Άρθρο του Luis Maria Anson, μέλους της Βασιλικής Ακαδημίας της Ισπανίας
Για υπόκλιση του ΣΥΡΙΖΑ στη Merkel, αλλά και για ντροπιαστική συνθηκολόγηση του Αλέξη Τσίπρα κάνει λόγο σε άρθρο του στην ισπανική εφημερίδα «El Imparcial» το μέλος της Βασιλικής Ακαδημίας της Ισπανίας, Luis Maria Anson.
Πριν από επτά μήνες, η Ελλάδα παρουσίαζε μια σταθερή εικόνα, αναπτυσσόταν περί το 2,5%, πλήρωνε αυτά που όφειλε και έσφιγγε το ζωνάρι με τους περιορισμούς που της επιβάλλονταν από τις Βρυξέλλες.
Εν συνεχεία ήρθε το νέο κομμουνιστικό κόμμα, «μεταμφιεσμένο» σε ΣΥΡΙΖΑ και υποσχόμενο γη και ύδωρ, κέρδισε τις εκλογές, δηλώνοντας ότι δεν θα πληρώσει τα χρέη και ότι θα καταργήσει τις περικοπές.
Επτά μήνες μετά, ο Αλέξης Τσίπρας έχει υποκλιθεί ενώπιον της Merkel, η Ελλάδα είναι σε οικτρή κατάσταση, οι περικοπές που επιβλήθηκαν από την Ευρώπη έχουν ενταθεί και η κατάσταση των Ελλήνων έχει επιδεινωθεί αξιοσημείωτα.
Αν δεν ήταν οι ΗΠΑ, τα πράγματα θα ήταν ακόμη χειρότερα, διότι η Angela Merkel και οι Γερμανοί, κουρασμένοι να είναι αυτοί που πληρώνουν, ήθελαν την Ελλάδα εκτός της ζώνης του ευρώ.
Οι τέσσερις βάσεις του ΝΑΤΟ στο ελληνικό έδαφος, απαραίτητες για την στρατηγική του Πενταγώνου στη Μέση Ανατολή, έσωσαν το μεγάλο ελληνικό έθνος.
Οι ΗΠΑ δεν μπορούσαν να αποδεχθούν την εκδίωξη της Ελλάδας από την Angela Merkel, ούτε ο Τσίπρας να τεθεί υπό την προστασία του Putin και των χρημάτων της Κίνας.
Απαίτησαν να υπάρξει μια συμφωνία και έτσι έγινε, σημειώνει ο L.M. Anson.
Ο Τσίπρας έχει συνθηκολογήσει σήμερα με τρόπο ντροπιαστικό, υποστηριζόμενος από τα αντίπαλα κοινοβουλευτικά κόμματα και έχει αποδεχθεί όλα εκείνα που έλεγε ότι θα καταργήσει.
Με αυτό τον τρόπο έσωσε, τουλάχιστον για την ώρα, την πρωθυπουργική καρέκλα διότι είχε την ικανότητα να οργανώσει ένα δημοψήφισμα προηγουμένως, όταν ήξερε ότι είχε χάσει τα πάντα.
Ένα πράγμα είναι εν ολίγοις απολύτως σαφές από την ελληνική εμπειρία: κανένα έθνος δεν μπορεί να δαπανά επ' αόριστον περισσότερα χρήματα από τα έσοδά του.
Οι Έλληνες ζούσαν με 30% περισσότερα των δυνατοτήτων τους.
Δεν γνωρίζω αν αυτό που συνέβη θα εξυπηρετούσε ως μάθημα για τους Ισπανούς, σημειώνει ο L.M. Anson, διότι εδώ η γενική αποστροφή που δημιουργεί η πολιτική κατάσταση και η απόρριψη των νέων γενιών στο πρόσωπο του Mariano Rajoy μπορούν να στρεβλώσουν το πολιτικό μέλλον.
Μεταφραστική επιμέλεια: Ελένη Κάτσουρα
www.bankingnews.gr
Πριν από επτά μήνες, η Ελλάδα παρουσίαζε μια σταθερή εικόνα, αναπτυσσόταν περί το 2,5%, πλήρωνε αυτά που όφειλε και έσφιγγε το ζωνάρι με τους περιορισμούς που της επιβάλλονταν από τις Βρυξέλλες.
Εν συνεχεία ήρθε το νέο κομμουνιστικό κόμμα, «μεταμφιεσμένο» σε ΣΥΡΙΖΑ και υποσχόμενο γη και ύδωρ, κέρδισε τις εκλογές, δηλώνοντας ότι δεν θα πληρώσει τα χρέη και ότι θα καταργήσει τις περικοπές.
Επτά μήνες μετά, ο Αλέξης Τσίπρας έχει υποκλιθεί ενώπιον της Merkel, η Ελλάδα είναι σε οικτρή κατάσταση, οι περικοπές που επιβλήθηκαν από την Ευρώπη έχουν ενταθεί και η κατάσταση των Ελλήνων έχει επιδεινωθεί αξιοσημείωτα.
Αν δεν ήταν οι ΗΠΑ, τα πράγματα θα ήταν ακόμη χειρότερα, διότι η Angela Merkel και οι Γερμανοί, κουρασμένοι να είναι αυτοί που πληρώνουν, ήθελαν την Ελλάδα εκτός της ζώνης του ευρώ.
Οι τέσσερις βάσεις του ΝΑΤΟ στο ελληνικό έδαφος, απαραίτητες για την στρατηγική του Πενταγώνου στη Μέση Ανατολή, έσωσαν το μεγάλο ελληνικό έθνος.
Οι ΗΠΑ δεν μπορούσαν να αποδεχθούν την εκδίωξη της Ελλάδας από την Angela Merkel, ούτε ο Τσίπρας να τεθεί υπό την προστασία του Putin και των χρημάτων της Κίνας.
Απαίτησαν να υπάρξει μια συμφωνία και έτσι έγινε, σημειώνει ο L.M. Anson.
Ο Τσίπρας έχει συνθηκολογήσει σήμερα με τρόπο ντροπιαστικό, υποστηριζόμενος από τα αντίπαλα κοινοβουλευτικά κόμματα και έχει αποδεχθεί όλα εκείνα που έλεγε ότι θα καταργήσει.
Με αυτό τον τρόπο έσωσε, τουλάχιστον για την ώρα, την πρωθυπουργική καρέκλα διότι είχε την ικανότητα να οργανώσει ένα δημοψήφισμα προηγουμένως, όταν ήξερε ότι είχε χάσει τα πάντα.
Ένα πράγμα είναι εν ολίγοις απολύτως σαφές από την ελληνική εμπειρία: κανένα έθνος δεν μπορεί να δαπανά επ' αόριστον περισσότερα χρήματα από τα έσοδά του.
Οι Έλληνες ζούσαν με 30% περισσότερα των δυνατοτήτων τους.
Δεν γνωρίζω αν αυτό που συνέβη θα εξυπηρετούσε ως μάθημα για τους Ισπανούς, σημειώνει ο L.M. Anson, διότι εδώ η γενική αποστροφή που δημιουργεί η πολιτική κατάσταση και η απόρριψη των νέων γενιών στο πρόσωπο του Mariano Rajoy μπορούν να στρεβλώσουν το πολιτικό μέλλον.
Μεταφραστική επιμέλεια: Ελένη Κάτσουρα
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών