Αν δεν διαγραφεί μέρος του χρέους, η παλιά κρίση δεν πρόκειται ποτέ να επιλυθεί
H Ευρώπη πρέπει να διαγράψει ένα μέρος του χρέους της Ελλάδας, διαφορετικά επαπειλείται η επόμενη υστερία για Grexit και η παλιά κρίση δεν πρόκειται να επιλυθεί ποτέ, τονίζεται σε δημοσίευμα της γερμανικής εφημερίδας «Süddeutsche Zeitung».
Ειδικότερα, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο γερμανός αρθρογράφος, Αλεξάντερ Μιλχάουερ, «έξι χρόνια μετά την έναρξη της ελληνικής κρίσης, θα πρέπει οι Ευρωπαίοι να υποχωρήσουν, ιδίως εκείνοι του Βερολίνου (…) Η καγκελάριος οφείλει να ικανοποιήσει την απαίτηση του ΔΝΤ και αφού η Αθήνα εφαρμόσει τις μεταρρυθμίσεις, να ξεκινήσουν τις συνομιλίες για το χρέος. Το οφείλουν οι Ευρωπαίοι στον ελληνικό λαό».
Αν οι Ευρωπαίοι δεν προσέξουν τώρα, τονίζει, «επαπειλείται μια νέα υστερία εξόδου της Ελλάδας από τη ευρωζώνη, γι' αυτό είναι πλέον καιρός όλοι οι εμπλεκόμενοι να σκεφτούν και να δώσουν στην Αθήνα αυτό που χρειάζεται επειγόντως, την ελάφρυνση του μεγέθους της», αφού «μόνον έτσι μπορεί να έλθει η ανάπτυξη στη χώρα και να κερδίσει ξανά την εμπιστοσύνη, διότι τότε μόνον θα επανέλθουν οι ξένοι επενδυτές και τα τοποθετήσουν με ήσυχη συνείδηση χρήματα σε projects».
Παράλληλα, ο αρθρογράφος της «Süddeutsche Zeitung» επικρίνει τους ευρωπαίους πιστωτές, οι οποίοι «επιμένουν από την πλευρά σθεναρά στους στόχους τους, αλλά αποκρύπτουν την οικονομική πραγματικότητα» και επισημαίνει ότι «εκτός τούτου οι επιτηρητές των ελληνικών μεταρρυθμίσεων είναι μεταξύ τους διχασμένοι (…) Το ΔΝΤ προτείνει να μειωθούν οι ανέφικτες αναπτυξιακές προγνώσεις προς τα κάτω και να γίνει κούρεμα μέρους του χρέους της, αλλά αντιτίθενται οι ευρωεταίροι, ιδίως το Βερολίνο».
Ο αρθρογράφος τονίζει επίσης ότι «θα έπρεπε ιδίως οι Γερμανοί να γνωρίζουν τι αποτελέσματα μπορεί να ένα έχει τέτοιο βήμα.
Τον περασμένο αιώνα έγινε μερικό κούρεμα του γερμανικού χρέους τέσσερις φορές και κέρδισε από αυτό.
Οι αποφάσεις της Συμφωνίας του Λονδίνου του 1953 ήταν μία προϋπόθεση για το οικονομικό θαύμα της Γερμανίας.
Μια άλλη ήταν το σχέδιο Μάρσαλ, ένα πρόγραμμα βοήθειας το οποίο χρειάζεται και η Ελλάδα σήμερα.
Το χρέος διαγράφηκε τότε διότι ήταν σκόπιμο από οικονομικής απόψεως, αλλά και για την Αθήνα είναι αναπόφευκτο για οικονομικούς και πολιτικούς λόγους (…) Αυτό σημαίνει στην πράξη, ότι ο χρόνος αποπληρωμής των δανείων θα επιμηκυνθεί και θα μειωθούν τα επιτόκια».
Ο Μιλχάουερ συμπληρώνει πως «ακόμα και στην περίπτωση της επικίνδυνης εναλλακτικής του Grexit, η Ελλάδα θα πρέπει να εξοφλήσει το χρέος της», όμως καταλήγει ότι «έξι χρόνια μετά την έναρξη της ελληνικής κρίσης θα πρέπει οι Ευρωπαίοι να υποχωρήσουν, ιδίως εκείνοι του Βερολίνου (…) Η καγκελάριος οφείλει να ικανοποιήσει την απαίτηση του ΔΝΤ και αφού η Αθήνα εφαρμόσει τις μεταρρυθμίσεις να ξεκινήσουν οι συνομιλίες για το χρέος. Το οφείλουν οι Ευρωπαίοι στον ελληνικό λαό»
www.bankingnews.gr
Ειδικότερα, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο γερμανός αρθρογράφος, Αλεξάντερ Μιλχάουερ, «έξι χρόνια μετά την έναρξη της ελληνικής κρίσης, θα πρέπει οι Ευρωπαίοι να υποχωρήσουν, ιδίως εκείνοι του Βερολίνου (…) Η καγκελάριος οφείλει να ικανοποιήσει την απαίτηση του ΔΝΤ και αφού η Αθήνα εφαρμόσει τις μεταρρυθμίσεις, να ξεκινήσουν τις συνομιλίες για το χρέος. Το οφείλουν οι Ευρωπαίοι στον ελληνικό λαό».
Αν οι Ευρωπαίοι δεν προσέξουν τώρα, τονίζει, «επαπειλείται μια νέα υστερία εξόδου της Ελλάδας από τη ευρωζώνη, γι' αυτό είναι πλέον καιρός όλοι οι εμπλεκόμενοι να σκεφτούν και να δώσουν στην Αθήνα αυτό που χρειάζεται επειγόντως, την ελάφρυνση του μεγέθους της», αφού «μόνον έτσι μπορεί να έλθει η ανάπτυξη στη χώρα και να κερδίσει ξανά την εμπιστοσύνη, διότι τότε μόνον θα επανέλθουν οι ξένοι επενδυτές και τα τοποθετήσουν με ήσυχη συνείδηση χρήματα σε projects».
Παράλληλα, ο αρθρογράφος της «Süddeutsche Zeitung» επικρίνει τους ευρωπαίους πιστωτές, οι οποίοι «επιμένουν από την πλευρά σθεναρά στους στόχους τους, αλλά αποκρύπτουν την οικονομική πραγματικότητα» και επισημαίνει ότι «εκτός τούτου οι επιτηρητές των ελληνικών μεταρρυθμίσεων είναι μεταξύ τους διχασμένοι (…) Το ΔΝΤ προτείνει να μειωθούν οι ανέφικτες αναπτυξιακές προγνώσεις προς τα κάτω και να γίνει κούρεμα μέρους του χρέους της, αλλά αντιτίθενται οι ευρωεταίροι, ιδίως το Βερολίνο».
Ο αρθρογράφος τονίζει επίσης ότι «θα έπρεπε ιδίως οι Γερμανοί να γνωρίζουν τι αποτελέσματα μπορεί να ένα έχει τέτοιο βήμα.
Τον περασμένο αιώνα έγινε μερικό κούρεμα του γερμανικού χρέους τέσσερις φορές και κέρδισε από αυτό.
Οι αποφάσεις της Συμφωνίας του Λονδίνου του 1953 ήταν μία προϋπόθεση για το οικονομικό θαύμα της Γερμανίας.
Μια άλλη ήταν το σχέδιο Μάρσαλ, ένα πρόγραμμα βοήθειας το οποίο χρειάζεται και η Ελλάδα σήμερα.
Το χρέος διαγράφηκε τότε διότι ήταν σκόπιμο από οικονομικής απόψεως, αλλά και για την Αθήνα είναι αναπόφευκτο για οικονομικούς και πολιτικούς λόγους (…) Αυτό σημαίνει στην πράξη, ότι ο χρόνος αποπληρωμής των δανείων θα επιμηκυνθεί και θα μειωθούν τα επιτόκια».
Ο Μιλχάουερ συμπληρώνει πως «ακόμα και στην περίπτωση της επικίνδυνης εναλλακτικής του Grexit, η Ελλάδα θα πρέπει να εξοφλήσει το χρέος της», όμως καταλήγει ότι «έξι χρόνια μετά την έναρξη της ελληνικής κρίσης θα πρέπει οι Ευρωπαίοι να υποχωρήσουν, ιδίως εκείνοι του Βερολίνου (…) Η καγκελάριος οφείλει να ικανοποιήσει την απαίτηση του ΔΝΤ και αφού η Αθήνα εφαρμόσει τις μεταρρυθμίσεις να ξεκινήσουν οι συνομιλίες για το χρέος. Το οφείλουν οι Ευρωπαίοι στον ελληνικό λαό»
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών