Οι τελευταίοι οκτώ μήνες ήταν μια εξαιρετικά καταστροφική σπατάλη, τόσο για την Ελλάδα όσο και την Ευρωζώνη γενικότερα, σημειώνεται
Για επιζήμια σπατάλη χρόνου τους τελευταίους οκτώ μήνες του έτους στο θέμα της Ελλάδας κάνει λόγο ο αρθρογράφος του Business Insider, Mike Bird.
Όπως σημειώνεται, έναν μήνα μετά τη συμφωνία των βασικών σημείων της συμφωνίας για το πρόγραμμα διάσωσης, οι τελικοί όροι της για τη διάσωση της Ελλάδας έχουν πρακτικά συμφωνηθεί.
Από το 2010 τα οικονομικά της χώρας είχαν βρεθεί σε αποδιοργάνωση και με την πρόσβαση στις διεθνείς αγορές απαγορευτικά ακριβή για την Ελλάδα, η χώρα βρέθηκε στο έλεος άλλων ευρωπαϊκών κρατών και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
Ως αντάλλαγμα, οι πιστωτές της ζητούσαν την εφαρμογή μέτρων λιτότητας και διαρθρωτικών οικονομικών μεταρρυθμίσεων, όπως απορύθμιση και ιδιωτικοποιήσεις.
Πέραν των δυο-τριών μικρών λεπτομερειών που μένουν, οι οποίες πιθανόν να είναι οι ίδιες με τις προηγούμενες δύο, το επόμενο βήμα είναι ακόμη πιο δύσκολο: η εφαρμογή των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που είναι το ίδιο ή ακόμη και πιο απαιτητικές από αυτές που ανέλαβαν οι προηγούμενες ελληνικές κυβερνήσεις.
Μάλιστα, με την αριστερή κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ αυτό καθίσταται ακόμη πιο δύσκολο.
Όπως σημειώνεται, πολλοί ρίχνουν μεγάλο μέρος της ευθύνης στην υπόλοιπη Ευρωζώνη και ιδιαίτερα στη Γερμανία, για την ανικανότητά της να δει το προφανές, ότι η Ελλάδα χρειαζόταν ελάφρυνση χρέους και ότι η ύφεση της χώρας έγινε μη συμβατή με την ακολουθούμενη πολιτική.
Άλλοι πάλι, κατηγορούν την ελληνική κυβέρνηση για ανικανότητα να δημιουργήσει φιλίες στις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και για εξαιρετικά αισιόδοξες αρχικές απαιτήσεις για το μεγαλύτερο μέρος της διαπραγματευτικής αποτυχίας.
Το μόνο πράγμα που είναι σαφές, είναι ότι οι τελευταίοι οκτώ μήνες ήταν μια εξαιρετικά καταστροφική σπατάλη, τόσο για την Ελλάδα όσο και την Ευρωζώνη γενικότερα.
Μεταφραστική επιμέλεια: Ελένη Κάτσουρα
www.bankingnews.gr
Όπως σημειώνεται, έναν μήνα μετά τη συμφωνία των βασικών σημείων της συμφωνίας για το πρόγραμμα διάσωσης, οι τελικοί όροι της για τη διάσωση της Ελλάδας έχουν πρακτικά συμφωνηθεί.
Από το 2010 τα οικονομικά της χώρας είχαν βρεθεί σε αποδιοργάνωση και με την πρόσβαση στις διεθνείς αγορές απαγορευτικά ακριβή για την Ελλάδα, η χώρα βρέθηκε στο έλεος άλλων ευρωπαϊκών κρατών και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
Ως αντάλλαγμα, οι πιστωτές της ζητούσαν την εφαρμογή μέτρων λιτότητας και διαρθρωτικών οικονομικών μεταρρυθμίσεων, όπως απορύθμιση και ιδιωτικοποιήσεις.
Πέραν των δυο-τριών μικρών λεπτομερειών που μένουν, οι οποίες πιθανόν να είναι οι ίδιες με τις προηγούμενες δύο, το επόμενο βήμα είναι ακόμη πιο δύσκολο: η εφαρμογή των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που είναι το ίδιο ή ακόμη και πιο απαιτητικές από αυτές που ανέλαβαν οι προηγούμενες ελληνικές κυβερνήσεις.
Μάλιστα, με την αριστερή κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ αυτό καθίσταται ακόμη πιο δύσκολο.
Όπως σημειώνεται, πολλοί ρίχνουν μεγάλο μέρος της ευθύνης στην υπόλοιπη Ευρωζώνη και ιδιαίτερα στη Γερμανία, για την ανικανότητά της να δει το προφανές, ότι η Ελλάδα χρειαζόταν ελάφρυνση χρέους και ότι η ύφεση της χώρας έγινε μη συμβατή με την ακολουθούμενη πολιτική.
Άλλοι πάλι, κατηγορούν την ελληνική κυβέρνηση για ανικανότητα να δημιουργήσει φιλίες στις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και για εξαιρετικά αισιόδοξες αρχικές απαιτήσεις για το μεγαλύτερο μέρος της διαπραγματευτικής αποτυχίας.
Το μόνο πράγμα που είναι σαφές, είναι ότι οι τελευταίοι οκτώ μήνες ήταν μια εξαιρετικά καταστροφική σπατάλη, τόσο για την Ελλάδα όσο και την Ευρωζώνη γενικότερα.
Μεταφραστική επιμέλεια: Ελένη Κάτσουρα
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών