Ερασιτεχνική φαντάζει η πρόχειρη και ανεύθυνη αντιμετώπιση της κρίσης από την ΕΚΤ, σε σύγκριση με την αποφασιστικότητα της Federal Reserve
Τον κίνδυνο εγκλωβισμού της στην «παγίδα» του χαμηλού πληθωρισμού αντιμετωπίζει η ευρωζώνη, ως αποτέλεσμα της καθυστερημένης αντίδρασης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) απέναντι στις συνέπειες που είχε στην Ευρώπη η ύφεση στις ΗΠΑ.
Αντιθέτως, η προσέγγιση της Federal Reserve απέναντι στην κρίση ήταν σαφώς περισσότερο επιθετική και ενεργητική - προδραστική - με καλύτερα αποτελέσματα και προοπτικές σε σύγκριση με την ΕΚΤ.
Αυτό επισημαίνεται σε άρθρο που δημοσιεύει το οικονομικό Ινστιτούτο Bruegel, σύμφωνα με το οποίο αποτέλεσε λάθος εκτίμηση των αρχών της ευρωζώνης ότι η μεγάλη ύφεση των ΗΠΑ αποτελούσε ένα καθαρά αμερικανικό πρόβλημα δίχως αξιόλογες επιπτώσεις για την Ευρώπη.
Οι ΗΠΑ εφήρμοσαν γρήγορα το 2008-2009 ένα πρόγραμμα δημοσιονομικής τόνωσης μεγαλύτερο από τα αντίστοιχα στην ευρωζώνη, ενώ επέστρεψαν σε δημοσιονομική λιτότητα με ένα χρόνο καθυστέρηση σε σύγκριση με την Ευρώπη (το 2011, αντί το 2010 στην ευρωζώνη).
Η Fed, άρχισε να μειώνει το παρεμβατικό της επιτόκιο αποδοχής καταθέσεων τον Σεπτέμβριο 2007, το οποίο από 5,25% είχε μειωθεί μέχρι το 0%-0,25% μέχρι τον Δεκέμβριο 2008, οπότε και ξεκίνησε το πρόγραμμα δημοσιονομικής της χαλάρωσης.
Η πρώτη αντίδραση στην κρίση από την ΕΚΤ ήρθε αργοπορημένα - μόλις τον Ιούλιο 2008 - και δυστυχώς αφορούσε σε αύξηση (αντί για μείωση) του βασικού επιτοκίου αναχρηματοδότησης.
Χρειάστηκε να επισυμβεί η χρεοκοπία της Lehman Brothers στις ΗΠΑ τον Σεπτέμβριο 2008, για να συμμετάσχει και η ΕΚΤ σε μια διεθνώς συντονισμένη μείωση επιτοκίων στις 8 Οκτωβρίου 2008.
Σαν να μην έφτανε ο αργός ρυθμός μείωσης των επιτοκίων της, τον Απρίλιο και τον Ιούλιο 2011 προχώρησε σε ενδιάμεσες αυξήσεις τους, για να περιοριστούν τελικά κοντά σε μηδενικό επίπεδο τον Νοέμβριο του 2013.
Και πάλι, χρειάστηκε να περάσουν ακόμα 10 μήνες - τον Σεπτέμβριο 2014 - για να ξεκινήσει ένα μετρίου μεγέθους πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, που επεκτάθηκε τον Ιανουάριο 2015.
Σημαντικό κρίνεται το γεγονός ότι οι αμερικανικές αρχές ενέσκηψαν πολύ γρήγορα στο ζήτημα της «αντοχής» των τραπεζών στις ΗΠΑ απέναντι στην κρίση, λαμβάνοντας ταχύτερα αποφάσεις που διευκόλυναν την εξυγίανση του δανειακού τους χαρτοφυλακίου.
Αντιθέτως, τα προβλήματα σταδιακού εκφυλισμού της ποιότητας του δανειακού χαρτοφυλακίου των τραπεζών της ευρωζώνης αφέθηκαν να «εκκολαφθούν», με συνέπεια τη γιγάντωση της αξίας των μη εξυπηρετούμενων δανείων.
www.bankingnews.gr
Αντιθέτως, η προσέγγιση της Federal Reserve απέναντι στην κρίση ήταν σαφώς περισσότερο επιθετική και ενεργητική - προδραστική - με καλύτερα αποτελέσματα και προοπτικές σε σύγκριση με την ΕΚΤ.
Αυτό επισημαίνεται σε άρθρο που δημοσιεύει το οικονομικό Ινστιτούτο Bruegel, σύμφωνα με το οποίο αποτέλεσε λάθος εκτίμηση των αρχών της ευρωζώνης ότι η μεγάλη ύφεση των ΗΠΑ αποτελούσε ένα καθαρά αμερικανικό πρόβλημα δίχως αξιόλογες επιπτώσεις για την Ευρώπη.
Οι ΗΠΑ εφήρμοσαν γρήγορα το 2008-2009 ένα πρόγραμμα δημοσιονομικής τόνωσης μεγαλύτερο από τα αντίστοιχα στην ευρωζώνη, ενώ επέστρεψαν σε δημοσιονομική λιτότητα με ένα χρόνο καθυστέρηση σε σύγκριση με την Ευρώπη (το 2011, αντί το 2010 στην ευρωζώνη).
Η Fed, άρχισε να μειώνει το παρεμβατικό της επιτόκιο αποδοχής καταθέσεων τον Σεπτέμβριο 2007, το οποίο από 5,25% είχε μειωθεί μέχρι το 0%-0,25% μέχρι τον Δεκέμβριο 2008, οπότε και ξεκίνησε το πρόγραμμα δημοσιονομικής της χαλάρωσης.
Η πρώτη αντίδραση στην κρίση από την ΕΚΤ ήρθε αργοπορημένα - μόλις τον Ιούλιο 2008 - και δυστυχώς αφορούσε σε αύξηση (αντί για μείωση) του βασικού επιτοκίου αναχρηματοδότησης.
Χρειάστηκε να επισυμβεί η χρεοκοπία της Lehman Brothers στις ΗΠΑ τον Σεπτέμβριο 2008, για να συμμετάσχει και η ΕΚΤ σε μια διεθνώς συντονισμένη μείωση επιτοκίων στις 8 Οκτωβρίου 2008.
Σαν να μην έφτανε ο αργός ρυθμός μείωσης των επιτοκίων της, τον Απρίλιο και τον Ιούλιο 2011 προχώρησε σε ενδιάμεσες αυξήσεις τους, για να περιοριστούν τελικά κοντά σε μηδενικό επίπεδο τον Νοέμβριο του 2013.
Και πάλι, χρειάστηκε να περάσουν ακόμα 10 μήνες - τον Σεπτέμβριο 2014 - για να ξεκινήσει ένα μετρίου μεγέθους πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, που επεκτάθηκε τον Ιανουάριο 2015.
Σημαντικό κρίνεται το γεγονός ότι οι αμερικανικές αρχές ενέσκηψαν πολύ γρήγορα στο ζήτημα της «αντοχής» των τραπεζών στις ΗΠΑ απέναντι στην κρίση, λαμβάνοντας ταχύτερα αποφάσεις που διευκόλυναν την εξυγίανση του δανειακού τους χαρτοφυλακίου.
Αντιθέτως, τα προβλήματα σταδιακού εκφυλισμού της ποιότητας του δανειακού χαρτοφυλακίου των τραπεζών της ευρωζώνης αφέθηκαν να «εκκολαφθούν», με συνέπεια τη γιγάντωση της αξίας των μη εξυπηρετούμενων δανείων.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών