Η May στέρεψε από πολιτικούς συμμάχους καθώς κανένα από τα κόμματα δεν επιθυμεί συμμαχία μαζί της
Μπροστά στο ενδεχόμενο ακυβερνησίας, που θα μπορούσε να οδηγήσει ακόμη και σε επαναληπτικές εκλογές, βρίσκεται η Βρετανία στην περίπτωση που η Theresa May δεν καταφέρει να κερδίσει την απόλυτη πλειοψηφία στις σημερινές (8/6) καθοριστικές εκλογές.
Τα σενάρια ενός ενδεχόμενου πολιτικού χάους, δίνουν και παίρνουν εν μέσω εκλογικής διαδικασίας, με πολιτικούς αναλυτές να περιγράφουν τα πιθανά σενάρια μιας τέτοιας εκλογικής έκπληξης.
Κι αυτό γιατί η May έχει στέρεψε από πολιτικούς συμμάχους καθώς κανένα από τα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν φαίνεται διατεθειμένο να απαρνηθεί τις απόψεις του για να συμμαχήσει με τους συντηρητικούς της May σε μια κυβέρνηση συνεργασίας.
Τα αγκάθια σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο είναι φυσικά το Brexit και οι διαπραγματεύσεις με την ΕΕ, η τρομοκρατία και φυσικά τα φορολογικά και δημοσιονομικά ζητήματα σε ότι αφορά τους πλούσιους και τις ασθενέστερες οικονομικά ομάδες.
Δεδομένου ότι η βρετανίδα πρωθυπουργός χρειάζεται θεωρητικά να κερδίσει τουλάχιστον τις 326 από τις 650 έδρες της Βρετανικής Βουλής(ουσιαστικά 323, καθώς το Βόρειο - Ιρλανδικό Sin Fein απέχει από το Βρετανικό Κοινοβούλιο για λόγους ηθικών αξιών) η May βρίσκεται μπροστά σε τρείς μόλις επιλογές βάση του Συντάγματος.
*Να ζητήσει από ένα ή περισσότερα κόμματα της αντιπολίτευσης τη στήριξή τους με τη μορφή της Ψήφου Εμπιστοσύνης
*Να συμμαχήσει με ένα ή περισσότερα μικρά ή μεγάλα κόμματα, λύση στην οποία κατέφυγε ο David Cameron το 2010 όταν συμμάχησε με τον ηγέτη των Φιλελεύθερων Δημοκρατών Nick Clegg και
*Να προκηρύξει νέες εκλογές στους επόμενους μήνες, που θα είναι οι τρίτες εκλογές σε διάστημα 3 ετών.
Το «πείραμα» του 2010
Το 2010 οι συντηρητικός David Cameron, επέλεξε τη δεύτερη επιλογή και σχημάτισε κυβέρνηση με τους Φιλελευθέρους Δημοκράτες. Το μόνο ωστόσο αγκάθι τη συνεργασίας τους τότε αποτελούσε η διαφορετική πολιτική προσέγγιση στο θέμα της παιδείας και των πανεπιστημίων, ένα ζήτημα που είχε λάβει τότε τεράστιες διαστάσεις καθώς ο Cameron αναγκάστηκε να συμβιβαστεί και να αφήσει έξω από την ατζέντα του τις περικοπές στην Παιδεία.
Ως αντάλλαγμα έλαβε τις έδρες των Φιλελευθέρων και μια κυβέρνηση που κατάφερε να φτάσει έως το 2015.
Όμως σήμερα οι πολιτικές των δύο αυτών κομμάτων είναι πολύ διαφορετικές καθώς τους χωρίζει το Brexit.
Στόχος της May είναι ένα «σκληρό διαζύγιο» με την ΕΕ γεγονός που βρίσκει αντίθετους τους Φιλελεύθερους που ζητούν επανάληψη του δημοψηφίσματος.
Ο επικεφαλής του κόμματος Tim Faron έχει ζητήσει από τους Βρετανούς να απορρίψουν το Brexit σε ένα δεύτερο δημοψήφισμα και να παραμείνουν στην ΕΕ.
Μετά από αυτό η May μπορεί να αναζητήσει συμμάχους στο Δημοκρατικό Ενωτικό Κόμμα της Βόρειας Ιρλανδίας το οποίο ωστόσο έχει πολύ μικρή δύναμη καθώς το 2015 κέρδισε 8 έδρες.
Η επιλογή της συμμαχίας με το Εθνικό Κόμμα της Σκοτίας (SNP), σκοντάφτει κι αυτό στην σκληρή πολιτική της May για το Brexit.
Η επικεφαλής του SNP Nicola Stergeon είναι ίσως η πιο σκληρή επικριτής της εξόδου της Βρετανίας από την ΕΕ καθώς ζητά επίμονα τη παραμονή της Σκωτίας στην ΕΕ και την αποχώρησή της από το Ηνωμένο Βασίλειο με νέο δημοψήφισμα.
Τελευταία επιλογή πριν από την προκήρυξη νέων εκλογών, είναι η συμμαχία με τους Εργατικούς του Jeremy Corbyn, ο οποίος ωστόσο έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν υπάρχει τέτοια πιθανότητα καθώς φιλοδοξεί να σχηματίσει ο ίδιος κυβέρνηση συνεργασίας με άλλα κόμματα..
Το σίγουρο είναι ότι σε αυτή την περίπτωση ο Corbyn έχει περισσότερες πιθανότητες από την May.
Οι Εργατικοι έχουν δηλώσει οτι θέλουν να διαστηρήσουν καλέες σχέσεις με την ΕΕ για το Brexit διατηρώντας ανοικτά τα σύνορα της ενιαίας αγοράς μεταξύ Βρετανίας και ΕΕ ενώ σκοπεύουν να ασκήσουν σκληρή φορολογική πολιτική στους πλουσίους και τις επιχειρήσεις, χρήματα τα οποία θα επενδύσουν σε παιδεία και Υγεία.
Το σενάριο των νέων εκλογών
Την επιλογή αυτή προτίμησε το 1974 ο τότε συντηρητικός πρωθυπουργός Harold Wilson όταν στις εκλογές του Φεβρουαρίου δεν κατάφερε να κερδίσει την απόλυτη πλειοψηφία των εδρών.
Κατέφυγε σε νέες εκλογές τον Οκτώβριο του ίδιου έτους τις οποίες έχασε από τους Εργατικούς με 3 μόλις έδρες οι οποίοι σχημάτισαν μια από τις πιο ασταθείς κυβερνήσεις στη Βρετανία.
Η ιστορία έχι δείξει ότι στο σενάριο των επαναληπτικών εκλογών κερδισμένο δεν βγαίνει ποτέ το κόμμα που τις προκηρύσσει.
Γιούλα Ζαχιώτη
www.bankingnews.gr
Τα σενάρια ενός ενδεχόμενου πολιτικού χάους, δίνουν και παίρνουν εν μέσω εκλογικής διαδικασίας, με πολιτικούς αναλυτές να περιγράφουν τα πιθανά σενάρια μιας τέτοιας εκλογικής έκπληξης.
Κι αυτό γιατί η May έχει στέρεψε από πολιτικούς συμμάχους καθώς κανένα από τα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν φαίνεται διατεθειμένο να απαρνηθεί τις απόψεις του για να συμμαχήσει με τους συντηρητικούς της May σε μια κυβέρνηση συνεργασίας.
Τα αγκάθια σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο είναι φυσικά το Brexit και οι διαπραγματεύσεις με την ΕΕ, η τρομοκρατία και φυσικά τα φορολογικά και δημοσιονομικά ζητήματα σε ότι αφορά τους πλούσιους και τις ασθενέστερες οικονομικά ομάδες.
Δεδομένου ότι η βρετανίδα πρωθυπουργός χρειάζεται θεωρητικά να κερδίσει τουλάχιστον τις 326 από τις 650 έδρες της Βρετανικής Βουλής(ουσιαστικά 323, καθώς το Βόρειο - Ιρλανδικό Sin Fein απέχει από το Βρετανικό Κοινοβούλιο για λόγους ηθικών αξιών) η May βρίσκεται μπροστά σε τρείς μόλις επιλογές βάση του Συντάγματος.
*Να ζητήσει από ένα ή περισσότερα κόμματα της αντιπολίτευσης τη στήριξή τους με τη μορφή της Ψήφου Εμπιστοσύνης
*Να συμμαχήσει με ένα ή περισσότερα μικρά ή μεγάλα κόμματα, λύση στην οποία κατέφυγε ο David Cameron το 2010 όταν συμμάχησε με τον ηγέτη των Φιλελεύθερων Δημοκρατών Nick Clegg και
*Να προκηρύξει νέες εκλογές στους επόμενους μήνες, που θα είναι οι τρίτες εκλογές σε διάστημα 3 ετών.
Το «πείραμα» του 2010
Το 2010 οι συντηρητικός David Cameron, επέλεξε τη δεύτερη επιλογή και σχημάτισε κυβέρνηση με τους Φιλελευθέρους Δημοκράτες. Το μόνο ωστόσο αγκάθι τη συνεργασίας τους τότε αποτελούσε η διαφορετική πολιτική προσέγγιση στο θέμα της παιδείας και των πανεπιστημίων, ένα ζήτημα που είχε λάβει τότε τεράστιες διαστάσεις καθώς ο Cameron αναγκάστηκε να συμβιβαστεί και να αφήσει έξω από την ατζέντα του τις περικοπές στην Παιδεία.
Ως αντάλλαγμα έλαβε τις έδρες των Φιλελευθέρων και μια κυβέρνηση που κατάφερε να φτάσει έως το 2015.
Όμως σήμερα οι πολιτικές των δύο αυτών κομμάτων είναι πολύ διαφορετικές καθώς τους χωρίζει το Brexit.
Στόχος της May είναι ένα «σκληρό διαζύγιο» με την ΕΕ γεγονός που βρίσκει αντίθετους τους Φιλελεύθερους που ζητούν επανάληψη του δημοψηφίσματος.
Ο επικεφαλής του κόμματος Tim Faron έχει ζητήσει από τους Βρετανούς να απορρίψουν το Brexit σε ένα δεύτερο δημοψήφισμα και να παραμείνουν στην ΕΕ.
Μετά από αυτό η May μπορεί να αναζητήσει συμμάχους στο Δημοκρατικό Ενωτικό Κόμμα της Βόρειας Ιρλανδίας το οποίο ωστόσο έχει πολύ μικρή δύναμη καθώς το 2015 κέρδισε 8 έδρες.
Η επιλογή της συμμαχίας με το Εθνικό Κόμμα της Σκοτίας (SNP), σκοντάφτει κι αυτό στην σκληρή πολιτική της May για το Brexit.
Η επικεφαλής του SNP Nicola Stergeon είναι ίσως η πιο σκληρή επικριτής της εξόδου της Βρετανίας από την ΕΕ καθώς ζητά επίμονα τη παραμονή της Σκωτίας στην ΕΕ και την αποχώρησή της από το Ηνωμένο Βασίλειο με νέο δημοψήφισμα.
Τελευταία επιλογή πριν από την προκήρυξη νέων εκλογών, είναι η συμμαχία με τους Εργατικούς του Jeremy Corbyn, ο οποίος ωστόσο έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν υπάρχει τέτοια πιθανότητα καθώς φιλοδοξεί να σχηματίσει ο ίδιος κυβέρνηση συνεργασίας με άλλα κόμματα..
Το σίγουρο είναι ότι σε αυτή την περίπτωση ο Corbyn έχει περισσότερες πιθανότητες από την May.
Οι Εργατικοι έχουν δηλώσει οτι θέλουν να διαστηρήσουν καλέες σχέσεις με την ΕΕ για το Brexit διατηρώντας ανοικτά τα σύνορα της ενιαίας αγοράς μεταξύ Βρετανίας και ΕΕ ενώ σκοπεύουν να ασκήσουν σκληρή φορολογική πολιτική στους πλουσίους και τις επιχειρήσεις, χρήματα τα οποία θα επενδύσουν σε παιδεία και Υγεία.
Το σενάριο των νέων εκλογών
Την επιλογή αυτή προτίμησε το 1974 ο τότε συντηρητικός πρωθυπουργός Harold Wilson όταν στις εκλογές του Φεβρουαρίου δεν κατάφερε να κερδίσει την απόλυτη πλειοψηφία των εδρών.
Κατέφυγε σε νέες εκλογές τον Οκτώβριο του ίδιου έτους τις οποίες έχασε από τους Εργατικούς με 3 μόλις έδρες οι οποίοι σχημάτισαν μια από τις πιο ασταθείς κυβερνήσεις στη Βρετανία.
Η ιστορία έχι δείξει ότι στο σενάριο των επαναληπτικών εκλογών κερδισμένο δεν βγαίνει ποτέ το κόμμα που τις προκηρύσσει.
Γιούλα Ζαχιώτη
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών