Επικρίσεις δέχεται ο Draghi για τις αποφάσεις του ως διοικητής της κεντρικής τράπεζας της Ιταλίας στο παρελθόν
Η τραπεζική κρίση που σοβεί στην Ιταλία τείνει να εξελιχθεί σε ένα παιχνίδι ευθυνών μεταξύ της κεντρικής τράπεζας της χώρας και της ρυθμιστικής αρχής των χρηματοπιστωτικών αγορών Consob.
Η αμφιλεγόμενη απόφαση να ανανεωθεί η θητεία του προέδρου της κεντρικής τράπεζας, Ignazio Visco για άλλα έξι χρόνια παρά την τραπεζική κρίση πυροδότησε έντονες συζητήσεις στην Ιταλία.
Ο πρώτος πρωταγωνιστής ήταν ο πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας Matteo Renzi, ο οποίος αμφισβήτησε τον εποπτικό ρόλο τόσο της κεντρικής τράπεζας στην κρίση της Ιταλίας και της Consob κατά την τραπεζική κρίση.
«Η Τράπεζα της Ιταλίας δεν άσκησε τον έλεγχο που αναμενόταν από αυτήν», τόνισε ο επίσης πρώην πρωθυπουργός Silvio Berlusconi.
Καθώς η αντιπαράθεση οξύνεται, είναι πιθανό να έλθει στο επίκεντρο της δημόσιας συζήτησης ο ρόλος του προκατόχου του Visco, του σημερινού προέδρου της ΕΚΤ Mario Draghi.
Πολλά από τα βασικά γεγονότα, που «έστρωσαν το δρόμο» συνέβηκαν κατά τη θητεία του ως διοικητής της κεντρικής τράπεζας της Ιταλίας, σημειώνει σε δημοσίευμά του το WolfStreet.com.
«Και τώρα οι σκελετοί αρχίζουν να σέρνουν έξω από το ντουλάπι» γράφει χαρακτηριστικά.
Πρόσφατα αποκαλύφθηκε ότι το 2010 η κεντρική τράπεζα της Ιταλίας, υπό τη διοίκηση του Draghi, γνώριζε ότι η τράπεζα Monte dei Paschi di Siena, η οποία στη συνέχεια κατέρρευσε, είχε καταγράψει εκείνη τη χρονιά απώλειες 500 εκατομμυρίων δολαρίων.
Ωστόσο η κεντρική τράπεζα της Ιταλίας δεν προχώρησε σε κανέναν έλεγχο σύμφωνα με το δημοσίευμα.
Σύμφωνα με την ίδια πηγή, ο κύριος λόγος της απόκρυψης αυτής, ήταν η συγκάλυψη των ζημιών, που προκλήθηκαν από την αγορά της ζημιογόνας μεσαίου μεγέθους τράπεζας Banca Antonveneta, στα τέλη του 2007 από τη Monte dei Paschi di Siena
«Αυτή η αδιαφανής συμφωνία είναι αναμφισβήτητα το πιο σημαντικό τραπεζικό σκάνδαλο στην Ιταλία τα τελευταία δέκα χρόνια και άνοιξε άμεσα το δρόμο για την κατάρρευση της», αναφέρει το δημοσίευμα.
Σαφώς, υπήρξε μια χρόνια έλλειψη δέουσας επιμέλειας από τα αντίστοιχα συμβούλια των τραπεζών καθώς και από τις αντίστοιχες εθνικές ρυθμιστικές αρχές των χρηματοπιστωτικών αγορών και τις κεντρικές τράπεζες.
Στην περίπτωση της Ιταλίας, αυτό σήμαινε την Τράπεζα της Ιταλίας, της οποίας ο τότε πρόεδρος ήταν ο Mario Draghi.
Η εξαγορά της Antonveneta
Παρά τις σοβαρές επιφυλάξεις που εξέφρασε ο διευθυντής του γραφείου της Τράπεζας της Ιταλίας στην Πάντοβα, A. Minnella, σε επιστολή της προς την έδρα της Τράπεζας της Ιταλίας στη Ρώμη, ο Draghi υπέγραψε την συμφωνία Antonveneta στις αρχές του 2008.
Ο Minella προειδοποίησε για σημαντικά «κρίσιμα ζητήματα» στα τεχνικά χαρακτηριστικά της τράπεζας και την ανταγωνιστική τοποθέτησή της, καθώς και για τα «έντονα προβλήματα» που απαιτούν άμεση δράση από τους διαχειριστές της εταιρείας.
Η Antonveneta υπέφερε από σοβαρές «δημοσιονομικές ανισορροπίες» και η βιωσιμότητά της «κινδύνευε», πρόσθεσε.
Ωστόσο, οι προειδοποιήσεις αυτές αγνοήθηκαν.
Στη συνέχεια, υπάρχουν οι αναφορές ότι η απόκτηση της Antonveneta από την Monte dei Paschi di Siena είχε συνολικό κόστος 17 δισ. ευρώ, συμπεριλαμβανομένου δανείου ύψους 7 δισ. ευρώ που η Antonveneta οφείλει στην ABN Amro, ενώ το συνολικό λειτουργικό κεφάλαιο της αγοράστριας τράπεζας ήταν μόνο 4,8 δισ. ευρώ.
Έτσι εξηγείται σύμφωνα με το δημοσίευμα, η ανάγκη για τόσες πολλές πολύπλοκες συναλλαγές παραγώγων από τη Deutsche Bank, τη Nomura και την JP Morgan Chase για να αποκρύψουν την πλήρη κλίμακα των ζημιών της Monte dei Paschi di Siena .
Την ίδια ώρα στην Ιταλία, αρχίζουν και πληθαίνουν οι φωνές, περί μίας δικαστικής διερεύνησης των αποφάσεων του Mario Drahgi ενώ στη γειτονική χώρα ήδη έχουν δικαστεί τραπεζίτες για σφάλματα και παραλείψεις.
Εξάλλου το όνομά του Ιταλού επικεφαλής της ΕΚΤ έχει ήδη αναφερθεί σε επιτροπή που διερευνά την χρόνια κακή διαχείριση της Τράπεζας της Ιταλίας από την κρίση που κατέστρεψε τις δύο τράπεζες με έδρα το Βένετο.
Κατά τη διάρκεια της θητείας του ως κυβερνήτης της τράπεζας της Ιταλίας, ο Mario Draghi μπορεί να διαδραμάτισε βασικό ρόλο στη διευκόλυνση της συμφωνίας συγχωνεύσεων και εξαγορών που θα συμβάλει τελικά στην κατάρρευση του ιταλικού τραπεζικού συστήματος, αλλά τώρα, ως πρόεδρος της ΕΚΤ συμμετέχει ενεργά στην προσπάθεια διάσωσης της ιταλικής οικονομίας με σημαντικές αγορές περιουσιακών στοιχείων.
Η ΕΚΤ σήμερα κατέχει ιταλικά ομόλογα ύψους 310 δισ. ευρώ, ποσό που υπερβαίνει την αύξηση του εθνικού χρέους της Ιταλίας κατά 246 δισ. ευρώ από το 2012.
Αυτές οι επιθετικές αγορές ώθησαν ακόμη και την απόδοση των διετούς διάρκειας ιταλικών ομολόγων κάτω από το μηδέν.
Και μόνο για αυτό εκτιμάται ως σίγουρη η στήριξη της ιταλικής πολιτικής σκηνής στον Draghi καταλήγει το δημοσίευμα.
Να σημειωθεί ότι ο Berlusconi έσπευσε να παράσχει στήριξη στον Draghi, λέγοντας πως δεν ευθύνεται επ’ ουδενί για τα όσα του προσάπτουν.
www.bankingnews.gr
Η αμφιλεγόμενη απόφαση να ανανεωθεί η θητεία του προέδρου της κεντρικής τράπεζας, Ignazio Visco για άλλα έξι χρόνια παρά την τραπεζική κρίση πυροδότησε έντονες συζητήσεις στην Ιταλία.
Ο πρώτος πρωταγωνιστής ήταν ο πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας Matteo Renzi, ο οποίος αμφισβήτησε τον εποπτικό ρόλο τόσο της κεντρικής τράπεζας στην κρίση της Ιταλίας και της Consob κατά την τραπεζική κρίση.
«Η Τράπεζα της Ιταλίας δεν άσκησε τον έλεγχο που αναμενόταν από αυτήν», τόνισε ο επίσης πρώην πρωθυπουργός Silvio Berlusconi.
Καθώς η αντιπαράθεση οξύνεται, είναι πιθανό να έλθει στο επίκεντρο της δημόσιας συζήτησης ο ρόλος του προκατόχου του Visco, του σημερινού προέδρου της ΕΚΤ Mario Draghi.
Πολλά από τα βασικά γεγονότα, που «έστρωσαν το δρόμο» συνέβηκαν κατά τη θητεία του ως διοικητής της κεντρικής τράπεζας της Ιταλίας, σημειώνει σε δημοσίευμά του το WolfStreet.com.
«Και τώρα οι σκελετοί αρχίζουν να σέρνουν έξω από το ντουλάπι» γράφει χαρακτηριστικά.
Πρόσφατα αποκαλύφθηκε ότι το 2010 η κεντρική τράπεζα της Ιταλίας, υπό τη διοίκηση του Draghi, γνώριζε ότι η τράπεζα Monte dei Paschi di Siena, η οποία στη συνέχεια κατέρρευσε, είχε καταγράψει εκείνη τη χρονιά απώλειες 500 εκατομμυρίων δολαρίων.
Ωστόσο η κεντρική τράπεζα της Ιταλίας δεν προχώρησε σε κανέναν έλεγχο σύμφωνα με το δημοσίευμα.
Σύμφωνα με την ίδια πηγή, ο κύριος λόγος της απόκρυψης αυτής, ήταν η συγκάλυψη των ζημιών, που προκλήθηκαν από την αγορά της ζημιογόνας μεσαίου μεγέθους τράπεζας Banca Antonveneta, στα τέλη του 2007 από τη Monte dei Paschi di Siena
«Αυτή η αδιαφανής συμφωνία είναι αναμφισβήτητα το πιο σημαντικό τραπεζικό σκάνδαλο στην Ιταλία τα τελευταία δέκα χρόνια και άνοιξε άμεσα το δρόμο για την κατάρρευση της», αναφέρει το δημοσίευμα.
Σαφώς, υπήρξε μια χρόνια έλλειψη δέουσας επιμέλειας από τα αντίστοιχα συμβούλια των τραπεζών καθώς και από τις αντίστοιχες εθνικές ρυθμιστικές αρχές των χρηματοπιστωτικών αγορών και τις κεντρικές τράπεζες.
Στην περίπτωση της Ιταλίας, αυτό σήμαινε την Τράπεζα της Ιταλίας, της οποίας ο τότε πρόεδρος ήταν ο Mario Draghi.
Η εξαγορά της Antonveneta
Παρά τις σοβαρές επιφυλάξεις που εξέφρασε ο διευθυντής του γραφείου της Τράπεζας της Ιταλίας στην Πάντοβα, A. Minnella, σε επιστολή της προς την έδρα της Τράπεζας της Ιταλίας στη Ρώμη, ο Draghi υπέγραψε την συμφωνία Antonveneta στις αρχές του 2008.
Ο Minella προειδοποίησε για σημαντικά «κρίσιμα ζητήματα» στα τεχνικά χαρακτηριστικά της τράπεζας και την ανταγωνιστική τοποθέτησή της, καθώς και για τα «έντονα προβλήματα» που απαιτούν άμεση δράση από τους διαχειριστές της εταιρείας.
Η Antonveneta υπέφερε από σοβαρές «δημοσιονομικές ανισορροπίες» και η βιωσιμότητά της «κινδύνευε», πρόσθεσε.
Ωστόσο, οι προειδοποιήσεις αυτές αγνοήθηκαν.
Στη συνέχεια, υπάρχουν οι αναφορές ότι η απόκτηση της Antonveneta από την Monte dei Paschi di Siena είχε συνολικό κόστος 17 δισ. ευρώ, συμπεριλαμβανομένου δανείου ύψους 7 δισ. ευρώ που η Antonveneta οφείλει στην ABN Amro, ενώ το συνολικό λειτουργικό κεφάλαιο της αγοράστριας τράπεζας ήταν μόνο 4,8 δισ. ευρώ.
Έτσι εξηγείται σύμφωνα με το δημοσίευμα, η ανάγκη για τόσες πολλές πολύπλοκες συναλλαγές παραγώγων από τη Deutsche Bank, τη Nomura και την JP Morgan Chase για να αποκρύψουν την πλήρη κλίμακα των ζημιών της Monte dei Paschi di Siena .
Την ίδια ώρα στην Ιταλία, αρχίζουν και πληθαίνουν οι φωνές, περί μίας δικαστικής διερεύνησης των αποφάσεων του Mario Drahgi ενώ στη γειτονική χώρα ήδη έχουν δικαστεί τραπεζίτες για σφάλματα και παραλείψεις.
Εξάλλου το όνομά του Ιταλού επικεφαλής της ΕΚΤ έχει ήδη αναφερθεί σε επιτροπή που διερευνά την χρόνια κακή διαχείριση της Τράπεζας της Ιταλίας από την κρίση που κατέστρεψε τις δύο τράπεζες με έδρα το Βένετο.
Κατά τη διάρκεια της θητείας του ως κυβερνήτης της τράπεζας της Ιταλίας, ο Mario Draghi μπορεί να διαδραμάτισε βασικό ρόλο στη διευκόλυνση της συμφωνίας συγχωνεύσεων και εξαγορών που θα συμβάλει τελικά στην κατάρρευση του ιταλικού τραπεζικού συστήματος, αλλά τώρα, ως πρόεδρος της ΕΚΤ συμμετέχει ενεργά στην προσπάθεια διάσωσης της ιταλικής οικονομίας με σημαντικές αγορές περιουσιακών στοιχείων.
Η ΕΚΤ σήμερα κατέχει ιταλικά ομόλογα ύψους 310 δισ. ευρώ, ποσό που υπερβαίνει την αύξηση του εθνικού χρέους της Ιταλίας κατά 246 δισ. ευρώ από το 2012.
Αυτές οι επιθετικές αγορές ώθησαν ακόμη και την απόδοση των διετούς διάρκειας ιταλικών ομολόγων κάτω από το μηδέν.
Και μόνο για αυτό εκτιμάται ως σίγουρη η στήριξη της ιταλικής πολιτικής σκηνής στον Draghi καταλήγει το δημοσίευμα.
Να σημειωθεί ότι ο Berlusconi έσπευσε να παράσχει στήριξη στον Draghi, λέγοντας πως δεν ευθύνεται επ’ ουδενί για τα όσα του προσάπτουν.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών