Πολλοί εργαζόμενοι διστάζουν να μιλήσουν ανοιχτά για φαινόμενα κατάθλιψης ή εξάντληση στα όρια της χρόνιας κόπωσης
Οι υπάλληλοι της ΕΚΤ υποφέρουν από υπερκόπωση» είναι ο τίτλος δημοσιεύματος της DW η οποία αναφέρεται στην εξαντλητική δουλειά των εργαζομένων και τον φόβο απόλυσης τους σε περίπτωση που αρνηθούν τα σκληρά ωράρια.
Ο λόγος είναι ότι τα τελευταία χρόνια η ΕΚΤ έχει αποκτήσει μεγαλύτερη ισχύ και περισσότερες αρμοδιότητες ενώ οι «ευαίσθητες αποστολές», από τη σταθεροποίηση του ευρώ μέχρι την παρέμβαση στις αγορές ομολόγων και την εποπτεία συστημικών τραπεζών σε όλη την Ευρώπη, έχουν αυξήσει σε 12 -14 τις ώρες εργασίας.
«Τους ζητούν πολλά και ζητούν και οι ίδιοι πολλά από τον εαυτό τους» τονίζει ο αντιπρόεδρος του γερμανικού εργατικού συνδικάτου IPSO, J. Priseman το οποίο εκπροσωπεί υπαλλήλους των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων.
Από πρόσφατη έρευνα μέσω ερωτηματολογίου προκύπτει το συμπέρασμα ότι ένας στους τρεις εργαζόμενους της ΕΚΤ υποφέρει από χρόνια κόπωση, ενώ ένα αντίστοιχο ποσοστό αντιμετωπίζει ιδιαίτερο φόρτο εργασίας.
Εδώ και χρόνια η ΕΚΤ καταγράφει έλλειψη προσωπικού, αλλά δεν προβλέπει νέες οργανικές και μόνιμες θέσεις εργασίας.
Σύμφωνα με πηγές της ΕΚΤ το 50% του προσωπικού εργάζεται με σύμβαση ορισμένου χρόνου ή και με «σύμβαση δανεισμού».
Στη γερμανική κεντρική τράπεζα η κατάσταση είναι εντελώς διαφορετική: μόνο οι 146 από τους συνολικά 10.000 εργαζόμενους στην Μπούντεσμπανκ έχουν σύμβαση ορισμένου χρόνου.
Σε ανοιχτή επιστολή τους τα συνδικάτα ζητούν πλέον από τους επικεφαλής των κεντρικών τραπεζών στις χώρες της ευρωζώνης, που έχουν την αρμοδιότητα για τον προϋπολογισμό της ΕΚΤ, να εγκρίνουν 1.000 νέες, μόνιμες θέσεις εργασίας στην τράπεζα της Φραγκφούρτης. Σύμφωνα με τον Priseman, η συνεχής απασχόληση δανεικών εργαζομένων ενέχει «στρατηγικούς και επιχειρησιακούς» κινδύνους, αλλά οι κεντρικές τράπεζες των κρατών-μελών δεν τους αντιλαμβάνονται ή θεωρούν ότι δεν έχουν κανένα συμφέρον να συμβάλουν στην ενίσχυση της ΕΚΤ.
Πολλοί εργαζόμενοι διστάζουν να μιλήσουν ανοιχτά για φαινόμενα κατάθλιψης στον χώρο εργασίας ή για εξάντληση στα όρια της χρόνιας κόπωσης. Ο φόβος ότι μπορεί να χάσουν τη δουλειά τους υπερισχύει.
Η τελειοθηρία κατά την εκπλήρωση των καθηκόντων τους είναι από τους μεγαλύτερους παράγοντες κινδύνου για τη χρόνια κόπωση. Πρώην στέλεχος της ΕΚΤ, που εργαζόταν για πολλά χρόνια στις διασυνοριακές πληρωμές και θέλει να παραμείνει ανώνυμο, λέει τα εξής:
«Δεν ήθελα να δείξω αδυναμία στη δουλειά. Αλλά αισθανόμουν φόβο, ακόμα και πανικό. Τελικά ζήτησα ιατρική βοήθεια όταν κάποια στιγμή δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ σε ο,τιδήποτε άλλο, κοιμόμουν μισή ώρα την ημέρα και ξυπνούσα κάθιδρος, με μία αίσθηση πανικού».
Ο λόγος είναι ότι τα τελευταία χρόνια η ΕΚΤ έχει αποκτήσει μεγαλύτερη ισχύ και περισσότερες αρμοδιότητες ενώ οι «ευαίσθητες αποστολές», από τη σταθεροποίηση του ευρώ μέχρι την παρέμβαση στις αγορές ομολόγων και την εποπτεία συστημικών τραπεζών σε όλη την Ευρώπη, έχουν αυξήσει σε 12 -14 τις ώρες εργασίας.
«Τους ζητούν πολλά και ζητούν και οι ίδιοι πολλά από τον εαυτό τους» τονίζει ο αντιπρόεδρος του γερμανικού εργατικού συνδικάτου IPSO, J. Priseman το οποίο εκπροσωπεί υπαλλήλους των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων.
Από πρόσφατη έρευνα μέσω ερωτηματολογίου προκύπτει το συμπέρασμα ότι ένας στους τρεις εργαζόμενους της ΕΚΤ υποφέρει από χρόνια κόπωση, ενώ ένα αντίστοιχο ποσοστό αντιμετωπίζει ιδιαίτερο φόρτο εργασίας.
Εδώ και χρόνια η ΕΚΤ καταγράφει έλλειψη προσωπικού, αλλά δεν προβλέπει νέες οργανικές και μόνιμες θέσεις εργασίας.
Σύμφωνα με πηγές της ΕΚΤ το 50% του προσωπικού εργάζεται με σύμβαση ορισμένου χρόνου ή και με «σύμβαση δανεισμού».
Στη γερμανική κεντρική τράπεζα η κατάσταση είναι εντελώς διαφορετική: μόνο οι 146 από τους συνολικά 10.000 εργαζόμενους στην Μπούντεσμπανκ έχουν σύμβαση ορισμένου χρόνου.
Σε ανοιχτή επιστολή τους τα συνδικάτα ζητούν πλέον από τους επικεφαλής των κεντρικών τραπεζών στις χώρες της ευρωζώνης, που έχουν την αρμοδιότητα για τον προϋπολογισμό της ΕΚΤ, να εγκρίνουν 1.000 νέες, μόνιμες θέσεις εργασίας στην τράπεζα της Φραγκφούρτης. Σύμφωνα με τον Priseman, η συνεχής απασχόληση δανεικών εργαζομένων ενέχει «στρατηγικούς και επιχειρησιακούς» κινδύνους, αλλά οι κεντρικές τράπεζες των κρατών-μελών δεν τους αντιλαμβάνονται ή θεωρούν ότι δεν έχουν κανένα συμφέρον να συμβάλουν στην ενίσχυση της ΕΚΤ.
Πολλοί εργαζόμενοι διστάζουν να μιλήσουν ανοιχτά για φαινόμενα κατάθλιψης στον χώρο εργασίας ή για εξάντληση στα όρια της χρόνιας κόπωσης. Ο φόβος ότι μπορεί να χάσουν τη δουλειά τους υπερισχύει.
Η τελειοθηρία κατά την εκπλήρωση των καθηκόντων τους είναι από τους μεγαλύτερους παράγοντες κινδύνου για τη χρόνια κόπωση. Πρώην στέλεχος της ΕΚΤ, που εργαζόταν για πολλά χρόνια στις διασυνοριακές πληρωμές και θέλει να παραμείνει ανώνυμο, λέει τα εξής:
«Δεν ήθελα να δείξω αδυναμία στη δουλειά. Αλλά αισθανόμουν φόβο, ακόμα και πανικό. Τελικά ζήτησα ιατρική βοήθεια όταν κάποια στιγμή δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ σε ο,τιδήποτε άλλο, κοιμόμουν μισή ώρα την ημέρα και ξυπνούσα κάθιδρος, με μία αίσθηση πανικού».
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών