Η καθυστέρηση στο κλείσιμο της αξιολόγησης έχει καθυστερήσει την τελευταία εκταμίευση της δόσης προς την Ελλάδα
Οι εκλογικές αναμετρήσεις του Ηνωμένου Βασιλείου και της Γαλλίας είναι πολύ σημαντικές για το μέλλον της Ευρώπης, όπως και η επίλυση της ελληνικής οικονομικής κρίσης.
Και αυτή την εβδομάδα, οι συνομιλίες για το ελληνικό πρόγραμμα διάσωσης έχουν ένα ακόμα επεισόδιο, το Eurogroup στις 15 Ιουνίου.
Υπάρχουν αρκετές ομοιότητες με προηγούμενα Eurogroup.
Η καθυστέρηση στο κλείσιμο της αξιολόγησης έχει καθυστερήσει την τελευταία εκταμίευση της δόσης προς την Ελλάδα, ενώ η Αθήνα πρέπει μέσα στον Ιούλιο να αποπληρώσει ομόλογα που λήγουν αξίας 7 δισ. ευρώ.
Παράλληλα δεν υπάρχει ακόμη συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα για την απομείωση του ελληινκού χρέους, κάτι που έχουν υποσχθεθεί οι δανειστές της χώρας εδώ και χρόνια.
Όλοι αναμένουν ότι στο Eurogroup στις 15 Ιουνίου θα εκταμιευτεί η δόση προς την Ελλάδα και δεν θα υπάρξει η επανάληψη των γεγονότων του 2015 όταν η Ελλάδα παραλίογ να βγει από την ενιαία αγορά του ευρώ.
Οι επαναλαμβανόμενες καθυστερήσεις όμως και η βασική αναποφασιστικότητα για την απμείωση του ελληνικού χρέους δεν κάνουν σε κανέναν καλό
Ούτε στην ελληνική οικονομία αλλά και τους πιστωτές της Ελλάδας.
Η κύρια διαφωνία είναι μεταξύ του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και των ευρωπαίων πιστωτών της Ελλάδας.
Συνοπτικά, το ΔΝΤ είναι πιο απαισιόδοξο για τις προοπτικές ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας και την ικανότητά της να διατηρεί μεγάλο πρωτογενές πλεόνασμα από ότι οι χώρες της ευρωζώνης.
Ως εκ τούτου, το Ταμείο είναι πιο επιφυλακτικό σε ότι έχει να κάνει με την ελάφρυνση τους ελληνικού χρέους από ότι η Ευρώπη.
Ο Γερναμός Υπουργός Οικονομικών Wolfgang Schäuble έχει επικρίνει δημοσίως το ΔΝΤ για τη χαμηλή του εκτίμηση ηια την μακροπρόθεσμης ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας μόλις 1% ετησίως για τα επόμενα 40 χρόνια.
Ακόμα και η ευρωπαϊκή εκτίμηση για ανπαπτυξη της ελληνικής οικονομίας 1,25% είναι πολύ χαμηλή - αλλά κάνει μεγάλη διαφορά στην απαιτούμενη ελάφρυνση του χρέους.
Με μια ποιο προσεχτική ματιά στα γεγονότα αποκαλύπτει ότι δεν υπάρχει λογική για να γίνει αυτή η διαφωνία τόσο μεγάλο εμπόδιο και να αποτρέπει τη λύση στο ελληνικό πρόβλημα.
Η αιτία είναι διττή.
Πρώτον, η διάρθρωση του ελληνικού χρέους είναι ήδη αρκετά εκτεταμένη.
Αυτό που έχει σημασία είναι το κατά πόσο η εξυπηρέτηση τους χρέους επιβαρύνει την ελληνική οικονομία από χρόνο σε χρόνο.
Ως αποτέλεσμα, είναι δυνατόν να περιοριστεί επαρκώς αυτό το βάρος χωρίς να χρειαστεί "κούρεμα" του ελληνικού χρέους, κάτι που αποτελεί κόκκινη γραμμή για τους Ευρωπαίους πιστωτές της Ελλάδας.
Αυτό είναι ένα από τα συμπεράσματα που προέκυψαν από την πιο εμπεριστατωμένη ανάλυση της κατάστασης του ελληνικού χρέους από τους οικονομολόγους του Ινστιτούτου Peterson.
Δεύτερον, λόγω της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους που έχει ήδη πραγματοποιηθεί, δεν είναι το μέγεθος του ίδιου του χρέους που εμποδίζει την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας.
Η ελληνική οικονομία έχει υποστεί τέτοια καθίζηση τα τελευταία χρόνια που εάν ξεπεραστούν τα εμπόδια στις διαπραγματεύσεις αναμένεται νε σημειώσει μια πολύ σημαντική δυναμική.
Τα εμπόδια που κρατούν καθηλωμένα την ελληνική οικονομία είναι τα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα, η αβεβαιότητα σχετικά με τη βραχυπρόθεσμη εξυπηρέτηση του ελληινκού χρέους και μια πιθανή νέα ς κρίση αναχρηματοδότησης της Ελλάδας.
Και γενικά, οι αμφιβολίες που προκαλούνται από τις ατελείωτες συνομιλίες της Ελλάδας με τους πιστωτές της με αποτέλεσμα οι επενδυτές να εμαφνίζονται διστακτικοί, ενώ προβλήματα προκαλούν τα capital controls αλλά και ο αποκλεισμός της Ελλάδας απόλ το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ.
Είναι πολύ εύκολο να φανταστεί κανείς έναν ενάρετο κύκλο για την ελληνική οικονομία εάν εκλείψουν τα παραπάνω εμπόδια.
Σημειώστε ότι η Ελλάδα επέστρεψε στην ανάπτυξη το 2014 και υποχώρησε πάλι σε ύφεση με την πολιτική αβεβαιότητα του 2015 και τις δύο εκλογικές αναμετρήσεις και το δημοψήφισμα.
Σήμερα, με το τέλος της λιτότητας να φαίνεται στην άκρη του τούνελ, η ελληνική οικονομία άρχισε να αναπτύσσεται και πάλι, αν είναι αδύναμα.
Η ανεργία μειώνεται.
Φανταστείτε τη βελτίωση που θα μπορούσε να αναμένεται για την ελληνική οικονομία εάν μια συμφωνία της Ελλάδας με τους πιστωτές της έδινε το έναυσμα στην ΕΚΤ να συμπεριλάβει τα ελληνικά ομόλογα στο QE.
Επομένως, επιβάλλεται να ολοκληρωθεί το πρόγραμμα λιτότητας το συντομότερο δυνατόν, ώστε να δοθεί στην οικονομία η δυνατότητα να αναπνεύσει, ελαχιστοποιώντας ταυτόχρονα τις ανάγκες αναχρηματοδότησης του χρέους στον βραχυπρόθεσμο και μεσοπρόθεσμο ορίζοντα.
Μια ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας θα μπορούσε να μετατρέψει σε πιο αισιόδοξες τις εκτιμήσεις για την οικονομία της χώρας.
Αυτό, με τη σειρά του, θα μπορούσε να επιτρέψει ακόμη και ένα σταθερό, μεγάλο πρωτογενές πλεόνασμα.
Ενώ οι συγγραφείς της έκθεσης του Ινστιτούτου Peterson επισημαίνουν την πολύ χαμηλή συχνότητα τέτοιων παρατεταμένων περιόδων αυξημένων πρωτογενών πλεονασμάτων, πρέπει να σημειώσουμε ότι ένα μεγάλο αλλά σταθερό πρωτογενές πλεόνασμα είναι συμβατό με την ταχεία ανάπτυξη.
Συνεπώς, η συμφωνία που πρέπει να επιτευχθεί δεν πρέπει να προχωρήσει σε περαιτέρω δημοσιονομική εξυγίανση, καθώς η Ελλάδα κατέγραψε το 2016 4,2% του πρωτογενούς πλεονάσματος.
Θα πρέπει επίσης να χρησιμοποιήσει όλους τους πόρους που δεν χρησιμοποιούνται στο πρόγραμμα δανείων για να αναχρηματοδοτήσουν εκ των προτέρων όλα τα χρέη που θα καταστούν ληξιπρόθεσμα τα επόμενα χρόνια.
Τέλος, θα πρέπει να επεκταθούν περισσότερο οι λήξεις των ελληνικών δανείων, σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές που προτείνει το έγγραφο του Ινστιτούτου Peterson.
Δεν υπάρχει όμως ανάγκη να συμφωνήσουμ ΔΝΤ και Ευρώπη για τις μελλοντικές παραδοχές ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας.
Αντ 'αυτού, η υπό όρους συμφωνία μπορεί να ενσωματωθεί στην αναδιάρθρωση του χρέους.
Το χρέος της Ελλάδας προς τους διάφορους μηχανισμούς ευρωπαϊκών δανείων διάσωσης θα πρέπει να τροποποιηθεί ώστε να ενσωματώσει τις πληρωμές και να συνδέονται με το ΑΕΠ, έτσι ώστε η εξυπηρέτηση του χρέους να εξαρτάται από τους ρυθμούς ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας.
Το πρόβλημα του ελληνικού χρέους είναι ένας γόρδιος δεσμός.
Υπάρχει μια τεχνοκρατική λύση που μπορεί να γεφυρώσει τις φαινομενικά πολιτικές διαφορές.
Ο κόμπος πρέπει να κοπεί. Διαφορετικά, μια διαμάχη σχετικά με μικρά ποσά θα συνεχίσει να προκαλεί δυσανάλογη οικονομική ζημία στην Ελλάδα και οικονομικό και πολιτικό κίνδυνο για όλους.
www.bankingnews.gr
Και αυτή την εβδομάδα, οι συνομιλίες για το ελληνικό πρόγραμμα διάσωσης έχουν ένα ακόμα επεισόδιο, το Eurogroup στις 15 Ιουνίου.
Υπάρχουν αρκετές ομοιότητες με προηγούμενα Eurogroup.
Η καθυστέρηση στο κλείσιμο της αξιολόγησης έχει καθυστερήσει την τελευταία εκταμίευση της δόσης προς την Ελλάδα, ενώ η Αθήνα πρέπει μέσα στον Ιούλιο να αποπληρώσει ομόλογα που λήγουν αξίας 7 δισ. ευρώ.
Παράλληλα δεν υπάρχει ακόμη συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα για την απομείωση του ελληινκού χρέους, κάτι που έχουν υποσχθεθεί οι δανειστές της χώρας εδώ και χρόνια.
Όλοι αναμένουν ότι στο Eurogroup στις 15 Ιουνίου θα εκταμιευτεί η δόση προς την Ελλάδα και δεν θα υπάρξει η επανάληψη των γεγονότων του 2015 όταν η Ελλάδα παραλίογ να βγει από την ενιαία αγορά του ευρώ.
Οι επαναλαμβανόμενες καθυστερήσεις όμως και η βασική αναποφασιστικότητα για την απμείωση του ελληνικού χρέους δεν κάνουν σε κανέναν καλό
Ούτε στην ελληνική οικονομία αλλά και τους πιστωτές της Ελλάδας.
Η κύρια διαφωνία είναι μεταξύ του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και των ευρωπαίων πιστωτών της Ελλάδας.
Συνοπτικά, το ΔΝΤ είναι πιο απαισιόδοξο για τις προοπτικές ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας και την ικανότητά της να διατηρεί μεγάλο πρωτογενές πλεόνασμα από ότι οι χώρες της ευρωζώνης.
Ως εκ τούτου, το Ταμείο είναι πιο επιφυλακτικό σε ότι έχει να κάνει με την ελάφρυνση τους ελληνικού χρέους από ότι η Ευρώπη.
Ο Γερναμός Υπουργός Οικονομικών Wolfgang Schäuble έχει επικρίνει δημοσίως το ΔΝΤ για τη χαμηλή του εκτίμηση ηια την μακροπρόθεσμης ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας μόλις 1% ετησίως για τα επόμενα 40 χρόνια.
Ακόμα και η ευρωπαϊκή εκτίμηση για ανπαπτυξη της ελληνικής οικονομίας 1,25% είναι πολύ χαμηλή - αλλά κάνει μεγάλη διαφορά στην απαιτούμενη ελάφρυνση του χρέους.
Με μια ποιο προσεχτική ματιά στα γεγονότα αποκαλύπτει ότι δεν υπάρχει λογική για να γίνει αυτή η διαφωνία τόσο μεγάλο εμπόδιο και να αποτρέπει τη λύση στο ελληνικό πρόβλημα.
Η αιτία είναι διττή.
Πρώτον, η διάρθρωση του ελληνικού χρέους είναι ήδη αρκετά εκτεταμένη.
Αυτό που έχει σημασία είναι το κατά πόσο η εξυπηρέτηση τους χρέους επιβαρύνει την ελληνική οικονομία από χρόνο σε χρόνο.
Ως αποτέλεσμα, είναι δυνατόν να περιοριστεί επαρκώς αυτό το βάρος χωρίς να χρειαστεί "κούρεμα" του ελληνικού χρέους, κάτι που αποτελεί κόκκινη γραμμή για τους Ευρωπαίους πιστωτές της Ελλάδας.
Αυτό είναι ένα από τα συμπεράσματα που προέκυψαν από την πιο εμπεριστατωμένη ανάλυση της κατάστασης του ελληνικού χρέους από τους οικονομολόγους του Ινστιτούτου Peterson.
Δεύτερον, λόγω της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους που έχει ήδη πραγματοποιηθεί, δεν είναι το μέγεθος του ίδιου του χρέους που εμποδίζει την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας.
Η ελληνική οικονομία έχει υποστεί τέτοια καθίζηση τα τελευταία χρόνια που εάν ξεπεραστούν τα εμπόδια στις διαπραγματεύσεις αναμένεται νε σημειώσει μια πολύ σημαντική δυναμική.
Τα εμπόδια που κρατούν καθηλωμένα την ελληνική οικονομία είναι τα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα, η αβεβαιότητα σχετικά με τη βραχυπρόθεσμη εξυπηρέτηση του ελληινκού χρέους και μια πιθανή νέα ς κρίση αναχρηματοδότησης της Ελλάδας.
Και γενικά, οι αμφιβολίες που προκαλούνται από τις ατελείωτες συνομιλίες της Ελλάδας με τους πιστωτές της με αποτέλεσμα οι επενδυτές να εμαφνίζονται διστακτικοί, ενώ προβλήματα προκαλούν τα capital controls αλλά και ο αποκλεισμός της Ελλάδας απόλ το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ.
Είναι πολύ εύκολο να φανταστεί κανείς έναν ενάρετο κύκλο για την ελληνική οικονομία εάν εκλείψουν τα παραπάνω εμπόδια.
Σημειώστε ότι η Ελλάδα επέστρεψε στην ανάπτυξη το 2014 και υποχώρησε πάλι σε ύφεση με την πολιτική αβεβαιότητα του 2015 και τις δύο εκλογικές αναμετρήσεις και το δημοψήφισμα.
Σήμερα, με το τέλος της λιτότητας να φαίνεται στην άκρη του τούνελ, η ελληνική οικονομία άρχισε να αναπτύσσεται και πάλι, αν είναι αδύναμα.
Η ανεργία μειώνεται.
Φανταστείτε τη βελτίωση που θα μπορούσε να αναμένεται για την ελληνική οικονομία εάν μια συμφωνία της Ελλάδας με τους πιστωτές της έδινε το έναυσμα στην ΕΚΤ να συμπεριλάβει τα ελληνικά ομόλογα στο QE.
Επομένως, επιβάλλεται να ολοκληρωθεί το πρόγραμμα λιτότητας το συντομότερο δυνατόν, ώστε να δοθεί στην οικονομία η δυνατότητα να αναπνεύσει, ελαχιστοποιώντας ταυτόχρονα τις ανάγκες αναχρηματοδότησης του χρέους στον βραχυπρόθεσμο και μεσοπρόθεσμο ορίζοντα.
Μια ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας θα μπορούσε να μετατρέψει σε πιο αισιόδοξες τις εκτιμήσεις για την οικονομία της χώρας.
Αυτό, με τη σειρά του, θα μπορούσε να επιτρέψει ακόμη και ένα σταθερό, μεγάλο πρωτογενές πλεόνασμα.
Ενώ οι συγγραφείς της έκθεσης του Ινστιτούτου Peterson επισημαίνουν την πολύ χαμηλή συχνότητα τέτοιων παρατεταμένων περιόδων αυξημένων πρωτογενών πλεονασμάτων, πρέπει να σημειώσουμε ότι ένα μεγάλο αλλά σταθερό πρωτογενές πλεόνασμα είναι συμβατό με την ταχεία ανάπτυξη.
Συνεπώς, η συμφωνία που πρέπει να επιτευχθεί δεν πρέπει να προχωρήσει σε περαιτέρω δημοσιονομική εξυγίανση, καθώς η Ελλάδα κατέγραψε το 2016 4,2% του πρωτογενούς πλεονάσματος.
Θα πρέπει επίσης να χρησιμοποιήσει όλους τους πόρους που δεν χρησιμοποιούνται στο πρόγραμμα δανείων για να αναχρηματοδοτήσουν εκ των προτέρων όλα τα χρέη που θα καταστούν ληξιπρόθεσμα τα επόμενα χρόνια.
Τέλος, θα πρέπει να επεκταθούν περισσότερο οι λήξεις των ελληνικών δανείων, σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές που προτείνει το έγγραφο του Ινστιτούτου Peterson.
Δεν υπάρχει όμως ανάγκη να συμφωνήσουμ ΔΝΤ και Ευρώπη για τις μελλοντικές παραδοχές ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας.
Αντ 'αυτού, η υπό όρους συμφωνία μπορεί να ενσωματωθεί στην αναδιάρθρωση του χρέους.
Το χρέος της Ελλάδας προς τους διάφορους μηχανισμούς ευρωπαϊκών δανείων διάσωσης θα πρέπει να τροποποιηθεί ώστε να ενσωματώσει τις πληρωμές και να συνδέονται με το ΑΕΠ, έτσι ώστε η εξυπηρέτηση του χρέους να εξαρτάται από τους ρυθμούς ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας.
Το πρόβλημα του ελληνικού χρέους είναι ένας γόρδιος δεσμός.
Υπάρχει μια τεχνοκρατική λύση που μπορεί να γεφυρώσει τις φαινομενικά πολιτικές διαφορές.
Ο κόμπος πρέπει να κοπεί. Διαφορετικά, μια διαμάχη σχετικά με μικρά ποσά θα συνεχίσει να προκαλεί δυσανάλογη οικονομική ζημία στην Ελλάδα και οικονομικό και πολιτικό κίνδυνο για όλους.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών