Η Αθήνα χρειάζεται μεταρρυθμίσεις, όχι περισσότερα χρήματα
Στο ίδιο έργο θεατές είναι όλος ο κόσμος όσον αφορά στο ελληνικό πρόβλημα αλλά και στις διαπραγματεύσεις για την ολοκλήρωση της δευτέρης αξιολόγησης ώστε να ξεκλειδώσει η επόμενη δόση.
Αυτό προκύπτει από το άρθρο του Milton στο Ezrati Strategic Culture Foundation, όπου επισημαίνεται ότι «λίγο-πολύ οι ίδιοι ηθοποιοί παίζουν τους ίδιους ρόλους, όπως και πριν από μερικά χρόνια, όταν η Ευρώπη οργάνωσε τελευταία αυτή τη φάρσα».
«Ο Έλληνας πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας έχει υιοθετήσει την ίδια σκληρή γλώσσα όπως έκανε και την προηγούμενη φορά λίγο πριν υποκύψει στις απαιτήσεις της ΕΕ» επισημαίνεται στο ίδιο άρθρο.
Από την πλευρά του, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Wolfgang Schaeuble επιμένει ότι η ΕΕ δεν θα δώσει περαιτέρω βοήθεια στην Ελλάδα, εάν η χώρα δεν προχώρησε σε μείωση του αφορολόγητου και δεν μειώσει τις συντάξεις τόσο ώστε να προκύψει πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% για τα επόμενα δέκα χρόνια.
Στον αντίποδα, ο επικεφαλής του ευρωπαϊκού τμήματος του ΔΝΤ Pooul Thomsen υποστηρίζει ότι οι στόχοι αυτοί είναι ανέφικτοι.
Μάλιστα, το ΔΝΤ επιμένει στόχο πρωτογενούς πλεονάσματος στο 1,5% και τονίζει ότι αυτά τα φορολογικά μέτρα είναι αντιπαραγωγικά δεδομένης της οικονομικής ύφεσης στην Ελλάδα αλλά και του εύθραυστου πολιτικού σκηνικού.
«Το ΔΝΤ έχει ένα δίκιο» επισημαίνεται στο ίδιο άρθρο, καθώς έχει αποδειχθεί ότι τα αυστηρά μέτρα λιτότητας δεν έχουν ανακουφίσει την κατάσταση στην Ελλάδα.
Ο αρθρογράφος αφού παραθέτει τα στοιχεία για την πορεία της οικονομίας και της ανάπτυξης στην Ελλάδα υποστηρίζει ότι οι απαιτήσεις της Γερμανίας για περισσότερη λιτότητα είναι απίθανο να έχουν διαφορετικό αποτέλεσμα.
Εν τω μεταξύ, όλοι αγνοούν τις θεμελιώδεις οικονομικές μεταρρυθμίσεις που θα μπορούσαν να βγάλουν την Ελλάδα από αυτή την ανυπόφορη κατάσταση.
Όπως αναφέρεται στο ίδιο άρθρο, ένα η Ελλάδα ανοίξει την αγορά εργασίας, προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις στην αγορά προϊόντων και χαλαρώσεις τους κανονισμούς για τη δημιουργία νέων επιχειρήσεις, τότε η οικονομία της χώρας θα μπορούσε να αναπτυχθεί.
«Δυστυχώς, από το 2010 οπότε κι άρχισε αυτή η φάρσα, οι ελληνικές κυβερνήσεις -αριστερές και δεξιές- έχουν αντισταθεί σε τέτοια μέτρα» επισημαίνεται χαρακτηριστικά.
Σύμφωνα με το άρθρο στο Strategic Culture Foundation, εάν η Ελλάδα χαλαρώσει αυτές τις καπιταλιστικές ρυθμίσεις, θα αποκτήσει μια οικονομικά δυναμική που χρειάζεται απεγνωσμένα.
«Αλλά τέτοιες μεταρρυθμίσεις είναι απίθανο να υλοποιηθούν κάποια στιγμή στο άμεσο μέλλον» αναφέρεται στο ίδιο δημοσίευμα.
Στο πλαίσιο αυτό, δυο επιλογές απομένουν για την Ελλάδα και την Ευρώπη.
Στην πρώτη, η Ελλάδα αποτυγχάνει, φεύγει από την ευρωζώνη και επιστρέφει σε μια υποτιμημένη δραχμή.
Σε αυτή την περίπτωση όμως και η ζωή των Ελλήνων θα επιδεινωθεί αλλά και θα ενισχυθούν οι αμφιβολίες για το ευρωπαϊκό πείραμα όπως είναι δομημένο σήμερα.
Έτσι, η πιο πιθανή επιλογή είναι ότι η Ελλάδα θα προσποιηθεί ότι θα συμμορφωθεί με τις απαιτήσεις της ΕΕ, θα διασφαλίσει τις επόμενες δόσεις και μία κρίση θα αποτραπεί μέχρι να φανεί ότι η Αθήνα δεν μπορεί να κάνει την επόμενη μεγάλη αποπληρωμή χρεών της.
Αυτό προκύπτει από το άρθρο του Milton στο Ezrati Strategic Culture Foundation, όπου επισημαίνεται ότι «λίγο-πολύ οι ίδιοι ηθοποιοί παίζουν τους ίδιους ρόλους, όπως και πριν από μερικά χρόνια, όταν η Ευρώπη οργάνωσε τελευταία αυτή τη φάρσα».
«Ο Έλληνας πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας έχει υιοθετήσει την ίδια σκληρή γλώσσα όπως έκανε και την προηγούμενη φορά λίγο πριν υποκύψει στις απαιτήσεις της ΕΕ» επισημαίνεται στο ίδιο άρθρο.
Από την πλευρά του, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Wolfgang Schaeuble επιμένει ότι η ΕΕ δεν θα δώσει περαιτέρω βοήθεια στην Ελλάδα, εάν η χώρα δεν προχώρησε σε μείωση του αφορολόγητου και δεν μειώσει τις συντάξεις τόσο ώστε να προκύψει πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% για τα επόμενα δέκα χρόνια.
Στον αντίποδα, ο επικεφαλής του ευρωπαϊκού τμήματος του ΔΝΤ Pooul Thomsen υποστηρίζει ότι οι στόχοι αυτοί είναι ανέφικτοι.
Μάλιστα, το ΔΝΤ επιμένει στόχο πρωτογενούς πλεονάσματος στο 1,5% και τονίζει ότι αυτά τα φορολογικά μέτρα είναι αντιπαραγωγικά δεδομένης της οικονομικής ύφεσης στην Ελλάδα αλλά και του εύθραυστου πολιτικού σκηνικού.
«Το ΔΝΤ έχει ένα δίκιο» επισημαίνεται στο ίδιο άρθρο, καθώς έχει αποδειχθεί ότι τα αυστηρά μέτρα λιτότητας δεν έχουν ανακουφίσει την κατάσταση στην Ελλάδα.
Ο αρθρογράφος αφού παραθέτει τα στοιχεία για την πορεία της οικονομίας και της ανάπτυξης στην Ελλάδα υποστηρίζει ότι οι απαιτήσεις της Γερμανίας για περισσότερη λιτότητα είναι απίθανο να έχουν διαφορετικό αποτέλεσμα.
Εν τω μεταξύ, όλοι αγνοούν τις θεμελιώδεις οικονομικές μεταρρυθμίσεις που θα μπορούσαν να βγάλουν την Ελλάδα από αυτή την ανυπόφορη κατάσταση.
Όπως αναφέρεται στο ίδιο άρθρο, ένα η Ελλάδα ανοίξει την αγορά εργασίας, προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις στην αγορά προϊόντων και χαλαρώσεις τους κανονισμούς για τη δημιουργία νέων επιχειρήσεις, τότε η οικονομία της χώρας θα μπορούσε να αναπτυχθεί.
«Δυστυχώς, από το 2010 οπότε κι άρχισε αυτή η φάρσα, οι ελληνικές κυβερνήσεις -αριστερές και δεξιές- έχουν αντισταθεί σε τέτοια μέτρα» επισημαίνεται χαρακτηριστικά.
Σύμφωνα με το άρθρο στο Strategic Culture Foundation, εάν η Ελλάδα χαλαρώσει αυτές τις καπιταλιστικές ρυθμίσεις, θα αποκτήσει μια οικονομικά δυναμική που χρειάζεται απεγνωσμένα.
«Αλλά τέτοιες μεταρρυθμίσεις είναι απίθανο να υλοποιηθούν κάποια στιγμή στο άμεσο μέλλον» αναφέρεται στο ίδιο δημοσίευμα.
Στο πλαίσιο αυτό, δυο επιλογές απομένουν για την Ελλάδα και την Ευρώπη.
Στην πρώτη, η Ελλάδα αποτυγχάνει, φεύγει από την ευρωζώνη και επιστρέφει σε μια υποτιμημένη δραχμή.
Σε αυτή την περίπτωση όμως και η ζωή των Ελλήνων θα επιδεινωθεί αλλά και θα ενισχυθούν οι αμφιβολίες για το ευρωπαϊκό πείραμα όπως είναι δομημένο σήμερα.
Έτσι, η πιο πιθανή επιλογή είναι ότι η Ελλάδα θα προσποιηθεί ότι θα συμμορφωθεί με τις απαιτήσεις της ΕΕ, θα διασφαλίσει τις επόμενες δόσεις και μία κρίση θα αποτραπεί μέχρι να φανεί ότι η Αθήνα δεν μπορεί να κάνει την επόμενη μεγάλη αποπληρωμή χρεών της.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών