Οι ευρωπαϊκές αρχές πρέπει να έχουν τη δύναμη να ανακεφαλαιοποιούν άμεσα τις τράπεζες, χωρίς να καταφεύγουν σε τεχνάσματα
Στη νέα βάσανο που καλείται να αντιμετωπίσει η Ελλάδα, την αναβίωση του παραλυμένου τραπεζικού της συστήματος, αναφέρεται δημοσίευμα του αμερικανικού ειδησεογραφικού δικτύου Bloomberg, σημειώνοντας ότι πρόκειται για ένα ζήτημα που θα επιλυθεί δύσκολα εξαιτίας των ατελειών της νέας τραπεζικής ένωσης της Ευρώπης.
Στο δημοσίευμα επισημαίνεται η δεινή θέση στην οποία έχουν βρεθεί οι μεγαλύτερες τράπεζες της χώρας, με τις ζημίες να εκτιμάται ότι θα εξαλείψουν μεγάλο μέρος των ιδίων κεφαλαίων τους, τις καταθέσεις να έχουν υποχωρήσει κατά 25% από την αρχή του έτους, ενώ και τον δανεισμό προς μη χρηματοοικονομικές επιχειρήσεις να υποχωρούν περί το 7% από τον Ιανουάριο έως τον Ιούλιο, που αποτελεί τη μεγαλύτερη εξαμηνιαία πτώση από το 2009.
Οι τράπεζες θα αντιμετωπίσουν δυσκολίες για να προσελκύσουν καταθέσεις και να παρέχουν δάνεια, εκτός και αν τα οικονομικά τους αποκατασταθούν.
Γι' αυτό τον λόγο, είναι ζωτικής σημασίας η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να διαγράψει προβληματικά στοιχεία ενεργητικού και να εκτιμήσει τις κεφαλαιακές ανάγκες τους.
Οι τράπεζες χρειάζονται κεφάλαια με τη μορφή ιδίων κεφαλαίων, χρήματα από τους μετόχους που επιθυμούν να αναλάβουν το ρίσκο.
Το επόμενο ερώτημα είναι ποιος θα παρέχει αυτά τα χρήματα.
Η ευρωπαϊκή τραπεζική ένωση έχει κανόνες για πλήρους κλίμακας διασώσεις, όμως αν ακολουθηθούν αυτό θα μπορούσε να είναι καταστροφικό.
Απαιτούν από τους πιστωτές τους, συμπεριλαμβανομένων των καταθετών, να αναλάβουν μέρος της ζημίας, εκτός αν υπάρξουν ειδικές εξαιρέσεις.
Αυτό καταρχάς είναι σωστό, όμως στην περίπτωση της Ελλάδας τέτοιου μεγέθους απώλειες θα μπορούσαν να πλήξουν σοβαρά την επιχειρηματικότητα και περαιτέρω να ζημιώσουν την ελληνική οικονομία.
Οι κανόνες αυτοί, παράλληλα, περιορίζουν τη χρήση δημόσιων χρημάτων από τη ζώνη του ευρώ στην άμεση ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.
Ωστόσο, η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει την ικανότητα να επιλύσει το πρόβλημα μόνη της.
Οι νέοι κανόνες bail-in δεν αναμένεται να τεθούν εν ισχύι μέχρι την 1η Ιανουαρίου 2016, κάτι που επιτρέπει στην κυβέρνηση, με τις ευλογίες των ευρωπαίων πιστωτών, να αποφύγουν να πλήξουν τους καταθέτες αν ενεργήσουν τάχιστα.
Παράλληλα, αξιωματούχοι της ζώνης του ευρώ έχουν βρει έναν τρόπο για να εισφέρουν άμεσα κεφάλαια.
Ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας έχει κάνει πρόβλεψη για ποσό 25 δισ. ευρώ, που η Ελλάδα μπορεί να χρησιμοποιήσει για να αγοράσει μετοχές των τραπεζών, υπό την προϋπόθεση ότι οι μετοχές αυτές θα κατατεθούν σε ένα ταμείο ιδιωτικοποιήσεων που θα είναι υπό την εποπτεία των ευρωπαίων πιστωτών και που θα απευθύνεται κυρίως για την αποπληρωμή του χρέους της χώρας.
«Αν και είναι ωραίο να βλέπει κανείς τους ευρωπαίους αξιωματούχους να είναι δημιουργικοί υπό πίεση, ωστόσο, οι χειρισμοί τους δύσκολα αντικατοπτρίζονται καλά στο σχέδιο της τραπεζικής ένωσης», σημειώνει το Bloomberg.
Δύο είναι τα μαθήματα: πρώτον, οι τράπεζες θα έπρεπε να έχουν περισσότερα κεφάλαια, κάτι που θα έκανε λιγότερο πιθανό να ανακύπτει το ερώτημα του ποιος πληρώνει τις διασώσεις.
Οι μεγαλύτερες ευρωπαϊκές τράπεζες έχουν κατά μέσο όρο πολύ μικρότερο μαξιλάρι ασφαλείας όσον αφορά τα ίδια κεφάλαια έναντι των αντίστοιχων αμερικανικών τραπεζών.
Δεύτερον, σε περίπτωση που απαιτείται δημόσιο χρήμα, οι ευρωπαϊκές αρχές πρέπει να έχουν τη δύναμη να ανακεφαλαιοποιούν άμεσα τις τράπεζες, χωρίς να καταφεύγουν σε τεχνάσματα.
Η ευρωπαϊκή τραπεζική ένωση υποτίθεται ότι θα διέκοπτε τη διασύνδεση μεταξύ των μεγαλύτερων τραπεζών και των εθνικών κυβερνήσεων, ώστε τα οικονομικά προβλήματα και τα προβλήματα χρέους να μην ενισχύουν το ένα το άλλο όπως συνέβη κατά τη διάρκεια της τελευταίας κρίσης στην ζώνη του ευρώ.
Η Ελλάδα δείχνει ότι αυτό το σχέδιο έχει ακόμη πολύ δρόμο να διανύσει…
Μεταφραστική επιμέλεια: Ελένη Κάτσουρα
www.bankingnews.gr
Στο δημοσίευμα επισημαίνεται η δεινή θέση στην οποία έχουν βρεθεί οι μεγαλύτερες τράπεζες της χώρας, με τις ζημίες να εκτιμάται ότι θα εξαλείψουν μεγάλο μέρος των ιδίων κεφαλαίων τους, τις καταθέσεις να έχουν υποχωρήσει κατά 25% από την αρχή του έτους, ενώ και τον δανεισμό προς μη χρηματοοικονομικές επιχειρήσεις να υποχωρούν περί το 7% από τον Ιανουάριο έως τον Ιούλιο, που αποτελεί τη μεγαλύτερη εξαμηνιαία πτώση από το 2009.
Οι τράπεζες θα αντιμετωπίσουν δυσκολίες για να προσελκύσουν καταθέσεις και να παρέχουν δάνεια, εκτός και αν τα οικονομικά τους αποκατασταθούν.
Γι' αυτό τον λόγο, είναι ζωτικής σημασίας η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να διαγράψει προβληματικά στοιχεία ενεργητικού και να εκτιμήσει τις κεφαλαιακές ανάγκες τους.
Οι τράπεζες χρειάζονται κεφάλαια με τη μορφή ιδίων κεφαλαίων, χρήματα από τους μετόχους που επιθυμούν να αναλάβουν το ρίσκο.
Το επόμενο ερώτημα είναι ποιος θα παρέχει αυτά τα χρήματα.
Η ευρωπαϊκή τραπεζική ένωση έχει κανόνες για πλήρους κλίμακας διασώσεις, όμως αν ακολουθηθούν αυτό θα μπορούσε να είναι καταστροφικό.
Απαιτούν από τους πιστωτές τους, συμπεριλαμβανομένων των καταθετών, να αναλάβουν μέρος της ζημίας, εκτός αν υπάρξουν ειδικές εξαιρέσεις.
Αυτό καταρχάς είναι σωστό, όμως στην περίπτωση της Ελλάδας τέτοιου μεγέθους απώλειες θα μπορούσαν να πλήξουν σοβαρά την επιχειρηματικότητα και περαιτέρω να ζημιώσουν την ελληνική οικονομία.
Οι κανόνες αυτοί, παράλληλα, περιορίζουν τη χρήση δημόσιων χρημάτων από τη ζώνη του ευρώ στην άμεση ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.
Ωστόσο, η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει την ικανότητα να επιλύσει το πρόβλημα μόνη της.
Οι νέοι κανόνες bail-in δεν αναμένεται να τεθούν εν ισχύι μέχρι την 1η Ιανουαρίου 2016, κάτι που επιτρέπει στην κυβέρνηση, με τις ευλογίες των ευρωπαίων πιστωτών, να αποφύγουν να πλήξουν τους καταθέτες αν ενεργήσουν τάχιστα.
Παράλληλα, αξιωματούχοι της ζώνης του ευρώ έχουν βρει έναν τρόπο για να εισφέρουν άμεσα κεφάλαια.
Ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας έχει κάνει πρόβλεψη για ποσό 25 δισ. ευρώ, που η Ελλάδα μπορεί να χρησιμοποιήσει για να αγοράσει μετοχές των τραπεζών, υπό την προϋπόθεση ότι οι μετοχές αυτές θα κατατεθούν σε ένα ταμείο ιδιωτικοποιήσεων που θα είναι υπό την εποπτεία των ευρωπαίων πιστωτών και που θα απευθύνεται κυρίως για την αποπληρωμή του χρέους της χώρας.
«Αν και είναι ωραίο να βλέπει κανείς τους ευρωπαίους αξιωματούχους να είναι δημιουργικοί υπό πίεση, ωστόσο, οι χειρισμοί τους δύσκολα αντικατοπτρίζονται καλά στο σχέδιο της τραπεζικής ένωσης», σημειώνει το Bloomberg.
Δύο είναι τα μαθήματα: πρώτον, οι τράπεζες θα έπρεπε να έχουν περισσότερα κεφάλαια, κάτι που θα έκανε λιγότερο πιθανό να ανακύπτει το ερώτημα του ποιος πληρώνει τις διασώσεις.
Οι μεγαλύτερες ευρωπαϊκές τράπεζες έχουν κατά μέσο όρο πολύ μικρότερο μαξιλάρι ασφαλείας όσον αφορά τα ίδια κεφάλαια έναντι των αντίστοιχων αμερικανικών τραπεζών.
Δεύτερον, σε περίπτωση που απαιτείται δημόσιο χρήμα, οι ευρωπαϊκές αρχές πρέπει να έχουν τη δύναμη να ανακεφαλαιοποιούν άμεσα τις τράπεζες, χωρίς να καταφεύγουν σε τεχνάσματα.
Η ευρωπαϊκή τραπεζική ένωση υποτίθεται ότι θα διέκοπτε τη διασύνδεση μεταξύ των μεγαλύτερων τραπεζών και των εθνικών κυβερνήσεων, ώστε τα οικονομικά προβλήματα και τα προβλήματα χρέους να μην ενισχύουν το ένα το άλλο όπως συνέβη κατά τη διάρκεια της τελευταίας κρίσης στην ζώνη του ευρώ.
Η Ελλάδα δείχνει ότι αυτό το σχέδιο έχει ακόμη πολύ δρόμο να διανύσει…
Μεταφραστική επιμέλεια: Ελένη Κάτσουρα
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών