«Ενώ σε κανονικές περιόδους τα χαμένα οφέλη μπορεί να είναι μικρά, σε πιο ακραίες καταστάσεις τα οφέλη από τη συντονισμένη πολιτική είναι πολύ μεγαλύτερα», υπογραμμίζουν οι οικονομολόγοι»
Οι νομισματικές και δημοσιονομικές πολιτικές αλληλεπιδρούν με σύνθετους τρόπους, ωστόσο, οι σύγχρονες θεσμικές ρυθμίσεις χαρακτηρίζονται συνήθως από αυστηρό διαχωρισμό ευθυνών, σχολιάζει σε σημείωμά του το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
«Για παράδειγμα, η κεντρική τράπεζα στοχεύει στον πληθωρισμό και εξομαλύνει τις διακυμάνσεις του επιχειρηματικού κύκλου, ενώ η φορολογική αρχή συμφωνεί να σέβεται τον δημοσιονομικό περιορισμό της και να στηρίζει τη χρηματοοικονομική σταθερότητα, διατηρώντας σε ασφαλή επίπεδα το χρέος.
Αυτό δίνει στις κυβερνήσεις την ελευθερία να επιδιώξουν μια πληθώρα οικονομικών και κοινωνικών στόχων (στο πλαίσιο του Δ.Ν.Τ., ανάπτυξη χωρίς αποκλεισμούς)», αναφέρουν οι Vitor Gaspar, Maurice Obstfeld και Chang Yong Rhee, σημειώνοντας πως ο εν λόγω διαχωρισμός των ευθυνών συνήθως αποδίδει, αλλά μπορεί να προκύψει κόστος, καθώς περιορίζει τα πιθανά οφέλη που είναι αποτέλεσμα της συνεργασίας μεταξύ δημοσιονομικής και νομισματικής πολιτικής.
«Ενώ σε κανονικές περιόδους τα χαμένα οφέλη μπορεί να είναι μικρά, σε πιο ακραίες καταστάσεις τα οφέλη από τη συντονισμένη πολιτική είναι πολύ μεγαλύτερα», υπογραμμίζουν οι οικονομολόγοι.
Μάλιστα, για να τεκμηριώσουν τα παραπάνω, περί καλύτερης απόδοσης όταν υπάρχει συνεργασία, επικαλούνται το παράδειγμα της Ιαπωνίας:
«Ο πληθωρισμός είναι πολύ χαμηλότερος από τον στόχο μετά από δεκαετίες υποτονικής αύξησης του ονομαστικού ΑΕΠ, παρά τις προσπάθειες της Τράπεζας της Ιαπωνίας να προωθήσει καινοτόμα νομισματική πολιτική.
Ωστόσο, η έλλειψη συνέπειας στη δημοσιονομική πολιτική υπονόμευσε την αποτελεσματικότητα της νομισματικής πολιτικής.
Η εμπειρία του χαμηλού πληθωρισμού στην Ιαπωνία έχει ένα σαφές μήνυμα για την αλληλεπίδραση μεταξύ νομισματικής και δημοσιονομικής πολιτικής.
Και αυτό το μήνυμα, σε τέτοιες ακραίες συνθήκες, είναι ότι οι μακροοικονομικές πολιτικές θα είναι επιτυχείς μόνο αν εκμεταλλευτούν πλήρως τις συνέργειες διαφορετικών πολιτικών που συνεργάζονται».
www.bankingnews.gr
«Για παράδειγμα, η κεντρική τράπεζα στοχεύει στον πληθωρισμό και εξομαλύνει τις διακυμάνσεις του επιχειρηματικού κύκλου, ενώ η φορολογική αρχή συμφωνεί να σέβεται τον δημοσιονομικό περιορισμό της και να στηρίζει τη χρηματοοικονομική σταθερότητα, διατηρώντας σε ασφαλή επίπεδα το χρέος.
Αυτό δίνει στις κυβερνήσεις την ελευθερία να επιδιώξουν μια πληθώρα οικονομικών και κοινωνικών στόχων (στο πλαίσιο του Δ.Ν.Τ., ανάπτυξη χωρίς αποκλεισμούς)», αναφέρουν οι Vitor Gaspar, Maurice Obstfeld και Chang Yong Rhee, σημειώνοντας πως ο εν λόγω διαχωρισμός των ευθυνών συνήθως αποδίδει, αλλά μπορεί να προκύψει κόστος, καθώς περιορίζει τα πιθανά οφέλη που είναι αποτέλεσμα της συνεργασίας μεταξύ δημοσιονομικής και νομισματικής πολιτικής.
«Ενώ σε κανονικές περιόδους τα χαμένα οφέλη μπορεί να είναι μικρά, σε πιο ακραίες καταστάσεις τα οφέλη από τη συντονισμένη πολιτική είναι πολύ μεγαλύτερα», υπογραμμίζουν οι οικονομολόγοι.
Μάλιστα, για να τεκμηριώσουν τα παραπάνω, περί καλύτερης απόδοσης όταν υπάρχει συνεργασία, επικαλούνται το παράδειγμα της Ιαπωνίας:
«Ο πληθωρισμός είναι πολύ χαμηλότερος από τον στόχο μετά από δεκαετίες υποτονικής αύξησης του ονομαστικού ΑΕΠ, παρά τις προσπάθειες της Τράπεζας της Ιαπωνίας να προωθήσει καινοτόμα νομισματική πολιτική.
Ωστόσο, η έλλειψη συνέπειας στη δημοσιονομική πολιτική υπονόμευσε την αποτελεσματικότητα της νομισματικής πολιτικής.
Η εμπειρία του χαμηλού πληθωρισμού στην Ιαπωνία έχει ένα σαφές μήνυμα για την αλληλεπίδραση μεταξύ νομισματικής και δημοσιονομικής πολιτικής.
Και αυτό το μήνυμα, σε τέτοιες ακραίες συνθήκες, είναι ότι οι μακροοικονομικές πολιτικές θα είναι επιτυχείς μόνο αν εκμεταλλευτούν πλήρως τις συνέργειες διαφορετικών πολιτικών που συνεργάζονται».
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών