Η ασταθής εργασία αποτελεί σημαντικό πολιτικό θέμα στις μεγαλύτερες οικονομίες της ευρωζώνης
Νέα έρευνα από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ρίχνει φως σε έναν από τους μεγαλύτερους πονοκεφάλους των οικονομολόγων τους τελευταίους μήνες, την απογοητευτική αύξηση των μισθών.
Όπως αναφέρουν οι Financial Times, παρά το γεγονός ότι η ευρωζώνη κατέχει το χαμηλότερο ποσοστό ανεργίας σε εννέα χρόνια (ο ονομαστικός ρυθμός μειώθηκε από το 12% σε 9,5% τον Απρίλιο) και πάνω από πέντε εκατομμύρια άνθρωποι βρίσκουν δουλειές από το 2013, η ανοδική πίεση στους μισθούς παραμένει ασαφής.
Η τριμηνιαία αύξηση των μισθών της ευρωζώνης σημείωσε άνοδο μόλις κατά 1,6% στα τέλη του περασμένου έτους.
Οι υψηλότεροι μισθοί είναι βασικός δείκτης για τους νομοθέτες της νομισματικής πολιτικής, καθώς υποδηλώνουν ότι η ισχυρότερη πληθωριστική δυναμική επιβαρύνει την οικονομία, καθώς τα μισθολογικά πακέτα αυξάνονται σύμφωνα με το υψηλότερο κόστος ζωής.
Η πτώση της ανεργίας θα πρέπει, θεωρητικά, να συμβάλει στην άνοδο των μισθών, καθώς η έλλειψη εργατικού δυναμικού δίνει περισσότερη διαπραγματευτική δύναμη στους εργαζόμενους έναντι των εργοδοτών.
Ωστόσο, όπως καταγράφει το τελευταίο οικονομικό δελτίο της ΕΚΤ, η σχέση μεταξύ πτώσης της ανεργίας και αύξησης των μισθών μοιάζει να καταρρέει. Μια εξήγηση είναι ο υψηλός βαθμός «χαλαρής» - ή αχρησιμοποίητης ικανότητας - στην αγορά εργασίας.
Επίσης οι ερευνητές της ΕΚΤ ρίχνουν φως στο φαινόμενο της «υποαπασχόλησης» - δηλαδή τους ανθρώπους με μερική απασχόληση που αναζητούν περισσότερες ώρες εργασίας.
Ο αριθμός των ατόμων που χαρακτηρίζονται ως άνεργοι αυξήθηκε κατά ένα εκατομμύριο από την έναρξη της κρίσης το 2010 σε επτά εκατομμύρια και δεν κατάφερε να μειωθεί πολύ.
Σύμφωνα με τους υπολογισμούς της ΕΚΤ, ο αριθμός των ατόμων που δεν εργάζονται ή επιθυμούν εργασία επηρεάζει περίπου το 18% της αγοράς εργασίας.
«Παρά τη σαφή βελτίωση πολλών δεικτών της αγοράς εργασίας, οι αγορές εργασίας στις περισσότερες χώρες της ζώνης του ευρώ - με την αξιοσημείωτη εξαίρεση της Γερμανίας - φαίνεται ότι εξακολουθούν να υπόκεινται σε αξιοσημείωτο βαθμό υπολειτουργίας», επισημαίνουν οι ερευνητές της ΕΚΤ.
Τα ευρήματα συμφωνούν με εκείνα της αντίστοιχης έρευνα της Bank of America Merrill Lynch, η οποία διαπιστώνει ότι η δημιουργία θέσεων απασχόλησης κατά τα τελευταία τέσσερα χρόνια στην ευρωζώνη αφορούσε θέσεις εργασίας «υποβαθμισμένης ποιότητας».
«Το σχεδόν σύνολο της ανάκαμψης του βασικού ποσοστού απασχόλησης από το 2013 μπορεί να αποδοθεί στις «χαμηλότερης ποιότητας θέσεις εργασίας», σύμφωνα με τον, Gilles Moec, στο BAML.
Αυτό συνδέεται συνήθως με χαμηλής ικανότητας, ευέλικτη απασχόληση που χαρακτηρίζεται από την άνοδο της «οικονομίας gig».
Τέλος επισημαίνεται ότι η ασταθής εργασία αποτελεί σήμερα ένα σημαντικό πολιτικό θέμα στις μεγαλύτερες οικονομίες της ευρωζώνης, ενώ διανύουμε χρονιά σημαντικών εκλογικών αναμετρήσεων.
Για παράδειγμα η Marine Le Pen στις πρόσφατες προεδρικές εκλογές υποσχέθηκε «επαναπατρισμό» βιομηχανικών θέσεων εργασίας, αναζωογονώντας τη μεταποιητική βιομηχανία.
Εν τω μεταξύ, ο νεοεκλεγείς Emmanuel Macron έχει ήδη αντιμετωπίσει συνδικαλιστική αντίδραση για τα σχέδιά του να επιτρέψει στους γάλλους εργοδότες να διευκολύνουν προσλήψεις και απολύσεις.
Η τύχη της αγοράς εργασίας στην ευρωζώνη αντικατοπτρίζει επίσης εκείνη που παρατηρείται στις ΗΠΑ και στο Ηνωμένο Βασίλειο, οι οποίες χαρακτηρίστηκαν από την ανάκαμψη «πλούσιων θέσεων εργασίας, χαμηλών μισθών» από τη χρηματοπιστωτική κρίση.
www.bankingnews.gr
Όπως αναφέρουν οι Financial Times, παρά το γεγονός ότι η ευρωζώνη κατέχει το χαμηλότερο ποσοστό ανεργίας σε εννέα χρόνια (ο ονομαστικός ρυθμός μειώθηκε από το 12% σε 9,5% τον Απρίλιο) και πάνω από πέντε εκατομμύρια άνθρωποι βρίσκουν δουλειές από το 2013, η ανοδική πίεση στους μισθούς παραμένει ασαφής.
Η τριμηνιαία αύξηση των μισθών της ευρωζώνης σημείωσε άνοδο μόλις κατά 1,6% στα τέλη του περασμένου έτους.
Οι υψηλότεροι μισθοί είναι βασικός δείκτης για τους νομοθέτες της νομισματικής πολιτικής, καθώς υποδηλώνουν ότι η ισχυρότερη πληθωριστική δυναμική επιβαρύνει την οικονομία, καθώς τα μισθολογικά πακέτα αυξάνονται σύμφωνα με το υψηλότερο κόστος ζωής.
Η πτώση της ανεργίας θα πρέπει, θεωρητικά, να συμβάλει στην άνοδο των μισθών, καθώς η έλλειψη εργατικού δυναμικού δίνει περισσότερη διαπραγματευτική δύναμη στους εργαζόμενους έναντι των εργοδοτών.
Ωστόσο, όπως καταγράφει το τελευταίο οικονομικό δελτίο της ΕΚΤ, η σχέση μεταξύ πτώσης της ανεργίας και αύξησης των μισθών μοιάζει να καταρρέει. Μια εξήγηση είναι ο υψηλός βαθμός «χαλαρής» - ή αχρησιμοποίητης ικανότητας - στην αγορά εργασίας.
Επίσης οι ερευνητές της ΕΚΤ ρίχνουν φως στο φαινόμενο της «υποαπασχόλησης» - δηλαδή τους ανθρώπους με μερική απασχόληση που αναζητούν περισσότερες ώρες εργασίας.
Ο αριθμός των ατόμων που χαρακτηρίζονται ως άνεργοι αυξήθηκε κατά ένα εκατομμύριο από την έναρξη της κρίσης το 2010 σε επτά εκατομμύρια και δεν κατάφερε να μειωθεί πολύ.
Σύμφωνα με τους υπολογισμούς της ΕΚΤ, ο αριθμός των ατόμων που δεν εργάζονται ή επιθυμούν εργασία επηρεάζει περίπου το 18% της αγοράς εργασίας.
«Παρά τη σαφή βελτίωση πολλών δεικτών της αγοράς εργασίας, οι αγορές εργασίας στις περισσότερες χώρες της ζώνης του ευρώ - με την αξιοσημείωτη εξαίρεση της Γερμανίας - φαίνεται ότι εξακολουθούν να υπόκεινται σε αξιοσημείωτο βαθμό υπολειτουργίας», επισημαίνουν οι ερευνητές της ΕΚΤ.
Τα ευρήματα συμφωνούν με εκείνα της αντίστοιχης έρευνα της Bank of America Merrill Lynch, η οποία διαπιστώνει ότι η δημιουργία θέσεων απασχόλησης κατά τα τελευταία τέσσερα χρόνια στην ευρωζώνη αφορούσε θέσεις εργασίας «υποβαθμισμένης ποιότητας».
«Το σχεδόν σύνολο της ανάκαμψης του βασικού ποσοστού απασχόλησης από το 2013 μπορεί να αποδοθεί στις «χαμηλότερης ποιότητας θέσεις εργασίας», σύμφωνα με τον, Gilles Moec, στο BAML.
Αυτό συνδέεται συνήθως με χαμηλής ικανότητας, ευέλικτη απασχόληση που χαρακτηρίζεται από την άνοδο της «οικονομίας gig».
Τέλος επισημαίνεται ότι η ασταθής εργασία αποτελεί σήμερα ένα σημαντικό πολιτικό θέμα στις μεγαλύτερες οικονομίες της ευρωζώνης, ενώ διανύουμε χρονιά σημαντικών εκλογικών αναμετρήσεων.
Για παράδειγμα η Marine Le Pen στις πρόσφατες προεδρικές εκλογές υποσχέθηκε «επαναπατρισμό» βιομηχανικών θέσεων εργασίας, αναζωογονώντας τη μεταποιητική βιομηχανία.
Εν τω μεταξύ, ο νεοεκλεγείς Emmanuel Macron έχει ήδη αντιμετωπίσει συνδικαλιστική αντίδραση για τα σχέδιά του να επιτρέψει στους γάλλους εργοδότες να διευκολύνουν προσλήψεις και απολύσεις.
Η τύχη της αγοράς εργασίας στην ευρωζώνη αντικατοπτρίζει επίσης εκείνη που παρατηρείται στις ΗΠΑ και στο Ηνωμένο Βασίλειο, οι οποίες χαρακτηρίστηκαν από την ανάκαμψη «πλούσιων θέσεων εργασίας, χαμηλών μισθών» από τη χρηματοπιστωτική κρίση.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών