Το Εργατικό Κόμμα πρέπει να παρουσιάσει εναλλακτικό οικονομικό πρόγραμμα που θα «σπάει» τον φαύλο κύκλο της λιτότητας
Την απάντηση του πρώην υπουργού Οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη πυροδότησαν τα ειρωνικά σχόλια του Βρετανού πρωθυπουργού David Cameron και του υπουργού Οικονομικών George Osborne μετά την επιβεβαίωση από τον ηγέτη των Εργατικών Jeremy Corbyn ότι σε ένα ευρύ πλαίσιο θα λειτουργήσει, ως ένα βαθμό, ως σύμβουλός του.
Η αίσθηση που αποκομίζει κανείς, σημειώνει ο Γ. Βαρουφάκης ο οποίος σημειώνει ότι κάποιοι νομίζουν ότι βρήκαν ευκαιρία να τον κοροϊδέψουν επειδή απέτυχε απέναντι σε μια δεσποτική ΕΕ, όπως αναφέρει το Newsweek είναι ότι πολιτικοί ηγέτες απαντούν με προσωπικές προσβλητικές επιθέσεις σε απολύτως νόμιμα ερωτήματα για την οικονομική τους πολιτική.
Σημειώνει ότι πρώτα πρέπει να διευκρινιστεί ότι ποτέ δεν του ζητήθηκε να γίνει σύμβουλος του Jeremy Corbyn ή της ομάδας του, και ότι ούτε αυτός θα δεχόταν κάτι τέτοιο καθώς ως πολιτικός πλήρους απασχόλησης και από τα ιδρυτικά στελέχη του DIEM25 δεν είναι δουλειά του να έχει θέσεις συμβούλου αλλά ότι με τις ιδιότητες του αυτές εμπλέκεται στα της Βρετανίας, με τον Jeremy Corbyn, τον σκιώδη υπουργό οικονομικών John McDonnell αλλά και την Caroline Lucas από τους Πρασίνους και τον Norman Lamont από τους Συντηρητικούς.
Αυτό όμως που έχει κυρίως σημασία είναι ότι η οικονομία και η πολιτική σε όλη την Ευρώπη βρίσκεται σε διάλυση.
Όπως οι αγορές λειτουργούν όταν συνθέτουν διάσπαρτες πληροφορίες που κανείς δεν διαθέτει από μόνος του, σε σήματα που βοηθούν στο συντονισμό των παραγωγικών προσπαθειών μας, έτσι και η δημοκρατία λειτουργεί καλά όταν φέρνει κοντά ανθρώπους που ο καθένας χωριστά μπορεί να μην έρχει τις απαντήσιες αλλά οι οποίοι, όλοι μαζί συλλογικά μπορούν να παράξουν αξιοπρέπή πολιτική.
Ο Γ. Βαρουφάκης υποστηρίζει ότι το πρόβλημα της Ευρώπης είναι ότι έχει αποτύχει και στα δύο αυτά μέτωπα δημιουργώντας το χαμηλότερο επίπεδο επενδύσεων σε σχέση με την εξοικονόμηση (παρά το ρεκόρ χαμηλών επιτοκίων) και με τις χειρότερες επιδόσεις της μέχρι σήμερα στον τομέα του συντονισμού της ΕΕ.
Οι δύο αυτές θεαματικές αποτυχίες οδηγούν, σημειώνει, τόσο την Ευρώπη όσο και τη Βρετανία σε σπασμωδικές αντιδράσεις. σε αδιέξοδες πολιτικές και γενικεύουν την απαισιοδοξία που προκαλεί ακόμη περισσότερα προβλήματα στις οικονομίες.
Στον οικονομικό τομέα, η αυτοκαταστροφική λιτότητα είναι το σύμπτωμα ενός φαύλου κύκλου, όπου οι χαμηλές επενδύσεις γεννούν χαμηλή οικονομική δραστηριότητα, που με τη σειρά της πιέζει τα φορολογικά έσοδα της κυβέρνησης, κάτι που οδηγεί τελικά σε νέα τάση για περικοπές δαπανών στους προϋπολογισμούς, οι οποίοι γίνονται μη βιώσιμοι όχι από τις υψηλές αλλά από τις χαμηλές δαπάνες και επενδύσεις.
Η λιτότητα, με βάση αυτήν την άποψη, είναι το αποτέλεσμα των χαμηλών επενδύσεων και για αυτό δεν μπορεί να γιατρευτεί με ακόμη περισσότερη λιτότητα ή με αρνητικά επιτόκια και αυτό ισχύει και για την Ευρώπη και για τη Βρετανία.
Μια παρόμοια δηλητηριώδης κατάσταση επικρατεί και στο επίπεδο της πολιτικής στην Ευηρώπη: η οικονομική δυσπραγία υποσκάπτει τη δυνατόττητα εμπλοκής σε υψηλού επιπέδο πολιτική αντιπαράθεση ως προς το ποιός είναι ο καλύτερος τρόπος ν' αντιμετωπιστεί η οικονομική κρίση.
Αφού απουσιάζει αυτό το επιπεδο αντιπαράθεσης, οι λαοί και οι πολιτικοί πέφτουν χαμηλά χρησιμοποιώντας προσβολές, τη λογική του blamegame, τις εθνικιστικές εξάρσεις και την ξενοφοβία που με τη σειρά τους ενισχύουν τις αδιέξοδες πολιτικές που ευθύνοπνται για την οικονομική δυσπραγία.
Το χειρότερο όλων, δε, υποστηρίζει ο Γ. Βαρουφάκης είναι ότι αυτοί οι δύο φαύλοι κύκλοι τροφοδοτούν ο ένας τον άλλο σπρώχνοντας το καράβι της Ευρώπης κατευθείαν στο «μάτι» της τέλειας καταιγίδας.
Είναι καιρός οι πολιτικοί να αναλογιστούν πως μπορούν καλύτερα ν' αντιμετωπίσουν τα αίτια και όχι τα συμπτώματα της συλλογικής αυτής αποτυχίας.
Ο Γ. Βαρουφάκης υποστηρίζει ότι το Εργατικό Κόμμα νιώθει ενστικτωδώς την ανάγκη να προστατεύσει όσους έχουν μείνει στο περιθώριο από τα χρόνια αυτής της πολιτικής λιτότητας και αυτό είναι το ορθό.
Εντούτοις, θα ήταν λάθος το Εργατικό κόμμα ν' αναλωθεί μόνο σε λογίδρια κατά της λιτότητας και αν έχω δίκιο ότι η λιτότητα είναι σύμπτωμα χαμηλών επενδύσεων, θα έπρεπε να επικεντρώσει το ενδιαφέρον του σε πολιτικές που θα μετατρέψουν τις αποταμιεύσεις σε χρηματοδότηση επενδύσεων, ενθαρρύνοντας τις νέες τεχνολογίες, τις υψηλής ποιότητας θέσεις εργασίας, την ανάπτυξη.
Ενα τέτοιο οικονομικό πρόγραμμα θα απαιτούσε τη δημιουργία μιας δημόσιας τράπεζας επενδύσεις που θα εξέδιδε τα δικά της ομόλογα αλλά και μια νέα συμμαχία πεφωτισμένων βιομηχάνων με τμήματα του City πρόθυμα να επωφεληθούν από τη βιώσιμη ανάκαμψη.
Το Εργατικό Κόμμα, συνεχίζει ο Γ. Βαρουφάκης, θα υπερσκελίσει τις εσωτερικές διαμάχης και την τοξική εκστρατεία των ΜΜΕ εναντίον του ηγέτη τους, προχωρώντας σε μια τέτοια πράσινη επενδυτική βρετανική αναγέννηση.
Το γεγονός ότι, όπως αναφέρει ο πρώην υπουργός Οικονομικών, αυτό χρειάζεται και η ευρωζώνη δίνει στο Εργατικό Κόμμα της Βρετανίας την μοναδική ευκαιρία να συνδέσει την καμπάνια του για παραμονή της χώρας εντός ΕΕ με αυτές τις προοπτικές, με ένα οικονομικό πρόγραμμα που θα επανεκκινήσει και την ΕΕ και τη Βρετανία.
Ολόκληρώνοντας τη «συμβουλή» μου προς το Εργατικό Κόμμα, προσθέτει ο Γ. Βαρουφάκης στέλνει ένα μήνυμα και προς τους κ.κ. Osborne και Cameron γράφοντας:
«Αγαπητέ George
οι Μichael Gove, Michael Howard, Boris Johnson επιχειρηματολογούν εναντίον σας χρησιμοποιώντας πολύ συγκεκριμένους λόγους που στηρίζονται στην υποβάθμιση της δημοκρατικής ακεραιότητας του βρετανικού κοινοβουλίου από την ΕΕ.
Παρά το ότι η δική μας δημοκρατία, στην Ελλάδα, συνεθλίβη το περασμένο καλοκαίρι από την ΕΕ, συμβάινει να διαφωνώ με την άποψή τους.
Εντούτοις, είμαι περίεργος που δεν φαίνεται να συνειδητοποιείται ότι κοροϊδεύοντας εμένα στο ίδιο αυτό κοινοβούλιο, ενισχύεται την επιχειρηματολογία υπέρ του Brexit.
Η αποτυχία μου ως υπουργού Οικονομικών οφείλεται στην σιδερένια αποφασιστικότητα μιας αυταρχικής ΕΕ να συνεχίσει το επιτυχμένο οικονομικό πρόγραμμα στην Ελλάδα.
ΣΤο πρόγραμμα του δικού μου υπουργείου, τότε, είχα αξιοποιήσει ιδέες από οικονομικούς εμπειρογνώμονες όπως είναι ο Λόρδος Lamont και ο αμερικανός οικονομολόγος Jeff Sachs.
Πιστεύω ότι, εκ των υστέρων, δεν δέχονται και αυτοί πυρά....»
ww.bankingnews.gr
Η αίσθηση που αποκομίζει κανείς, σημειώνει ο Γ. Βαρουφάκης ο οποίος σημειώνει ότι κάποιοι νομίζουν ότι βρήκαν ευκαιρία να τον κοροϊδέψουν επειδή απέτυχε απέναντι σε μια δεσποτική ΕΕ, όπως αναφέρει το Newsweek είναι ότι πολιτικοί ηγέτες απαντούν με προσωπικές προσβλητικές επιθέσεις σε απολύτως νόμιμα ερωτήματα για την οικονομική τους πολιτική.
Σημειώνει ότι πρώτα πρέπει να διευκρινιστεί ότι ποτέ δεν του ζητήθηκε να γίνει σύμβουλος του Jeremy Corbyn ή της ομάδας του, και ότι ούτε αυτός θα δεχόταν κάτι τέτοιο καθώς ως πολιτικός πλήρους απασχόλησης και από τα ιδρυτικά στελέχη του DIEM25 δεν είναι δουλειά του να έχει θέσεις συμβούλου αλλά ότι με τις ιδιότητες του αυτές εμπλέκεται στα της Βρετανίας, με τον Jeremy Corbyn, τον σκιώδη υπουργό οικονομικών John McDonnell αλλά και την Caroline Lucas από τους Πρασίνους και τον Norman Lamont από τους Συντηρητικούς.
Αυτό όμως που έχει κυρίως σημασία είναι ότι η οικονομία και η πολιτική σε όλη την Ευρώπη βρίσκεται σε διάλυση.
Όπως οι αγορές λειτουργούν όταν συνθέτουν διάσπαρτες πληροφορίες που κανείς δεν διαθέτει από μόνος του, σε σήματα που βοηθούν στο συντονισμό των παραγωγικών προσπαθειών μας, έτσι και η δημοκρατία λειτουργεί καλά όταν φέρνει κοντά ανθρώπους που ο καθένας χωριστά μπορεί να μην έρχει τις απαντήσιες αλλά οι οποίοι, όλοι μαζί συλλογικά μπορούν να παράξουν αξιοπρέπή πολιτική.
Ο Γ. Βαρουφάκης υποστηρίζει ότι το πρόβλημα της Ευρώπης είναι ότι έχει αποτύχει και στα δύο αυτά μέτωπα δημιουργώντας το χαμηλότερο επίπεδο επενδύσεων σε σχέση με την εξοικονόμηση (παρά το ρεκόρ χαμηλών επιτοκίων) και με τις χειρότερες επιδόσεις της μέχρι σήμερα στον τομέα του συντονισμού της ΕΕ.
Οι δύο αυτές θεαματικές αποτυχίες οδηγούν, σημειώνει, τόσο την Ευρώπη όσο και τη Βρετανία σε σπασμωδικές αντιδράσεις. σε αδιέξοδες πολιτικές και γενικεύουν την απαισιοδοξία που προκαλεί ακόμη περισσότερα προβλήματα στις οικονομίες.
Στον οικονομικό τομέα, η αυτοκαταστροφική λιτότητα είναι το σύμπτωμα ενός φαύλου κύκλου, όπου οι χαμηλές επενδύσεις γεννούν χαμηλή οικονομική δραστηριότητα, που με τη σειρά της πιέζει τα φορολογικά έσοδα της κυβέρνησης, κάτι που οδηγεί τελικά σε νέα τάση για περικοπές δαπανών στους προϋπολογισμούς, οι οποίοι γίνονται μη βιώσιμοι όχι από τις υψηλές αλλά από τις χαμηλές δαπάνες και επενδύσεις.
Η λιτότητα, με βάση αυτήν την άποψη, είναι το αποτέλεσμα των χαμηλών επενδύσεων και για αυτό δεν μπορεί να γιατρευτεί με ακόμη περισσότερη λιτότητα ή με αρνητικά επιτόκια και αυτό ισχύει και για την Ευρώπη και για τη Βρετανία.
Μια παρόμοια δηλητηριώδης κατάσταση επικρατεί και στο επίπεδο της πολιτικής στην Ευηρώπη: η οικονομική δυσπραγία υποσκάπτει τη δυνατόττητα εμπλοκής σε υψηλού επιπέδο πολιτική αντιπαράθεση ως προς το ποιός είναι ο καλύτερος τρόπος ν' αντιμετωπιστεί η οικονομική κρίση.
Αφού απουσιάζει αυτό το επιπεδο αντιπαράθεσης, οι λαοί και οι πολιτικοί πέφτουν χαμηλά χρησιμοποιώντας προσβολές, τη λογική του blamegame, τις εθνικιστικές εξάρσεις και την ξενοφοβία που με τη σειρά τους ενισχύουν τις αδιέξοδες πολιτικές που ευθύνοπνται για την οικονομική δυσπραγία.
Το χειρότερο όλων, δε, υποστηρίζει ο Γ. Βαρουφάκης είναι ότι αυτοί οι δύο φαύλοι κύκλοι τροφοδοτούν ο ένας τον άλλο σπρώχνοντας το καράβι της Ευρώπης κατευθείαν στο «μάτι» της τέλειας καταιγίδας.
Είναι καιρός οι πολιτικοί να αναλογιστούν πως μπορούν καλύτερα ν' αντιμετωπίσουν τα αίτια και όχι τα συμπτώματα της συλλογικής αυτής αποτυχίας.
Ο Γ. Βαρουφάκης υποστηρίζει ότι το Εργατικό Κόμμα νιώθει ενστικτωδώς την ανάγκη να προστατεύσει όσους έχουν μείνει στο περιθώριο από τα χρόνια αυτής της πολιτικής λιτότητας και αυτό είναι το ορθό.
Εντούτοις, θα ήταν λάθος το Εργατικό κόμμα ν' αναλωθεί μόνο σε λογίδρια κατά της λιτότητας και αν έχω δίκιο ότι η λιτότητα είναι σύμπτωμα χαμηλών επενδύσεων, θα έπρεπε να επικεντρώσει το ενδιαφέρον του σε πολιτικές που θα μετατρέψουν τις αποταμιεύσεις σε χρηματοδότηση επενδύσεων, ενθαρρύνοντας τις νέες τεχνολογίες, τις υψηλής ποιότητας θέσεις εργασίας, την ανάπτυξη.
Ενα τέτοιο οικονομικό πρόγραμμα θα απαιτούσε τη δημιουργία μιας δημόσιας τράπεζας επενδύσεις που θα εξέδιδε τα δικά της ομόλογα αλλά και μια νέα συμμαχία πεφωτισμένων βιομηχάνων με τμήματα του City πρόθυμα να επωφεληθούν από τη βιώσιμη ανάκαμψη.
Το Εργατικό Κόμμα, συνεχίζει ο Γ. Βαρουφάκης, θα υπερσκελίσει τις εσωτερικές διαμάχης και την τοξική εκστρατεία των ΜΜΕ εναντίον του ηγέτη τους, προχωρώντας σε μια τέτοια πράσινη επενδυτική βρετανική αναγέννηση.
Το γεγονός ότι, όπως αναφέρει ο πρώην υπουργός Οικονομικών, αυτό χρειάζεται και η ευρωζώνη δίνει στο Εργατικό Κόμμα της Βρετανίας την μοναδική ευκαιρία να συνδέσει την καμπάνια του για παραμονή της χώρας εντός ΕΕ με αυτές τις προοπτικές, με ένα οικονομικό πρόγραμμα που θα επανεκκινήσει και την ΕΕ και τη Βρετανία.
Ολόκληρώνοντας τη «συμβουλή» μου προς το Εργατικό Κόμμα, προσθέτει ο Γ. Βαρουφάκης στέλνει ένα μήνυμα και προς τους κ.κ. Osborne και Cameron γράφοντας:
«Αγαπητέ George
οι Μichael Gove, Michael Howard, Boris Johnson επιχειρηματολογούν εναντίον σας χρησιμοποιώντας πολύ συγκεκριμένους λόγους που στηρίζονται στην υποβάθμιση της δημοκρατικής ακεραιότητας του βρετανικού κοινοβουλίου από την ΕΕ.
Παρά το ότι η δική μας δημοκρατία, στην Ελλάδα, συνεθλίβη το περασμένο καλοκαίρι από την ΕΕ, συμβάινει να διαφωνώ με την άποψή τους.
Εντούτοις, είμαι περίεργος που δεν φαίνεται να συνειδητοποιείται ότι κοροϊδεύοντας εμένα στο ίδιο αυτό κοινοβούλιο, ενισχύεται την επιχειρηματολογία υπέρ του Brexit.
Η αποτυχία μου ως υπουργού Οικονομικών οφείλεται στην σιδερένια αποφασιστικότητα μιας αυταρχικής ΕΕ να συνεχίσει το επιτυχμένο οικονομικό πρόγραμμα στην Ελλάδα.
ΣΤο πρόγραμμα του δικού μου υπουργείου, τότε, είχα αξιοποιήσει ιδέες από οικονομικούς εμπειρογνώμονες όπως είναι ο Λόρδος Lamont και ο αμερικανός οικονομολόγος Jeff Sachs.
Πιστεύω ότι, εκ των υστέρων, δεν δέχονται και αυτοί πυρά....»
ww.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών