρωμής. Θα μπορούσαν να πληρώνουν λοιπόν και πάλι οι ίδιοι ή να καθιερώσουμε την πληρωμή με βάση την απόδοση: να ξεκινάμε δηλαδή με μία προκαταβολή και τα υπόλοιπα χρήματα να καταβάλλονται μόνο αν μείνουμε ευχαριστημένοι με την ποιότητα των αξιολογήσεων.
Αλλά τον περασμένο Νοέμβριο δικαστήριο της Νέας Υόρκης έκανε αποδεκτή, για πρώτη φορά, μία δικαστική προσφυγή. Αυτό με κάνει πιο αισιόδοξο ότι, σε βάθος χρόνου, θα καθιερώσουμε την αστική ευθύνη των οργανισμών αξιολόγησης και στην Ευρώπη»
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών