Στο εσωτερικό της κεντροαριστεράς η κατάσταση έχει φτάσει σε οριακό σημείο
Παραιτήθηκε από αρχηγός του Δημοκρατικού Κόμματος ο πρώην ιταλός πρωθυπουργός Matteo Renzi, μια παραίτηση που θεωρείται αναμενόμενη, μετά την «βίαιη» απομάκρυνση του και από την πρωθυπουργία.
Όμως ο φιλόδοξος ιταλός πολιτικός δεν πρόκειται να μείνει για πολύ καιρό στο περιθώριο καθώς θεωρείται πιθανή η επανεκλογή του στο επόμενο κομματικό συνέδριο, που επιδιώκει για το Μάϊο.
Το ερώτημα ωστόσο είναι εάν μέχρι τότε το κόμμα θα είναι ενωμένο.
Όπως αναφέρει η Deutsche welle, «πολιτικοί αναλυτές χαρακτηρίζουν ως θέατρο του παραλόγου όσα επισυμβαίνουν στο εσωτερικό πολιτικό σκηνικό της Ιταλίας.
Ενώ η χώρα δίνει μάχη για τη διάσωση των τραπεζών, την καταπολέμηση της προσφυγικής κρίσης και την περιστολή του κρατικού χρέους, έχουν ξεκινήσει εσωκομματικές ίντριγκες και πόλεμος χαρακωμάτων για το πότε η χώρα θα αποκτήσει νέα εκλεγμένη κυβέρνηση, ακόμη κι αν οι Ιταλοί είναι ικανοποιημένοι με τον Paolo Gentiloni , που ανέλαβε τα ηνία από τον Matteo Renzi μετά το αποτυχημένο δημοψήφισμα».
Από καιρό αναμενόμενη παραίτηση Renzi
Ιδιαίτερα στο εσωτερικό της κεντροαριστεράς η κατάσταση έχει φτάσει σε οριακό σημείο.
Το πρωί ξεκίνησε η συνέλευση του Δημοκρατικού Κόμματος, από το οποίο θα πρέπει να προκύψει ημερομηνία έκτακτου συνεδρίου. Παίρνοντας τον λόγο ο πρώην πρωθυπουργός Renzi έσπευσε να εξαγγείλει την παραίτησή του, "αλλά κανείς δεν μπορεί να με εμποδίζει να ξαναβάλω υποψηφιότητα", ανέφερε. Κάλεσε μάλιστα το κόμμα να παραμείνει ενωμένο.
"Έξω μας θεωρούν τρελούς, σήμερα προέχει ο διάλογος, αλλά αμέσως μετά συνεχίζουμε την πορεία μας", τόνισε.
Η παραίτηση Renzi ήταν από καιρό αναμενόμενη, μάλιστα σύμφωνα με το καταστατικό έπρεπε να παραιτηθεί για να εκλεγεί νέος γενικός γραμματέας του κόμματος στο συνέδριο.
Εξίσου πιθανή θεωρείται όμως η επανεκλογή του στο ίδιο αξίωμα και η νέα υποψηφιότητά του για πρωθυπουργός στις επόμενες εκλογές, το αργότερο αρχές του 2018.
Το κρίσιμο ερώτημα είναι αν το κόμμα θα καταφέρει να αποφύγει την διάσπαση.
Η αριστερή μειοψηφία του συναντήθηκε χθες σε θέατρο της Ρώμης και επανέλαβε ότι δεν εννοεί να διαγράψει τα ιδεώδη και τις αρχές της.
Στις τελευταίες επαφές της μειοψηφίας με τον Renzi επιχειρήθηκε ο εξής συμβιβασμός.
Να διαρκέσει η κυβέρνηση του Paolo Gentiloni μέχρι το 2018 και να μην γίνουν πρόωρες εκλογές, ώστε να αποφευχθεί και η διάσπαση του κόμματος.
Το θέμα, όμως, είναι σαφώς βαθύτερο.
Το μεγάλο ερώτημα είναι: μετά την ήττα στο συνταγματικό δημοψήφισμα του Δεκεμβρίου ο Renzi μπορεί να συνεχίσει να ηγείται της κεντροαριστεράς;
Μπορεί να βρει τρόπο να δημιουργήσει γέφυρες συνεργασίας με όσους έχουν διαφωνήσει ανοικτά;
Οι εσωκομματικοί του αντίπαλοι, όπως ο Pier Luizi Bersani και ο Massimo D’Alema, πάντως, είναι έτοιμοι να φύγουν, εν ονόματι μιας "πραγματικής αριστεράς".
Παράλληλα, ο Renzi πρέπει να υπoλογίσει και το ρίσκο των δημοτικών εκλογών του Ιουνίου, διότι μια νέα ήττα, μετά και από τυχόν διάσπαση, θα ήταν, σίγουρα, πολύ βαριά.
Και την ίδια ώρα, το βλέμμα όλων, φυσικά, είναι στραμμένο και στις βουλευτικές εκλογές, όταν τελικά αυτές προκηρυχθούν:
αν το κόμμα μείνει ενωμένο, αλλά το κλίμα δεν βελτιωθεί, πολλοί "αντάρτες" της μειοψηφίας, πιθανότατα δεν θα συμπεριληφθούν στα ψηφοδέλτια.
Αλλά αν, από την άλλη, οι Δημοκρατικοί, στο μεταξύ διασπασθούν, σίγουρα δεν θα μπορούν να φιλοδοξούν να αναδειχθούν σε πρώτη δύναμη της χώρας, και να κερδίσουν το πολύτιμο "μπόνους εδρών" που προβλέπει ο εκλογικός νόμος για την βουλή.
www.bankingnews.gr
Όμως ο φιλόδοξος ιταλός πολιτικός δεν πρόκειται να μείνει για πολύ καιρό στο περιθώριο καθώς θεωρείται πιθανή η επανεκλογή του στο επόμενο κομματικό συνέδριο, που επιδιώκει για το Μάϊο.
Το ερώτημα ωστόσο είναι εάν μέχρι τότε το κόμμα θα είναι ενωμένο.
Όπως αναφέρει η Deutsche welle, «πολιτικοί αναλυτές χαρακτηρίζουν ως θέατρο του παραλόγου όσα επισυμβαίνουν στο εσωτερικό πολιτικό σκηνικό της Ιταλίας.
Ενώ η χώρα δίνει μάχη για τη διάσωση των τραπεζών, την καταπολέμηση της προσφυγικής κρίσης και την περιστολή του κρατικού χρέους, έχουν ξεκινήσει εσωκομματικές ίντριγκες και πόλεμος χαρακωμάτων για το πότε η χώρα θα αποκτήσει νέα εκλεγμένη κυβέρνηση, ακόμη κι αν οι Ιταλοί είναι ικανοποιημένοι με τον Paolo Gentiloni , που ανέλαβε τα ηνία από τον Matteo Renzi μετά το αποτυχημένο δημοψήφισμα».
Από καιρό αναμενόμενη παραίτηση Renzi
Ιδιαίτερα στο εσωτερικό της κεντροαριστεράς η κατάσταση έχει φτάσει σε οριακό σημείο.
Το πρωί ξεκίνησε η συνέλευση του Δημοκρατικού Κόμματος, από το οποίο θα πρέπει να προκύψει ημερομηνία έκτακτου συνεδρίου. Παίρνοντας τον λόγο ο πρώην πρωθυπουργός Renzi έσπευσε να εξαγγείλει την παραίτησή του, "αλλά κανείς δεν μπορεί να με εμποδίζει να ξαναβάλω υποψηφιότητα", ανέφερε. Κάλεσε μάλιστα το κόμμα να παραμείνει ενωμένο.
"Έξω μας θεωρούν τρελούς, σήμερα προέχει ο διάλογος, αλλά αμέσως μετά συνεχίζουμε την πορεία μας", τόνισε.
Η παραίτηση Renzi ήταν από καιρό αναμενόμενη, μάλιστα σύμφωνα με το καταστατικό έπρεπε να παραιτηθεί για να εκλεγεί νέος γενικός γραμματέας του κόμματος στο συνέδριο.
Εξίσου πιθανή θεωρείται όμως η επανεκλογή του στο ίδιο αξίωμα και η νέα υποψηφιότητά του για πρωθυπουργός στις επόμενες εκλογές, το αργότερο αρχές του 2018.
Το κρίσιμο ερώτημα είναι αν το κόμμα θα καταφέρει να αποφύγει την διάσπαση.
Η αριστερή μειοψηφία του συναντήθηκε χθες σε θέατρο της Ρώμης και επανέλαβε ότι δεν εννοεί να διαγράψει τα ιδεώδη και τις αρχές της.
Στις τελευταίες επαφές της μειοψηφίας με τον Renzi επιχειρήθηκε ο εξής συμβιβασμός.
Να διαρκέσει η κυβέρνηση του Paolo Gentiloni μέχρι το 2018 και να μην γίνουν πρόωρες εκλογές, ώστε να αποφευχθεί και η διάσπαση του κόμματος.
Το θέμα, όμως, είναι σαφώς βαθύτερο.
Το μεγάλο ερώτημα είναι: μετά την ήττα στο συνταγματικό δημοψήφισμα του Δεκεμβρίου ο Renzi μπορεί να συνεχίσει να ηγείται της κεντροαριστεράς;
Μπορεί να βρει τρόπο να δημιουργήσει γέφυρες συνεργασίας με όσους έχουν διαφωνήσει ανοικτά;
Οι εσωκομματικοί του αντίπαλοι, όπως ο Pier Luizi Bersani και ο Massimo D’Alema, πάντως, είναι έτοιμοι να φύγουν, εν ονόματι μιας "πραγματικής αριστεράς".
Παράλληλα, ο Renzi πρέπει να υπoλογίσει και το ρίσκο των δημοτικών εκλογών του Ιουνίου, διότι μια νέα ήττα, μετά και από τυχόν διάσπαση, θα ήταν, σίγουρα, πολύ βαριά.
Και την ίδια ώρα, το βλέμμα όλων, φυσικά, είναι στραμμένο και στις βουλευτικές εκλογές, όταν τελικά αυτές προκηρυχθούν:
αν το κόμμα μείνει ενωμένο, αλλά το κλίμα δεν βελτιωθεί, πολλοί "αντάρτες" της μειοψηφίας, πιθανότατα δεν θα συμπεριληφθούν στα ψηφοδέλτια.
Αλλά αν, από την άλλη, οι Δημοκρατικοί, στο μεταξύ διασπασθούν, σίγουρα δεν θα μπορούν να φιλοδοξούν να αναδειχθούν σε πρώτη δύναμη της χώρας, και να κερδίσουν το πολύτιμο "μπόνους εδρών" που προβλέπει ο εκλογικός νόμος για την βουλή.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών