«Η συνέπεια ποτέ δεν έχει αποτελέσει προαπαιτούμενο για την επιτυχία στην ελληνική πολιτική σκηνή»
Δύσπιστος απέναντι στη νέα συμφωνία που συνομολόγησε η ελληνική κυβέρνηση με τους δανειστές της αναφορικά με την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, δηλώνει ο επιφανής οικονομολόγος καθηγητής του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Berkeley, Barry Eichengreen, σε άρθρο γνώμης στο περιοδικό Fortune, καλώντας τους πιστωτές να προχωρήσουν σε ουσιαστική μείωση του χρέους.
«Το νέο πακέτο ωθεί τη χώρα [την Ελλάδα] στα όρια αντοχής της», σχολιάζει ο Eichengreen, επισημαίνοντας ότι η ελληνική κρίση είναι μια κρίση που συνεχίζει να προκαλεί κρίση, περισσότερα από έξι χρόνια μετά την εκδήλωσή της.
Ο έγκριτος οικονομολόγος δηλώνει χωρίς δισταγμό, ότι η νέα συμφωνία με τους δανειστές για συνταξιοδοτική και φορολογική μεταρρύθμιση δεν θα αρκέσει από μόνη της για να αποτρέψει μια νέα μεγέθυνση της κρίσης, υπηρετώντας ως μοναδικό σκοπό την «έκφραση καλής πίστης απέναντι στον Γερμανό υπουργό Οικονομικών, Wolfgang Schauble και στους ψηφοφόρους του».
Όμως, η Ελλάδα δεν είναι σίγουρο ότι θα αντέξει τις νέες μεταρρυθμίσεις, με τις μικρότερες συντάξεις, αλλά και τις βασικές κοινωνικές υπηρεσίες, να έχουν ήδη περικοπεί «μέχρι το κόκκαλο».
Από την άλλη πλευρά, η νέα συμφωνία από μόνη της, αποτυγχάνει να επαναφέρει το ελληνικό χρέος - που ξεπερνάει ήδη το 180% του ΑΕΠ - σε βιώσιμη πορεία.
«Για να συμβεί αυτό, θα απαιτηθεί μια ουσιαστική μείωση του χρέους«», όπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο Eichengreen.
Όπως προσθέτει, παραμένει άγνωστο αν οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες - ιδιαίτερα η Γερμανία - είναι διατεθειμένες να έλθουν σε συμβιβασμό με την Ελλάδα για το χρέος της.
Αν και η Ε.Ε. προσφέρει μείωση επιτοκίου στα ελληνικά ομόλογα που διακρατεί η ΕΚΤ και άλλοι ευρωπαϊκοί θεσμοί, για να τα καταφέρει η Ελλάδα θα πρέπει να πραγματοποιεί πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ της ετησίως «από τώρα μέχρι την αιωνιότητα».
Αυτό, είναι κάτι που ελάχιστες χώρες έχουν καταφέρει στην ιστορία της ανθρωπότητας, οι οποίες όμως διέθεταν ισχυρές κυβερνήσεις και θεσμούς.
«Σας ακούγεται να μοιάζει με αυτές η Ελλάδα;», αναρωτήθηκε ο Eichengreen.
Λαμβάνοντας υπ' όψιν τις πολιτικές ευαισθησίες του εκλογικού κοινού της γερμανικής κυβέρνησης, ο περισσότερο εύσχημος τρόπος να πραγματοποιηθεί ανακούφιση του ελληνικού χρέους στην τρέχουσα περίοδο θα ήταν μέσω εξαντλητικής μείωσης των επιτοκίων των ελληνικών ομολόγων, εξομοιώνοντάς τα πρακτικά με ομόλογα μηδενικού κουπονιού τεράστιας διάρκειας (infinitely lived zero-coupon bonds), τα οποία δεν θα καταβάλλουν επιτόκιο, ενώ η αποπληρωμή του κεφαλαίου τους θα μεταφερθεί «σε κάποιον επόμενο αιώνα».
Η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα χρειάζεται να φέρει το θέμα της απομείωσης του χρέους στο προσκήνιο, υιοθετώντας μια μάλλον παράδοξη τακτική: Να απο-δαιμονοποιήσει το ΔΝΤ εξυμνώντας την επιμονή του στην ελάφρυνση του χρέους, ώστε να το μετατρέψει σε σύμμαχο, αντί για εχθρό του.
Μια τέτοια μεταστροφή πολιτικής στάσης δεν θα ήταν εύκολη.
«Όμως, η συνέπεια ποτέ δεν έχει αποτελέσει προαπαιτούμενο για την επιτυχία στην ελληνική πολιτική σκηνή», όπως σκωπτικά σχολιάζει ο Eichengreen με αρκετή δόση αλήθειας.
www.bankingnews.gr
«Το νέο πακέτο ωθεί τη χώρα [την Ελλάδα] στα όρια αντοχής της», σχολιάζει ο Eichengreen, επισημαίνοντας ότι η ελληνική κρίση είναι μια κρίση που συνεχίζει να προκαλεί κρίση, περισσότερα από έξι χρόνια μετά την εκδήλωσή της.
Ο έγκριτος οικονομολόγος δηλώνει χωρίς δισταγμό, ότι η νέα συμφωνία με τους δανειστές για συνταξιοδοτική και φορολογική μεταρρύθμιση δεν θα αρκέσει από μόνη της για να αποτρέψει μια νέα μεγέθυνση της κρίσης, υπηρετώντας ως μοναδικό σκοπό την «έκφραση καλής πίστης απέναντι στον Γερμανό υπουργό Οικονομικών, Wolfgang Schauble και στους ψηφοφόρους του».
Όμως, η Ελλάδα δεν είναι σίγουρο ότι θα αντέξει τις νέες μεταρρυθμίσεις, με τις μικρότερες συντάξεις, αλλά και τις βασικές κοινωνικές υπηρεσίες, να έχουν ήδη περικοπεί «μέχρι το κόκκαλο».
Από την άλλη πλευρά, η νέα συμφωνία από μόνη της, αποτυγχάνει να επαναφέρει το ελληνικό χρέος - που ξεπερνάει ήδη το 180% του ΑΕΠ - σε βιώσιμη πορεία.
«Για να συμβεί αυτό, θα απαιτηθεί μια ουσιαστική μείωση του χρέους«», όπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο Eichengreen.
Όπως προσθέτει, παραμένει άγνωστο αν οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες - ιδιαίτερα η Γερμανία - είναι διατεθειμένες να έλθουν σε συμβιβασμό με την Ελλάδα για το χρέος της.
Αν και η Ε.Ε. προσφέρει μείωση επιτοκίου στα ελληνικά ομόλογα που διακρατεί η ΕΚΤ και άλλοι ευρωπαϊκοί θεσμοί, για να τα καταφέρει η Ελλάδα θα πρέπει να πραγματοποιεί πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ της ετησίως «από τώρα μέχρι την αιωνιότητα».
Αυτό, είναι κάτι που ελάχιστες χώρες έχουν καταφέρει στην ιστορία της ανθρωπότητας, οι οποίες όμως διέθεταν ισχυρές κυβερνήσεις και θεσμούς.
«Σας ακούγεται να μοιάζει με αυτές η Ελλάδα;», αναρωτήθηκε ο Eichengreen.
Λαμβάνοντας υπ' όψιν τις πολιτικές ευαισθησίες του εκλογικού κοινού της γερμανικής κυβέρνησης, ο περισσότερο εύσχημος τρόπος να πραγματοποιηθεί ανακούφιση του ελληνικού χρέους στην τρέχουσα περίοδο θα ήταν μέσω εξαντλητικής μείωσης των επιτοκίων των ελληνικών ομολόγων, εξομοιώνοντάς τα πρακτικά με ομόλογα μηδενικού κουπονιού τεράστιας διάρκειας (infinitely lived zero-coupon bonds), τα οποία δεν θα καταβάλλουν επιτόκιο, ενώ η αποπληρωμή του κεφαλαίου τους θα μεταφερθεί «σε κάποιον επόμενο αιώνα».
Η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα χρειάζεται να φέρει το θέμα της απομείωσης του χρέους στο προσκήνιο, υιοθετώντας μια μάλλον παράδοξη τακτική: Να απο-δαιμονοποιήσει το ΔΝΤ εξυμνώντας την επιμονή του στην ελάφρυνση του χρέους, ώστε να το μετατρέψει σε σύμμαχο, αντί για εχθρό του.
Μια τέτοια μεταστροφή πολιτικής στάσης δεν θα ήταν εύκολη.
«Όμως, η συνέπεια ποτέ δεν έχει αποτελέσει προαπαιτούμενο για την επιτυχία στην ελληνική πολιτική σκηνή», όπως σκωπτικά σχολιάζει ο Eichengreen με αρκετή δόση αλήθειας.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών