Στο δρόμο που χάραξε ο Τσίπρας προσπαθεί να βαδίσει και ο υποψήφιος για το χρίσμα των Ρεπουμπλικάνων στις ΗΠΑ
Η κυρίαρχη πολιτική τάξη πρέπει να ανταπεξέλθει, καθώς οι ριζοσπαστικοί «αντάρτες» έχουν το μομέντουμ, αναφέρει σε άρθρο του το Foreign Policy.
Και εξηγεί ότι καθώς η κρίση προχωράει οι παραδοσιακές δυνάμεις αδυνατούν να παρουσιάσουν ένα φιλολαϊκό προφίλ δημιουργώντας έτσι πολιτική αβεβαιότητα σε μία κρίσιμη στιγμή.
Αυτό θα μπορούσε να περιγράψει τον Donald Trump, τον μεγιστάνα του real estate, που αναστάτωσε το GOP με την υποψηφιότητά του ενόψει των προεδρικών εκλογών του 2016.
Αξιοποιώντας το αντί – Ουάσινγκτον κοινό αίσθημα μεταξύ των ακροδεξιών Ρεπουμπλικάνων πήρε προβάδισμα έναντι πιο παραδοσιακών υποψηφίων, όπως του πρώην κυβερνήτη της Φλόριντα Jeb Bush και του γερουσιαστή Marco Rubio.
Ή, θα μπορούσε να είναι ο Αλέξης Τσίπρας, ο πρώην ακροαριστερός Έλληνας πρωθυπουργός που έφερε τη χώρα του στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, μόνο και μόνο για να συνθηκολογήσει τελικά και να δεχτεί σκληρή λιτότητα με αντάλλαγμα ένα νέο πακέτο βοήθειας 86 δισ. ευρώ.
Μιλώντας στο Foreign Policy ο καθηγητής Οικονομικών Θόδωρος Πελαγίδης είπε ότι ο κόσμος πιάστηκε από το κίνημα κόντρα στη λιτότητα του Τσίπρα, παρά το γεγονός ότι η κυβέρνηση και οι τράπεζες απελπισμένα χρειάζονταν χρήματα.
Αυτό τους οδήγησε να ψηφίσουν ενάντια στα συμφέροντά τους.
Στο δημοψήφισμα του Ιουλίου το 61% των Ελλήνων αντιτάχθηκε στο ευρωπαϊκό πλάνο λιτότητας.
Περισσότερο από έναν μήνα μετά ο Τσίπρας που παραιτήθηκε από πρωθυπουργός την περασμένη εβδομάδα και πάει σε εκλογές τον Σεπτέμβριο, οι οποίες θα έχουν το χαρακτήρα δημοψηφίσματος για την εξουσία του, έχει ήδη περάσει περικοπές δαπανών, αύξηση φόρων και μεταρρυθμίσεις στις συντάξεις.
«Αυτό είναι κωμικό» λέει ο Πελαγίδης και προσθέτει. «Ήταν μία παρωδία να ρωτάς παππούδες και γιαγιάδες για τη λιτότητα, ήταν αλλόκοτο».
Το «όχι» ήταν ένα λαϊκό κίνημα, που ο Τσίπρας ήταν ικανός να αξιοποιήσει. Ακριβώς όπως ο Donald Trump.
«Δεν έχει να κάνει με τη λιτότητα κόντρα στην ανάπτυξη» συνεχίζει ο Πελαγίδης.
«Βλέπεις αυτό το φαινόμενο και στις ΗΠΑ με τον Donald Trump.
Οι ριζοσπαστικοί παραπληροφόρησαν τους Έλληνες ψηφοφόρους και ξέρουν ότι μπορούν να αξιοποιήσουν τον πόνο της μεσαίας τάξης.
Όταν οι Έλληνες θα ψηφίσουν τον επόμενο μήνα για να αποφασίσουν αν θα επιτρέψουν στον Τσίπρα να επιστρέψει και να εφαρμόσει τη λιτότητα, ο πρώην πρωθυπουργός θα επικρατήσει.
Οι Έλληνες καταλαβαίνουν ότι δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Νομίζω ότι είναι έτοιμοι να δεχτούν την εφαρμογή αυτού του προγράμματος».
Ο πολιτικός επιστήμονας του Πανεπιστημίου της Βιρτζίνια Larry Sabato επισήμανε από την πλευρά του ότι «αν οι Έλληνες το κάνουν, θα συνεχίσουν να έχουν τον Τσίπρα και την αστάθεια που φέρνει ως επικεφαλής της κυβέρνησης».
Ο Sabato υποστηρίζει επίσης ότι «αν ο Trump καταφέρει να παραμείνει στην κούρσα για τις εκλογές του 2016 θα μπορούσε να προσθέσει το ίδιο στοιχείο του ελεγχόμενου χάους, αλλά δεν νομίζω ότι αυτό θα συμβεί, δεν θα είναι νέος πρόεδρος, δεν θα είναι ο υποψήφιος των Ρεπουμπλικάνων».
Ο Sabato απλά δεν γνωρίζει «τον τρόπο που θα χάσει, κανείς δεν τον ξέρει».
www.bankingnews.gr
Και εξηγεί ότι καθώς η κρίση προχωράει οι παραδοσιακές δυνάμεις αδυνατούν να παρουσιάσουν ένα φιλολαϊκό προφίλ δημιουργώντας έτσι πολιτική αβεβαιότητα σε μία κρίσιμη στιγμή.
Αυτό θα μπορούσε να περιγράψει τον Donald Trump, τον μεγιστάνα του real estate, που αναστάτωσε το GOP με την υποψηφιότητά του ενόψει των προεδρικών εκλογών του 2016.
Αξιοποιώντας το αντί – Ουάσινγκτον κοινό αίσθημα μεταξύ των ακροδεξιών Ρεπουμπλικάνων πήρε προβάδισμα έναντι πιο παραδοσιακών υποψηφίων, όπως του πρώην κυβερνήτη της Φλόριντα Jeb Bush και του γερουσιαστή Marco Rubio.
Ή, θα μπορούσε να είναι ο Αλέξης Τσίπρας, ο πρώην ακροαριστερός Έλληνας πρωθυπουργός που έφερε τη χώρα του στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, μόνο και μόνο για να συνθηκολογήσει τελικά και να δεχτεί σκληρή λιτότητα με αντάλλαγμα ένα νέο πακέτο βοήθειας 86 δισ. ευρώ.
Μιλώντας στο Foreign Policy ο καθηγητής Οικονομικών Θόδωρος Πελαγίδης είπε ότι ο κόσμος πιάστηκε από το κίνημα κόντρα στη λιτότητα του Τσίπρα, παρά το γεγονός ότι η κυβέρνηση και οι τράπεζες απελπισμένα χρειάζονταν χρήματα.
Αυτό τους οδήγησε να ψηφίσουν ενάντια στα συμφέροντά τους.
Στο δημοψήφισμα του Ιουλίου το 61% των Ελλήνων αντιτάχθηκε στο ευρωπαϊκό πλάνο λιτότητας.
Περισσότερο από έναν μήνα μετά ο Τσίπρας που παραιτήθηκε από πρωθυπουργός την περασμένη εβδομάδα και πάει σε εκλογές τον Σεπτέμβριο, οι οποίες θα έχουν το χαρακτήρα δημοψηφίσματος για την εξουσία του, έχει ήδη περάσει περικοπές δαπανών, αύξηση φόρων και μεταρρυθμίσεις στις συντάξεις.
«Αυτό είναι κωμικό» λέει ο Πελαγίδης και προσθέτει. «Ήταν μία παρωδία να ρωτάς παππούδες και γιαγιάδες για τη λιτότητα, ήταν αλλόκοτο».
Το «όχι» ήταν ένα λαϊκό κίνημα, που ο Τσίπρας ήταν ικανός να αξιοποιήσει. Ακριβώς όπως ο Donald Trump.
«Δεν έχει να κάνει με τη λιτότητα κόντρα στην ανάπτυξη» συνεχίζει ο Πελαγίδης.
«Βλέπεις αυτό το φαινόμενο και στις ΗΠΑ με τον Donald Trump.
Οι ριζοσπαστικοί παραπληροφόρησαν τους Έλληνες ψηφοφόρους και ξέρουν ότι μπορούν να αξιοποιήσουν τον πόνο της μεσαίας τάξης.
Όταν οι Έλληνες θα ψηφίσουν τον επόμενο μήνα για να αποφασίσουν αν θα επιτρέψουν στον Τσίπρα να επιστρέψει και να εφαρμόσει τη λιτότητα, ο πρώην πρωθυπουργός θα επικρατήσει.
Οι Έλληνες καταλαβαίνουν ότι δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Νομίζω ότι είναι έτοιμοι να δεχτούν την εφαρμογή αυτού του προγράμματος».
Ο πολιτικός επιστήμονας του Πανεπιστημίου της Βιρτζίνια Larry Sabato επισήμανε από την πλευρά του ότι «αν οι Έλληνες το κάνουν, θα συνεχίσουν να έχουν τον Τσίπρα και την αστάθεια που φέρνει ως επικεφαλής της κυβέρνησης».
Ο Sabato υποστηρίζει επίσης ότι «αν ο Trump καταφέρει να παραμείνει στην κούρσα για τις εκλογές του 2016 θα μπορούσε να προσθέσει το ίδιο στοιχείο του ελεγχόμενου χάους, αλλά δεν νομίζω ότι αυτό θα συμβεί, δεν θα είναι νέος πρόεδρος, δεν θα είναι ο υποψήφιος των Ρεπουμπλικάνων».
Ο Sabato απλά δεν γνωρίζει «τον τρόπο που θα χάσει, κανείς δεν τον ξέρει».
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών