Η κατάρρευση του πολιτικού κατεστημένου αποτέλεσε το βασικό χαρακτηριστικό και στην εκλογική αναμέτρηση της Γαλλίας
Μπορεί οι αγορές να πανηγυρίζουν για την επικράτηση του κεντρώου Emmanuel Macron στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών της Γαλλίας, καθώς αποσοβήθηκε ο κίνδυνος για έξοδο της χώρας από το ευρώ και την Ε.Ε. ωστόσο τα εκλογικά αποτελέσματα δίνουν λαβή για περισυλλογή και όχι για πανηγυρισμούς και εφησυχασμό.
Ο ευρωπαϊστής «αντάρτης» και ιδρυτής του κινήματος «Εμπρός», Emanuel Macron, θα αναμετρηθεί στον β΄ γύρο της 7ης Μαϊου με την ακροδεξιά Marine Le Pen και όλα δείχνουν ότι θα είναι ο επόμενος Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας, τουλάχιστον με βάση τις δημοσκοπήσεις.
Το πολιτικό του επίτευγμα είναι τεράστιο, καθώς ο Macron «έσπασε» τον δικομματισμό σε μια χώρα όπου Σοσιαλιστές και Κεντροδεξιά έχουν πολύ βαθιές ρίζες.
Νέος, άφθαρτος, ευρωπαϊστής αλλά και με βαρίδια ως τραπεζίτης λόγω της θητείας του στην τράπεζα Rothchild αλλά και στη θέση του υπουργού Οικονομίας επί προεδρίας Hollande, ο Macron κατόρθωσε το ακατόρθωτο.
Ωστόσο στα αρνητικά του θα πρέπει να πιστωθεί το γεγονός ότι για πρώτη φορά στην ιστορία της η Γαλλία θα έχει ένα Πρόεδρο χωρίς... κόμμα, γεγονός που προκαλεί προβληματισμό για την αποτελεσματικότητα αλλά και την κατεύθυνση της διακυβέρνησής του, καθώς το πολιτικό του στίγμα στην προεκλογική περίοδο χαρακτηρίστηκε από ασάφεια.
Σύμφωνα με ανάλυση της Stratfor, «κλειδί» για τη διακυβέρνηση της Γαλλίας θα αποτελέσουν οι βουλευτικές εκλογές, που θα διενεργηθούν τον Ιούνιο του 2017.
Και αυτό γιατί μπορεί Macron και Le Pen να είναι δημοφιλείς υποψήφιοι, ωστόσο δεν ηγούνται μεγάλων κομμάτων.
Ως εκ τούτου, ένα η προεδρία και η Εθνοσυνέλευση ελέγχονται από διαφορετικά κόμματα, τότε η διαδικασία λήψης πολιτικών αποφάσεων θα μπορούσε να γίνει αρκετά περίπλοκη, καθιστώντας δύσκολη την εφαρμογή μεταρρυθμίσεων.
Όσον αφορά την επικεφαλής του Εθνικού Μετώπου Marine Le Pen, άφησε πίσω της τους υποψηφίους των δύο μεγάλων παραδοσιακών κομμάτων, ενώ αύξησε τον αριθμό των ψήφων που έλαβε το κόμμα της σε σχέση με τις προεδρικές εκλογές του 2012.
Η Le Pen έχει δημιουργήσει μια ισχυρή παρακαταθήκη για το μέλλον, καθώς θεωρείται δεδομένο ότι θα είναι εκ νέου υποψήφια στις προεδρικές εκλογές του 2022, στα 54 της χρόνια.
Και αυτό είναι το σημείο το οποίο πρέπει να προσέξουν ιδιαίτερα οι δημοκρατικές, φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις σε Γαλλία και Ευρώπη.
Εάν ο 39χρονος και φιλόδοξος Macron αποτύχει να οδηγήσει στην ανάκαμψη τη γαλλική οικονομία, να μειώσει την ανεργία, να περιορίσει τις ανισότητες και την τρομοκρατική απειλή, αλλά και να επανακαθορίσει τη θέση της Γαλλίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση έναντι της γερμανικής ηγεμονίας, η Le Pen θα επιστρέψει δριμύτερη.
Ενδεχόμενη άνοδος του ευρωσκεπτικιστικού κύματος στην Ευρώπη, με φόντο και το Brexit, θα δώσει νέα ώθηση στην Marine Le Pen.
Η κατάρρευση του δικομματισμού
Η κατάρρευση του παραδοσιακού πολιτικού κατεστημένου αποτέλεσε το βασικό χαρακτηριστικό και στην εκλογική αναμέτρηση της Γαλλίας, εξέλιξη η οποία έρχεται να προστεθεί στις πολιτικές ανατροπές που λαμβάνουν χώρα στις ευρωπαϊκές χώρες, όπως στην Ελλάδα με την ανάδειξη του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία ή στη Βρετανία με την επικράτηση του Brexit στο δημοψήφισμα.
Μεγάλος χαμένος αναδεικνύεται το Σοσιαλιστικό Κόμμα της Γαλλίας, το οποίο κυριολεκτικά σβήστηκε από τον χάρτη, όπως αποτυπώνεται πολύ παραστατικά στον χάρτη του Γαλλικού Πρακτορείου Ειδήσεων.
Οι Έλληνες αναλυτές κάνουν λόγο για... πασοκοποίηση, ενώ θεωρείται δεδομένο ότι θα υπάρξει μεγάλη διαρροή στελεχών προς το κίνημα του Macron.
Η διακυβέρνηση Hollande απέτυχε παταγωδώς σε όλα τα μεγάλα ζητήματα που απασχολούν τον γαλλικό λαό, γεγονός που οδήγησε σε πανωλεθρία το Σοσιαλιστικό Κόμμα.
Από το 2012, όταν ο Hollande κέρδισε τις εκλογές και το κόμμα στη συνέχεια εξασφάλισε σχεδόν τη συντριπτική πλειοψηφία στη Βουλή, φτάσαμε μέσα σε μια 5ετία στη σημερινή κατάρρευση.
Ο Banoit Hamon έλαβε μόλις το 6,3% των ψήφων, όταν ο Hollande είχε συγκεντρώσει στον πρώτο γύρο του 2012 το 28,6%.
Όσον αφορά το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα της Γαλλίας, απέτυχε να περάσει στον β΄γύρο, καθώς ο υποψήφιος Francois Fillon, ο οποίος αρχικά ήταν το φαβορί, «πνίγηκε» στα οικονομικά σκάνδαλα και βγήκε τρίτος στην κούρσα με ποσοστό λίγο πάνω από το 19%.
Η πολιτική ελίτ τιμωρήθηκε από τους Γάλλους ψηφοφόρους, οι οποίοι έστειλαν την Lepen στον β΄γύρο, θεωρώντας - λανθασμένα κατά την άποψή μας - ότι αποτελεί μια αντισυστημική επιλογή.
Τα παραδοσιακά κόμμα της Γαλλίας οφείλουν να επεξεργαστούν πολύ προσεκτικά τα συμπεράσματα από την κρισιμότερη εκλογική αναμέτρηση των τελευταίων ετών και να μην εφησυχάσουν, εάν θέλουν να «σπάσουν» την καθιέρωση της ακροδεξιάς ως μια από τις μεγαλύτερες πολιτικές δυνάμεις στη Γαλλία, χώρα η οποία αποτελεί την καρδιά της Ευρώπης.
Μαρία Παπαδάτου
www.bankingnews.gr
Ο ευρωπαϊστής «αντάρτης» και ιδρυτής του κινήματος «Εμπρός», Emanuel Macron, θα αναμετρηθεί στον β΄ γύρο της 7ης Μαϊου με την ακροδεξιά Marine Le Pen και όλα δείχνουν ότι θα είναι ο επόμενος Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας, τουλάχιστον με βάση τις δημοσκοπήσεις.
Το πολιτικό του επίτευγμα είναι τεράστιο, καθώς ο Macron «έσπασε» τον δικομματισμό σε μια χώρα όπου Σοσιαλιστές και Κεντροδεξιά έχουν πολύ βαθιές ρίζες.
Νέος, άφθαρτος, ευρωπαϊστής αλλά και με βαρίδια ως τραπεζίτης λόγω της θητείας του στην τράπεζα Rothchild αλλά και στη θέση του υπουργού Οικονομίας επί προεδρίας Hollande, ο Macron κατόρθωσε το ακατόρθωτο.
Ωστόσο στα αρνητικά του θα πρέπει να πιστωθεί το γεγονός ότι για πρώτη φορά στην ιστορία της η Γαλλία θα έχει ένα Πρόεδρο χωρίς... κόμμα, γεγονός που προκαλεί προβληματισμό για την αποτελεσματικότητα αλλά και την κατεύθυνση της διακυβέρνησής του, καθώς το πολιτικό του στίγμα στην προεκλογική περίοδο χαρακτηρίστηκε από ασάφεια.
Σύμφωνα με ανάλυση της Stratfor, «κλειδί» για τη διακυβέρνηση της Γαλλίας θα αποτελέσουν οι βουλευτικές εκλογές, που θα διενεργηθούν τον Ιούνιο του 2017.
Και αυτό γιατί μπορεί Macron και Le Pen να είναι δημοφιλείς υποψήφιοι, ωστόσο δεν ηγούνται μεγάλων κομμάτων.
Ως εκ τούτου, ένα η προεδρία και η Εθνοσυνέλευση ελέγχονται από διαφορετικά κόμματα, τότε η διαδικασία λήψης πολιτικών αποφάσεων θα μπορούσε να γίνει αρκετά περίπλοκη, καθιστώντας δύσκολη την εφαρμογή μεταρρυθμίσεων.
Όσον αφορά την επικεφαλής του Εθνικού Μετώπου Marine Le Pen, άφησε πίσω της τους υποψηφίους των δύο μεγάλων παραδοσιακών κομμάτων, ενώ αύξησε τον αριθμό των ψήφων που έλαβε το κόμμα της σε σχέση με τις προεδρικές εκλογές του 2012.
Η Le Pen έχει δημιουργήσει μια ισχυρή παρακαταθήκη για το μέλλον, καθώς θεωρείται δεδομένο ότι θα είναι εκ νέου υποψήφια στις προεδρικές εκλογές του 2022, στα 54 της χρόνια.
Και αυτό είναι το σημείο το οποίο πρέπει να προσέξουν ιδιαίτερα οι δημοκρατικές, φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις σε Γαλλία και Ευρώπη.
Εάν ο 39χρονος και φιλόδοξος Macron αποτύχει να οδηγήσει στην ανάκαμψη τη γαλλική οικονομία, να μειώσει την ανεργία, να περιορίσει τις ανισότητες και την τρομοκρατική απειλή, αλλά και να επανακαθορίσει τη θέση της Γαλλίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση έναντι της γερμανικής ηγεμονίας, η Le Pen θα επιστρέψει δριμύτερη.
Ενδεχόμενη άνοδος του ευρωσκεπτικιστικού κύματος στην Ευρώπη, με φόντο και το Brexit, θα δώσει νέα ώθηση στην Marine Le Pen.
Η κατάρρευση του δικομματισμού
Η κατάρρευση του παραδοσιακού πολιτικού κατεστημένου αποτέλεσε το βασικό χαρακτηριστικό και στην εκλογική αναμέτρηση της Γαλλίας, εξέλιξη η οποία έρχεται να προστεθεί στις πολιτικές ανατροπές που λαμβάνουν χώρα στις ευρωπαϊκές χώρες, όπως στην Ελλάδα με την ανάδειξη του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία ή στη Βρετανία με την επικράτηση του Brexit στο δημοψήφισμα.
Μεγάλος χαμένος αναδεικνύεται το Σοσιαλιστικό Κόμμα της Γαλλίας, το οποίο κυριολεκτικά σβήστηκε από τον χάρτη, όπως αποτυπώνεται πολύ παραστατικά στον χάρτη του Γαλλικού Πρακτορείου Ειδήσεων.
Οι Έλληνες αναλυτές κάνουν λόγο για... πασοκοποίηση, ενώ θεωρείται δεδομένο ότι θα υπάρξει μεγάλη διαρροή στελεχών προς το κίνημα του Macron.
Η διακυβέρνηση Hollande απέτυχε παταγωδώς σε όλα τα μεγάλα ζητήματα που απασχολούν τον γαλλικό λαό, γεγονός που οδήγησε σε πανωλεθρία το Σοσιαλιστικό Κόμμα.
Από το 2012, όταν ο Hollande κέρδισε τις εκλογές και το κόμμα στη συνέχεια εξασφάλισε σχεδόν τη συντριπτική πλειοψηφία στη Βουλή, φτάσαμε μέσα σε μια 5ετία στη σημερινή κατάρρευση.
Ο Banoit Hamon έλαβε μόλις το 6,3% των ψήφων, όταν ο Hollande είχε συγκεντρώσει στον πρώτο γύρο του 2012 το 28,6%.
Όσον αφορά το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα της Γαλλίας, απέτυχε να περάσει στον β΄γύρο, καθώς ο υποψήφιος Francois Fillon, ο οποίος αρχικά ήταν το φαβορί, «πνίγηκε» στα οικονομικά σκάνδαλα και βγήκε τρίτος στην κούρσα με ποσοστό λίγο πάνω από το 19%.
Η πολιτική ελίτ τιμωρήθηκε από τους Γάλλους ψηφοφόρους, οι οποίοι έστειλαν την Lepen στον β΄γύρο, θεωρώντας - λανθασμένα κατά την άποψή μας - ότι αποτελεί μια αντισυστημική επιλογή.
Τα παραδοσιακά κόμμα της Γαλλίας οφείλουν να επεξεργαστούν πολύ προσεκτικά τα συμπεράσματα από την κρισιμότερη εκλογική αναμέτρηση των τελευταίων ετών και να μην εφησυχάσουν, εάν θέλουν να «σπάσουν» την καθιέρωση της ακροδεξιάς ως μια από τις μεγαλύτερες πολιτικές δυνάμεις στη Γαλλία, χώρα η οποία αποτελεί την καρδιά της Ευρώπης.
Μαρία Παπαδάτου
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών