Ποιες οι επιλογές αν συνεχιστεί το αδιέξοδο στις διαπραγματεύσεις Ελλάδας - πιστωτών
Τη θετική επίδραση που είχαν στις αγορές οι αλλαγές που επήλθαν στην ελληνική διαπραγματευτική ομάδα, με τον περιορισμό του ρόλου του έλληνα υπουργού Οικονομικών, Γιάνη Βαρουφάκη, επισημαίνει ο αρθρογράφος του περιοδικού «The New Yorker», John Casidy.
Πλέον, σημειώνεται, οι επενδυτές στοιχηματίζουν ότι θα είναι πιο εύκολο οι δύο πλευρές να φθάσουν σε μία συμφωνία που θα αποτρέψει μια χρεοκοπία της Ελλάδας και έξοδό της από το ευρώ.
Βραχυπρόθεσμα, η κίνηση αυτή μπορεί να αποδειχθεί θετική.
Η ελληνική κυβέρνηση αντιμετωπίζει έλλειψη ρευστότητας, ενώ και οι σχέσεις μεταξύ του Βαρουφάκη και των ευρωπαίων ομολόγων του είχε επιδεινωθεί σε τέτοιο βαθμό, που η παρουσία του έλληνα υπουργού αποτελούσε εμπόδιο για την επίτευξη μιας συμφωνίας που θα οδηγούσε στην απελευθέρωση της τελευταίας δόσης, ύψους 7,2 δισ. ευρώ, του τρέχοντος προγράμματος διάσωσης.
Στη βάση ότι καμία από τις δύο πλευρές δεν επιθυμεί την έξοδο της Ελλάδας από τη ζώνη του ευρώ, ο αρθογράφος σημειώνει ότι θα υπάρξει ενός είδους συμφωνία λίγο πριν την εκπνοή της προθεσμίας.
Σύμφωνα με αναφορές από την Αθήνα, αυτή θα αποτελείται από την υποβολή από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ του πολυνομοσχεδίου που αφορά τα μέτρα της λίστας Βαρουφάκη και σε αντάλλαγμα η Ε.Ε. ενδεχομένως να κάνει λίγο πίσω στις απαιτήσεις της, όπως τις αλλαγές στο συνταξιοδοτικό σύστημα και την εργατική νομοθεσία.
Ωστόσο, αυτά τα θέματα δεν πρόκειται να φύγουν από το τραπέζι, όπως και η ελληνική οικονομική κρίση δεν θα τελειώσει, σημειώνεται.
Τον Ιούνιο, Ελλάδα και πιστωτές θα πρέπει να επιτύχουν μια άλλη συμφωνία για την αναδιάρθρωση ή αναχρηματοδότηση του συνολικού ελληνικού χρέους, που αντιστοιχεί περίπου στο 175% του ΑΕΠ της χώρας.
Με βάση τα όσα έχουν συμβεί τους τελευταίους μήνες, η πιθανότητα αυτές οι συνομιλίες να οδηγήσουν σε μια επιτυχή λύση είναι μικρή.
Αυτό που χρειάζεται και που συμφωνούν πολλοί αναλυτές, σύμφωνα με τον αρθρογράφο του «The New Yorker», είναι μια μεγάλη διαγραφή του ελληνικού χρέους και μια νέα πολιτική που θα αποκαταστήσει την οικονομική ανάκαμψη: έτσι έχουν επιλυθεί σχεδόν όλες οι κρίσεις χρέους.
Αν συνεχιστεί το αδιέξοδο, τότε ανεξαρτήτως του τι θα συμβεί τις επόμενες μια – δυο εβδομάδες, είναι πιθανόν θέμα χρόνου η Ελλάδα να κηρύξει στάση πληρωμών σε κάποιες από τις υποχρεώσεις της.
Σε αυτή την περίπτωση, οι επιλογές θα ήταν η χρεοκοπία και η δημιουργία ενός νέου νομίσματος ή χρεοκοπία χωρίς απομάκρυνση από τη ζώνη του ευρώ.
Η πρώτη επιλογή θα συμπεριλάμβανε αρκετό πόνο βραχυπρόθεσμα, περιορισμό στις αναλήψεις από τις τράπεζες, ελέγχους κεφαλαίου και πιθανόν αύξηση του πληθωρισμού.
Μακροπρόθεσμα, ωστόσο, θα επέτρεπε στην Ελλάδα να ξεφύγει από την παγίδα του χρέους.
Η δεύτερη επιλογή θα ήταν πιο περίπλοκη, καθώς πολλά θα εξαρτιόντουσαν από τη στάση της ΕΚΤ.
Αν η ΕΚΤ δεν συμφωνούσε να συνεχίσει να λειτουργεί ως το τελευταίο καταφύγιο δανεισμού, θα καταγραφόταν φυγή κεφαλαίων στην Ελλάδα και πολύ πιθανόν μια ολοκληρωτική οικονομική κατάρρευση.
Αν όλα αυτά ακούγονται αρκετά δύσκολα, είναι επειδή είναι, σημειώνεται.
www.bankingnews.gr
Πλέον, σημειώνεται, οι επενδυτές στοιχηματίζουν ότι θα είναι πιο εύκολο οι δύο πλευρές να φθάσουν σε μία συμφωνία που θα αποτρέψει μια χρεοκοπία της Ελλάδας και έξοδό της από το ευρώ.
Βραχυπρόθεσμα, η κίνηση αυτή μπορεί να αποδειχθεί θετική.
Η ελληνική κυβέρνηση αντιμετωπίζει έλλειψη ρευστότητας, ενώ και οι σχέσεις μεταξύ του Βαρουφάκη και των ευρωπαίων ομολόγων του είχε επιδεινωθεί σε τέτοιο βαθμό, που η παρουσία του έλληνα υπουργού αποτελούσε εμπόδιο για την επίτευξη μιας συμφωνίας που θα οδηγούσε στην απελευθέρωση της τελευταίας δόσης, ύψους 7,2 δισ. ευρώ, του τρέχοντος προγράμματος διάσωσης.
Στη βάση ότι καμία από τις δύο πλευρές δεν επιθυμεί την έξοδο της Ελλάδας από τη ζώνη του ευρώ, ο αρθογράφος σημειώνει ότι θα υπάρξει ενός είδους συμφωνία λίγο πριν την εκπνοή της προθεσμίας.
Σύμφωνα με αναφορές από την Αθήνα, αυτή θα αποτελείται από την υποβολή από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ του πολυνομοσχεδίου που αφορά τα μέτρα της λίστας Βαρουφάκη και σε αντάλλαγμα η Ε.Ε. ενδεχομένως να κάνει λίγο πίσω στις απαιτήσεις της, όπως τις αλλαγές στο συνταξιοδοτικό σύστημα και την εργατική νομοθεσία.
Ωστόσο, αυτά τα θέματα δεν πρόκειται να φύγουν από το τραπέζι, όπως και η ελληνική οικονομική κρίση δεν θα τελειώσει, σημειώνεται.
Τον Ιούνιο, Ελλάδα και πιστωτές θα πρέπει να επιτύχουν μια άλλη συμφωνία για την αναδιάρθρωση ή αναχρηματοδότηση του συνολικού ελληνικού χρέους, που αντιστοιχεί περίπου στο 175% του ΑΕΠ της χώρας.
Με βάση τα όσα έχουν συμβεί τους τελευταίους μήνες, η πιθανότητα αυτές οι συνομιλίες να οδηγήσουν σε μια επιτυχή λύση είναι μικρή.
Αυτό που χρειάζεται και που συμφωνούν πολλοί αναλυτές, σύμφωνα με τον αρθρογράφο του «The New Yorker», είναι μια μεγάλη διαγραφή του ελληνικού χρέους και μια νέα πολιτική που θα αποκαταστήσει την οικονομική ανάκαμψη: έτσι έχουν επιλυθεί σχεδόν όλες οι κρίσεις χρέους.
Αν συνεχιστεί το αδιέξοδο, τότε ανεξαρτήτως του τι θα συμβεί τις επόμενες μια – δυο εβδομάδες, είναι πιθανόν θέμα χρόνου η Ελλάδα να κηρύξει στάση πληρωμών σε κάποιες από τις υποχρεώσεις της.
Σε αυτή την περίπτωση, οι επιλογές θα ήταν η χρεοκοπία και η δημιουργία ενός νέου νομίσματος ή χρεοκοπία χωρίς απομάκρυνση από τη ζώνη του ευρώ.
Η πρώτη επιλογή θα συμπεριλάμβανε αρκετό πόνο βραχυπρόθεσμα, περιορισμό στις αναλήψεις από τις τράπεζες, ελέγχους κεφαλαίου και πιθανόν αύξηση του πληθωρισμού.
Μακροπρόθεσμα, ωστόσο, θα επέτρεπε στην Ελλάδα να ξεφύγει από την παγίδα του χρέους.
Η δεύτερη επιλογή θα ήταν πιο περίπλοκη, καθώς πολλά θα εξαρτιόντουσαν από τη στάση της ΕΚΤ.
Αν η ΕΚΤ δεν συμφωνούσε να συνεχίσει να λειτουργεί ως το τελευταίο καταφύγιο δανεισμού, θα καταγραφόταν φυγή κεφαλαίων στην Ελλάδα και πολύ πιθανόν μια ολοκληρωτική οικονομική κατάρρευση.
Αν όλα αυτά ακούγονται αρκετά δύσκολα, είναι επειδή είναι, σημειώνεται.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών