Στόχος Putin, Erdogan και Rouhani η μεγαλύτερη διασύνδεση Κεντρικής Ασίας και Ευρώπης, με το φυσικό αέριο να αποτελεί το «κλειδί»
Οι Vladimir Putin, Recep Tayyip Erdogan και Hassan Rouhani είχαν την Τετάρτη 22/11 συνάντηση στο Σότσι για να συζητήσουν για τη Συρία.
Πρόκειται για τους ηγέτες τριών χωρών, Ρωσίας, Τουρκίας και Ιράν, που έχουν τεράστια συμφέροντα στην ευρύτερη περιοχή και τάσσονται υπέρ της ενοποίησης της επονομαζόμενης Ευρασίας.
Όπως αναφέρει ανάλυση των Asia Times, η Κίνα έχει ξεκαθαρίσει ότι μία ειρηνική Συρία θα μετατραπεί σε σταθμό για τους Νέους Δρόμους του Μεταξιού – το γνωστό πρόγραμμα Belt and Road Initiative (BRI).
Ρωσία, Τουρκία και Ιράν είναι τρεις χώρες που θέλουν να επωφεληθούν από την επιστροφή της ειρήνης στην περιοχή και φυσικά έχουν και τα δικά τους σχέδια, αν και φροντίζουν να διατηρήσουν καλές σχέσεις με τον έτερο ενδιαφερόμενο, την Κίνα.
Ο αγωγός Μπακού-Τυφλίδα-Τσεϊχάν (Baku-Tblisi-Ceyhan, BTC), υπήρξε μία σχεδόν επαναστατική κίνηση από πλευράς της κυβέρνησης Clinton και δημιούργησε έναν ισχυρό δεσμό μεταξύ Αζερμπαϊτζάν, Γεωργίας και Τουρκίας.
Τώρα καταφθάνει το σιδηροδρομικό δίκτυ Μπακού-Τυφλίδα-Καρς (ΒΤΚ), το οποίο εγκαινιάστηκε με μεγάλες παράτες από τον Erdogan, παρουσία και του προέδρου του Αζερμπαϊτζάν Ilham Aliyev, του πρωθυπουργού της Γεωργίας, Giorgi Kvirikashvili, του πρωθυπουργού του Καζακστάν, Bakhytzhan Sagintayev αλλά και του πρωθυπουργού του Ουζεμπεκιστάν, Abdulla Aripov.
Άλλωστε πρόκειται για ένα σιδηροδρομικό δίκτυο που ενώνει τον Καύκασο με την Κεντρική Ασία.
Ο Erdogan προχώρησε ένα βήμα πιο πέρα, υποστηρίζοντας ότι ο ΒΤΚ είναι «μία σημαντική αλυσίδα στον Νέο Δρόμο του Μεταξιού, ο οποίος ενώνει Ασία, Αφρική και Ευρώπη».
Εκ μίας απόψεως έχει δίκιο καθώς το συγκεκριμένο σιδηροδρομικό δίκτυο ουσιαστικά ενώνει την ΕΕ με τη Δυτική Κίνα.
Το δίκτυο ΒΤΚ είναι μόνο η αρχή, εάν συνυπολογίσει κάποιος την μακροχρόνια κινέζικη στρατηγική, για την κατασκευή ενός σιδηροδρομικού δικτύου υψηλής ταχύτητας που θα ξεκινά από το Xinjiang, θα διασχίζει όλη την Κεντρική Ασία, περνώντας από Ιράν και Τουρκία και φυσικά έχοντας ως προορισμό – όνειρο την ΕΕ.
Ως εκ τούτου ο Erdogan γνωρίζει πολύ καλά ότι η θέση της Τουρκίας είναι γεωστρατηγική για τα κινεζικά δίκτυα.
Φυσικά το ΒΤΚ δεν είναι ο μόνος σύνδεσμος, καθώς αναμένεται ότι θα δημιουργηθούν και άλλες «συνδέσεις» μεταξύ Ιράν και Τουρκίας, όπως για παράδειγμα το project, Eurasian Land Bridge που θέλει να αντικαταστήσει τον υπερσιβηρικό, αλλά και ένας ναυτικός Δρόμος του Μεταξιού, το Northern Sea Route κατά μήκος της Αρκτικής.
Όμως το ΒΤΚ έχει μία ακόμη ιδιαιτερότητα, καθώς συνδέεται και με τον έτερο αγωγό, τον Trans-Anatolia Gas Pipeline (TANAP), ο οποίος μεταφέρει φυσικό αέριο από το πεδίο Shah Deniz-2 του Αζερμπαϊτζάν και καταλήγει στην ΕΕ μέσω Τουρκίας.
Σύμφωνα με τον Τούρκο αναλυτή Cemil Ertem «όπως ο TANAP, έτσι και το σιδηροδρομικό δίκτυο BTK δεν συνδέει απλά τρεις χώρες αλλά αποτελεί τον βασικό εμπορικό και μεταφορικό δρόμο μεταξύ Ασίας και Ευρώπης και κυρίως των λιμανιών Καζακστάν και Τουρκμενιστάν.
Συνδέει την Κεντρική Ασία και την Τουρκία, μέσω του project Marmaray στην Κωνσταντινούπολη και μέσω της περιοχής της Κασπίας.
Μαζί με τον αγωγό Southern Gas Corridor, θα συνδέσει τα λιμάνια της Κίνας, μέσω Τουρκίας, με την Ευρώπη».
Η Τουρκία μοιάζει συνεχώς να αυξάνει τη δύναμή της, καθώς από τη μία πλευρά φροντίζει να κλείσει συμφωνία για αγορά S-400 από τη Ρωσία και ταυτόχρονα γνωρίζει ότι Ρωσία και Κίνα επιθυμούν να καταστεί πλήρες μέλος στον Shanghai Cooperation Organization (SCO).
Υπάρχει, όμως, και ένας ακόμη σημαντικός αγωγός.
Πρόκειται για τον ΙΡΙ (Ιράν-Πακιστάν-Ινδία), ο οποίος μέχρι πρότινος ονομάζονταν «αγωγός της ειρήνης».
Αρχικά είχε σχεδιαστεί για να συνδέει το νοτιοανατολικό Ιράν με τη νότια Ινδία στο Balochistan, μέσω του πακιστανικού λιμανιού του
Gwadar.
Το Gwadar, όμως, είναι ένα βασικό σημείο του «διαδρόμου» συνεργασίας μεταξύ Πακιστάν και Κίνας, του China-Pakistan Economic Corridor (CPEC).
Οι κυβερνήσεις Bush και Obama έκαναν τα πάντα προκειμένου ο ΙΡΙ να μην κατασκευαστεί και προώθησαν τον αγωγό ΤΑΡΙ (Τουρκμενιστάν-Αφγανιστάν-Πακιστάν-Ινδία).
Πρόκειται για έναν αγωγό που μπορεί τελικά να κατασκευαστεί, παρά τα προβλήματα που προκαλούν οι Ταλιμπάν, καθώς και η Ρωσία εισήλθε στο παιχνίδι μέσω της Gazprom και των ευνοϊκών προτάσεων που κατέθεσε στην Ινδία.
Πρόσφατα υπήρξε και μία νέα εξέλιξη.
Ο Ρώσος υπουργός Ενέργειας Aleksandr Novak ανακοίνωσε ότι Μόσχα και Τεχεράνη θα υπογράψουν Μνημόνιο Κατανόησης προκειμένου να κτίσουν έναν αγωγό 1.200 χλμ από το Ιράν στην Ινδία (με την ονομασία ΙΙ).
Παράλληλα η Gazprom θα επενδύσει σε κοιτάσματα φυσικού αερίου του Ιράν που δεν τα έχει ακόμη εκμεταλλευθεί κανείς και βρίσκονται κατά μήκος αυτού του αγωγού.
Σαφέστατα η Ινδία είναι ένας εκ των κερδισμένων.
Από τη μία πλευρά το όνειρο του ΤΑΡΙ δεν έχει χαθεί, ενώ όλα δείχνουν ότι ο Donald Trump δεν πρόκειται να «τιμωρήσει» τη χώρα επειδή διατηρεί σχέσεις με Ιράν και Ρωσία.
Στο πρόσφατο ταξίδι του Putin στην Ινδία προέκυψε ένα ακόμη «θαύμα»: η ιδέα της δημιουργίας μίας σιδηροδρομικής γραμμής που θα συνδέει την Αγ. Πετρούπολη με το λιμάνι του Chabahar, το οποίο βρίσκεται πολύ κοντά στον Περσικό Κόλπο.
www.bankingnews.gr
Πρόκειται για τους ηγέτες τριών χωρών, Ρωσίας, Τουρκίας και Ιράν, που έχουν τεράστια συμφέροντα στην ευρύτερη περιοχή και τάσσονται υπέρ της ενοποίησης της επονομαζόμενης Ευρασίας.
Όπως αναφέρει ανάλυση των Asia Times, η Κίνα έχει ξεκαθαρίσει ότι μία ειρηνική Συρία θα μετατραπεί σε σταθμό για τους Νέους Δρόμους του Μεταξιού – το γνωστό πρόγραμμα Belt and Road Initiative (BRI).
Ρωσία, Τουρκία και Ιράν είναι τρεις χώρες που θέλουν να επωφεληθούν από την επιστροφή της ειρήνης στην περιοχή και φυσικά έχουν και τα δικά τους σχέδια, αν και φροντίζουν να διατηρήσουν καλές σχέσεις με τον έτερο ενδιαφερόμενο, την Κίνα.
Ο αγωγός Μπακού-Τυφλίδα-Τσεϊχάν (Baku-Tblisi-Ceyhan, BTC), υπήρξε μία σχεδόν επαναστατική κίνηση από πλευράς της κυβέρνησης Clinton και δημιούργησε έναν ισχυρό δεσμό μεταξύ Αζερμπαϊτζάν, Γεωργίας και Τουρκίας.
Τώρα καταφθάνει το σιδηροδρομικό δίκτυ Μπακού-Τυφλίδα-Καρς (ΒΤΚ), το οποίο εγκαινιάστηκε με μεγάλες παράτες από τον Erdogan, παρουσία και του προέδρου του Αζερμπαϊτζάν Ilham Aliyev, του πρωθυπουργού της Γεωργίας, Giorgi Kvirikashvili, του πρωθυπουργού του Καζακστάν, Bakhytzhan Sagintayev αλλά και του πρωθυπουργού του Ουζεμπεκιστάν, Abdulla Aripov.
Άλλωστε πρόκειται για ένα σιδηροδρομικό δίκτυο που ενώνει τον Καύκασο με την Κεντρική Ασία.
Ο Erdogan προχώρησε ένα βήμα πιο πέρα, υποστηρίζοντας ότι ο ΒΤΚ είναι «μία σημαντική αλυσίδα στον Νέο Δρόμο του Μεταξιού, ο οποίος ενώνει Ασία, Αφρική και Ευρώπη».
Εκ μίας απόψεως έχει δίκιο καθώς το συγκεκριμένο σιδηροδρομικό δίκτυο ουσιαστικά ενώνει την ΕΕ με τη Δυτική Κίνα.
Το δίκτυο ΒΤΚ είναι μόνο η αρχή, εάν συνυπολογίσει κάποιος την μακροχρόνια κινέζικη στρατηγική, για την κατασκευή ενός σιδηροδρομικού δικτύου υψηλής ταχύτητας που θα ξεκινά από το Xinjiang, θα διασχίζει όλη την Κεντρική Ασία, περνώντας από Ιράν και Τουρκία και φυσικά έχοντας ως προορισμό – όνειρο την ΕΕ.
Ως εκ τούτου ο Erdogan γνωρίζει πολύ καλά ότι η θέση της Τουρκίας είναι γεωστρατηγική για τα κινεζικά δίκτυα.
Φυσικά το ΒΤΚ δεν είναι ο μόνος σύνδεσμος, καθώς αναμένεται ότι θα δημιουργηθούν και άλλες «συνδέσεις» μεταξύ Ιράν και Τουρκίας, όπως για παράδειγμα το project, Eurasian Land Bridge που θέλει να αντικαταστήσει τον υπερσιβηρικό, αλλά και ένας ναυτικός Δρόμος του Μεταξιού, το Northern Sea Route κατά μήκος της Αρκτικής.
Όμως το ΒΤΚ έχει μία ακόμη ιδιαιτερότητα, καθώς συνδέεται και με τον έτερο αγωγό, τον Trans-Anatolia Gas Pipeline (TANAP), ο οποίος μεταφέρει φυσικό αέριο από το πεδίο Shah Deniz-2 του Αζερμπαϊτζάν και καταλήγει στην ΕΕ μέσω Τουρκίας.
Σύμφωνα με τον Τούρκο αναλυτή Cemil Ertem «όπως ο TANAP, έτσι και το σιδηροδρομικό δίκτυο BTK δεν συνδέει απλά τρεις χώρες αλλά αποτελεί τον βασικό εμπορικό και μεταφορικό δρόμο μεταξύ Ασίας και Ευρώπης και κυρίως των λιμανιών Καζακστάν και Τουρκμενιστάν.
Συνδέει την Κεντρική Ασία και την Τουρκία, μέσω του project Marmaray στην Κωνσταντινούπολη και μέσω της περιοχής της Κασπίας.
Μαζί με τον αγωγό Southern Gas Corridor, θα συνδέσει τα λιμάνια της Κίνας, μέσω Τουρκίας, με την Ευρώπη».
Η Τουρκία μοιάζει συνεχώς να αυξάνει τη δύναμή της, καθώς από τη μία πλευρά φροντίζει να κλείσει συμφωνία για αγορά S-400 από τη Ρωσία και ταυτόχρονα γνωρίζει ότι Ρωσία και Κίνα επιθυμούν να καταστεί πλήρες μέλος στον Shanghai Cooperation Organization (SCO).
Υπάρχει, όμως, και ένας ακόμη σημαντικός αγωγός.
Πρόκειται για τον ΙΡΙ (Ιράν-Πακιστάν-Ινδία), ο οποίος μέχρι πρότινος ονομάζονταν «αγωγός της ειρήνης».
Αρχικά είχε σχεδιαστεί για να συνδέει το νοτιοανατολικό Ιράν με τη νότια Ινδία στο Balochistan, μέσω του πακιστανικού λιμανιού του
Gwadar.
Το Gwadar, όμως, είναι ένα βασικό σημείο του «διαδρόμου» συνεργασίας μεταξύ Πακιστάν και Κίνας, του China-Pakistan Economic Corridor (CPEC).
Οι κυβερνήσεις Bush και Obama έκαναν τα πάντα προκειμένου ο ΙΡΙ να μην κατασκευαστεί και προώθησαν τον αγωγό ΤΑΡΙ (Τουρκμενιστάν-Αφγανιστάν-Πακιστάν-Ινδία).
Πρόκειται για έναν αγωγό που μπορεί τελικά να κατασκευαστεί, παρά τα προβλήματα που προκαλούν οι Ταλιμπάν, καθώς και η Ρωσία εισήλθε στο παιχνίδι μέσω της Gazprom και των ευνοϊκών προτάσεων που κατέθεσε στην Ινδία.
Πρόσφατα υπήρξε και μία νέα εξέλιξη.
Ο Ρώσος υπουργός Ενέργειας Aleksandr Novak ανακοίνωσε ότι Μόσχα και Τεχεράνη θα υπογράψουν Μνημόνιο Κατανόησης προκειμένου να κτίσουν έναν αγωγό 1.200 χλμ από το Ιράν στην Ινδία (με την ονομασία ΙΙ).
Παράλληλα η Gazprom θα επενδύσει σε κοιτάσματα φυσικού αερίου του Ιράν που δεν τα έχει ακόμη εκμεταλλευθεί κανείς και βρίσκονται κατά μήκος αυτού του αγωγού.
Σαφέστατα η Ινδία είναι ένας εκ των κερδισμένων.
Από τη μία πλευρά το όνειρο του ΤΑΡΙ δεν έχει χαθεί, ενώ όλα δείχνουν ότι ο Donald Trump δεν πρόκειται να «τιμωρήσει» τη χώρα επειδή διατηρεί σχέσεις με Ιράν και Ρωσία.
Στο πρόσφατο ταξίδι του Putin στην Ινδία προέκυψε ένα ακόμη «θαύμα»: η ιδέα της δημιουργίας μίας σιδηροδρομικής γραμμής που θα συνδέει την Αγ. Πετρούπολη με το λιμάνι του Chabahar, το οποίο βρίσκεται πολύ κοντά στον Περσικό Κόλπο.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών