Έχει πολύ μεγάλη διαφορά αν θα ακολουθήσει την πορεία της Ιταλίας ή της Ισπανίας μετά τη συμφωνία η Ελλάδα, σημειώνεται
Μπορεί μια συμφωνία της Ελλάδας με τους πιστωτές της να είναι ένα μεγάλο βήμα στην καθυστερημένη ανάκαμψη της χώρας μετά την κρίση, όμως, όπως σημειώνεται σε άρθρο της Wall Street Journal, δεν είναι σαφές ποια κατεύθυνση θα ακολουθήσει μετά.
Μάλιστα, όπως σημειώνει, έχει πολύ μεγάλη διαφορά αν θα ακολουθήσει τον δρόμο της Ισπανίας ή της Ιταλίας…
Ακόμη φαίνεται πιθανό η Ελλάδα και οι πιστωτές της να φθάσουν σε κάποιου είδους συμβιβασμό, που θα αποτρέψει τη χρεοκοπία της χώρας και θα της επιτρέψει να παραμείνει πλήρες μέλος της Ευρωζώνης.
Η συμφωνία, είναι κάτι παραπάνω από πιθανό, θα είναι μια παραλλαγή των μέτρων λιτότητας, με την ελληνική κυβέρνηση να είναι αναγκασμένη να προχωρήσει σε ένα μείγμα υψηλότερων φόρων και λιγότερων δαπανών, αλλά και σε μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού της συστήματος και της αγοράς εργασίας.
Αυτό που δεν θα συμπεριλαμβάνει, θα είναι μια αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, παρά το γεγονός ότι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ το επιζητά και παρά το γεγονός ότι η οδυνηρή οικονομική πραγματικότητα δείχνει ότι η Ελλάδα είναι σχεδόν απίθανο να ξεπληρώσει ποτέ έναν… σωρό υποχρεώσεων που φθάνουν το 180% του ΑΕΠ της χώρας.
Το ερώτημα που εγείρεται, λοιπόν, είναι σε ποιο βαθμό η Ελλάδα θα εφαρμόσει τις δεσμεύσεις που θα αναλάβει και τι τάξης μεγέθους οπισθοδρόμηση όσον αφορά τα ελλείμματά της είναι έτοιμοι να αγνοήσουν οι εταίροι της.
Όπως σημειώνεται στο δημοσίευμα, η ισπανική οικονομία αναπτύσσεται ξανά και η ανεργία υποχωρεί με γρήγορους ρυθμούς, εν μέρει εξαιτίας της θέλησης της ισπανικής οικονομίας να αγνοήσει τους δημοσιονομικούς στόχους και να διατηρήσει σημαντικά ελλείμματα.
Οι Βρυξέλλες, λιγότερο ή περισσότερο, έχουν κάνει τα… στραβά μάτια στις παραβάσεις της ισπανικής κυβέρνησης, με αποτέλεσμα η οικονομία να αποκτά αρκετή δυναμική ώστε τα ελλείμματα να υποχωρούν από μόνα τους.
Από την άλλη πλευρά, η Ιταλία ήταν σχετικά συνετή δημοσιονομικά.
Το έλλειμμα του προϋπολογισμού της, προσαρμοσμένο στον οικονομικό κύκλο, θα διαμορφωθεί κατά μέσο όρο στο 0,7% του ΑΕΠ τα τελευταία τρία χρόνια, συμπεριλαμβανομένων των προβλέψεων για το 2015.
Αντιθέτως, στην Ισπανία θα είναι στο 2,5% του ΑΕΠ της χώρας.
Ωστόσο, η ιταλική αυτοσυγκράτηση δεν ήταν ιδιαίτερα επιτυχημένη, σημειώνει η Wall Street Journal.
Η οικονομία μια εξέρχεται και μια εισέρχεται στην ύφεση από την αρχή της χρηματοπιστωτικής κρίσης και εν γένει είναι σταθερή από την είσοδο του ευρώ το 1999.
Ως αποτέλεσμα, το χρέος της Ιταλίας έχει οδηγηθεί υψηλότερα, περίπου στο 133% του ΑΕΠ όταν της Ισπανίας είναι στο 100%.
Θα ανακάμψει σύντομα η Ιταλία, διερωτάται η αμερικανική εφημερίδα, η οποία σημειώνει ότι σε αντίθετη περίπτωση θα βρεθεί στον ίδιο δρόμο με την Ελλάδα…
Μεταφραστική επιμέλεια: Ελένη Κάτσουρα
www.bankingnews.gr
Μάλιστα, όπως σημειώνει, έχει πολύ μεγάλη διαφορά αν θα ακολουθήσει τον δρόμο της Ισπανίας ή της Ιταλίας…
Ακόμη φαίνεται πιθανό η Ελλάδα και οι πιστωτές της να φθάσουν σε κάποιου είδους συμβιβασμό, που θα αποτρέψει τη χρεοκοπία της χώρας και θα της επιτρέψει να παραμείνει πλήρες μέλος της Ευρωζώνης.
Η συμφωνία, είναι κάτι παραπάνω από πιθανό, θα είναι μια παραλλαγή των μέτρων λιτότητας, με την ελληνική κυβέρνηση να είναι αναγκασμένη να προχωρήσει σε ένα μείγμα υψηλότερων φόρων και λιγότερων δαπανών, αλλά και σε μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού της συστήματος και της αγοράς εργασίας.
Αυτό που δεν θα συμπεριλαμβάνει, θα είναι μια αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, παρά το γεγονός ότι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ το επιζητά και παρά το γεγονός ότι η οδυνηρή οικονομική πραγματικότητα δείχνει ότι η Ελλάδα είναι σχεδόν απίθανο να ξεπληρώσει ποτέ έναν… σωρό υποχρεώσεων που φθάνουν το 180% του ΑΕΠ της χώρας.
Το ερώτημα που εγείρεται, λοιπόν, είναι σε ποιο βαθμό η Ελλάδα θα εφαρμόσει τις δεσμεύσεις που θα αναλάβει και τι τάξης μεγέθους οπισθοδρόμηση όσον αφορά τα ελλείμματά της είναι έτοιμοι να αγνοήσουν οι εταίροι της.
Όπως σημειώνεται στο δημοσίευμα, η ισπανική οικονομία αναπτύσσεται ξανά και η ανεργία υποχωρεί με γρήγορους ρυθμούς, εν μέρει εξαιτίας της θέλησης της ισπανικής οικονομίας να αγνοήσει τους δημοσιονομικούς στόχους και να διατηρήσει σημαντικά ελλείμματα.
Οι Βρυξέλλες, λιγότερο ή περισσότερο, έχουν κάνει τα… στραβά μάτια στις παραβάσεις της ισπανικής κυβέρνησης, με αποτέλεσμα η οικονομία να αποκτά αρκετή δυναμική ώστε τα ελλείμματα να υποχωρούν από μόνα τους.
Από την άλλη πλευρά, η Ιταλία ήταν σχετικά συνετή δημοσιονομικά.
Το έλλειμμα του προϋπολογισμού της, προσαρμοσμένο στον οικονομικό κύκλο, θα διαμορφωθεί κατά μέσο όρο στο 0,7% του ΑΕΠ τα τελευταία τρία χρόνια, συμπεριλαμβανομένων των προβλέψεων για το 2015.
Αντιθέτως, στην Ισπανία θα είναι στο 2,5% του ΑΕΠ της χώρας.
Ωστόσο, η ιταλική αυτοσυγκράτηση δεν ήταν ιδιαίτερα επιτυχημένη, σημειώνει η Wall Street Journal.
Η οικονομία μια εξέρχεται και μια εισέρχεται στην ύφεση από την αρχή της χρηματοπιστωτικής κρίσης και εν γένει είναι σταθερή από την είσοδο του ευρώ το 1999.
Ως αποτέλεσμα, το χρέος της Ιταλίας έχει οδηγηθεί υψηλότερα, περίπου στο 133% του ΑΕΠ όταν της Ισπανίας είναι στο 100%.
Θα ανακάμψει σύντομα η Ιταλία, διερωτάται η αμερικανική εφημερίδα, η οποία σημειώνει ότι σε αντίθετη περίπτωση θα βρεθεί στον ίδιο δρόμο με την Ελλάδα…
Μεταφραστική επιμέλεια: Ελένη Κάτσουρα
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών