Στο Βέλγιο, εκτιμούν ειδικοί μυστικών υπηρεσιών, τα τρομοκρατικά δίκτυα έχουν «ρίζες» για πολλούς λόγους και δεν αντιμετωπίζονται μόνο με αστυνομικά μέτρα
Οι νέες τρομοκρατικές επιθέσεις στις Βρυξέλλες, παρά το γεγονός ότι οι βελγικές αρχές είχαν διεξαγάγει δεκάδες επιδρομές για να συλλάβουν υπόπτους μετά τα πλήγματα στο Παρίσι στις 13 Νοεμβρίου 2015, ανέδειξαν, πάλι, τις αδυναμίες των βελγικών μυστικών υπηρεσιών αλλά και αυτό που πολλοί ειδικοί των μυστικών υπηρεσιών χαρακτηρίζουν ως επίμονο περιβάλλον δημιουργίας τρομοκρατικών πυρήνων και εξεύρεσης κάλυψής τους.
Οι επιθέσεις έδωσαν έναυσμα για έναν νέο γύρο εσωτερικής αναζήτησης για το κατά πόσο οι ευρωπαϊκές μυστικές υπηρεσίες πρέπει να εντείνουν τις προσπάθειές τους σε βάρος των πολιτικών ελευθεριών ή αν τέτοιες επιθέσεις έχουν γίνει πλέον αναπόσπαστο μέρος της ζωής μιας ανοιχτής ευρωπαϊκής κοινωνίας.
Πριν ακόμη συλληφθεί ο Salah Abdeslam, οι βελγικές αρχές είχαν προβεί σε εκατοντάδες έρευνες, ανακρίσεις και συλλήψεις υπόπτων, όμως, παρόλα αυτά το Βέλγιο παραμένει ειδική περίπτωση προβλήματος ασφαλείας στην Ευρώπη.
Η χώρα των 11,2 εκατομμυρίων κατοίκων βρίσκεται αντιμέτωπη, όπως αναφέρει σε άρθρο της η αμερικανική εφημερίδα New York Times, με μια άβολη αλήθεια: ότι έιναι ένα πλούσιο «αποτυχημένο» κράτος γιατί εντός του βρίσκονται βαθιά ριζωμένα δίκτυα τρομοκρατίας, ότι έχει μια κυβέρνηση αδύναμη από το διχασμό μεταξύ φλαμανδών και βαλόνων, και μυστικές υπηρεσίες σε χρόνια διάλυση.
Ο Bernard Squarcini, πρώην επικεφαλής των γαλλικών μυστικών υπηρεσιών, περιγράφει το Βέλγιο ως «το ιδανικό οικοσύστημα για ένα ισλαμιστικό και ένα οικογενειακό περιβάλλον» που τελικά θα καλήξει στο να δώσει καταφύγιο σε καταζητούμενους τρομοκράτες ή να φτάσει και σε επιθέσεις σαν της Τρίτης, καθώς σε συνοικίες σαν το γκέτο του Μόλενμπλεκ, επικρατεί ο κώδικας σιωπής και ιδιαίτερα μεγάλη δυσπιστία απέναντι στις αρχές.
Για εβδομάδες, οι μυστικές υπηρεσίες προειδοποιούσαν ότι έρχεται μεγάλο τρομοκρατικό χτύπημα σε ευρωπαϊκό έδαφος καθώς θεωρούσαν ότι υπάρχουν πολλοί συνεργάτες και τρομοκρατικοί πυρήνες εν υπνώσει.
Ορισμένοι ειδικοί των μυστικών υπηρεσιών εκτιμούν ότι οι εκρήξεις στις Βρυξέλλες αποδεικνύουν ότι οι ανοιχτές κοινωνίες της Ευρώπης, ακόμη και υπό καθεστώς έκτακτης ανάγκης, δεν θα ξεφύγουν ποτέ από τον κίνδυνο.
Εκτός από την αδυναμία των βελγικών μυστικών υπηρεσιών να ελέγξουν και να αξιοποιήσουν πληροφορίες, αρκετοί ειδικοί εκτιμούν ότι πρόκειται κυρίως για πολιτικών και κοινωνική αποτυχία των βελγικών αρχών, καθώς τέτοιου είδους τρομοκρατικά δίκτυα είναι πολύ βαθιά ριζωμένα.
Αυτό αποδείχθηκε από τους μήνες που χρειάστηκαν για να εντοπιστεί ο Abdeslam καθώς κανείς δεν έδινε πληροφορίες και το συμπέρασμα είναι ότι μπορεί κάλλιστα ένας τρομοκρατικός πυρήνας να παραμείνει κρυφός ό,τι και να γίνει.
Κατά ορισμένους, ελλείψει μέτρων που μπορεί να πάρει μια στρατιωτικού τύπου κατοχική δύναμη (πχ όπως έγινε σε κάποιες χώρες της Μέσης Ανατολής), η απειλή από ένα καλά εδραιωμένο τρομοκρατικό δίκτυο που διαθέτει, ως ένα βαθμό, την «συμπάθεια» μέρους του ντόπιου πληθυσμού, δεν μπορεί ποτέ να προβλεφθεί ούτε να ελεγχθεί.
«Αυτό δείχνει τα όρια του τι μπορεί κανείς κάνει στο πλαίσιο μιας κατάστασης έκτακτης ανάγκης» όπως αυτή που υπάρχει τώρα στο Βέλγιο εδώ και εβδομάδες, σημειώνει ο Philippe Hayez, πρώην αξιωματικός της DGSE, των γαλλικών μυστικών υπηρεσιών εξωτερικού, καθώς, όπως τονίζει, δεν αρκεί να περιφέρονται αστυνομικοί όταν έχει να κάνει κάποιος με τρομοκρατία της πόλης και με πληθυσμό που είναι συνένοχος.
Λόγω της ιδιαιτερότητας της ΕΕ, αναφέρει το άρθρο, τώρα οι αδυναμίες και τα προβλήματα ασφαλείας του Βελγίου θέτουν σε κίνδυνο όχι μόνο ολόκληρη την Ευρώπη αλλά και το πείραμα ενοποίησής της, καθώς η δέσμευση της ΕΕ για ανοιχτά σύνορα μένει να φανεί αν μπορεί να αντέξει τα πλήγματα και από την οικονομική κρίση, και από την προσφυγική κρίση και από την τρομοκρατία.
www.bankingnews.gr
Οι επιθέσεις έδωσαν έναυσμα για έναν νέο γύρο εσωτερικής αναζήτησης για το κατά πόσο οι ευρωπαϊκές μυστικές υπηρεσίες πρέπει να εντείνουν τις προσπάθειές τους σε βάρος των πολιτικών ελευθεριών ή αν τέτοιες επιθέσεις έχουν γίνει πλέον αναπόσπαστο μέρος της ζωής μιας ανοιχτής ευρωπαϊκής κοινωνίας.
Πριν ακόμη συλληφθεί ο Salah Abdeslam, οι βελγικές αρχές είχαν προβεί σε εκατοντάδες έρευνες, ανακρίσεις και συλλήψεις υπόπτων, όμως, παρόλα αυτά το Βέλγιο παραμένει ειδική περίπτωση προβλήματος ασφαλείας στην Ευρώπη.
Η χώρα των 11,2 εκατομμυρίων κατοίκων βρίσκεται αντιμέτωπη, όπως αναφέρει σε άρθρο της η αμερικανική εφημερίδα New York Times, με μια άβολη αλήθεια: ότι έιναι ένα πλούσιο «αποτυχημένο» κράτος γιατί εντός του βρίσκονται βαθιά ριζωμένα δίκτυα τρομοκρατίας, ότι έχει μια κυβέρνηση αδύναμη από το διχασμό μεταξύ φλαμανδών και βαλόνων, και μυστικές υπηρεσίες σε χρόνια διάλυση.
Ο Bernard Squarcini, πρώην επικεφαλής των γαλλικών μυστικών υπηρεσιών, περιγράφει το Βέλγιο ως «το ιδανικό οικοσύστημα για ένα ισλαμιστικό και ένα οικογενειακό περιβάλλον» που τελικά θα καλήξει στο να δώσει καταφύγιο σε καταζητούμενους τρομοκράτες ή να φτάσει και σε επιθέσεις σαν της Τρίτης, καθώς σε συνοικίες σαν το γκέτο του Μόλενμπλεκ, επικρατεί ο κώδικας σιωπής και ιδιαίτερα μεγάλη δυσπιστία απέναντι στις αρχές.
Για εβδομάδες, οι μυστικές υπηρεσίες προειδοποιούσαν ότι έρχεται μεγάλο τρομοκρατικό χτύπημα σε ευρωπαϊκό έδαφος καθώς θεωρούσαν ότι υπάρχουν πολλοί συνεργάτες και τρομοκρατικοί πυρήνες εν υπνώσει.
Ορισμένοι ειδικοί των μυστικών υπηρεσιών εκτιμούν ότι οι εκρήξεις στις Βρυξέλλες αποδεικνύουν ότι οι ανοιχτές κοινωνίες της Ευρώπης, ακόμη και υπό καθεστώς έκτακτης ανάγκης, δεν θα ξεφύγουν ποτέ από τον κίνδυνο.
Εκτός από την αδυναμία των βελγικών μυστικών υπηρεσιών να ελέγξουν και να αξιοποιήσουν πληροφορίες, αρκετοί ειδικοί εκτιμούν ότι πρόκειται κυρίως για πολιτικών και κοινωνική αποτυχία των βελγικών αρχών, καθώς τέτοιου είδους τρομοκρατικά δίκτυα είναι πολύ βαθιά ριζωμένα.
Αυτό αποδείχθηκε από τους μήνες που χρειάστηκαν για να εντοπιστεί ο Abdeslam καθώς κανείς δεν έδινε πληροφορίες και το συμπέρασμα είναι ότι μπορεί κάλλιστα ένας τρομοκρατικός πυρήνας να παραμείνει κρυφός ό,τι και να γίνει.
Κατά ορισμένους, ελλείψει μέτρων που μπορεί να πάρει μια στρατιωτικού τύπου κατοχική δύναμη (πχ όπως έγινε σε κάποιες χώρες της Μέσης Ανατολής), η απειλή από ένα καλά εδραιωμένο τρομοκρατικό δίκτυο που διαθέτει, ως ένα βαθμό, την «συμπάθεια» μέρους του ντόπιου πληθυσμού, δεν μπορεί ποτέ να προβλεφθεί ούτε να ελεγχθεί.
«Αυτό δείχνει τα όρια του τι μπορεί κανείς κάνει στο πλαίσιο μιας κατάστασης έκτακτης ανάγκης» όπως αυτή που υπάρχει τώρα στο Βέλγιο εδώ και εβδομάδες, σημειώνει ο Philippe Hayez, πρώην αξιωματικός της DGSE, των γαλλικών μυστικών υπηρεσιών εξωτερικού, καθώς, όπως τονίζει, δεν αρκεί να περιφέρονται αστυνομικοί όταν έχει να κάνει κάποιος με τρομοκρατία της πόλης και με πληθυσμό που είναι συνένοχος.
Λόγω της ιδιαιτερότητας της ΕΕ, αναφέρει το άρθρο, τώρα οι αδυναμίες και τα προβλήματα ασφαλείας του Βελγίου θέτουν σε κίνδυνο όχι μόνο ολόκληρη την Ευρώπη αλλά και το πείραμα ενοποίησής της, καθώς η δέσμευση της ΕΕ για ανοιχτά σύνορα μένει να φανεί αν μπορεί να αντέξει τα πλήγματα και από την οικονομική κρίση, και από την προσφυγική κρίση και από την τρομοκρατία.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών