Η τουρκική οικονομία απειλείται μακροπρόθεσμα από τις πολιτικά καθοδηγούμενες οικονομικές πολιτικές
Στον αυξημένο παρεμβατικό ρόλο του τούρκου προέδρου Erdogan στην οικονομική πολιτική της Τουρκίας, μετά την επανεκλογή του κόμματός του, αναφέρεται δημοσίευμα του Bloomberg, στο οποίο τονίζεται ότι το νέο υπουργικό συμβούλιο αποτελείται σε μεγάλο βαθμό από στελέχη που είναι πιστά στον ίδιο, ιδιαίτερα όσον αφορά την οικονομική πολιτική.
Όμως, όπως σημειώνεται χαρακτηριστικά, οι πολιτικά καθοδηγούμενες οικονομικές πολιτικές απειλούν μακροπρόθεσμα τις προοπτικές της τουρκικής οικονομίας.
Ο σχηματισμός του νέου υπουργικού συμβουλίου βοηθά στο να απαντηθούν δύο ερωτήσεις που παραμένουν ανοικτές από τη στιγμή που το κόμμα του Erdogan ανέκτησε την πλειοψηφία στις εκλογές που έγιναν νωρίτερα τον Νοέμβριο: θα προκρίνει ο Erdogan ένα κοινοβουλευτικό σύστημα για να τρέξει ο ίδιος την οικονομία 800 δισ. δολ. της χώρας και θα επιβάλει τις ορισμένες φορές εκκεντρικές θεωρίες του στην οικονομική και νομισματική πολιτική;
Η απάντηση στο πρώτο ερώτημα είναι ναι, σημειώνει ο αρθογράφος του Bloomberg, Marc Champion, επισημαίνοντας ότι το νέο κυβερνητικό σχήμα αποτελείται κατά κύριο λόγο από άτομα που είναι πιστά στον πρόεδρο και μάλιστα, σε ορισμένες περιπτώσεις σε ντροπιαστικό βαθμό, αναφέροντας ως παράδειγμα τον ορισμό του γαμπρού του Erdogan, Berat Albayrak, ως υπουργού Ενέργειας και Φυσικών Πηγών, τη στιγμή μάλιστα που η Τουρκία σχεδιάζει επενδύσεις 125 δισ. δολ. στον τομέα της ενέργειας μέχρι το 2023.
«Πρόκειται για μεγάλη δουλειά», αναφέρεται χαρακτηριστικά.
Η απάντηση στο δεύτερο ερώτημα, που θα καθορίσει την οικονομική πολιτική, είναι περισσότερο περίπλοκη.
Ο αναπληρωτής πρωθυπουργός, Ali Babacan, ο οποίος ηγήθηκε της οικονομικής πολιτικής με μικρές μόνον διακοπές από τη στιγμή που το κόμμα Erdogan ήλθε το 2002 στην εξουσία, πλέον δεν συμμετέχει στην κυβέρνηση.
Ο Mehmet Simsek, πρώην οικονομολόγος της Merrill Lynch και υπουργός Οικονομικών το 2009, πλέον ανέλαβε την δουλειά του Babacan.
Οι επιχειρήσεις εμπιστεύονται και τους δύο άνδρες και ελπίζουν ότι ο Simsek μπορεί να αναπτύξει το ίδιο πολιτικό βάρος που είχε ο Babacan, καθώς αμυνόταν αυτού που πολλοί αποκάλεσαν κάποιες φορές «Erdoganomics».
Μια από τις θεωρίες του Erdogan είναι ότι τα υψηλότερα επιτόκια προκαλούν πληθωρισμό, το αντίθετο από αυτό που υποδηλώνουν τα βασικά οικονομικά.
Ακόμη έχει πει, σε συμφωνία με τα θρησκευτικά του πιστεύω και την προτίμηση στην παραγωγή αντί των οικονομικών, ότι τα πραγματικά επιτόκια θα πρέπει να διατηρηθούν στο μηδέν.
Μάλιστα, έχει κατηγορήσει όσους διαφωνούν μαζί του ότι αποτελούν μέρος μιας συνωμοσίας, την αποκαλούμενη το «λόμπι των επιτοκίων», που αναζητά να βγάλει χρήματα με τα υψηλότερα επιτόκια.
Ούτε ο Babacan ούτε ο Simsek συμφωνούν και ο κεντρικός τραπεζίτης της Τουρκίας, Erdem Basci, μπόρεσε σε μεγάλο βαθμό να αντισταθεί στις πολιτικές πιέσεις για μείωση των επιτοκίων σε πιθανόν καταστροφικά επίπεδα.
Ο Basci έχει χάσει πλέον έναν από τους προστάτες του και η θητεία του λήγει τον Απρίλιο.
Αυτός που θα τον αντικαταστήσει στη διοίκηση της κεντρικής τράπεζας της χώρας θα είναι από πολλές απόψεις καθοριστικός για μια αναδυόμενη οικονομία, που φαίνεται να έχει χάσει τον προσανατολισμό της.
«Η πρόκληση είναι να βρεθεί κάποιος που θα έχει τα κατάλληλα ακαδημαϊκά διαπιστευτήρια και που θα είναι παράλληλα ευχάριστος στον τούρκο πρόεδρο», σημειώνει ο Emre Deliveli, οικονομολόγος και σύμβουλος με έδρα στην Κωνσταντινούπολη.
«Αν επιλεγεί κάποιος κοντά στον Erdogan και χωρίς τα κατάλληλα διαπιστευτήρια, η ανεξαρτησία της κεντρικής τράπεζας θα έχει χαθεί», προσθέτει.
Ένα ακόμη μέρος της οικονομικής πολιτικής του Erdogan, της αποκαλούμενης και Erdoganomics, είναι να πέσουν χρήματα στην κατασκευαστική βιομηχανία ως ηγέτιδας δύναμης στην ανάπτυξη της οικονομίας.
Αυτός είναι και ένας από τους λόγους που ο Erdogan έχει αναπτύξει αυτό που κάποτε αποκάλεσε «τρελά» projects για να μεταμορφώσει το φυσικό περιβάλλον της Τουρκίας μέχρι το 2023, στην επέτειο της ίδρυσης της Δημοκρατίας από τον Mustafa Kemal Ataturk.
Αυτά τα projects περιλαμβάνουν μια Τρίτη γέφυρα και έναν αυτοκινητόδρομο πάνω από τον Βόσπορο, ένα τρίτο αεροδρόμιο στην Κωνσταντινούπολη, που θα μπορεί να εξυπηρετεί τους περισσότερους ταξιδιώτες στην Ευρώπη, μια νέα πόλη και ένα νέο κανάλι – μια νέα διώρυγα που θα απομακρύνει την κίνηση μακριά από τον Βόσπορο.
Αυτοί που θα αναλάβουν να υπερασπιστούν την οικονομία της αγοράς θα είναι ο Simsek και ο πρωθυπουργός, Ahmet Davutoglu, με τον τελευταίο να προτίθεται να προεδρεύει σε μίνι-συνεδριάσεις για την οικονομία, σύμφωνα με το Bloomberg.
Σαφώς, σημειώνεται, έχει αντιληφθεί την πρόκληση.
Ο κίνδυνος είναι ότι σε όρους καθαρά πολιτικής, το Erdoganomics έχει μια λογική: μια οικονομία που θα κυριαρχείται από χαμηλά επιτόκια και ταχεία κατασκευαστική δραστηριότητα είναι εκείνη με την οποία ο Erdogan έχει την ευκαιρία να πετύχει τον σιωπηρό του στόχο για το 2023: να επανιδρύσει την Τουρκία ως ένα ισλαμικό έθνος, όπου οι θρησκευόμενοι συντηρητικοί θα έχουν εκτοπίσει τις μεγάλες επιχειρηματικές οικογένειες ως κυρίαρχη οικονομική δύναμη.
Με λίγα λόγια, ο Erdogan θα γίνει ο νέος Ataturk, ιδρυτής της νέας Τουρκίας.
Μεταφραστική επιμέλεια: Ελένη Κάτσουρα
www.bankingnews.gr
Όμως, όπως σημειώνεται χαρακτηριστικά, οι πολιτικά καθοδηγούμενες οικονομικές πολιτικές απειλούν μακροπρόθεσμα τις προοπτικές της τουρκικής οικονομίας.
Ο σχηματισμός του νέου υπουργικού συμβουλίου βοηθά στο να απαντηθούν δύο ερωτήσεις που παραμένουν ανοικτές από τη στιγμή που το κόμμα του Erdogan ανέκτησε την πλειοψηφία στις εκλογές που έγιναν νωρίτερα τον Νοέμβριο: θα προκρίνει ο Erdogan ένα κοινοβουλευτικό σύστημα για να τρέξει ο ίδιος την οικονομία 800 δισ. δολ. της χώρας και θα επιβάλει τις ορισμένες φορές εκκεντρικές θεωρίες του στην οικονομική και νομισματική πολιτική;
Η απάντηση στο πρώτο ερώτημα είναι ναι, σημειώνει ο αρθογράφος του Bloomberg, Marc Champion, επισημαίνοντας ότι το νέο κυβερνητικό σχήμα αποτελείται κατά κύριο λόγο από άτομα που είναι πιστά στον πρόεδρο και μάλιστα, σε ορισμένες περιπτώσεις σε ντροπιαστικό βαθμό, αναφέροντας ως παράδειγμα τον ορισμό του γαμπρού του Erdogan, Berat Albayrak, ως υπουργού Ενέργειας και Φυσικών Πηγών, τη στιγμή μάλιστα που η Τουρκία σχεδιάζει επενδύσεις 125 δισ. δολ. στον τομέα της ενέργειας μέχρι το 2023.
«Πρόκειται για μεγάλη δουλειά», αναφέρεται χαρακτηριστικά.
Η απάντηση στο δεύτερο ερώτημα, που θα καθορίσει την οικονομική πολιτική, είναι περισσότερο περίπλοκη.
Ο αναπληρωτής πρωθυπουργός, Ali Babacan, ο οποίος ηγήθηκε της οικονομικής πολιτικής με μικρές μόνον διακοπές από τη στιγμή που το κόμμα Erdogan ήλθε το 2002 στην εξουσία, πλέον δεν συμμετέχει στην κυβέρνηση.
Ο Mehmet Simsek, πρώην οικονομολόγος της Merrill Lynch και υπουργός Οικονομικών το 2009, πλέον ανέλαβε την δουλειά του Babacan.
Οι επιχειρήσεις εμπιστεύονται και τους δύο άνδρες και ελπίζουν ότι ο Simsek μπορεί να αναπτύξει το ίδιο πολιτικό βάρος που είχε ο Babacan, καθώς αμυνόταν αυτού που πολλοί αποκάλεσαν κάποιες φορές «Erdoganomics».
Μια από τις θεωρίες του Erdogan είναι ότι τα υψηλότερα επιτόκια προκαλούν πληθωρισμό, το αντίθετο από αυτό που υποδηλώνουν τα βασικά οικονομικά.
Ακόμη έχει πει, σε συμφωνία με τα θρησκευτικά του πιστεύω και την προτίμηση στην παραγωγή αντί των οικονομικών, ότι τα πραγματικά επιτόκια θα πρέπει να διατηρηθούν στο μηδέν.
Μάλιστα, έχει κατηγορήσει όσους διαφωνούν μαζί του ότι αποτελούν μέρος μιας συνωμοσίας, την αποκαλούμενη το «λόμπι των επιτοκίων», που αναζητά να βγάλει χρήματα με τα υψηλότερα επιτόκια.
Ούτε ο Babacan ούτε ο Simsek συμφωνούν και ο κεντρικός τραπεζίτης της Τουρκίας, Erdem Basci, μπόρεσε σε μεγάλο βαθμό να αντισταθεί στις πολιτικές πιέσεις για μείωση των επιτοκίων σε πιθανόν καταστροφικά επίπεδα.
Ο Basci έχει χάσει πλέον έναν από τους προστάτες του και η θητεία του λήγει τον Απρίλιο.
Αυτός που θα τον αντικαταστήσει στη διοίκηση της κεντρικής τράπεζας της χώρας θα είναι από πολλές απόψεις καθοριστικός για μια αναδυόμενη οικονομία, που φαίνεται να έχει χάσει τον προσανατολισμό της.
«Η πρόκληση είναι να βρεθεί κάποιος που θα έχει τα κατάλληλα ακαδημαϊκά διαπιστευτήρια και που θα είναι παράλληλα ευχάριστος στον τούρκο πρόεδρο», σημειώνει ο Emre Deliveli, οικονομολόγος και σύμβουλος με έδρα στην Κωνσταντινούπολη.
«Αν επιλεγεί κάποιος κοντά στον Erdogan και χωρίς τα κατάλληλα διαπιστευτήρια, η ανεξαρτησία της κεντρικής τράπεζας θα έχει χαθεί», προσθέτει.
Ένα ακόμη μέρος της οικονομικής πολιτικής του Erdogan, της αποκαλούμενης και Erdoganomics, είναι να πέσουν χρήματα στην κατασκευαστική βιομηχανία ως ηγέτιδας δύναμης στην ανάπτυξη της οικονομίας.
Αυτός είναι και ένας από τους λόγους που ο Erdogan έχει αναπτύξει αυτό που κάποτε αποκάλεσε «τρελά» projects για να μεταμορφώσει το φυσικό περιβάλλον της Τουρκίας μέχρι το 2023, στην επέτειο της ίδρυσης της Δημοκρατίας από τον Mustafa Kemal Ataturk.
Αυτά τα projects περιλαμβάνουν μια Τρίτη γέφυρα και έναν αυτοκινητόδρομο πάνω από τον Βόσπορο, ένα τρίτο αεροδρόμιο στην Κωνσταντινούπολη, που θα μπορεί να εξυπηρετεί τους περισσότερους ταξιδιώτες στην Ευρώπη, μια νέα πόλη και ένα νέο κανάλι – μια νέα διώρυγα που θα απομακρύνει την κίνηση μακριά από τον Βόσπορο.
Αυτοί που θα αναλάβουν να υπερασπιστούν την οικονομία της αγοράς θα είναι ο Simsek και ο πρωθυπουργός, Ahmet Davutoglu, με τον τελευταίο να προτίθεται να προεδρεύει σε μίνι-συνεδριάσεις για την οικονομία, σύμφωνα με το Bloomberg.
Σαφώς, σημειώνεται, έχει αντιληφθεί την πρόκληση.
Ο κίνδυνος είναι ότι σε όρους καθαρά πολιτικής, το Erdoganomics έχει μια λογική: μια οικονομία που θα κυριαρχείται από χαμηλά επιτόκια και ταχεία κατασκευαστική δραστηριότητα είναι εκείνη με την οποία ο Erdogan έχει την ευκαιρία να πετύχει τον σιωπηρό του στόχο για το 2023: να επανιδρύσει την Τουρκία ως ένα ισλαμικό έθνος, όπου οι θρησκευόμενοι συντηρητικοί θα έχουν εκτοπίσει τις μεγάλες επιχειρηματικές οικογένειες ως κυρίαρχη οικονομική δύναμη.
Με λίγα λόγια, ο Erdogan θα γίνει ο νέος Ataturk, ιδρυτής της νέας Τουρκίας.
Μεταφραστική επιμέλεια: Ελένη Κάτσουρα
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών