Το κόμμα του κ. Schulz θα μπορούσε νε εξελιχτεί σε από μηχανής Θεό για το πολιτικό σύστημα και να συμπράξει τελικά σε ένα νέο μεγάλο συνασπισμό με τους Χριστιανοδημοκράτες
H καγκελάριος Merkel ήταν σαφής το βράδυ των εκλογών ότι μέχρι τα Χριστούγεννα θα έχει σχηματισθεί η νέα κυβέρνηση.
Πόσο ρεαλιστικό είναι όμως αυτό, έστω και αν ο λεγόμενος συνασπισμός «Τζαμάϊκα» (Χριστιανοδημοκράτες, Φιλελεύθεροι, Πράσινοι) είναι η μοναδική επιλογή;
Προς το παρόν όλα είναι στον αέρα.
Ούτε καν οι βολιδοσκοπήσεις μεταξύ των επίδοξων εταίρων δεν έχουν ξεκινήσει, πόσο μάλλον οι διαπραγματεύσεις για την επίτευξη συμβιβασμών.
Χριστιανοδημοκράτες (CDU), Φιλελεύθεροι (FDP) και Πράσινοι (Die Gruenen) χαράσσουν όμως μέσω δηλώσεων στον τύπο τις κόκκινες γραμμές τους, οι οποίες οδηγούν μόνο στο συμπέρασμα ότι ακόμα και αν βρεθούν κοινοί πολιτικοί τόποι, η σύγκρουση σε θέματα όπως το προσφυγικό είναι μαθηματικά βέβαιη.
Αυτό όμως θα οδηγούσε αναπόφευκτα σε νέες εκλογές.
Τις οποίες θα ήθελαν όλοι να αποφύγουν και κανείς δεν θα ήθελε να πάρει την ευθύνη να τις προκαλέσει.
Επομένως;
Λόγω των τοπκών εκλογών στο κρατίδιο της Κατω Σαξωνίας τον Οκτώβριο του 2017, ουδείς επιθυμεί οποιαδήποτε αναταραχή -και εσωκομματική- κυρίως το Σοσιαλδημοκρατικό κόμμα (SPD) και οι Χριστιανοδημοκράτες.
Τo προσφυγικό, εξ αιτίας του οποίου κυρίως ενισχύθηκε το ακροδεξιό AfD, βρίσκεται ήδη στο επίκεντρο πριν καν ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις μεταξύ των τριών εταίρων.
Οι Χριστιανοκοινωνιστές της Βαυαρίας επιμένουν στο ανώτατο όριο υποδοχής προσφύγων στην Γερμανία, οι Πράσινοι τάσσονται αναφανδόν, κατά και οι Φιλελεύθεροι δηλώνουν με νόημα ότι η «Τζαμάικα» δεν είναι ένα «ρομαντικό πολιτικό σχέδιο», όπως είπε χαρακτηριστικά ο πρόεδρός τους Κ. Lindner.
Πως όμως να ξεκινήσει η κ. Merkel διαπραγματεύσεις με τα άλλα κόμματα όταν το αδελφό βαυαρικό CSU "βράζει", μετά την πτώση κατά 10% του ποσοστού του προς όφελος του ΑfD; Δεδομένου μάλιστα ότι έρχονται και τοπικές εκλογές στην Βαυαρία το 2018, κάθε άλλο παρά θα είναι διατεθειμένοι οι Χριστιανοκοινωνιστές να κάνουν υποχωρήσεις ώστε οι Χρισταινοδημοκράτες να προσέλθουν στο τραπέζι με ενιαία θέση στο θέμα λ.χ. του προσφυγικού.
Η γερμανίδα καγκελάριος, η οποία είναι πλέον αποδυναμωμένη δεν αντιμετωπίζει προς το παρόν κάποια εσωκομματική εξέγερση εσωκομματικά, αλλά δεν πέρασε απαρατήτηρητο το γεγονός ότι 55 βουλευτές της αρνήθηκαν να δώσουν την ψήφο τους για να εκλεγεί νέος κοινουβουλετυικός εκπρόσωπος του CDU o V. Kaouder.
Το κόμμα όμως βρίσκεται σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης μετά το εκλογικό αποτέλεσμα.
Αρα οι συνθήκες είναι πολύ κακές για να ξεκινήσουν οι περίπλοκες διαπραγματεύσεις για σχηματισμό κυβέρνησης συνασπισμού «Τζαμάικα».
Οι Πράσινοι έχουν μεν συγκροτήσει την 14μελή ομάδα για τις διαπραγματεύσεις, και προεκλογικά ήδη δήλωναν πρόθυμοι να συγκυβερνήσουν.
Μια προσεκτική ματιά στην συνθεσή της όμως δεν προοιωνίζει εύκολα υποχωρήσεις σε κεντρικά θέματα.
Ο «σκληρός» G. Tritin, πρώην συμπρόεδρος του κόμματος και υπουργός περιβάλλοντος στην κυβέρνηση Sreder, θεωρείται αντίπαλος του συνασπισμού «Τζαμάικα».
Ηταν μάλιστα αυτός που εμπόδισε την συνεργασία με τους Χριστιανοδημοκράτες το 2013.
Oσο καλές και αν είναι οι προθέσεις των ρεαλιστών, η αριστερή πτέρυγα δεν την καλοβλέπει αυτή τη συνεργασία.
Tο Φιλελεύθερο κόμμα (FDP) δεν είναι τόσο εκδηλωτικό όπως οι Πράσινοι, και ο κ. Lindner κρατάει αποστάσεις ασφαλείας με τις δηλώσεις του ότι θα μπορούσε να περάσει και στην αντιπολίτευση αν δεν μπορεί να επιτευχθεί στην πράξη η στροφή την οποία επαγγέλεται το κόμμα τους. Εχει επίγωση τόσο των στελεχικών αδυναμιών του κόμματος του το οποίο δεν μπορεί να σηκώσει στον ώμο του το βάρος της συμμετοχής στην κυβέρνηση και στο Κοινοβούλιο.
Δεν ξεχνά επίσης ότι η συμμετοχή του στην προηγούμενη κυβέρνηση της κ. Merkel στοίχισε την έξοδό του από την Βουλή.
Η φιλοδοξίες του FDP πάντως φτάνουν μέχρι και την διεκδίκηση του υπουργείου Οικονομικών για να μπορεί να ελέγχει ότι πράγματι θα εφαρμοστεί στον οικονομικό τομέα η φιλελεύθερη πολιτική του, φυσικά και στο νότο της Ευρώπης.
Απορρίπτοντας εκ προιμίου τις προτάσεις Macronν, βάζει όμως φραγμό στα όποια σχέδια της κ. Merkel για την Ευρώπη και μεγάλα εμπόδια στις διαπραγματεύσεις.
Και το SPD;
Το κόμμα του κ. Schulz θα μπορούσε νε εξελιχτεί σε από μηχανής Θεό για το πολιτικό σύστημα και να συμπράξει τελικά σε ένα νέο μεγάλο συνασπισμό με τους Χριστιανοδημοκράτες.
Διακινδυνεύοντας βέβαια την πολιτική του ύπαρξη, προσφέροντας όμως υπηρεσίες στο δημοκρατικό σύστημα και την εύρυθμη λειτουργία του, πράγμα το οποίο ίσως επιβράβευαν στο μέλλον οι ψηφοφόροι.
Μια τέτοια προοπτική όμως δεν διαγράφεται μετά την εκλογή της πρώην -επιτυχημένης- υπουργού Εργασίας A. Nales, η οποία ανήκει στην αριστερή πτέρυγα του κόμματος.
Την απέκλεισε χτες (27/9) κατηγορηματικά λέγοντας ότι «δεν υπάρχει επιστροφή» και ο Schulz χαρακτήρισε την όποια πρόσκληση για σχετικές συζήτησεις «χάσιμο χρόνου»
Ολα αυτά συνθέτουν ένα σταυρόλεξο για καλούς λύτες.
Η κ. Merkel έλυνε μέχρι τώρα τα προβλήματα δια της...απραξίας, άφηνε το χρόνο να δώσει λύσεις.
Τώρα όμως δεν μπορεί να περιμένει επ΄άπειρον.
www.bankingnews.gr
Πόσο ρεαλιστικό είναι όμως αυτό, έστω και αν ο λεγόμενος συνασπισμός «Τζαμάϊκα» (Χριστιανοδημοκράτες, Φιλελεύθεροι, Πράσινοι) είναι η μοναδική επιλογή;
Προς το παρόν όλα είναι στον αέρα.
Ούτε καν οι βολιδοσκοπήσεις μεταξύ των επίδοξων εταίρων δεν έχουν ξεκινήσει, πόσο μάλλον οι διαπραγματεύσεις για την επίτευξη συμβιβασμών.
Χριστιανοδημοκράτες (CDU), Φιλελεύθεροι (FDP) και Πράσινοι (Die Gruenen) χαράσσουν όμως μέσω δηλώσεων στον τύπο τις κόκκινες γραμμές τους, οι οποίες οδηγούν μόνο στο συμπέρασμα ότι ακόμα και αν βρεθούν κοινοί πολιτικοί τόποι, η σύγκρουση σε θέματα όπως το προσφυγικό είναι μαθηματικά βέβαιη.
Αυτό όμως θα οδηγούσε αναπόφευκτα σε νέες εκλογές.
Τις οποίες θα ήθελαν όλοι να αποφύγουν και κανείς δεν θα ήθελε να πάρει την ευθύνη να τις προκαλέσει.
Επομένως;
Λόγω των τοπκών εκλογών στο κρατίδιο της Κατω Σαξωνίας τον Οκτώβριο του 2017, ουδείς επιθυμεί οποιαδήποτε αναταραχή -και εσωκομματική- κυρίως το Σοσιαλδημοκρατικό κόμμα (SPD) και οι Χριστιανοδημοκράτες.
Τo προσφυγικό, εξ αιτίας του οποίου κυρίως ενισχύθηκε το ακροδεξιό AfD, βρίσκεται ήδη στο επίκεντρο πριν καν ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις μεταξύ των τριών εταίρων.
Οι Χριστιανοκοινωνιστές της Βαυαρίας επιμένουν στο ανώτατο όριο υποδοχής προσφύγων στην Γερμανία, οι Πράσινοι τάσσονται αναφανδόν, κατά και οι Φιλελεύθεροι δηλώνουν με νόημα ότι η «Τζαμάικα» δεν είναι ένα «ρομαντικό πολιτικό σχέδιο», όπως είπε χαρακτηριστικά ο πρόεδρός τους Κ. Lindner.
Πως όμως να ξεκινήσει η κ. Merkel διαπραγματεύσεις με τα άλλα κόμματα όταν το αδελφό βαυαρικό CSU "βράζει", μετά την πτώση κατά 10% του ποσοστού του προς όφελος του ΑfD; Δεδομένου μάλιστα ότι έρχονται και τοπικές εκλογές στην Βαυαρία το 2018, κάθε άλλο παρά θα είναι διατεθειμένοι οι Χριστιανοκοινωνιστές να κάνουν υποχωρήσεις ώστε οι Χρισταινοδημοκράτες να προσέλθουν στο τραπέζι με ενιαία θέση στο θέμα λ.χ. του προσφυγικού.
Η γερμανίδα καγκελάριος, η οποία είναι πλέον αποδυναμωμένη δεν αντιμετωπίζει προς το παρόν κάποια εσωκομματική εξέγερση εσωκομματικά, αλλά δεν πέρασε απαρατήτηρητο το γεγονός ότι 55 βουλευτές της αρνήθηκαν να δώσουν την ψήφο τους για να εκλεγεί νέος κοινουβουλετυικός εκπρόσωπος του CDU o V. Kaouder.
Το κόμμα όμως βρίσκεται σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης μετά το εκλογικό αποτέλεσμα.
Αρα οι συνθήκες είναι πολύ κακές για να ξεκινήσουν οι περίπλοκες διαπραγματεύσεις για σχηματισμό κυβέρνησης συνασπισμού «Τζαμάικα».
Οι Πράσινοι έχουν μεν συγκροτήσει την 14μελή ομάδα για τις διαπραγματεύσεις, και προεκλογικά ήδη δήλωναν πρόθυμοι να συγκυβερνήσουν.
Μια προσεκτική ματιά στην συνθεσή της όμως δεν προοιωνίζει εύκολα υποχωρήσεις σε κεντρικά θέματα.
Ο «σκληρός» G. Tritin, πρώην συμπρόεδρος του κόμματος και υπουργός περιβάλλοντος στην κυβέρνηση Sreder, θεωρείται αντίπαλος του συνασπισμού «Τζαμάικα».
Ηταν μάλιστα αυτός που εμπόδισε την συνεργασία με τους Χριστιανοδημοκράτες το 2013.
Oσο καλές και αν είναι οι προθέσεις των ρεαλιστών, η αριστερή πτέρυγα δεν την καλοβλέπει αυτή τη συνεργασία.
Tο Φιλελεύθερο κόμμα (FDP) δεν είναι τόσο εκδηλωτικό όπως οι Πράσινοι, και ο κ. Lindner κρατάει αποστάσεις ασφαλείας με τις δηλώσεις του ότι θα μπορούσε να περάσει και στην αντιπολίτευση αν δεν μπορεί να επιτευχθεί στην πράξη η στροφή την οποία επαγγέλεται το κόμμα τους. Εχει επίγωση τόσο των στελεχικών αδυναμιών του κόμματος του το οποίο δεν μπορεί να σηκώσει στον ώμο του το βάρος της συμμετοχής στην κυβέρνηση και στο Κοινοβούλιο.
Δεν ξεχνά επίσης ότι η συμμετοχή του στην προηγούμενη κυβέρνηση της κ. Merkel στοίχισε την έξοδό του από την Βουλή.
Η φιλοδοξίες του FDP πάντως φτάνουν μέχρι και την διεκδίκηση του υπουργείου Οικονομικών για να μπορεί να ελέγχει ότι πράγματι θα εφαρμοστεί στον οικονομικό τομέα η φιλελεύθερη πολιτική του, φυσικά και στο νότο της Ευρώπης.
Απορρίπτοντας εκ προιμίου τις προτάσεις Macronν, βάζει όμως φραγμό στα όποια σχέδια της κ. Merkel για την Ευρώπη και μεγάλα εμπόδια στις διαπραγματεύσεις.
Και το SPD;
Το κόμμα του κ. Schulz θα μπορούσε νε εξελιχτεί σε από μηχανής Θεό για το πολιτικό σύστημα και να συμπράξει τελικά σε ένα νέο μεγάλο συνασπισμό με τους Χριστιανοδημοκράτες.
Διακινδυνεύοντας βέβαια την πολιτική του ύπαρξη, προσφέροντας όμως υπηρεσίες στο δημοκρατικό σύστημα και την εύρυθμη λειτουργία του, πράγμα το οποίο ίσως επιβράβευαν στο μέλλον οι ψηφοφόροι.
Μια τέτοια προοπτική όμως δεν διαγράφεται μετά την εκλογή της πρώην -επιτυχημένης- υπουργού Εργασίας A. Nales, η οποία ανήκει στην αριστερή πτέρυγα του κόμματος.
Την απέκλεισε χτες (27/9) κατηγορηματικά λέγοντας ότι «δεν υπάρχει επιστροφή» και ο Schulz χαρακτήρισε την όποια πρόσκληση για σχετικές συζήτησεις «χάσιμο χρόνου»
Ολα αυτά συνθέτουν ένα σταυρόλεξο για καλούς λύτες.
Η κ. Merkel έλυνε μέχρι τώρα τα προβλήματα δια της...απραξίας, άφηνε το χρόνο να δώσει λύσεις.
Τώρα όμως δεν μπορεί να περιμένει επ΄άπειρον.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών