γράφει : ΜΑΡΙΝΑ ΦΟΥΝΤΑ
Τους τρόπους που οι κυβερνήσεις να μην επωμίζονται το κόστος ενδεχόμενης μελλοντικής τραπεζικής κρίσης θα αναζητήσουν στη σύνοδο τους οι είκοσι πλουσιότερες χώρες του κόσμου, η οποία πραγματοποιείται αύριο και μεθαύριο στην Ουάσιγκτον. Η διοχέτευση περίπου 11 τρισ. δολαρίων που έχουν χορηγήσει κυβερνήσεις και κεντρικές τράπεζες στον χρηματοπιστωτικό κλάδο, καθώς και τα τεράστια δημοσιονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν τώρα ήταν η κύρια αιτία που μετέτρεψε σε επιτακτική την ανάγκη μεταρρύθμισης του νομικού πλαισίου που διέπει τις τράπεζες.
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο σκοπεύει να προτείνει τη φορολόγηση των δανειακών υποχρεώσεων και των κερδών των τραπεζών και τη θέσπιση προβλέψεων έναντι μελλοντικών πακέτων σωτηρίας τους. Μάλιστα το Ταμείο θα προτείνει στο G20 και την επιβολή "εισφοράς για τη χρηματοοικονομική σταθερότητα" για την κάλυψη του κόστους από μελλοντικές καταρρεύσεις. Αν και ποσό των εισφορών θα καθοριστεί τελικά από τις εθνικές κυβερνήσεις, η έκθεση του ΔΝΤ αναφέρεται σε ένα ποσοστό της τάξης του 2% με 4% του ΑΕΠ. Αυτό ισοδυναμεί με ποσό από 1 τρισ. δολ. έως 2 τρισ. δολ. με βάση το συνδυασμένο ΑΕΠ των οικονομικών της G20.
Παράλληλα, το ΔΝΤ θεωρεί ότι η απαγόρευση των κερδοσκοπικών κινήσεων (τύπου «naked short») στην αγορά συμβολαίων αντιστάθμισης πιστωτικού κινδύνου (CDS) θα αποδειχθεί αναποτελεσματική και δύσκολη στην εφαρμογή της.
Στο στόχαστρο του G20 θα τεθεί και η μόχλευση (leverage), που οδήγησε σε πιστωτικές υπερβολές στο παρελθόν τις τράπεζες προκαλώντας το δανεισμό σε τέτοιο βαθμό ώστε να κινδυνεύουν με χρεοκοπία απειλώντας να συμπαρασύρουν την παγκόσμια οικονομία στην πτώση τους. Μάλιστα, ως παράδειγμα αναφοράς θα χρησιμοποιηθεί η Lehman Brothers η οποία είχε μοχλευτεί (δηλαδή δανειστεί) 30 φορές πάνω από την αξία του ενεργητικού του.
Σε ό,τι αφορά τη φορολόγηση των δανειακών υποχρεώσεων των τραπεζών, θα στοχεύει στα πλέον επισφαλή στοιχεία ενεργητικού που υπάρχουν στα χαρτοφυλάκια των τραπεζών, ενώ στόχος της θα είναι να αποθαρρύνει την ανάληψη υπερβολικού κινδύνου.
Στη σύνοδο των G20 θα πρέπει να εξεταστούν τα εξής:
Ποια θα είναι τα αποδεκτά επίπεδα μόχλευσης
Πώς θα ασφαλιστούν οι παγκόσμιοι ρυθμοί ανάπτυξης
Ποια θα είναι τα αποδεκτά επίπεδα διακράτησης ρευστότητας
Υπενθυμίζεται εδώ ότι τον προηγούμενο Δεκέμβριο η επιτροπή της Βασιλείας είχε προτείνει την αύξηση του ποσού και της ποιότητας κεφαλαίου που θα πρέπει να διατηρούν οι τράπεζες μέχρι τα τέλη του 2012.
news@bankingnews.gr
Παράλληλα, το ΔΝΤ θεωρεί ότι η απαγόρευση των κερδοσκοπικών κινήσεων (τύπου «naked short») στην αγορά συμβολαίων αντιστάθμισης πιστωτικού κινδύνου (CDS) θα αποδειχθεί αναποτελεσματική και δύσκολη στην εφαρμογή της.
Στο στόχαστρο του G20 θα τεθεί και η μόχλευση (leverage), που οδήγησε σε πιστωτικές υπερβολές στο παρελθόν τις τράπεζες προκαλώντας το δανεισμό σε τέτοιο βαθμό ώστε να κινδυνεύουν με χρεοκοπία απειλώντας να συμπαρασύρουν την παγκόσμια οικονομία στην πτώση τους. Μάλιστα, ως παράδειγμα αναφοράς θα χρησιμοποιηθεί η Lehman Brothers η οποία είχε μοχλευτεί (δηλαδή δανειστεί) 30 φορές πάνω από την αξία του ενεργητικού του.
Σε ό,τι αφορά τη φορολόγηση των δανειακών υποχρεώσεων των τραπεζών, θα στοχεύει στα πλέον επισφαλή στοιχεία ενεργητικού που υπάρχουν στα χαρτοφυλάκια των τραπεζών, ενώ στόχος της θα είναι να αποθαρρύνει την ανάληψη υπερβολικού κινδύνου.
Στη σύνοδο των G20 θα πρέπει να εξεταστούν τα εξής:
Ποια θα είναι τα αποδεκτά επίπεδα μόχλευσης
Πώς θα ασφαλιστούν οι παγκόσμιοι ρυθμοί ανάπτυξης
Ποια θα είναι τα αποδεκτά επίπεδα διακράτησης ρευστότητας
Υπενθυμίζεται εδώ ότι τον προηγούμενο Δεκέμβριο η επιτροπή της Βασιλείας είχε προτείνει την αύξηση του ποσού και της ποιότητας κεφαλαίου που θα πρέπει να διατηρούν οι τράπεζες μέχρι τα τέλη του 2012.
news@bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών