Από τότε που ανακοίνωσε ότι δεν θα διεκδικήσει την επανεκλογή του ο F. Hollande έχει περιοριστεί στο ρόλο ενός ανθρώπου του παρελθόντος
«Δεν περίμενε ένα τέτοιο τέλος. Είχε ακόμη τόσα πράγματα να κάνει. Ήθελε να τελειώσει τη θητεία του ήρεμα και όμορφα, χωρίς τυμπανοκρουσίες αλλά και χωρίς ύβρεις. Αντί γι' αυτό, ζει έναν πολιτικό «μικρό θάνατο», που κανείς πολιτικός πριν από αυτόν δεν είχε ζήσει» αναφέρει το γαλλικό περιοδικό L’OBS.
Οι γάλλοι αυτούς τους τελευταίου μήνες πριν από τις κρίσιμες εκλογές του Μαΐου απλά παρακολουθούν την αργή αποχώρηση του προέδρου Hollande από τα Ηλύσια Πεδία.
«Ήδη τον έχουν ξεχάσει» λέει χαρακτηριστικά το δημοσίευμα τονίζοντας ότι «για ένα πολιτικό δεν υπάρχει χειρότερη τιμωρία από αυτήν».
Από τότε που ανακοίνωσε ότι δεν θα διεκδικήσει την επανεκλογή του, την 1η Δεκεμβρίου, ο F. Hollande έχει περιοριστεί στο ρόλο ενός ανθρώπου του παρελθόντος.
Κάτι πρωτοφανές στην ιστορία της 5ης Δημοκρατίας.
Ένας πρόεδρος εν ενεργεία που πέφτει μόνος του νοκ-άουτ πριν από το τέλος του αγώνα.
Αποτέλεσμα: δεν ενδιαφέρει πια κανέναν.
Κυβερνά μέσα στη γενική αδιαφορία.
Η ιστορία ξεφεύγει μέσα από τα δάχτυλα του, σαν την άμμο.
«Μπορεί να μας ζήτησε να υπερασπιστούμε τη θητεία του, και να αφήσουμε τη Γαλλία σε καλή κατάσταση, αλλά είναι εμφανώς πικραμένος, απογοητευμένος, ένας άνθρωπος που έχει χάσει τις αυταπάτες του», λέει ένας υπουργός.
«Κάτι έχει σπάσει μέσα του».
Τα ΜΜΕ του γύρισαν την πλάτη
Η primaire της Δεξιάς, και μετά της Αριστεράς;
Ο τυφώνας Trump το «Penelopegate» του Fillon;
Ο θόρυβος από τις μπότες στην Ουκρανία, η Ευρώπη στα πρόθυρα της κατάρρευσης, η απειλή του Εθνικού Μετώπου;
Ο κόσμος καταρρέει, αλλά μάταια ζητάς τη γνώμη του.
Οι φίλοι του τον είχαν προειδοποιήσει.
Όλοι εκείνοι που τον παρακαλούσαν να μη βγει από το παιχνίδι, να διατηρήσει όσο το δυνατόν περισσότερο την αγωνία για την υποψηφιότητά του, είχαν προβλέψει αυτή τη «μαύρη τρύπα», αυτή την πτώση στο κενό.
«Αν εγκαταλείψεις τη μάχη», του είχαν πει, «θα μπεις στην πυραμίδα.
Οι Φαραώ έμπαιναν πρώτα με τα πόδια.
Εσύ θα μπεις ζωντανός».
Αλλά ο Hollande γελούσε. Πίστευε ότι αργά ή γρήγορα θα του χαμογελούσε και πάλι η τύχη, όπως πάντα.
Αλλά αυτή τη φορά δεν συνέβη τίποτα.
Το τηλέφωνο δεν χτυπά πλέον, οι επισκέπτες έχουν λιγοστέψει, οι δημοσιογράφοι τού έχουν γυρίσει την πλάτη.
Οι νέοι αστέρες των μέσων ενημέρωσης λέγονται Macron, Fillon, Hammon, Melanchon και LePen.
Τη Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου, επισκέφθηκε τις Βερσαλλίες και έφαγε με μερικούς φίλους, καλεσμένος από τον γνωστό σεφ Αλέν Ντικάς που άνοιξε ένα νέο εστιατόριο στον περίβολο του ανακτόρου.
Στο τέλος του δείπνου, η πρόεδρος του ανακτόρου Κατρίν Πεγκάρ συνόδευσε τον Hollande σε μια νυχτερινή επίσκεψη στον χώρο.
Κι εκείνος περπάτησε στους διαδρόμους, σταμάτησε στο δωμάτιο του βασιλιά, ύστερα στην Αίθουσα των Καθρεφτών, αστειεύτηκε για τη συνάντησή του με το φάντασμα του απόλυτου μονάρχη, αυτός, ο «κανονικός πρόεδρος».
Φάντασμα;
Αυτόν τον χαρακτηρισμό χρησιμοποιούν σήμερα πολλοί για εκείνον.
Το φάντασμα των Ηλυσίων
Φυσικά έφτασε και στ αυτιά του και τον έκανε έξαλλο.
Φάντασμα, αυτός;
Ποτέ δεν είχε δουλέψει περισσότερο, ποτέ δεν είχε ταξιδέψει περισσότερο σε όλη τη χώρα.
Σε όλους τους επισκέπτες, σε όλους τους υπουργούς, επαναλαμβάνει:
«Υπερασπιστείτε τη δουλειά σας!
Οι Γάλλοι θα διαπιστώσουν ότι τους προστάτευσα από όλους τους κινδύνους που τους απειλούσαν».
Παρά τις επιθέσεις, παρά τις κρίσεις, παρά την άνοδο των λαϊκισμών, η Γαλλία δεν λύγισε.
Αυτά είπε και στις 2 Φεβρουαρίου στον B. Hammon που τον επισκέφθηκε στο προεδρικό μέγαρο για να ζητήσει την επίσημη στήριξή του. Χαμογελαστός, ο πρώην διαφωνών του Σοσιαλιστικού Κόμματος άκουσε τις συμβουλές του ανθρώπου που ο ίδιος συνέβαλε να βγει από το παιχνίδι.
Ειρωνεία της ιστορίας:
ο πρώην διασπαστής θέλει τώρα την ενότητα της Αριστεράς.
Στο τέλος της συνάντησης, ο Hollande του είπε: «Θα σε στηρίξω αν αποδείξεις ότι το αξίζεις».
Όμως ο Hammon χρειάζεται στ αλήθεια τη στήριξη του Hollande;
Τις επόμενες ημέρες, πάντως, δεν έκανε καμιά προσπάθεια να υπερασπιστεί τη θητεία του τελευταίου, οι ψηφοφόροι του θα αντιδρούσαν.
Το «φάντασμα των Ηλυσίων» καταλαβαίνει πλέον ότι είναι πολύ μόνος.
Στους τελευταίους του φίλους, όμως, αφήνει να εννοηθεί ότι δεν είναι διατεθειμένος να εγκαταλείψει την πολιτική.
Σκέπτεται να ιδρύσει έναν οργανισμό για την κοινωνική καινοτομία, ένα ίδρυμα που θα ευνοεί τις πρωτοβουλίες των πολιτών. Καλοβλέπει επίσης, ή μάλλον ονειρεύεται, τη θέση του προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου: η θητεία του πρώην πρωθυπουργού της Πολωνίας Donald Tusk ολοκληρώνεται στα τέλη Μαΐου.
«Γι' αυτόν, θα ήταν μια έξοδος με ψηλά το κεφάλι, από την πριγκιπική πύλη όπως λέμε για τους ταυρομάχους», λέει ένας φίλος του. «Υπάρχει όμως ένα πρόβλημα: χρειάζεται τη στήριξη του διαδόχου του για να πάρει τη θέση. Κι εδώ ζούμε στο άγνωστο».
Περιμένοντας λοιπόν την τελευταία μάχη, ο πρόεδρος προσπαθεί να παραμείνει στο τοπίο, να γεμίσει το κενό που θέλει να τον καταπιεί.
Και για τον σκοπό αυτό εργάζεται μανιωδώς, ζητά συνεχώς εκθέσεις από τους συνεργάτες του, δεν πηγαίνει διακοπές, σαν να ήταν να κυβερνήσει άλλα δέκα χρόνια.
«Δεν δίνει καθόλου την εντύπωση ότι ετοιμάζει την έξοδό του», λέει ένας υπουργός.
«Η πίεση που μας ασκεί είναι τρομερή.
Ποτέ δεν ήταν περισσότερο πρόεδρος».
Όσοι πιστεύουν ότι ο Hollande θα περάσει σύντομα στην αφάνεια πλανώνται, προειδοποιεί ο Jean Cristoph Kabannelis, πρώτος γραμματέας του Σοσιαλιστικού Κόμματος.
«Ο F. Hollande θα παραμείνει στη φωτογραφία, ίσως στη δεύτερη γραμμή. Έχει την πολιτική στο αίμα του».
www.bankingnews.gr
Οι γάλλοι αυτούς τους τελευταίου μήνες πριν από τις κρίσιμες εκλογές του Μαΐου απλά παρακολουθούν την αργή αποχώρηση του προέδρου Hollande από τα Ηλύσια Πεδία.
«Ήδη τον έχουν ξεχάσει» λέει χαρακτηριστικά το δημοσίευμα τονίζοντας ότι «για ένα πολιτικό δεν υπάρχει χειρότερη τιμωρία από αυτήν».
Από τότε που ανακοίνωσε ότι δεν θα διεκδικήσει την επανεκλογή του, την 1η Δεκεμβρίου, ο F. Hollande έχει περιοριστεί στο ρόλο ενός ανθρώπου του παρελθόντος.
Κάτι πρωτοφανές στην ιστορία της 5ης Δημοκρατίας.
Ένας πρόεδρος εν ενεργεία που πέφτει μόνος του νοκ-άουτ πριν από το τέλος του αγώνα.
Αποτέλεσμα: δεν ενδιαφέρει πια κανέναν.
Κυβερνά μέσα στη γενική αδιαφορία.
Η ιστορία ξεφεύγει μέσα από τα δάχτυλα του, σαν την άμμο.
«Μπορεί να μας ζήτησε να υπερασπιστούμε τη θητεία του, και να αφήσουμε τη Γαλλία σε καλή κατάσταση, αλλά είναι εμφανώς πικραμένος, απογοητευμένος, ένας άνθρωπος που έχει χάσει τις αυταπάτες του», λέει ένας υπουργός.
«Κάτι έχει σπάσει μέσα του».
Τα ΜΜΕ του γύρισαν την πλάτη
Η primaire της Δεξιάς, και μετά της Αριστεράς;
Ο τυφώνας Trump το «Penelopegate» του Fillon;
Ο θόρυβος από τις μπότες στην Ουκρανία, η Ευρώπη στα πρόθυρα της κατάρρευσης, η απειλή του Εθνικού Μετώπου;
Ο κόσμος καταρρέει, αλλά μάταια ζητάς τη γνώμη του.
Οι φίλοι του τον είχαν προειδοποιήσει.
Όλοι εκείνοι που τον παρακαλούσαν να μη βγει από το παιχνίδι, να διατηρήσει όσο το δυνατόν περισσότερο την αγωνία για την υποψηφιότητά του, είχαν προβλέψει αυτή τη «μαύρη τρύπα», αυτή την πτώση στο κενό.
«Αν εγκαταλείψεις τη μάχη», του είχαν πει, «θα μπεις στην πυραμίδα.
Οι Φαραώ έμπαιναν πρώτα με τα πόδια.
Εσύ θα μπεις ζωντανός».
Αλλά ο Hollande γελούσε. Πίστευε ότι αργά ή γρήγορα θα του χαμογελούσε και πάλι η τύχη, όπως πάντα.
Αλλά αυτή τη φορά δεν συνέβη τίποτα.
Το τηλέφωνο δεν χτυπά πλέον, οι επισκέπτες έχουν λιγοστέψει, οι δημοσιογράφοι τού έχουν γυρίσει την πλάτη.
Οι νέοι αστέρες των μέσων ενημέρωσης λέγονται Macron, Fillon, Hammon, Melanchon και LePen.
Τη Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου, επισκέφθηκε τις Βερσαλλίες και έφαγε με μερικούς φίλους, καλεσμένος από τον γνωστό σεφ Αλέν Ντικάς που άνοιξε ένα νέο εστιατόριο στον περίβολο του ανακτόρου.
Στο τέλος του δείπνου, η πρόεδρος του ανακτόρου Κατρίν Πεγκάρ συνόδευσε τον Hollande σε μια νυχτερινή επίσκεψη στον χώρο.
Κι εκείνος περπάτησε στους διαδρόμους, σταμάτησε στο δωμάτιο του βασιλιά, ύστερα στην Αίθουσα των Καθρεφτών, αστειεύτηκε για τη συνάντησή του με το φάντασμα του απόλυτου μονάρχη, αυτός, ο «κανονικός πρόεδρος».
Φάντασμα;
Αυτόν τον χαρακτηρισμό χρησιμοποιούν σήμερα πολλοί για εκείνον.
Το φάντασμα των Ηλυσίων
Φυσικά έφτασε και στ αυτιά του και τον έκανε έξαλλο.
Φάντασμα, αυτός;
Ποτέ δεν είχε δουλέψει περισσότερο, ποτέ δεν είχε ταξιδέψει περισσότερο σε όλη τη χώρα.
Σε όλους τους επισκέπτες, σε όλους τους υπουργούς, επαναλαμβάνει:
«Υπερασπιστείτε τη δουλειά σας!
Οι Γάλλοι θα διαπιστώσουν ότι τους προστάτευσα από όλους τους κινδύνους που τους απειλούσαν».
Παρά τις επιθέσεις, παρά τις κρίσεις, παρά την άνοδο των λαϊκισμών, η Γαλλία δεν λύγισε.
Αυτά είπε και στις 2 Φεβρουαρίου στον B. Hammon που τον επισκέφθηκε στο προεδρικό μέγαρο για να ζητήσει την επίσημη στήριξή του. Χαμογελαστός, ο πρώην διαφωνών του Σοσιαλιστικού Κόμματος άκουσε τις συμβουλές του ανθρώπου που ο ίδιος συνέβαλε να βγει από το παιχνίδι.
Ειρωνεία της ιστορίας:
ο πρώην διασπαστής θέλει τώρα την ενότητα της Αριστεράς.
Στο τέλος της συνάντησης, ο Hollande του είπε: «Θα σε στηρίξω αν αποδείξεις ότι το αξίζεις».
Όμως ο Hammon χρειάζεται στ αλήθεια τη στήριξη του Hollande;
Τις επόμενες ημέρες, πάντως, δεν έκανε καμιά προσπάθεια να υπερασπιστεί τη θητεία του τελευταίου, οι ψηφοφόροι του θα αντιδρούσαν.
Το «φάντασμα των Ηλυσίων» καταλαβαίνει πλέον ότι είναι πολύ μόνος.
Στους τελευταίους του φίλους, όμως, αφήνει να εννοηθεί ότι δεν είναι διατεθειμένος να εγκαταλείψει την πολιτική.
Σκέπτεται να ιδρύσει έναν οργανισμό για την κοινωνική καινοτομία, ένα ίδρυμα που θα ευνοεί τις πρωτοβουλίες των πολιτών. Καλοβλέπει επίσης, ή μάλλον ονειρεύεται, τη θέση του προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου: η θητεία του πρώην πρωθυπουργού της Πολωνίας Donald Tusk ολοκληρώνεται στα τέλη Μαΐου.
«Γι' αυτόν, θα ήταν μια έξοδος με ψηλά το κεφάλι, από την πριγκιπική πύλη όπως λέμε για τους ταυρομάχους», λέει ένας φίλος του. «Υπάρχει όμως ένα πρόβλημα: χρειάζεται τη στήριξη του διαδόχου του για να πάρει τη θέση. Κι εδώ ζούμε στο άγνωστο».
Περιμένοντας λοιπόν την τελευταία μάχη, ο πρόεδρος προσπαθεί να παραμείνει στο τοπίο, να γεμίσει το κενό που θέλει να τον καταπιεί.
Και για τον σκοπό αυτό εργάζεται μανιωδώς, ζητά συνεχώς εκθέσεις από τους συνεργάτες του, δεν πηγαίνει διακοπές, σαν να ήταν να κυβερνήσει άλλα δέκα χρόνια.
«Δεν δίνει καθόλου την εντύπωση ότι ετοιμάζει την έξοδό του», λέει ένας υπουργός.
«Η πίεση που μας ασκεί είναι τρομερή.
Ποτέ δεν ήταν περισσότερο πρόεδρος».
Όσοι πιστεύουν ότι ο Hollande θα περάσει σύντομα στην αφάνεια πλανώνται, προειδοποιεί ο Jean Cristoph Kabannelis, πρώτος γραμματέας του Σοσιαλιστικού Κόμματος.
«Ο F. Hollande θα παραμείνει στη φωτογραφία, ίσως στη δεύτερη γραμμή. Έχει την πολιτική στο αίμα του».
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών