Για ποιο λόγο πραγματοποίησε την επίσκεψή του στην Ελλάδα τη δεδομένη χρονική στιγμή ο πρόεδρος της Τουρκίας
Τι προσπάθησε να επιτύχει με την επίσκεψή του στην Ελλάδα ο Τούρκος πρόεδρος Recep Tayyip Erdogan, αναλύουν σε δημοσίευμά τους οι New York Times.
Η αμερικανική εφημερίδα στέκεται ιδιαίτερα στο γεγονός, πως ο Erdogan είναι ο πρώτος Τούρκος πρόεδρος, που επισκέπτεται την Ελλάδα τα τελευταία 65 χρόνια παρά το γεγονός, πως η παραμονή του στην Αθήνα σημαδεύτηκε από εντάσεις, λόγω της επιμονής του στην αναθεώρηση της Συνθήκης της Λοζάνης.
Ο τελευταίος πρόεδρος της Τουρκίας που επισκέφτηκε την Ελλάδα, ο Celal Bayar το 1952, προώθησε τη συνεργασία και τη σταθεροποίηση των υφιστάμενων συνόρων.
Ο Erdogan επισκέφθηκε δύο φορές την Ελλάδα ως πρωθυπουργός, αλλά αυτή ήταν η πρώτη του επίσκεψη ως νεοεκλεγέντος προέδρου και ήρθε σε μια εποχή αυξανόμενης διπλωματικής απομόνωσης για την Τουρκία.
Η θητεία του Erdogan ως προέδρου, η οποία ενισχύθηκε σε αρμοδιότητες σε δημοψήφισμα τον Απρίλιο 2017, είναι ουσιαστικά διαφορετική από εκείνη των προκατόχων του, επισημαίνει ο Soner Cagaptay, διευθυντής του τουρκικού ερευνητικού προγράμματος στο Ινστιτούτο Ουάσινγκτον.
Οι προηγούμενοι Τούρκοι πρόεδροι είχαν συμβολικό ρόλο και δεν διέθεταν τις εκτελεστικές εξουσίες, που σήμερα έχει ο Erdogan.
«Κανένας πρόεδρος δεν είχε την εξουσία να κατευθύνει την εξωτερική πολιτική, κανένας από αυτούς», δήλωσε στους New York Times ο Fadi Hakura, διευθυντής του προγράμματος της Τουρκίας στο Chatham House, μίας δεξαμενής σκέψης με έδρα το Λονδίνο.
Η σημασία της επίσκεψης του Erdogan βρίσκεται επίσης στο χρονοδιάγραμμά της:
Έφτασε σε έναν ιστορικά ανταγωνιστικό γείτονα και σε μία στιγμή με την Τουρκία απομονωμένη στο εξωτερικό.
Το 2017, οι σχέσεις της Τουρκίας με τη Δύση επιδεινώθηκαν εξαιτίας των εντάσεων με τις ΗΠΑ, την Ευρωπαϊκή Ένωση, τη Γερμανία και την Αυστρία, μεταξύ άλλων.
Ο Erdogan χρειαζόταν μία «επιτυχία» ως πρόεδρος της δημοκρατίας για να σπάσει τη διπλωματική απομόνωση της Τουρκίας.
«Χρειαζόταν μία επίσκεψη σε μία χώρα που είναι μέλος του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης», δήλωσε ο Θάνος Ντόκος, διευθυντής του ΕΛΙΑΜΕΠ στην αμερικανική εφημερίδα.
Σύμφωνα με διπλωματικούς παρατηρητές ο Erdogan στρέφεται προς τα Βαλκάνια, αφού απέτυχε να καταστήσει την Τουρκία σημαντικό παίκτη στη Μέση Ανατολή.
«Αναζητεί στιγμές μεγαλείου για την Τουρκία.
Θέλει να κάνει και πάλι την Τουρκία περιφερειακή υπερδύναμη και για τον λόγο αυτό στρέφεται στα Βαλκάνια», σημειώνει ο Cagaptay, ο οποίος πρόσφατα έγραψε ένα βιβλίο για τον Erdogan με τίτλο
«Ο Νέος Σουλτάνος: Ο Erdogan και η κρίση της σύγχρονης Τουρκίας».
Το δημοσίευμα, αφού κάνει μία ιστορική αναδρομή στις εντάσεις των ελληνοτουρκικών σχέσεων από το 1955 μέχρι σήμερα με κορυφαίους σταθμούς τους διωγμούς των Ελλήνων το 1955 από την Κωνσταντινούπολη, την τραγωδία της Κύπρου το 1974 και την κρίση των Ιμίων το 1996, αναφέρει πως σήμερα οι σχέσεις των δύο χωρών δείχνουν να είναι σχετικά ομαλές.
Μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας εξακολουθούν να διακυβεύονται πολλά σημαντικά ζητήματα σημείωσε ο Cagaptay.
Ζητήματα, όπως η προσφυγική κρίση, η διαμάχη για την Κύπρο, η ενταξιακή διαδικασία της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά και τις παραβιάσεις του θαλάσσιου και εναέριου χώρου για τις οποίες η Αθήνα κατηγορεί την Άγκυρα.
«Οι δύο χώρες θα μπορούσαν πάρα πολλά πράγματα αν έρχονταν πιο κοντά, ειδικότερα στον τομέα της οικονομίας» επισήμανε ο Cagaptay.
Οποιαδήποτε πρόοδος είναι εύθραυστη, δεδομένης της μακρόχρονης εχθρότητας μεταξύ των δύο χωρών. Αυτό αποδείχθηκε όταν ο Erdogan έθεσε το ενδεχόμενο επικαιροποίησης της Συνθήκης της Λοζάνης του 1923, που καθορίζει τα σύνορα της Τουρκίας με τα γειτονικά της κράτη.
Ο αναπληρωτής καθηγητής διεθνών σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Kadir Has στην Κωνσταντινούπολη, Δημήτρης Τριανταφύλλου τονίζει στους New York Times, πως η αναφορά αυτή του Erdogan είχε ως αποδέκτη το εσωτερικό πολιτικό ακροατήριο και όχι άλλες χώρες.
«Είναι ο ηγέτης, που όταν μιλά στο εξωτερικό απευθύνεται πάντα στο εθνικό ακροατήριο», πρόσθεσε ο κ. Τριανταφύλλου.
«Ενδιαφέρεται να καταδείξει πως η Τουρκία είναι βασικός παράγοντας σταθεροποίησης, ότι πρέπει να γίνει σεβαστός και πως έχει τον έλεγχο της κατάστασης», καταλήγει.
www.bankingnews.gr
Η αμερικανική εφημερίδα στέκεται ιδιαίτερα στο γεγονός, πως ο Erdogan είναι ο πρώτος Τούρκος πρόεδρος, που επισκέπτεται την Ελλάδα τα τελευταία 65 χρόνια παρά το γεγονός, πως η παραμονή του στην Αθήνα σημαδεύτηκε από εντάσεις, λόγω της επιμονής του στην αναθεώρηση της Συνθήκης της Λοζάνης.
Ο τελευταίος πρόεδρος της Τουρκίας που επισκέφτηκε την Ελλάδα, ο Celal Bayar το 1952, προώθησε τη συνεργασία και τη σταθεροποίηση των υφιστάμενων συνόρων.
Ο Erdogan επισκέφθηκε δύο φορές την Ελλάδα ως πρωθυπουργός, αλλά αυτή ήταν η πρώτη του επίσκεψη ως νεοεκλεγέντος προέδρου και ήρθε σε μια εποχή αυξανόμενης διπλωματικής απομόνωσης για την Τουρκία.
Η θητεία του Erdogan ως προέδρου, η οποία ενισχύθηκε σε αρμοδιότητες σε δημοψήφισμα τον Απρίλιο 2017, είναι ουσιαστικά διαφορετική από εκείνη των προκατόχων του, επισημαίνει ο Soner Cagaptay, διευθυντής του τουρκικού ερευνητικού προγράμματος στο Ινστιτούτο Ουάσινγκτον.
Οι προηγούμενοι Τούρκοι πρόεδροι είχαν συμβολικό ρόλο και δεν διέθεταν τις εκτελεστικές εξουσίες, που σήμερα έχει ο Erdogan.
«Κανένας πρόεδρος δεν είχε την εξουσία να κατευθύνει την εξωτερική πολιτική, κανένας από αυτούς», δήλωσε στους New York Times ο Fadi Hakura, διευθυντής του προγράμματος της Τουρκίας στο Chatham House, μίας δεξαμενής σκέψης με έδρα το Λονδίνο.
Η σημασία της επίσκεψης του Erdogan βρίσκεται επίσης στο χρονοδιάγραμμά της:
Έφτασε σε έναν ιστορικά ανταγωνιστικό γείτονα και σε μία στιγμή με την Τουρκία απομονωμένη στο εξωτερικό.
Το 2017, οι σχέσεις της Τουρκίας με τη Δύση επιδεινώθηκαν εξαιτίας των εντάσεων με τις ΗΠΑ, την Ευρωπαϊκή Ένωση, τη Γερμανία και την Αυστρία, μεταξύ άλλων.
Ο Erdogan χρειαζόταν μία «επιτυχία» ως πρόεδρος της δημοκρατίας για να σπάσει τη διπλωματική απομόνωση της Τουρκίας.
«Χρειαζόταν μία επίσκεψη σε μία χώρα που είναι μέλος του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης», δήλωσε ο Θάνος Ντόκος, διευθυντής του ΕΛΙΑΜΕΠ στην αμερικανική εφημερίδα.
Σύμφωνα με διπλωματικούς παρατηρητές ο Erdogan στρέφεται προς τα Βαλκάνια, αφού απέτυχε να καταστήσει την Τουρκία σημαντικό παίκτη στη Μέση Ανατολή.
«Αναζητεί στιγμές μεγαλείου για την Τουρκία.
Θέλει να κάνει και πάλι την Τουρκία περιφερειακή υπερδύναμη και για τον λόγο αυτό στρέφεται στα Βαλκάνια», σημειώνει ο Cagaptay, ο οποίος πρόσφατα έγραψε ένα βιβλίο για τον Erdogan με τίτλο
«Ο Νέος Σουλτάνος: Ο Erdogan και η κρίση της σύγχρονης Τουρκίας».
Το δημοσίευμα, αφού κάνει μία ιστορική αναδρομή στις εντάσεις των ελληνοτουρκικών σχέσεων από το 1955 μέχρι σήμερα με κορυφαίους σταθμούς τους διωγμούς των Ελλήνων το 1955 από την Κωνσταντινούπολη, την τραγωδία της Κύπρου το 1974 και την κρίση των Ιμίων το 1996, αναφέρει πως σήμερα οι σχέσεις των δύο χωρών δείχνουν να είναι σχετικά ομαλές.
Μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας εξακολουθούν να διακυβεύονται πολλά σημαντικά ζητήματα σημείωσε ο Cagaptay.
Ζητήματα, όπως η προσφυγική κρίση, η διαμάχη για την Κύπρο, η ενταξιακή διαδικασία της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά και τις παραβιάσεις του θαλάσσιου και εναέριου χώρου για τις οποίες η Αθήνα κατηγορεί την Άγκυρα.
«Οι δύο χώρες θα μπορούσαν πάρα πολλά πράγματα αν έρχονταν πιο κοντά, ειδικότερα στον τομέα της οικονομίας» επισήμανε ο Cagaptay.
Οποιαδήποτε πρόοδος είναι εύθραυστη, δεδομένης της μακρόχρονης εχθρότητας μεταξύ των δύο χωρών. Αυτό αποδείχθηκε όταν ο Erdogan έθεσε το ενδεχόμενο επικαιροποίησης της Συνθήκης της Λοζάνης του 1923, που καθορίζει τα σύνορα της Τουρκίας με τα γειτονικά της κράτη.
Ο αναπληρωτής καθηγητής διεθνών σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Kadir Has στην Κωνσταντινούπολη, Δημήτρης Τριανταφύλλου τονίζει στους New York Times, πως η αναφορά αυτή του Erdogan είχε ως αποδέκτη το εσωτερικό πολιτικό ακροατήριο και όχι άλλες χώρες.
«Είναι ο ηγέτης, που όταν μιλά στο εξωτερικό απευθύνεται πάντα στο εθνικό ακροατήριο», πρόσθεσε ο κ. Τριανταφύλλου.
«Ενδιαφέρεται να καταδείξει πως η Τουρκία είναι βασικός παράγοντας σταθεροποίησης, ότι πρέπει να γίνει σεβαστός και πως έχει τον έλεγχο της κατάστασης», καταλήγει.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών