Πολλές τράπεζες ανταγωνίζονται στην προσπάθειά τους να προσελκύσουν πελάτες
Την ανάγκη συρρίκνωσης του ευρωπαϊκού τραπεζικού τομέα, μέσω συγχωνεύσεων ή χρεοκοπιών, επανέλαβε η επικεφαλής του SSM, Daniele Nouy.
«Φαίνεται πως ο τραπεζικός τομέας στην Ευρώπη είναι πολύ μεγάλος.
Πολλές τράπεζες ανταγωνίζονται στην προσπάθειά τους να προσελκύσουν πελάτες.
Είναι μια καλή ευκαιρία για τον τραπεζικό τομέα να συρρικνωθεί», τόνισε ο Nouy, όπως μεταδίδει το Reuters.
Όπως υπογράμμισε, πολλές τράπεζες της Ευρωζώνης δεν είναι σε θέση να καλύψουν το κόστος των κεφαλαίων τους.
Πρόσφατα η Nouy υπογράμμισε την ανάγκη να γίνουν πιο ανταγωνιστικές οι τράπεζες.
Όπως ανέφερε η ίδια, είναι πλέον συνηθισμένο να πούμε ότι διανύουμε κακές στιγμές στον τραπεζικό κλάδο.
Ιδιαίτερα στην Ευρώπη, οι τράπεζες αντιμετωπίζουν μια σειρά προκλήσεων.
Πρέπει να ασχοληθούν με τα περιουσιακά στοιχεία, να συμμορφωθούν με τους αυστηρότερους κανόνες και την αυστηρότερη εποπτεία.
Πρέπει να προσαρμοστούν στις νέες τεχνολογίες, να καταπολεμήσουν τους νέους ανταγωνιστές, να αξιοποιήσουν στο έπακρο τα χαμηλά επιτόκια και να ξανακερδίσουν την εμπιστοσύνη των ανθρώπων.
Πώς μπορεί να λειτουργήσει αυτό το σενάριο;
Η εύκολη απάντηση είναι η εξής: ορισμένες τράπεζες θα αναλάβουν δράση.
θα προσαρμοστούν στις προκλήσεις, θα επιβιώσουν και θα ευημερήσουν.
Άλλες τράπεζες δεν θα το κάνουν.
Έτσι λειτουργούν τα πράγματα συνήθως σε μια οικονομία της αγοράς.
Ευνοούνται οι επιχειρήσεις που προσφέρουν τις καλύτερες υπηρεσίες στους πελάτες με τον αποδοτικότερο τρόπο.
Αλλά είναι πραγματικά τόσο εύκολο όσον αφορά τις τράπεζες;
Και γιατί πρέπει να φροντίζει ένας επόπτης;
Στην πραγματικότητα, ο ανταγωνισμός μεταξύ των τραπεζών είναι λίγο πιο πολύπλοκος από ό, τι υποθέτουμε όλοι.
Η αγορά είναι γεμάτη στρεβλώσεις και συνδέεται στενά με τη σταθερότητα.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι επόπτες πρέπει να προσέχουν.
Πρέπει, μαζί με τους ρυθμιστικούς φορείς, να εξασφαλίσουν ότι ο τραπεζικός τομέας είναι ανταγωνιστικός και σταθερός, ανέφερε η Nouy.
Σύμφωνα με την επικεφαλής του SSM, ορισμένοι υποστηρίζουν ότι οι ανταγωνιστικές τραπεζικές αγορές είναι λιγότερο σταθερές.
Αυτή η άποψη χρονολογείται από τη δεκαετία του 1980, όταν χώρες σε όλο τον κόσμο άρχισαν να ελευθερώνουν τις χρηματοπιστωτικές αγορές.
Και από τότε, αλήθεια, έχουμε δει αρκετές κρίσεις.
Αλλά γιατί οι ανταγωνιστικές αγορές πρέπει να είναι λιγότερο σταθερές;
Λοιπόν, οι λανθασμένες καινοτομίες είναι μόνο ένα από τα θέματα σε αυτό το πλαίσιο.
Γενικότερα, οι τράπεζες σε μια ανταγωνιστική αγορά έχουν μικρότερα κέρδη.
Ταυτόχρονα, τα χαμηλότερα κέρδη ενδέχεται να ωθήσουν τις τράπεζες να συμπεριφέρονται λιγότερο με σύνεση.
Αυτό διευκολύνεται από ασύμμετρες πληροφορίες.
Οι καταθέτες, για παράδειγμα, συχνά δεν γνωρίζουν πώς οι τράπεζες επενδύουν τα χρήματά τους.
Αυτό οδηγεί σε ηθικό κίνδυνο.
Οι τράπεζες επενδύουν τα χρήματα των άλλων ανθρώπων και έτσι μπορούν να μπουν στον πειρασμό να αναλάβουν πολύ μεγάλο κίνδυνο.
Αυτό είναι πιθανότερο στις ιδιαίτερα ανταγωνιστικές αγορές όπου τα κέρδη είναι χαμηλά και η αναζήτηση για απόδοση είναι μια φαινομενικά εύκολη διέξοδος.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, σε ιδιαίτερα ανταγωνιστικές αγορές, ορισμένες τράπεζες θα αποτύχουν.
Αυτό είναι αναπόφευκτο.
Ωστόσο, εάν οι τράπεζες αυτές είναι αρκετά μεγάλες, μπορούν να επηρεάσουν το σύνολο του συστήματος.
Αυτά και άλλα επιχειρήματα δείχνουν ότι ο ανταγωνισμός πρέπει να είναι κακός για τη σταθερότητα.
Αλλά είναι πραγματικά η αλήθεια;
Εδώ, αξίζει να θυμηθούμε μια περίφημη παρατήρηση του πρώην Αμερικανικού προέδρου Harry Truman.
Είπε σε μια στιγμή απογοήτευσης: "Δώστε μου έναν οικονομολόγο με ένα χέρι... Όλοι οι οικονομολόγοι μου λένε, από τη μία μεριά... αλλά από την άλλη...".
Πράγματι, μπορεί επίσης να υποστηριχθεί ότι ο ανταγωνισμός είναι καλός για τη σταθερότητα.
Σε λιγότερο ανταγωνιστικές αγορές, για παράδειγμα, οι τράπεζες μπορούν να χρεώνουν υψηλότερα επιτόκια.
Αυτό με τη σειρά του θα μπορούσε να ενθαρρύνει τους δανειολήπτες να αναλάβουν μεγαλύτερους κινδύνους.
Επομένως, μπορούμε να υποστηρίξουμε και τους δύο τρόπους όσον αφορά τον ανταγωνισμό και τη σταθερότητα.
Ακόμη και τα εμπειρικά στοιχεία δεν μπορούν να μας βοηθήσουν να βρούμε μια απάντηση.
Μερικές μελέτες δείχνουν ότι ο ανταγωνισμός οδηγεί σε αστάθεια. Άλλες μελέτες αναφέρουν το αντίθετο.
Έτσι λοιπόν, είναι ένα πολύπλοκο ερώτημα χωρίς σαφή απάντηση.
Ένα πράγμα είναι προφανές: οι ρυθμιστικές αρχές και οι εποπτικές αρχές διαδραματίζουν βασικό ρόλο σε αυτό το θέμα.
Έχουν την εξουσία να διευκολύνουν τον ανταγωνισμό και να διατηρούν ταυτόχρονα τη σταθερότητα.
Εναπόκειται σε αυτούς να αντισταθούν στις στρεβλώσεις που είναι εγγενείς στις τραπεζικές συναλλαγές και αυτό συνεπάγεται την πολύπλοκη αλληλεπίδραση μεταξύ ανταγωνισμού και σταθερότητας.
www.bankingnews.gr
«Φαίνεται πως ο τραπεζικός τομέας στην Ευρώπη είναι πολύ μεγάλος.
Πολλές τράπεζες ανταγωνίζονται στην προσπάθειά τους να προσελκύσουν πελάτες.
Είναι μια καλή ευκαιρία για τον τραπεζικό τομέα να συρρικνωθεί», τόνισε ο Nouy, όπως μεταδίδει το Reuters.
Όπως υπογράμμισε, πολλές τράπεζες της Ευρωζώνης δεν είναι σε θέση να καλύψουν το κόστος των κεφαλαίων τους.
Πρόσφατα η Nouy υπογράμμισε την ανάγκη να γίνουν πιο ανταγωνιστικές οι τράπεζες.
Όπως ανέφερε η ίδια, είναι πλέον συνηθισμένο να πούμε ότι διανύουμε κακές στιγμές στον τραπεζικό κλάδο.
Ιδιαίτερα στην Ευρώπη, οι τράπεζες αντιμετωπίζουν μια σειρά προκλήσεων.
Πρέπει να ασχοληθούν με τα περιουσιακά στοιχεία, να συμμορφωθούν με τους αυστηρότερους κανόνες και την αυστηρότερη εποπτεία.
Πρέπει να προσαρμοστούν στις νέες τεχνολογίες, να καταπολεμήσουν τους νέους ανταγωνιστές, να αξιοποιήσουν στο έπακρο τα χαμηλά επιτόκια και να ξανακερδίσουν την εμπιστοσύνη των ανθρώπων.
Πώς μπορεί να λειτουργήσει αυτό το σενάριο;
Η εύκολη απάντηση είναι η εξής: ορισμένες τράπεζες θα αναλάβουν δράση.
θα προσαρμοστούν στις προκλήσεις, θα επιβιώσουν και θα ευημερήσουν.
Άλλες τράπεζες δεν θα το κάνουν.
Έτσι λειτουργούν τα πράγματα συνήθως σε μια οικονομία της αγοράς.
Ευνοούνται οι επιχειρήσεις που προσφέρουν τις καλύτερες υπηρεσίες στους πελάτες με τον αποδοτικότερο τρόπο.
Αλλά είναι πραγματικά τόσο εύκολο όσον αφορά τις τράπεζες;
Και γιατί πρέπει να φροντίζει ένας επόπτης;
Στην πραγματικότητα, ο ανταγωνισμός μεταξύ των τραπεζών είναι λίγο πιο πολύπλοκος από ό, τι υποθέτουμε όλοι.
Η αγορά είναι γεμάτη στρεβλώσεις και συνδέεται στενά με τη σταθερότητα.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι επόπτες πρέπει να προσέχουν.
Πρέπει, μαζί με τους ρυθμιστικούς φορείς, να εξασφαλίσουν ότι ο τραπεζικός τομέας είναι ανταγωνιστικός και σταθερός, ανέφερε η Nouy.
Σύμφωνα με την επικεφαλής του SSM, ορισμένοι υποστηρίζουν ότι οι ανταγωνιστικές τραπεζικές αγορές είναι λιγότερο σταθερές.
Αυτή η άποψη χρονολογείται από τη δεκαετία του 1980, όταν χώρες σε όλο τον κόσμο άρχισαν να ελευθερώνουν τις χρηματοπιστωτικές αγορές.
Και από τότε, αλήθεια, έχουμε δει αρκετές κρίσεις.
Αλλά γιατί οι ανταγωνιστικές αγορές πρέπει να είναι λιγότερο σταθερές;
Λοιπόν, οι λανθασμένες καινοτομίες είναι μόνο ένα από τα θέματα σε αυτό το πλαίσιο.
Γενικότερα, οι τράπεζες σε μια ανταγωνιστική αγορά έχουν μικρότερα κέρδη.
Ταυτόχρονα, τα χαμηλότερα κέρδη ενδέχεται να ωθήσουν τις τράπεζες να συμπεριφέρονται λιγότερο με σύνεση.
Αυτό διευκολύνεται από ασύμμετρες πληροφορίες.
Οι καταθέτες, για παράδειγμα, συχνά δεν γνωρίζουν πώς οι τράπεζες επενδύουν τα χρήματά τους.
Αυτό οδηγεί σε ηθικό κίνδυνο.
Οι τράπεζες επενδύουν τα χρήματα των άλλων ανθρώπων και έτσι μπορούν να μπουν στον πειρασμό να αναλάβουν πολύ μεγάλο κίνδυνο.
Αυτό είναι πιθανότερο στις ιδιαίτερα ανταγωνιστικές αγορές όπου τα κέρδη είναι χαμηλά και η αναζήτηση για απόδοση είναι μια φαινομενικά εύκολη διέξοδος.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, σε ιδιαίτερα ανταγωνιστικές αγορές, ορισμένες τράπεζες θα αποτύχουν.
Αυτό είναι αναπόφευκτο.
Ωστόσο, εάν οι τράπεζες αυτές είναι αρκετά μεγάλες, μπορούν να επηρεάσουν το σύνολο του συστήματος.
Αυτά και άλλα επιχειρήματα δείχνουν ότι ο ανταγωνισμός πρέπει να είναι κακός για τη σταθερότητα.
Αλλά είναι πραγματικά η αλήθεια;
Εδώ, αξίζει να θυμηθούμε μια περίφημη παρατήρηση του πρώην Αμερικανικού προέδρου Harry Truman.
Είπε σε μια στιγμή απογοήτευσης: "Δώστε μου έναν οικονομολόγο με ένα χέρι... Όλοι οι οικονομολόγοι μου λένε, από τη μία μεριά... αλλά από την άλλη...".
Πράγματι, μπορεί επίσης να υποστηριχθεί ότι ο ανταγωνισμός είναι καλός για τη σταθερότητα.
Σε λιγότερο ανταγωνιστικές αγορές, για παράδειγμα, οι τράπεζες μπορούν να χρεώνουν υψηλότερα επιτόκια.
Αυτό με τη σειρά του θα μπορούσε να ενθαρρύνει τους δανειολήπτες να αναλάβουν μεγαλύτερους κινδύνους.
Επομένως, μπορούμε να υποστηρίξουμε και τους δύο τρόπους όσον αφορά τον ανταγωνισμό και τη σταθερότητα.
Ακόμη και τα εμπειρικά στοιχεία δεν μπορούν να μας βοηθήσουν να βρούμε μια απάντηση.
Μερικές μελέτες δείχνουν ότι ο ανταγωνισμός οδηγεί σε αστάθεια. Άλλες μελέτες αναφέρουν το αντίθετο.
Έτσι λοιπόν, είναι ένα πολύπλοκο ερώτημα χωρίς σαφή απάντηση.
Ένα πράγμα είναι προφανές: οι ρυθμιστικές αρχές και οι εποπτικές αρχές διαδραματίζουν βασικό ρόλο σε αυτό το θέμα.
Έχουν την εξουσία να διευκολύνουν τον ανταγωνισμό και να διατηρούν ταυτόχρονα τη σταθερότητα.
Εναπόκειται σε αυτούς να αντισταθούν στις στρεβλώσεις που είναι εγγενείς στις τραπεζικές συναλλαγές και αυτό συνεπάγεται την πολύπλοκη αλληλεπίδραση μεταξύ ανταγωνισμού και σταθερότητας.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών