Εάν η Ελλάδα επιστρέψει στις… παλιές τακτικές, ότι έχει επιτευχθεί σε μία 8ετία θα χαθεί, τονίζουν οι FT
Καθώς η Ελλάδα προετοιμάζεται να εξέλθει του μνημονίου, τουλάχιστον τυπικά τον Αύγουστο του 2018, υπάρχουν κάποιοι κίνδυνοι που παραμονεύουν για τη χώρα, τονίζουν σε άρθρο γνώμης οι Financial Times.
Σύμφωνα με τον αρθρογράφο Tony Barber, θα μπορούσε κάποιος να παρομοιάσει την Ελλάδα με τον Προμηθέα.
Όπως ο μυθικός ήρωας ήταν καθηλωμένος σε έναν βράχο, το ίδιο και η Ελλάδα από το 2010 είναι «δεμένη» με την κρίση και εξαρτάται από τη γενναιοδωρία των δανειστών της.
Στην περίπτωση του Προμηθέα σωτήρας του ήταν ο Ηρακλής, ενώ για την Ελλάδα ως σωτήρας – τουλάχιστον στα δικά του μάτια – είναι ο Αλέξης Τσίπρας, ο ηγέτης ο οποίος θα οδηγήσει την Ελλάδα εκτός μνημονίου τον Αύγουστο του 2018, μετά από μία 8ετία.
Ακολούθως ο κ. Barber τονίζει ότι ο Αλέξης Τσίπρας σε όλα αυτά τα χρόνια προχώρησε σε μία εντυπωσιακή αλλαγή στάσης.
Ανέλαβε την εξουσία το 2015 και ήταν ο πιο ριζοσπάστης αριστερός πρωθυπουργός της Ελλάδας μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Σταθερός αντίπαλος των πιστωτών, υποστήριζε ότι στραγγαλίζουν την ελληνική οικονομία.
Η πολιτική που ακολούθησε, αρχικά, οδήγησε σχεδόν σε έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη.
Όμως την τελευταία στιγμή άλλαξε στάση και άρχισε να εφαρμόζει τις εντολές των πιστωτών.
Η παράδοσή του, συνεχίζει ο αρθρογράφος, διατήρησε την Ελλάδα στην Ευρωζώνη.
Όλα δείχνουν ότι η Ελλάδα θα βγει από το πρόγραμμα στήριξης τον Αύγουστο του 2018, με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς και τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις θα ανακοινώσουν ότι ο κ. Τσίπρας και η κυβέρνησή του έχουν κάνει αρκετά, πετυχαίνοντας πλεονάσματα και φέρνοντας σε πέρας οικονομικές μεταρρυθμίσεις.
Αρχικά η έλλειψη εμπιστοσύνης μεταξύ Ελλάδας και πιστωτών ήταν ισχυρή.
Οι περισσότεροι Ευρωπαίοι αντιμετώπιζαν την Ελλάδα ως μία χώρα με «λειψές» κυβερνήσεις, με ένα διεφθαρμένο δημόσιο τομέα, η οποία κατ’ επανάληψη καταπατούσε τους κανόνες.
Ο κ. Barber σημειώνει, ακόμη, ότι διαδοχικές κυβερνήσεις δεν κατάφεραν να κρατήσουν τις υποσχέσεις τους.
Οι Έλληνες πολιτικοί κατηγόρησαν την ένταση της κρίσης και τον κακό σχεδιασμό των προγραμμάτων διάσωσης.
Τα προγράμματα οδήγησαν την οικονομία σε μία άνευ προηγουμένου ύφεση και δεν ήταν σχεδιασμένα για να σώσουν την οικονομία της χώρας αλλά τις τράπεζες στις χώρες των πιστωτών.
Το 2017 η ατμόσφαιρα μεταξύ Ελλάδας και πιστωτών βελτιώθηκε και μάλιστα σε βαθμό που κανείς δεν ανέμενε στο ξεκίνημα του έτους.
Αυτό οφείλεται στην κυβέρνηση Τσίπρα, η οποία αντί να γκρινιάζει προχώρησε σε μία πιο δημιουργική στάση.
Σημαντικό ρόλο διαδραματίζουν και οι γεωπολιτικές συνθήκες.
Για Ευρώπη και ΗΠΑ η διάχυση της κρίσης στην ευρύτερη περιοχή έχει μετατρέψει την Ελλάδα σε έναν πόλο σταθερότητας και φιλικών διαθέσεων.
Τα Βαλκάνια είναι εύθραυστα.
Κάθε χρόνο η Τουρκία γίνεται όλο και πιο αυταρχική και οι σχέσεις τις με ΗΠΑ και ΕΕ καθίσταται όλο και πιο δύσκολες.
Η Συρία παραμένει σε πόλεμο.
Ισλαμιστές στρατιωτικοί επικρατούν σε βόρεια Αφρική και Μ. Ανατολή.
Οι ΗΠΑ έχουν και τη ναυτική τους βάση στη Σούδα, στην Κρήτη.
Εν συνόλω η Ελλάδα είναι ένας πυλώνας αξιοπιστίας στην ανατολική Μεσόγειο.
Παράλληλα η Ευρωζώνη θέλει να ξεχάσει την ελληνική κρίση και να προχωρήσει περισσότερο με θέματα που αφορούν την ενοποίηση.
«Όμως υπάρχει ο κίνδυνος του εφησυχασμού.
Όντως τα πλεονάσματα της Ελλάδας, ως ποσοστό επί του ΑΕΠ, είναι μεταξύ των μεγαλύτερων στις δυτικές οικονομίες.
Ο κ. Τσίπρας έχει δεσμευθεί ότι η Ελλάδα θα επιτυγχάνει ετήσια πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ έως το 2022.
Δεν είναι, όμως, αυτό το πιο σημαντικό.
Η Ελλάδα οφείλει να γίνει καλύτερη στα μάτια των επενδυτών, μέσω και της επιτάχυνσης των ιδιωτικοποιήσεων.
Όμως το σημαντικότερο είναι να εκσυγχρονίσει το κράτος της και να διακόψει τις πελατειακές της σχέσεις που έχουν επικρατήσει στην ελληνική πολιτική ζωή από το… 1821.
Μπορεί να έχει γίνει κάποια πρόοδος, τόσο από τον κ. Τσίπρα όσο και από τους προκατόχους του, αλλά δεν είναι αρκετή.
Ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι η Ελλάδα εάν οι πιστωτές χαλαρώσουν την εποπτεία τους μετά τον Αύγουστο η χώρα μπορεί να επιστρέψει στις παλιές κακές συνήθειες.
Εάν συμβεί αυτό τότε θα είναι μία αρνητική συνέπεια για όλους, τόσο την Ελλάδα όσο και τους πιστωτές τους», καταλήγει το άρθρο.
www.bankingnews.gr
Σύμφωνα με τον αρθρογράφο Tony Barber, θα μπορούσε κάποιος να παρομοιάσει την Ελλάδα με τον Προμηθέα.
Όπως ο μυθικός ήρωας ήταν καθηλωμένος σε έναν βράχο, το ίδιο και η Ελλάδα από το 2010 είναι «δεμένη» με την κρίση και εξαρτάται από τη γενναιοδωρία των δανειστών της.
Στην περίπτωση του Προμηθέα σωτήρας του ήταν ο Ηρακλής, ενώ για την Ελλάδα ως σωτήρας – τουλάχιστον στα δικά του μάτια – είναι ο Αλέξης Τσίπρας, ο ηγέτης ο οποίος θα οδηγήσει την Ελλάδα εκτός μνημονίου τον Αύγουστο του 2018, μετά από μία 8ετία.
Ακολούθως ο κ. Barber τονίζει ότι ο Αλέξης Τσίπρας σε όλα αυτά τα χρόνια προχώρησε σε μία εντυπωσιακή αλλαγή στάσης.
Ανέλαβε την εξουσία το 2015 και ήταν ο πιο ριζοσπάστης αριστερός πρωθυπουργός της Ελλάδας μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Σταθερός αντίπαλος των πιστωτών, υποστήριζε ότι στραγγαλίζουν την ελληνική οικονομία.
Η πολιτική που ακολούθησε, αρχικά, οδήγησε σχεδόν σε έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη.
Όμως την τελευταία στιγμή άλλαξε στάση και άρχισε να εφαρμόζει τις εντολές των πιστωτών.
Η παράδοσή του, συνεχίζει ο αρθρογράφος, διατήρησε την Ελλάδα στην Ευρωζώνη.
Όλα δείχνουν ότι η Ελλάδα θα βγει από το πρόγραμμα στήριξης τον Αύγουστο του 2018, με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς και τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις θα ανακοινώσουν ότι ο κ. Τσίπρας και η κυβέρνησή του έχουν κάνει αρκετά, πετυχαίνοντας πλεονάσματα και φέρνοντας σε πέρας οικονομικές μεταρρυθμίσεις.
Αρχικά η έλλειψη εμπιστοσύνης μεταξύ Ελλάδας και πιστωτών ήταν ισχυρή.
Οι περισσότεροι Ευρωπαίοι αντιμετώπιζαν την Ελλάδα ως μία χώρα με «λειψές» κυβερνήσεις, με ένα διεφθαρμένο δημόσιο τομέα, η οποία κατ’ επανάληψη καταπατούσε τους κανόνες.
Ο κ. Barber σημειώνει, ακόμη, ότι διαδοχικές κυβερνήσεις δεν κατάφεραν να κρατήσουν τις υποσχέσεις τους.
Οι Έλληνες πολιτικοί κατηγόρησαν την ένταση της κρίσης και τον κακό σχεδιασμό των προγραμμάτων διάσωσης.
Τα προγράμματα οδήγησαν την οικονομία σε μία άνευ προηγουμένου ύφεση και δεν ήταν σχεδιασμένα για να σώσουν την οικονομία της χώρας αλλά τις τράπεζες στις χώρες των πιστωτών.
Το 2017 η ατμόσφαιρα μεταξύ Ελλάδας και πιστωτών βελτιώθηκε και μάλιστα σε βαθμό που κανείς δεν ανέμενε στο ξεκίνημα του έτους.
Αυτό οφείλεται στην κυβέρνηση Τσίπρα, η οποία αντί να γκρινιάζει προχώρησε σε μία πιο δημιουργική στάση.
Σημαντικό ρόλο διαδραματίζουν και οι γεωπολιτικές συνθήκες.
Για Ευρώπη και ΗΠΑ η διάχυση της κρίσης στην ευρύτερη περιοχή έχει μετατρέψει την Ελλάδα σε έναν πόλο σταθερότητας και φιλικών διαθέσεων.
Τα Βαλκάνια είναι εύθραυστα.
Κάθε χρόνο η Τουρκία γίνεται όλο και πιο αυταρχική και οι σχέσεις τις με ΗΠΑ και ΕΕ καθίσταται όλο και πιο δύσκολες.
Η Συρία παραμένει σε πόλεμο.
Ισλαμιστές στρατιωτικοί επικρατούν σε βόρεια Αφρική και Μ. Ανατολή.
Οι ΗΠΑ έχουν και τη ναυτική τους βάση στη Σούδα, στην Κρήτη.
Εν συνόλω η Ελλάδα είναι ένας πυλώνας αξιοπιστίας στην ανατολική Μεσόγειο.
Παράλληλα η Ευρωζώνη θέλει να ξεχάσει την ελληνική κρίση και να προχωρήσει περισσότερο με θέματα που αφορούν την ενοποίηση.
«Όμως υπάρχει ο κίνδυνος του εφησυχασμού.
Όντως τα πλεονάσματα της Ελλάδας, ως ποσοστό επί του ΑΕΠ, είναι μεταξύ των μεγαλύτερων στις δυτικές οικονομίες.
Ο κ. Τσίπρας έχει δεσμευθεί ότι η Ελλάδα θα επιτυγχάνει ετήσια πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ έως το 2022.
Δεν είναι, όμως, αυτό το πιο σημαντικό.
Η Ελλάδα οφείλει να γίνει καλύτερη στα μάτια των επενδυτών, μέσω και της επιτάχυνσης των ιδιωτικοποιήσεων.
Όμως το σημαντικότερο είναι να εκσυγχρονίσει το κράτος της και να διακόψει τις πελατειακές της σχέσεις που έχουν επικρατήσει στην ελληνική πολιτική ζωή από το… 1821.
Μπορεί να έχει γίνει κάποια πρόοδος, τόσο από τον κ. Τσίπρα όσο και από τους προκατόχους του, αλλά δεν είναι αρκετή.
Ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι η Ελλάδα εάν οι πιστωτές χαλαρώσουν την εποπτεία τους μετά τον Αύγουστο η χώρα μπορεί να επιστρέψει στις παλιές κακές συνήθειες.
Εάν συμβεί αυτό τότε θα είναι μία αρνητική συνέπεια για όλους, τόσο την Ελλάδα όσο και τους πιστωτές τους», καταλήγει το άρθρο.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών