Η γερμανίδα καγκελάριος δεν πέτυχε να δώσει την κατάλληλη απάντηση στο προσφυγικό, ούτε να βελτιώσει την κατάσταση στην Ελλάδα
Αν και το αμερικανικό περιοδικό «Time» απέδωσε τον τίτλο «Πρόσωπο της Χρονιάς» για το 2015 στη γερμανίδα καγκελάριο, Angela Merkel, ωστόσο υπάρχουν πέντε λόγοι που σύμφωνα με τον ισπανό αρθρογράφο, Javier Taeño, που αυτό δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.
Όπως αναφέρει, μεταξύ των επιχειρημάτων που επέλεξε το περιοδικό «Time» προκειμένου να δικαιολογήσει την επιλογή της Merkel, είναι ότι αναδείχθηκε σε «απαραίτητο παράγοντα» σε μια Ευρώπη που έχει πληγεί από την κρίση χρέους, από την ουκρανική διαμάχη, την προσφυγική κρίση ή τις τελευταίες επιθέσεις του Ισλαμικού Κράτος.
Ωστόσο, αν αναλύσει κανείς μερικούς από αυτούς τους λόγους για τους οποίους τις αποδόθηκε ο τίτλος του «Προσώπου της Χρονιάς», μπορεί να παρατηρήσεις πως ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός…
• Κακή διαχείριση της προσφυγικής κρίσης: Από τους μήνες του καλοκαιριού, που καταγράφηκε το κύμα εισροής προσφύγων στην Ευρώπη, σε αναζήτηση ευκαιριών για μια καλύτερη ζωή, η απάντηση της γερμανίδας καγκελάριου υπήρξε άψογη και σε σχέση με τη στάση γειτονικών κρατών της να κλείσουν τα σύνορά τους, η ίδια αποφάσισε να ανοίξει τα σύνορα της Γερμανίας.
Ωστόσο, η διαχείριση της προσφυγικής κρίσης απείχε πολύ από το επιθυμητό τους μετέπειτα μήνες: κοινωνικές συγκρούσεις, κακές συνθήκες για τους πρόσφυγες με ξεπερασμένες υπηρεσίες και εν τέλει, αυστηροποίηση των νόμων για τη μετανάστευση.
Έτσι, τον Οκτώβριο, το γερμανικό κοινοβούλιο υιοθέτησε αυστηρότερους κανόνες για το άσυλο και επιτάχυνε την εκδίωξη των οικονομικών μεταναστών.
• Καθυστέρηση στη συμμετοχή στη συμμαχία κατά του Ισλαμικού Κράτους: Μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι, στις 13 Νοεμβρίου, όπου έχασαν τη ζωή τους περισσότερα από 100 άτομα, πολλές χώρες καταφέρθηκαν εναντίον του Ισλαμικού Κράτους και υποσχέθηκαν την εξόντωσή του, αποφασίζοντας να στείλουν δυνάμεις.
Μια γρήγορη αντίδραση, που επίσης αναμενόταν από τη Γερμανία, ως ατμομηχανής της Ευρώπης, η οποία όμως έφθασε αργά.
Ενώ χώρες όπως η Γαλλία και η Βρετανία ενέκριναν επιθέσεις και έθεσαν τις δυνάμεις τους κατά της τρομοκρατίας, η Γερμανία καθυστέρησε σχεδόν ένα μήνα να εγκρίνει τους βομβαρδισμούς και να αναπτύξει 1.200 στρατιώτες.
Σε αυτή την περίπτωση, δεν μπορεί να ειπωθεί ότι οι Γερμανοί υπήρξαν ικανοί να ηγηθούν…
• Το πρόβλημα με την Ελλάδα: Η Γερμανία, ως οικονομική δύναμη της Ευρώπης, ήταν η χώρα που ενεπλάκη όσο καμία άλλη στη διάσωση της Ελλάδας, όμως τα χρόνια περνούν και τα αποτελέσματα ακόμη να φανούν.
Η ελληνική κρίση κοντεύει να ολοκληρώσει μια δεκαετία –το διάστημα που είναι η Merkel στην εξουσία– και οι πολιτικές προσαρμογής και περικοπών που έχουν επιβληθεί από τη ζώνη του ευρώ δεν έχουν φέρει κανένα αποτέλεσμα.
Η Ελλάδα συνεχίζει να παρουσιάζει υψηλά ποσοστά ανεργίας και η κατάσταση στη χώρα εξακολουθεί να είναι απελπιστική.
Έτσι, οι έλληνες πολίτες επέλεξαν για δεύτερη φορά τον Τσίπρα ως πρωθυπουργό, κόντρα στις πολιτικές λιτότητας που προωθεί η γερμανίδα καγκελάριος.
• Ο πόλεμος στην Ουκρανία εξακολουθεί να αποτελεί αχίλλειο πτέρνα: Από το 2014, όταν ξεκίνησαν οι διαμάχες στα ανατολικά της Ουκρανίας και μέχρι σήμερα, εξακολουθούν οι διαμάχες φιλορώσων αυτονομιστών, που ελέγχουν τμήματα της χώρας με τις δυνάμεις ασφαλείας, που προσπαθούν να διατηρήσουν την ενότητα της Ουκρανίας.
Το σίγουρο είναι ότι η κατάσταση πολύ λίγο έχει αλλάξει το 2015, παρά το γεγονός ότι το περιοδικό «Time» αποδίδει στη Merkel σημαντικό ρόλο στις συγκρούσεις στην Ουκρανία.
• Αδυναμία στο εσωτερικό της Γερμανίας: Όλα τα προβλήματα που προαναφέρθηκαν, έχουν δημιουργήσει μεγάλη διαμάχη στο εσωτερικό της χώρας για τη Merkel και έχουν θέσει εν αμφιβόλω την εικόνα της ύστερα από μια δεκαετία στην εξουσία, όπου απολάμβανε υποστήριξης και αναγνώρισης.
Οι πρώτοι που αντέδρασαν ήταν το κοινωνικοχριστιανοί του CSU, οι κυβερνητικοί της εταίροι, που δεν συμφωνούν με τη διαχείριση της μεταναστευτικής κρίσης από την καγκελάριο, αλλά και άλλοι στην υπόλοιπη χώρα.
Μεταφραστική επιμέλεια: Ελένη Κάτσουρα
www.bankingnews.gr
Όπως αναφέρει, μεταξύ των επιχειρημάτων που επέλεξε το περιοδικό «Time» προκειμένου να δικαιολογήσει την επιλογή της Merkel, είναι ότι αναδείχθηκε σε «απαραίτητο παράγοντα» σε μια Ευρώπη που έχει πληγεί από την κρίση χρέους, από την ουκρανική διαμάχη, την προσφυγική κρίση ή τις τελευταίες επιθέσεις του Ισλαμικού Κράτος.
Ωστόσο, αν αναλύσει κανείς μερικούς από αυτούς τους λόγους για τους οποίους τις αποδόθηκε ο τίτλος του «Προσώπου της Χρονιάς», μπορεί να παρατηρήσεις πως ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός…
• Κακή διαχείριση της προσφυγικής κρίσης: Από τους μήνες του καλοκαιριού, που καταγράφηκε το κύμα εισροής προσφύγων στην Ευρώπη, σε αναζήτηση ευκαιριών για μια καλύτερη ζωή, η απάντηση της γερμανίδας καγκελάριου υπήρξε άψογη και σε σχέση με τη στάση γειτονικών κρατών της να κλείσουν τα σύνορά τους, η ίδια αποφάσισε να ανοίξει τα σύνορα της Γερμανίας.
Ωστόσο, η διαχείριση της προσφυγικής κρίσης απείχε πολύ από το επιθυμητό τους μετέπειτα μήνες: κοινωνικές συγκρούσεις, κακές συνθήκες για τους πρόσφυγες με ξεπερασμένες υπηρεσίες και εν τέλει, αυστηροποίηση των νόμων για τη μετανάστευση.
Έτσι, τον Οκτώβριο, το γερμανικό κοινοβούλιο υιοθέτησε αυστηρότερους κανόνες για το άσυλο και επιτάχυνε την εκδίωξη των οικονομικών μεταναστών.
• Καθυστέρηση στη συμμετοχή στη συμμαχία κατά του Ισλαμικού Κράτους: Μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι, στις 13 Νοεμβρίου, όπου έχασαν τη ζωή τους περισσότερα από 100 άτομα, πολλές χώρες καταφέρθηκαν εναντίον του Ισλαμικού Κράτους και υποσχέθηκαν την εξόντωσή του, αποφασίζοντας να στείλουν δυνάμεις.
Μια γρήγορη αντίδραση, που επίσης αναμενόταν από τη Γερμανία, ως ατμομηχανής της Ευρώπης, η οποία όμως έφθασε αργά.
Ενώ χώρες όπως η Γαλλία και η Βρετανία ενέκριναν επιθέσεις και έθεσαν τις δυνάμεις τους κατά της τρομοκρατίας, η Γερμανία καθυστέρησε σχεδόν ένα μήνα να εγκρίνει τους βομβαρδισμούς και να αναπτύξει 1.200 στρατιώτες.
Σε αυτή την περίπτωση, δεν μπορεί να ειπωθεί ότι οι Γερμανοί υπήρξαν ικανοί να ηγηθούν…
• Το πρόβλημα με την Ελλάδα: Η Γερμανία, ως οικονομική δύναμη της Ευρώπης, ήταν η χώρα που ενεπλάκη όσο καμία άλλη στη διάσωση της Ελλάδας, όμως τα χρόνια περνούν και τα αποτελέσματα ακόμη να φανούν.
Η ελληνική κρίση κοντεύει να ολοκληρώσει μια δεκαετία –το διάστημα που είναι η Merkel στην εξουσία– και οι πολιτικές προσαρμογής και περικοπών που έχουν επιβληθεί από τη ζώνη του ευρώ δεν έχουν φέρει κανένα αποτέλεσμα.
Η Ελλάδα συνεχίζει να παρουσιάζει υψηλά ποσοστά ανεργίας και η κατάσταση στη χώρα εξακολουθεί να είναι απελπιστική.
Έτσι, οι έλληνες πολίτες επέλεξαν για δεύτερη φορά τον Τσίπρα ως πρωθυπουργό, κόντρα στις πολιτικές λιτότητας που προωθεί η γερμανίδα καγκελάριος.
• Ο πόλεμος στην Ουκρανία εξακολουθεί να αποτελεί αχίλλειο πτέρνα: Από το 2014, όταν ξεκίνησαν οι διαμάχες στα ανατολικά της Ουκρανίας και μέχρι σήμερα, εξακολουθούν οι διαμάχες φιλορώσων αυτονομιστών, που ελέγχουν τμήματα της χώρας με τις δυνάμεις ασφαλείας, που προσπαθούν να διατηρήσουν την ενότητα της Ουκρανίας.
Το σίγουρο είναι ότι η κατάσταση πολύ λίγο έχει αλλάξει το 2015, παρά το γεγονός ότι το περιοδικό «Time» αποδίδει στη Merkel σημαντικό ρόλο στις συγκρούσεις στην Ουκρανία.
• Αδυναμία στο εσωτερικό της Γερμανίας: Όλα τα προβλήματα που προαναφέρθηκαν, έχουν δημιουργήσει μεγάλη διαμάχη στο εσωτερικό της χώρας για τη Merkel και έχουν θέσει εν αμφιβόλω την εικόνα της ύστερα από μια δεκαετία στην εξουσία, όπου απολάμβανε υποστήριξης και αναγνώρισης.
Οι πρώτοι που αντέδρασαν ήταν το κοινωνικοχριστιανοί του CSU, οι κυβερνητικοί της εταίροι, που δεν συμφωνούν με τη διαχείριση της μεταναστευτικής κρίσης από την καγκελάριο, αλλά και άλλοι στην υπόλοιπη χώρα.
Μεταφραστική επιμέλεια: Ελένη Κάτσουρα
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών