Η αύξηση των επιτοκίων θα προκαλέσει μεγάλη πίεση στους ασθενέστερους δανειολήπτες
Οι εταιρείες ζόμπι που διατηρήθηκαν στη ζωή μέσω των μηχανημάτων υποστήριξης που εισήγαγαν οι κεντρικές τράπεζες ανά τον κόσμο μετά την οικονομική κρίση, ενδέχεται να συναντήσουν σύντομα όσους δεν τα κατάφεραν.
Αυτό αναφέρεται σε άρθρο του Mark Gilbert στο Bloomberg.
Σύμφωνα με τα πρόσφατα στοιχεία από την Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών, οι εταιρίες-ζόμπι (εταιρείες άνω των 10 ετών τα κέρδη των οποίων δεν καλύπτουν ούτε τα έξοδα των τόκων) αποτελούν το 10,5% των εταιρειών σε 12 χώρες μεταξύ των οποίων η Γερμανία, η Γαλλία, η Ιταλία, οι ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο.
Το ίδιο ποσοστό ήταν στο 6% μια δεκαετία πριν.
Τι κρατάει στη ζωή αυτές τις εταιρείες;
Πολλές απαντήσεις κρύβονται πίσω από τα χαμηλά επιτόκια.
Οι αγορές κρατικών και εταιρικών ομολόγων από την κεντρική τράπεζα οδήγησαν σε μείωση του κόστους δανεισμού, επιτρέποντας σε εταιρείες -που διαφορετικά δεν θα τα κατάφερναν- να παραμείνουν στη ζωή.
«Η εποχή των εύκολων χρημάτων, ωστόσο, πρόκειται να τελειώσει» σχολιάζει ο Gilbert.
Σύμφωνα με τον ίδιο, διατηρώντας στη ζωή εταιρείες-ζόμπι υπονομεύει την παραγωγικότητα.
Τα κεφάλαια εγκλωβίζονται σε μη παραγωγικές εταιρείες κι έτσι δεν είναι διαθέσιμα σε πιο υγιείς επιχειρήσεις που θα μπορούσαν να τα χρησιμοποιήσουν.
Ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης υπολογίζει ότι περισσότερο από το 15% των κεφαλαίων στην Ιταλία και την Ισπανία, για παράδειγμα, έχει γεμίσει από εταιρείες-ζόμπι.
Ακόμα και στο Ηνωμένο Βασίλειο και στη Γαλλία εκτίμηση για το νεκρό κεφάλαιο είναι άνω του 5%.
Ωστόσο, όπως τονίζει ο Gilbert, η ευρωζώνη φαίνεται ιδιαίτερα ώριμη για να βάλει ένα τέλος στο πάρτι.
Οι ιταλικές τράπεζες, για παράδειγμα, έχουν πάνω από 200 δισ. ευρώ (228 δισ. δολ.) εγχώριων μη εξυπηρετούμενων δανείων στα βιβλία τους, διπλάσια από το σύνολο των πέντε προηγούμενων ετών.
Ενώ αυτά είναι άσχημα νέα για τις ιταλικές τράπεζες, είναι αναμφισβήτητα χειρότερα για την ευρύτερη οικονομία.
Όλα αυτά τα κεφάλαια που έχουν παγιδευτεί στις προβληματικές εταιρείες θα μπορούσαν διαφορετικά να δημιουργήσουν την απαραίτητη ανάπτυξη και απασχόληση.
Η ανακοίνωση της ΕΚΤ το 2012 ότι σχεδίαζε να αγοράσει κρατικά ομόλογα ενίσχυσε τις τράπεζες της περιοχής, επιτρέποντάς τους να πουλήσουν χρέη στην κεντρική τράπεζα με κέρδος και να αυξήσουν την αξία των ομολόγων που κρατούσαν στους ισολογισμούς τους.
Ωστόσο, οι οικονομολόγοι της Viral Acharya, Tim Eisert, Christian Eufinger και Christian Hirsch υποστηρίζουν ότι ενώ οι τράπεζες -που απόλαυσαν το μεγαλύτερο όφελος από το πρόγραμμα- ενίσχυσαν τον δανεισμός τους, το έπραξαν υπέρ των υφιστάμενων δανειοληπτών και όχι υπέρ νέων πελατών.
Εξάλλου, τα μετρητά στρεφόταν προς την κατεύθυνση της διατήρησης στη ζωή των ασθενέστερων οφειλετών.
«Ένα μεγάλο κύμα που θα καθαρίσει το σύστημα και θα ξεφορτωθεί τις εταιρείες ζόμπι θα χρειαστεί λίγο καιρό ακόμα για να συμβεί» γράφει ο ίδιος στο άρθρο του και τονίζει ότι οι κεντρικές τράπεζες είναι πιο κοντά στο να πάρουν το πόδι τους από το γκάζι παρά να πατήσουν φρένο.
«Όμως, καθώς οι traders και οι επενδυτές γίνονται ολοένα και πιο πεπεισμένοι ότι οι ισολογισμοί των κεντρικών τραπεζών θα περιλαμβάνουν λιγότερα ομόλογα, το υψηλότερο κόστος δανεισμού θα αρχίσει να επιβάλλει τεράστια πίεση που οι ασθενέστεροι δανειολήπτες κατάφεραν να αποφύγουν τα τελευταία χρόνια» καταλήγει ο Gilbert στο άρθρο του.
Αυτό αναφέρεται σε άρθρο του Mark Gilbert στο Bloomberg.
Σύμφωνα με τα πρόσφατα στοιχεία από την Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών, οι εταιρίες-ζόμπι (εταιρείες άνω των 10 ετών τα κέρδη των οποίων δεν καλύπτουν ούτε τα έξοδα των τόκων) αποτελούν το 10,5% των εταιρειών σε 12 χώρες μεταξύ των οποίων η Γερμανία, η Γαλλία, η Ιταλία, οι ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο.
Το ίδιο ποσοστό ήταν στο 6% μια δεκαετία πριν.
Τι κρατάει στη ζωή αυτές τις εταιρείες;
Πολλές απαντήσεις κρύβονται πίσω από τα χαμηλά επιτόκια.
Οι αγορές κρατικών και εταιρικών ομολόγων από την κεντρική τράπεζα οδήγησαν σε μείωση του κόστους δανεισμού, επιτρέποντας σε εταιρείες -που διαφορετικά δεν θα τα κατάφερναν- να παραμείνουν στη ζωή.
«Η εποχή των εύκολων χρημάτων, ωστόσο, πρόκειται να τελειώσει» σχολιάζει ο Gilbert.
Σύμφωνα με τον ίδιο, διατηρώντας στη ζωή εταιρείες-ζόμπι υπονομεύει την παραγωγικότητα.
Τα κεφάλαια εγκλωβίζονται σε μη παραγωγικές εταιρείες κι έτσι δεν είναι διαθέσιμα σε πιο υγιείς επιχειρήσεις που θα μπορούσαν να τα χρησιμοποιήσουν.
Ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης υπολογίζει ότι περισσότερο από το 15% των κεφαλαίων στην Ιταλία και την Ισπανία, για παράδειγμα, έχει γεμίσει από εταιρείες-ζόμπι.
Ακόμα και στο Ηνωμένο Βασίλειο και στη Γαλλία εκτίμηση για το νεκρό κεφάλαιο είναι άνω του 5%.
Ωστόσο, όπως τονίζει ο Gilbert, η ευρωζώνη φαίνεται ιδιαίτερα ώριμη για να βάλει ένα τέλος στο πάρτι.
Οι ιταλικές τράπεζες, για παράδειγμα, έχουν πάνω από 200 δισ. ευρώ (228 δισ. δολ.) εγχώριων μη εξυπηρετούμενων δανείων στα βιβλία τους, διπλάσια από το σύνολο των πέντε προηγούμενων ετών.
Ενώ αυτά είναι άσχημα νέα για τις ιταλικές τράπεζες, είναι αναμφισβήτητα χειρότερα για την ευρύτερη οικονομία.
Όλα αυτά τα κεφάλαια που έχουν παγιδευτεί στις προβληματικές εταιρείες θα μπορούσαν διαφορετικά να δημιουργήσουν την απαραίτητη ανάπτυξη και απασχόληση.
Η ανακοίνωση της ΕΚΤ το 2012 ότι σχεδίαζε να αγοράσει κρατικά ομόλογα ενίσχυσε τις τράπεζες της περιοχής, επιτρέποντάς τους να πουλήσουν χρέη στην κεντρική τράπεζα με κέρδος και να αυξήσουν την αξία των ομολόγων που κρατούσαν στους ισολογισμούς τους.
Ωστόσο, οι οικονομολόγοι της Viral Acharya, Tim Eisert, Christian Eufinger και Christian Hirsch υποστηρίζουν ότι ενώ οι τράπεζες -που απόλαυσαν το μεγαλύτερο όφελος από το πρόγραμμα- ενίσχυσαν τον δανεισμός τους, το έπραξαν υπέρ των υφιστάμενων δανειοληπτών και όχι υπέρ νέων πελατών.
Εξάλλου, τα μετρητά στρεφόταν προς την κατεύθυνση της διατήρησης στη ζωή των ασθενέστερων οφειλετών.
«Ένα μεγάλο κύμα που θα καθαρίσει το σύστημα και θα ξεφορτωθεί τις εταιρείες ζόμπι θα χρειαστεί λίγο καιρό ακόμα για να συμβεί» γράφει ο ίδιος στο άρθρο του και τονίζει ότι οι κεντρικές τράπεζες είναι πιο κοντά στο να πάρουν το πόδι τους από το γκάζι παρά να πατήσουν φρένο.
«Όμως, καθώς οι traders και οι επενδυτές γίνονται ολοένα και πιο πεπεισμένοι ότι οι ισολογισμοί των κεντρικών τραπεζών θα περιλαμβάνουν λιγότερα ομόλογα, το υψηλότερο κόστος δανεισμού θα αρχίσει να επιβάλλει τεράστια πίεση που οι ασθενέστεροι δανειολήπτες κατάφεραν να αποφύγουν τα τελευταία χρόνια» καταλήγει ο Gilbert στο άρθρο του.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών