Ο ίδιος είναι πεπεισμένος πως την Ελλάδα την έσωσε ο Hollande…
«Θεωρώ πως ο Παπανδρέου πήρε όλο το φταίξιμο, παρότι ανέλαβε τη στιγμή που το καράβι ήταν ήδη έτοιμο να πέσει στα βράχια από την κυβέρνηση Καραμανλή», σχολιάζει ο Marcus Walker, δημοσιογράφος της Wall Street Journal που έχει ασχοληθεί εκτενώς με την κρίση στη χώρα μας.
Όπως εξηγεί, μιλώντας στην εφημερίδα «Καθημερινή», «αν και, για να είμαι δίκαιος, τα προβλήματα είχαν ξεκινήσει ήδη από τα χρόνια του Σημίτη.
Αλλά κανείς δεν το παραδέχεται και οι δύο αυτοί πολιτικοί έχουν ένα είδος ασυλίας το οποίο δεν αξίζουν.
Ο Σαμαράς, από την άλλη, είναι μια ενδιαφέρουσα και περίπλοκη προσωπικότητα. Αυτό που με βοήθησε να καταλάβω τον τρόπο που κυβέρνησε ήταν η περιγραφή που μου έδωσε ο ίδιος για το πώς οι γονείς του, που ήταν τόσο διαφορετικοί μεταξύ τους, τον επηρέασαν ως άτομο.
Από τη μια κεντρώος και mainstream, από την άλλη συντηρητικός και –σύμφωνα με πολλούς επικριτές του– λαϊκιστής.
Ξέρω πως πολλοί θεωρούν ότι το ’14 οι ξένοι τού τράβηξαν το χαλί κάτω από τα πόδια, αλλά δεν ισχύει, και είναι κρίμα, γιατί θα μπορούσε να μείνει στην Ιστορία ως ο πολιτικός που ολοκλήρωσε το πρόγραμμα και όχι ως εκείνος που στην τελευταία στροφή έχασε την ψυχραιμία του».
Στη συνέχεια αποκαλύπτει πως η κάλυψη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν εύκολη υπόθεση.
Ο κ. Βαρουφάκης, π.χ., και τις δύο φορές που συναντήθηκαν, τον είχε «στήσει» για ώρες (την πρώτη φορά για δύο και την άλλη για πέντε).
Τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα δεν κατάφερε να τον γνωρίσει. «Υπήρχε εξαρχής βαθιά έλλειψη εμπιστοσύνης προς τους ξένους ανταποκριτές.
Αν δεν ήσουν μαζί τους, ήσουν ο εχθρός».
Θυμάται πως, πριν από τις εκλογές, για τους Ευρωπαίους αξιωματούχους ο Αλέξης Τσίπρας αποτελούσε «μυστήριο»:
«Μου έλεγαν πως κουνούσε το κεφάλι του σαν να συμφωνεί αλλά ποτέ δεν ήταν σίγουροι εάν πράγματι καταλάβαινε.
Όταν αργότερα παραπονούνταν για το πόσο ανίκανη ήταν η κυβέρνησή του, εγώ τους έλεγα “είναι δικό σας δημιούργημα!”».
Μου αποκαλύπτει πως και η ίδια η Merkel, όταν συναντήθηκε με τον Τσίπρα εκείνο τον Μάρτιο, είχε μείνει με την εντύπωση πως είχαν συμφωνήσει στην ανάγκη για στροφή στον ρεαλισμό.
«Γι’ αυτό και έπεσε από τα σύννεφα με το δημοψήφισμα.
Ήταν η πρώτη φορά που άκουσα από πηγές μου εκεί πως ο Τσίπρας για αυτούς είχε τελειώσει.
Για μερικές ημέρες δεν υπήρχε καμία διάθεση για συνεργασία και αυτό δεν είχε ειπωθεί ποτέ και για κανέναν».
Το βράδυ της αναγγελίας του δημοψηφίσματος, όπως αναφέρει η «Καθημερινή», ο Walker έπινε σε ένα μπαράκι με συναδέλφους του από τους New York Times.
Είχαν 20 λεπτά για να καταλάβουν τι γινόταν και να το γράψουν.
«Είναι τρομερό πόσο αποτελεσματικό είναι ένα τέτοιο deadline για να σε ξεμεθύσει!».
Τις επόμενες εβδομάδες, με μια ομάδα επτά δημοσιογράφων από όλη την Ευρώπη, προσπάθησε να ικανοποιήσει την απίστευτη ζήτηση της εφημερίδας για ρεπορτάζ. «Δεν θα ξεχάσω το πάρτι που έκανα το βράδυ πριν από το δημοψήφισμα.
Ολοι οι φίλοι, Έλληνες και ξένοι δημοσιογράφοι, ήταν εκεί και κάποιος αστειεύθηκε πως εάν έπεφτε μια βόμβα, δεν θα υπήρχε δημοσιογραφική κάλυψη την επόμενη ημέρα.
Από τη μια, οι ξένοι νιώθαμε την αδρεναλίνη ενός τέτοιου ρεπορτάζ, προσπαθούσα όμως να σεβαστώ τους Ελληνες φίλους που αγωνιούσαν.
Νομίζω όμως πως μόνο όταν έζησα το Βrexit μπόρεσα να καταλάβω πραγματικά το πώς νιώθατε τότε».
Εκείνες οι ημέρες ήταν δραματικές, με έντονο παρασκήνιο.
Ο ίδιος είναι πεπεισμένος πως την Ελλάδα την έσωσε ο Hollande.
«Η Μέρκελ τον συνάντησε για να συζητήσουν την ιδέα του time out.
Εκείνος ήταν ανένδοτος, δεν θα στήριζε ποτέ κάτι τέτοιο.
Έτσι εκείνη επέστρεψε και είπε στον Schaeuble πως δεν ήταν διατεθειμένη να συγκρουστεί με τη Γαλλία.
Μέσα σε δύο ημέρες έβαλαν στην άκρη τον θυμό τους για τoν Τσίπρα και έγινε ξανά ο άνθρωπός τους...
Και θα παραμείνει, αρκεί να κάνει αυτά που πρέπει», συμπληρώνει…
www.bankingnews.gr
Όπως εξηγεί, μιλώντας στην εφημερίδα «Καθημερινή», «αν και, για να είμαι δίκαιος, τα προβλήματα είχαν ξεκινήσει ήδη από τα χρόνια του Σημίτη.
Αλλά κανείς δεν το παραδέχεται και οι δύο αυτοί πολιτικοί έχουν ένα είδος ασυλίας το οποίο δεν αξίζουν.
Ο Σαμαράς, από την άλλη, είναι μια ενδιαφέρουσα και περίπλοκη προσωπικότητα. Αυτό που με βοήθησε να καταλάβω τον τρόπο που κυβέρνησε ήταν η περιγραφή που μου έδωσε ο ίδιος για το πώς οι γονείς του, που ήταν τόσο διαφορετικοί μεταξύ τους, τον επηρέασαν ως άτομο.
Από τη μια κεντρώος και mainstream, από την άλλη συντηρητικός και –σύμφωνα με πολλούς επικριτές του– λαϊκιστής.
Ξέρω πως πολλοί θεωρούν ότι το ’14 οι ξένοι τού τράβηξαν το χαλί κάτω από τα πόδια, αλλά δεν ισχύει, και είναι κρίμα, γιατί θα μπορούσε να μείνει στην Ιστορία ως ο πολιτικός που ολοκλήρωσε το πρόγραμμα και όχι ως εκείνος που στην τελευταία στροφή έχασε την ψυχραιμία του».
Στη συνέχεια αποκαλύπτει πως η κάλυψη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν εύκολη υπόθεση.
Ο κ. Βαρουφάκης, π.χ., και τις δύο φορές που συναντήθηκαν, τον είχε «στήσει» για ώρες (την πρώτη φορά για δύο και την άλλη για πέντε).
Τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα δεν κατάφερε να τον γνωρίσει. «Υπήρχε εξαρχής βαθιά έλλειψη εμπιστοσύνης προς τους ξένους ανταποκριτές.
Αν δεν ήσουν μαζί τους, ήσουν ο εχθρός».
Θυμάται πως, πριν από τις εκλογές, για τους Ευρωπαίους αξιωματούχους ο Αλέξης Τσίπρας αποτελούσε «μυστήριο»:
«Μου έλεγαν πως κουνούσε το κεφάλι του σαν να συμφωνεί αλλά ποτέ δεν ήταν σίγουροι εάν πράγματι καταλάβαινε.
Όταν αργότερα παραπονούνταν για το πόσο ανίκανη ήταν η κυβέρνησή του, εγώ τους έλεγα “είναι δικό σας δημιούργημα!”».
Μου αποκαλύπτει πως και η ίδια η Merkel, όταν συναντήθηκε με τον Τσίπρα εκείνο τον Μάρτιο, είχε μείνει με την εντύπωση πως είχαν συμφωνήσει στην ανάγκη για στροφή στον ρεαλισμό.
«Γι’ αυτό και έπεσε από τα σύννεφα με το δημοψήφισμα.
Ήταν η πρώτη φορά που άκουσα από πηγές μου εκεί πως ο Τσίπρας για αυτούς είχε τελειώσει.
Για μερικές ημέρες δεν υπήρχε καμία διάθεση για συνεργασία και αυτό δεν είχε ειπωθεί ποτέ και για κανέναν».
Το βράδυ της αναγγελίας του δημοψηφίσματος, όπως αναφέρει η «Καθημερινή», ο Walker έπινε σε ένα μπαράκι με συναδέλφους του από τους New York Times.
Είχαν 20 λεπτά για να καταλάβουν τι γινόταν και να το γράψουν.
«Είναι τρομερό πόσο αποτελεσματικό είναι ένα τέτοιο deadline για να σε ξεμεθύσει!».
Τις επόμενες εβδομάδες, με μια ομάδα επτά δημοσιογράφων από όλη την Ευρώπη, προσπάθησε να ικανοποιήσει την απίστευτη ζήτηση της εφημερίδας για ρεπορτάζ. «Δεν θα ξεχάσω το πάρτι που έκανα το βράδυ πριν από το δημοψήφισμα.
Ολοι οι φίλοι, Έλληνες και ξένοι δημοσιογράφοι, ήταν εκεί και κάποιος αστειεύθηκε πως εάν έπεφτε μια βόμβα, δεν θα υπήρχε δημοσιογραφική κάλυψη την επόμενη ημέρα.
Από τη μια, οι ξένοι νιώθαμε την αδρεναλίνη ενός τέτοιου ρεπορτάζ, προσπαθούσα όμως να σεβαστώ τους Ελληνες φίλους που αγωνιούσαν.
Νομίζω όμως πως μόνο όταν έζησα το Βrexit μπόρεσα να καταλάβω πραγματικά το πώς νιώθατε τότε».
Εκείνες οι ημέρες ήταν δραματικές, με έντονο παρασκήνιο.
Ο ίδιος είναι πεπεισμένος πως την Ελλάδα την έσωσε ο Hollande.
«Η Μέρκελ τον συνάντησε για να συζητήσουν την ιδέα του time out.
Εκείνος ήταν ανένδοτος, δεν θα στήριζε ποτέ κάτι τέτοιο.
Έτσι εκείνη επέστρεψε και είπε στον Schaeuble πως δεν ήταν διατεθειμένη να συγκρουστεί με τη Γαλλία.
Μέσα σε δύο ημέρες έβαλαν στην άκρη τον θυμό τους για τoν Τσίπρα και έγινε ξανά ο άνθρωπός τους...
Και θα παραμείνει, αρκεί να κάνει αυτά που πρέπει», συμπληρώνει…
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών