Μικρά παιδιά, ζούν και παίζουν δίπλα σε σωρούς από σκουπίδια στη Νέα Καβάλα
Ένα ακόμη ρεπορτάζ για την κατάσταση που επικρατεί στα κέντρα φιλοξενίας στην Ελλάδα βλέπει το φώς της δημοσιότητας.
Μετά το δημοσίευμα του Observer που αποκάλυπτε σοκαριστικά στοιχεία για παιδική κακοποίηση στο κέντρο της Softex στη Θεσσαλονίκη και οι New York Times αναφέρονται στις άθλιες συνθήκες διαβίωσης των προσφύγων στο Κέντρο Φιλοξενία στη Νέα Καβάλα.
«Μικρά παιδιά, ζουν και παίζουν δίπλα σε σωρούς από σκουπίδια στη Νέα Καβάλα» αναφέρει η δημοσιογράφος που επικαλείται μαρτυρίες προσφύγων που ζουν εκεί.
Η 28 χρονη Shiraz Madran είναι μητέρα 4 παιδιών που έμεινε με τα παιδιά της για μεγάλο διάστημα στην Ειδομένη.
«Κανείς δεν μας λέει τίποτα. Δεν έχουμε ιδέα για το μέλλον μας.
Αν ξέραμε ότι θα ήταν έτσι, δεν θα φεύγαμε από τη Συρία.
Πεθαίνουμε χίλιες φορές κάθε ημέρα εδώ πέρα».
Πολλοί από τους εγκλωβισμένους πρόσφυγες στην Ελλάδα ζουν σε άθλιους προσφυγικούς καταυλισμούς στην ηπειρωτική χώρα και τα νησιά, γράφει το δημοσίευμα, σημειώνοντας ότι ούτε η Τουρκία, αλλά ούτε και οι ευρωπαϊκές χώρες έχουν τηρήσει τις υποσχέσεις τους για βοήθεια προς τη χώρα μας, για τη διαχείριση της κρίσης.
«Επτά μήνες μετά το κλείσιμο των συνόρων, περισσότεροι από 57 χιλιάδες πρόσφυγες έχουν εγκλωβιστεί στην Ελλάδα δημιουργώντας ένα χάος» αναφέρει.
Οι New York Times επισκέφτηκαν τέσσερις χώρους φιλοξενίας στην Ελλάδα, στη Λέσβο, τη βόρεια Ελλάδα και έξω από την Αθήνα.
Όλοι οι πρόσφυγες που μίλησαν στο ρεπορτάζ έχουν βιώσει συγκρούσεις και φτώχεια και μιλούσαν για τις ανησυχίες τους για τα ανεπαρκή τρόφιμα και ιατρική περίθαλψη.
Παλεύουν με τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης, τους φόβους για την υγεία και την εκπαίδευση των παιδιών τους και την ψυχολογική κούραση από τη ζωή σε διαρκή αβεβαιότητα», αναφέρει η συντάκτρια.
«Ήρθαμε από έναν πόλεμο και τώρα είμαστε σε έναν αργό πόλεμο», λέει η 23 χρονη Malek Haj Mohamed, που έφυγε με τον αδελφό της από τη Ράκκα της Συρίας για να σωθεί.
«Ακόμη κι αν πεθάνουν 1.000 παιδιά εδώ, η Ευρώπη δεν θα το ξέρει.
Γιατί έκλεισαν τα σύνορα όταν χρειαζόμασταν ασφάλεια;» προσθέτει.
Στη Λέσβο, τον κύριο προορισμών για τις βάρκες από την Τουρκία, το κέντρο της Μόριας είναι γεμάτο ανθρώπους από τη Συρία, το Αφγανιστάν, την Ερυθραία, το Πακιστάν, που έφτασαν μετά από τη συμφωνία.
«Παρότι ο ελληνικός και η αστυνομία διαχειρίζονται το hotspot και είναι γεμάτο ανθρώπους οργανώσεων, είναι υπερπλήρες εξαιτίας των εκκρεμών αιτήσεων ασύλου και των αιτημάτων για ένταξη στο πρόγραμμα μετεγκατάστασης».
«Ακόμη και οι μετανάστες που ζουν σε καλύτερες συνθήκες, αμφιταλαντεύονται ανάμεσα στην απελπισία και την ελπίδα.
Μία ώρα νότια της Αθήνας, 400 πρόσφυγες, κατά κύριο λόγο Σύροι, ζουν σε βουκολικές ξύλινες καλύβες κάτω από πεύκα, κοντά στο Σούνιο», γράφει.
«Με γήπεδο βόλεϊ, χώρο για πολιτιστικές δραστηριότητες και αυτοσχέδιο σχολείο, υπάρχουν πολλές δραστηριότητες για τους ανθρώπους που περιμένουν.
Μετά το δημοσίευμα του Observer που αποκάλυπτε σοκαριστικά στοιχεία για παιδική κακοποίηση στο κέντρο της Softex στη Θεσσαλονίκη και οι New York Times αναφέρονται στις άθλιες συνθήκες διαβίωσης των προσφύγων στο Κέντρο Φιλοξενία στη Νέα Καβάλα.
«Μικρά παιδιά, ζουν και παίζουν δίπλα σε σωρούς από σκουπίδια στη Νέα Καβάλα» αναφέρει η δημοσιογράφος που επικαλείται μαρτυρίες προσφύγων που ζουν εκεί.
Η 28 χρονη Shiraz Madran είναι μητέρα 4 παιδιών που έμεινε με τα παιδιά της για μεγάλο διάστημα στην Ειδομένη.
«Κανείς δεν μας λέει τίποτα. Δεν έχουμε ιδέα για το μέλλον μας.
Αν ξέραμε ότι θα ήταν έτσι, δεν θα φεύγαμε από τη Συρία.
Πεθαίνουμε χίλιες φορές κάθε ημέρα εδώ πέρα».
Πολλοί από τους εγκλωβισμένους πρόσφυγες στην Ελλάδα ζουν σε άθλιους προσφυγικούς καταυλισμούς στην ηπειρωτική χώρα και τα νησιά, γράφει το δημοσίευμα, σημειώνοντας ότι ούτε η Τουρκία, αλλά ούτε και οι ευρωπαϊκές χώρες έχουν τηρήσει τις υποσχέσεις τους για βοήθεια προς τη χώρα μας, για τη διαχείριση της κρίσης.
«Επτά μήνες μετά το κλείσιμο των συνόρων, περισσότεροι από 57 χιλιάδες πρόσφυγες έχουν εγκλωβιστεί στην Ελλάδα δημιουργώντας ένα χάος» αναφέρει.
Οι New York Times επισκέφτηκαν τέσσερις χώρους φιλοξενίας στην Ελλάδα, στη Λέσβο, τη βόρεια Ελλάδα και έξω από την Αθήνα.
Όλοι οι πρόσφυγες που μίλησαν στο ρεπορτάζ έχουν βιώσει συγκρούσεις και φτώχεια και μιλούσαν για τις ανησυχίες τους για τα ανεπαρκή τρόφιμα και ιατρική περίθαλψη.
Παλεύουν με τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης, τους φόβους για την υγεία και την εκπαίδευση των παιδιών τους και την ψυχολογική κούραση από τη ζωή σε διαρκή αβεβαιότητα», αναφέρει η συντάκτρια.
«Ήρθαμε από έναν πόλεμο και τώρα είμαστε σε έναν αργό πόλεμο», λέει η 23 χρονη Malek Haj Mohamed, που έφυγε με τον αδελφό της από τη Ράκκα της Συρίας για να σωθεί.
«Ακόμη κι αν πεθάνουν 1.000 παιδιά εδώ, η Ευρώπη δεν θα το ξέρει.
Γιατί έκλεισαν τα σύνορα όταν χρειαζόμασταν ασφάλεια;» προσθέτει.
Στη Λέσβο, τον κύριο προορισμών για τις βάρκες από την Τουρκία, το κέντρο της Μόριας είναι γεμάτο ανθρώπους από τη Συρία, το Αφγανιστάν, την Ερυθραία, το Πακιστάν, που έφτασαν μετά από τη συμφωνία.
«Παρότι ο ελληνικός και η αστυνομία διαχειρίζονται το hotspot και είναι γεμάτο ανθρώπους οργανώσεων, είναι υπερπλήρες εξαιτίας των εκκρεμών αιτήσεων ασύλου και των αιτημάτων για ένταξη στο πρόγραμμα μετεγκατάστασης».
«Ακόμη και οι μετανάστες που ζουν σε καλύτερες συνθήκες, αμφιταλαντεύονται ανάμεσα στην απελπισία και την ελπίδα.
Μία ώρα νότια της Αθήνας, 400 πρόσφυγες, κατά κύριο λόγο Σύροι, ζουν σε βουκολικές ξύλινες καλύβες κάτω από πεύκα, κοντά στο Σούνιο», γράφει.
«Με γήπεδο βόλεϊ, χώρο για πολιτιστικές δραστηριότητες και αυτοσχέδιο σχολείο, υπάρχουν πολλές δραστηριότητες για τους ανθρώπους που περιμένουν.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών