Ίσως από το 2016 και μετά ο παγκόσμιος εικονικός πλούτος, η φούσκα ρευστότητας που δημιούργησαν οι κεντρικές τράπεζες θα αρχίσει να ξεφουσκώνει.
Σε 3 ημέρες εξανεμίστηκε – λογιστικά – χρηματιστηριακή αξία 2,5 τρισ. δολαρίων λόγω προφανώς του sell off που προκάλεσε η Κίνα και οι γεωπολιτικές κρίσεις σε Σαουδική Αραβία με Ιράν και βεβαίως η Βόρειος Κορέα με την δομική βόμβας υδρογόνου.
Το βασικό πρόβλημα όμως που απασχολεί και θα απασχολήσει τον πλανήτη είναι το εξής.
Ευθύνεται μόνο η Κίνα και η εμφανής επιβράδυνση της οικονομίας ή τα αίτια είναι βαθύτερα;
Τα αίτια μήπως είναι η περιορισμένη αποτελεσματικότητα των Κεντρικών τραπεζών που δημιούργησαν ένα πλασματικό κόσμο ευφορίας και εικονικού πλούτου στις διεθνείς αγορές;
Ας δούμε λίγο τα δεδομένα αναφέροντας εκ των προτέρων ότι έχουν συμβεί πολλά σημαντικά γεγονότα που δεν είναι ασύνδετα μεταξύ τους.
Η Κίνα με τα συνεχή sell off έδειξε ότι υπάρχει πρόβλημα δομικό στην εθνική της οικονομία, η επιβράδυνση είναι γεγονός.
Να σημειωθεί ότι η βασική αιτία της πτώσης των κινεζικών αγορών ήταν η νέα υποτίμηση του γουάν του Κινεζικού νομίσματος κατά 0,5%.
Το πετρέλαιο έχει υποχωρήσει σε χαμηλά πολλών ετών ωστόσο ενώ ήταν στα 114 δολάρια πριν 6 χρόνια έχει βρεθεί στα 33-34 δολάρια και αυτή η μείωση είχε μόνο 0,5% αντίκτυπο στο παγκόσμιο ΑΕΠ.
Το πετρέλαιο brent βρίσκεται στα 32 δολάρια με προοπτική να υποχωρήσει στα 20 δολάρια.
Οι κεντρικές τράπεζες ειδικά η FED και η ΕΚΤ υλοποιούν ή υλοποίησαν από τα μεγαλύτερα προγράμματα ποσοτικής χαλάρωσης αλλά όλο αυτό ήταν ένας εικονικός πλούτος.
Το sell off στις αγορές το τελευταίο διάστημα ήταν μεγάλο σοκ γιατί σε 3 ημέρες χάθηκε χρηματιστηριακή αξία 2,5 τρισεκ. δολαρίων.
Για πρώτη φορά μετά από χρόνια, οι αγορές αρχίζουν να αντανακλούν την πραγματική οικονομική κατάσταση του πλανήτη.
Δηλαδή αποτιμούν την βιομηχανική παραγωγή, τις εργοστασιακές παραγγελίες, τις εξαγωγές, τις εισαγωγές και τις υπηρεσίες που εμπίπτουν τόσο στην Κίνα όσο και στις ΗΠΑ.
Ένα στοιχείο που κυριάρχησε το 2015 αλλά δεν επιλύθηκε ήταν ο αποπληθωρισμός του χρέους και ο εικονικός «πλούτος» που δημιουργήθηκε.
Το 2016 ο πιο δημοφιλής όρος στις παγκόσμιες αγορές θα είναι η μεταβλητότητα.
Οι κεντρικές τράπεζες έχουν ευθύνη γιατί έχουν δημιουργήσει ένα πλασματικό κόσμο ρευστότητας.
Η Fed θα μπορούσε να χάσει την τελευταία εναπομείνασα αξιοπιστία της μέσω των προγραμμάτων ποσοτικής χαλάρωσης 4,5,6 και να αλλάξει στρατηγική με την μείωση των επιτοκίων.
Ήδη εξετάζεται αντί να υπάρξουν άλλες 3 ή 4 αυξήσεις το 2016 να είναι λιγότερες.
Η ΕΚΤ θα μπορούσε να αρχίζει να αγοράζει όλο και περισσότερα assets ωστόσο είναι πιθανό να εξαντληθούν οι επαρκείς ποσότητες περιουσιακών στοιχείων που θα μπορούσαν να αγοραστούν καθώς πολλά assets βρίσκονται στην ονομαστική αξία.
Η Κεντρική Τράπεζα της Κίνας δεν μπορεί να υλοποιήσει πραγματικό πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης μετά τα 25 τρισεκ. δολάρια πιστώσεις που έχει χορηγήσει μετά το 2008.
Η Bank of Japan παρεμποδίζεται σοβαρά από την άνοδο του γιεν.
To μεγάλο ερώτημα είναι αν έχει ξεκινήσει ένας νέος κύκλος για τις οικονομίες και τις αγορές, κύκλος επιβράδυνσης και bear market.
To 2016 και τα επόμενα χρόνια ίσως βρεθούμε στην φάση όπου ο εικονικός πλούτος θα αρχίσει να απομειώνεται παγκοσμίως.
Η Κίνα είναι μέρος του παγκόσμιου προβλήματος.
Τα συναλλαγματικά αποθέματα της Κίνας μειώθηκαν κατά 108 δισεκ. δολάρια το Δεκέμβριο του 2015 στα 3,3 τρισεκ. δολάρια σύμφωνα με στοιχεία της Κεντρικής Τράπεζας που δημοσιεύθηκαν έναντι απώλειας 87 δισεκ. το Νοέμβριο του 2015.
Τα αποθεματικά έφτασαν στο 3,99 τρισεκ. δολάρια στον Ιούνιο του 2014, αλλά μειώνονται τους 13 από τους τελευταίους 15 μήνες.
Επίσης και με βάση την Goldman Sachs το Σεπτέμβριο του 2015 η κυβέρνηση είχε ξοδέψει 234 δισεκ. δολάρια για τη στήριξη της χρηματιστηριακής αγοράς, όταν ο κύριος δείκτης υποχώρησε κατά τουλάχιστον 45% από τους υψηλά του Ιουνίου του 2015.
Το συμπέρασμα
Ίσως από το 2016 και μετά ο παγκόσμιος εικονικός πλούτος, η φούσκα ρευστότητας που δημιούργησαν οι κεντρικές τράπεζες θα αρχίσει να ξεφουσκώνει.
www.bankingnews.gr
Το βασικό πρόβλημα όμως που απασχολεί και θα απασχολήσει τον πλανήτη είναι το εξής.
Ευθύνεται μόνο η Κίνα και η εμφανής επιβράδυνση της οικονομίας ή τα αίτια είναι βαθύτερα;
Τα αίτια μήπως είναι η περιορισμένη αποτελεσματικότητα των Κεντρικών τραπεζών που δημιούργησαν ένα πλασματικό κόσμο ευφορίας και εικονικού πλούτου στις διεθνείς αγορές;
Ας δούμε λίγο τα δεδομένα αναφέροντας εκ των προτέρων ότι έχουν συμβεί πολλά σημαντικά γεγονότα που δεν είναι ασύνδετα μεταξύ τους.
Η Κίνα με τα συνεχή sell off έδειξε ότι υπάρχει πρόβλημα δομικό στην εθνική της οικονομία, η επιβράδυνση είναι γεγονός.
Να σημειωθεί ότι η βασική αιτία της πτώσης των κινεζικών αγορών ήταν η νέα υποτίμηση του γουάν του Κινεζικού νομίσματος κατά 0,5%.
Το πετρέλαιο έχει υποχωρήσει σε χαμηλά πολλών ετών ωστόσο ενώ ήταν στα 114 δολάρια πριν 6 χρόνια έχει βρεθεί στα 33-34 δολάρια και αυτή η μείωση είχε μόνο 0,5% αντίκτυπο στο παγκόσμιο ΑΕΠ.
Το πετρέλαιο brent βρίσκεται στα 32 δολάρια με προοπτική να υποχωρήσει στα 20 δολάρια.
Οι κεντρικές τράπεζες ειδικά η FED και η ΕΚΤ υλοποιούν ή υλοποίησαν από τα μεγαλύτερα προγράμματα ποσοτικής χαλάρωσης αλλά όλο αυτό ήταν ένας εικονικός πλούτος.
Το sell off στις αγορές το τελευταίο διάστημα ήταν μεγάλο σοκ γιατί σε 3 ημέρες χάθηκε χρηματιστηριακή αξία 2,5 τρισεκ. δολαρίων.
Για πρώτη φορά μετά από χρόνια, οι αγορές αρχίζουν να αντανακλούν την πραγματική οικονομική κατάσταση του πλανήτη.
Δηλαδή αποτιμούν την βιομηχανική παραγωγή, τις εργοστασιακές παραγγελίες, τις εξαγωγές, τις εισαγωγές και τις υπηρεσίες που εμπίπτουν τόσο στην Κίνα όσο και στις ΗΠΑ.
Ένα στοιχείο που κυριάρχησε το 2015 αλλά δεν επιλύθηκε ήταν ο αποπληθωρισμός του χρέους και ο εικονικός «πλούτος» που δημιουργήθηκε.
Το 2016 ο πιο δημοφιλής όρος στις παγκόσμιες αγορές θα είναι η μεταβλητότητα.
Οι κεντρικές τράπεζες έχουν ευθύνη γιατί έχουν δημιουργήσει ένα πλασματικό κόσμο ρευστότητας.
Η Fed θα μπορούσε να χάσει την τελευταία εναπομείνασα αξιοπιστία της μέσω των προγραμμάτων ποσοτικής χαλάρωσης 4,5,6 και να αλλάξει στρατηγική με την μείωση των επιτοκίων.
Ήδη εξετάζεται αντί να υπάρξουν άλλες 3 ή 4 αυξήσεις το 2016 να είναι λιγότερες.
Η ΕΚΤ θα μπορούσε να αρχίζει να αγοράζει όλο και περισσότερα assets ωστόσο είναι πιθανό να εξαντληθούν οι επαρκείς ποσότητες περιουσιακών στοιχείων που θα μπορούσαν να αγοραστούν καθώς πολλά assets βρίσκονται στην ονομαστική αξία.
Η Κεντρική Τράπεζα της Κίνας δεν μπορεί να υλοποιήσει πραγματικό πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης μετά τα 25 τρισεκ. δολάρια πιστώσεις που έχει χορηγήσει μετά το 2008.
Η Bank of Japan παρεμποδίζεται σοβαρά από την άνοδο του γιεν.
To μεγάλο ερώτημα είναι αν έχει ξεκινήσει ένας νέος κύκλος για τις οικονομίες και τις αγορές, κύκλος επιβράδυνσης και bear market.
To 2016 και τα επόμενα χρόνια ίσως βρεθούμε στην φάση όπου ο εικονικός πλούτος θα αρχίσει να απομειώνεται παγκοσμίως.
Η Κίνα είναι μέρος του παγκόσμιου προβλήματος.
Τα συναλλαγματικά αποθέματα της Κίνας μειώθηκαν κατά 108 δισεκ. δολάρια το Δεκέμβριο του 2015 στα 3,3 τρισεκ. δολάρια σύμφωνα με στοιχεία της Κεντρικής Τράπεζας που δημοσιεύθηκαν έναντι απώλειας 87 δισεκ. το Νοέμβριο του 2015.
Τα αποθεματικά έφτασαν στο 3,99 τρισεκ. δολάρια στον Ιούνιο του 2014, αλλά μειώνονται τους 13 από τους τελευταίους 15 μήνες.
Επίσης και με βάση την Goldman Sachs το Σεπτέμβριο του 2015 η κυβέρνηση είχε ξοδέψει 234 δισεκ. δολάρια για τη στήριξη της χρηματιστηριακής αγοράς, όταν ο κύριος δείκτης υποχώρησε κατά τουλάχιστον 45% από τους υψηλά του Ιουνίου του 2015.
Το συμπέρασμα
Ίσως από το 2016 και μετά ο παγκόσμιος εικονικός πλούτος, η φούσκα ρευστότητας που δημιούργησαν οι κεντρικές τράπεζες θα αρχίσει να ξεφουσκώνει.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών