Το πολιτικό σύστημα της Ιταλίας έχει τόσο περίπλοκη διάρθρωση που μπορεί να «εξαφανίσει» ακόμη και τα πιο ισχυρά κόμματα
Την άποψη ότι η κυβέρνηση συνασπισμού μεταξύ της Λέγκας του Βορρά και του Κινήματος των Πέντε Αστέρων δεν θα περάσει… πολύ καλές στιγμές και στο εσωτερικό της Ιταλίας, εκφράζουν σε άρθρο γνώμης οι Financial Times.
Βασική αιτία γι’ αυτήν την εκτίμηση είναι το γεγονός ότι το ιταλικό σύστημα είναι εξαιρετικά δύσκολο προς διαχείριση, με ορισμένους πολιτικούς αναλυτές να τονίζουν ότι οι Luigi Di Maio και Matteo Salvini θα βρεθούν αντιμέτωποι με πολιτικές επιθέσεις, θεσμικούς περιορισμούς και απίστευτη γραφειοκρατία.
Τρεις παράγοντες που καθιστούν εξαιρετικά δύσκολη τη διακυβέρνηση μίας χώρας.
«Το σύστημα στην Ιταλία δημιουργήθηκε για να διασφαλίσει ότι υπήρχε μια αδύναμη κυβέρνηση και μια πολύ περίπλοκη διαδικασία χάραξης πολιτικής - αυτή είναι η κληρονομιά του φασιστικού καθεστώτος», υποστηρίζει ο Wolfango Piccoli, αναλυτής της Teneo Intelligence και προσθέτει «δεν νομίζω ότι τα πράγματα θα εξελιχθούν διαφορετικά αυτή τη φορά».
Οι πολύπλοκες διαδικασίες που κρύβει η ιταλική νομοθετική διαδικασία έχουν κατορθώσει να ισοπεδώσουν αρκετούς πρωθυπουργούς, με τελευταίο θύμα τον Matteo Renzi, ο οποίος κυβέρνησε τη χώρα έως το 2016.
Στην Ιταλία υπάρχουν δύο σκέλη στο κοινοβούλιο, τα οποία διαθέτουν ισότιμες εξουσίες, ένας ισχυρός πρόεδρος και μία δημόσια διοίκηση εντελώς απρόθυμη να μεταρρυθμιστεί.
Για τον κ. Di Maio και τον κ. Salvini, αντιπάλους κατά τις γενικές εκλογές του Μαρτίου, το πρώτο καθήκον μάλλον θα πρέπει είναι η πολιτική ένωση.
Στις εκλογές το Κίνημα των Πέντε Αστέρων συγκέντρωσε το 32% των ψήφων, ενώ η Λέγκα το 17%.
Αποτέλεσμα ο Di Maio να είναι αυτός που έχει το «πάνω χέρι», αλλά ο συνασπισμός του Salvini διαθέτει στελέχη που έχουν πείρα στη διακυβέρνηση της χώρας, ως εκ τούτου οι δυο τους τείνουν να καταστούν ισότιμοι.
Το μεγάλο ερωτηματικό, βέβαια, παραμένει εάν αυτή η ευαίσθητη ισορροπία μεταξύ των δύο ηγετών θα αντέξει όταν έρθουν πραγματικές συγκρούσεις, όταν καταφθάσουν αποτυχίες και γκρίνιες γι’ αυτές.
Στο «μανιφέστο» της συγκυβέρνησης το οποίο αριθμεί 40 σελίδες, οι δύο πολιτικοί δημιουργούν μία κοινή ατζέντα για σειρά θεμάτων.
Μάλιστα στο πρώτο κεφάλαιο αυτής της προγραμματικής συμφωνίας περιλαμβάνεται ο όρος ότι οι δύο ηγέτες μαζί με τον επόμενο πρωθυπουργό (σ.σ.: έχουν δηλώσει ότι κανείς εκ των δύο δεν θα αναλάβει την πρωθυπουργία) θα δημιουργήσουν ένα «Συμβούλιο Συμφιλίωσης», μέσω του οποίου θα γίνεται προσπάθεια να λυθούν οι όποιες διαφορές προκύψουν.
«Αυτό είναι ένα παράλληλο σώμα, είναι σαν το “Μεγάλο Συμβούλιο του Φασισμού”», δήλωσε ο Graziano Delrio, βουλευτής του Δημοκρατικού κόμματος, προσθέτοντας ότι «έχουν μια ανησυχητική συνταγματική κουλτούρα».
Berlusconi, Grillo και Mattarella
Φυσικά κανείς δεν θα πρέπει να ξεχνά δύο πρόσωπα που μπορεί να βρίσκονται στο παρασκήνιο αλλά έχουν ισχυρή δύναμη.
Πρόκειται για τον ιδρυτή των Πέντε Αστέρων, Beppe Grillo και για τον πρώην πρωθυπουργό Silvio Berlusconi.
Δύο πρόσωπα που είναι δύσκολο να ελέγξει κάποιος και που οι Di Maio και Salvini σαφώς έχουν ανάγκη.
Ο Salvini και ο Di Maio ενδέχεται επίσης να αντιμετωπίσουν επανειλημμένες συγκρούσεις με τον πρόεδρο της Ιταλίας Sergio Mattarella, ο οποίος έχει την εξουσία να αρνείται να απορρίψει νομοθετικές προτάσεις, εάν πιστεύει ότι είναι αντίθετες με το ιταλικό σύνταγμα.
Αυτό θα μπορούσε να περιλαμβάνει νόμους που θεωρούνται ότι παραβιάζουν μια διεθνή συνθήκη ή που δεν ανταποκρίνονται στην απαίτηση για δημοσιονομική ισορροπία στην τρίτη μεγαλύτερη οικονομία της ευρωζώνης.
Το κοινοβούλιο έχει την εξουσία να ανατρέψει τέτοια προεδρικά βέτο, αλλά μια σειρά αντιπαραθέσεων με την έδρα της Προεδρίας της Quirinale θα μπορούσε να δυσκολέψει πολύ τους Salvini και Di Maio καθώς και να καθυστερεί την ατζέντα τους.
«Θεωρητικά, ο πρόεδρος θα μπορούσε να απορρίψει έναν προϋπολογισμό που παραβιάζει ρητά τους στόχους του ελλείμματος της ΕΕ, αν και αυτό θα προκαλούσε μια πρωτοφανή θεσμική κρίση», υποστηρίζει ο Federico Santi, αναλυτής της Euroasia Group.
www.bankingnews.gr
Βασική αιτία γι’ αυτήν την εκτίμηση είναι το γεγονός ότι το ιταλικό σύστημα είναι εξαιρετικά δύσκολο προς διαχείριση, με ορισμένους πολιτικούς αναλυτές να τονίζουν ότι οι Luigi Di Maio και Matteo Salvini θα βρεθούν αντιμέτωποι με πολιτικές επιθέσεις, θεσμικούς περιορισμούς και απίστευτη γραφειοκρατία.
Τρεις παράγοντες που καθιστούν εξαιρετικά δύσκολη τη διακυβέρνηση μίας χώρας.
«Το σύστημα στην Ιταλία δημιουργήθηκε για να διασφαλίσει ότι υπήρχε μια αδύναμη κυβέρνηση και μια πολύ περίπλοκη διαδικασία χάραξης πολιτικής - αυτή είναι η κληρονομιά του φασιστικού καθεστώτος», υποστηρίζει ο Wolfango Piccoli, αναλυτής της Teneo Intelligence και προσθέτει «δεν νομίζω ότι τα πράγματα θα εξελιχθούν διαφορετικά αυτή τη φορά».
Οι πολύπλοκες διαδικασίες που κρύβει η ιταλική νομοθετική διαδικασία έχουν κατορθώσει να ισοπεδώσουν αρκετούς πρωθυπουργούς, με τελευταίο θύμα τον Matteo Renzi, ο οποίος κυβέρνησε τη χώρα έως το 2016.
Στην Ιταλία υπάρχουν δύο σκέλη στο κοινοβούλιο, τα οποία διαθέτουν ισότιμες εξουσίες, ένας ισχυρός πρόεδρος και μία δημόσια διοίκηση εντελώς απρόθυμη να μεταρρυθμιστεί.
Για τον κ. Di Maio και τον κ. Salvini, αντιπάλους κατά τις γενικές εκλογές του Μαρτίου, το πρώτο καθήκον μάλλον θα πρέπει είναι η πολιτική ένωση.
Στις εκλογές το Κίνημα των Πέντε Αστέρων συγκέντρωσε το 32% των ψήφων, ενώ η Λέγκα το 17%.
Αποτέλεσμα ο Di Maio να είναι αυτός που έχει το «πάνω χέρι», αλλά ο συνασπισμός του Salvini διαθέτει στελέχη που έχουν πείρα στη διακυβέρνηση της χώρας, ως εκ τούτου οι δυο τους τείνουν να καταστούν ισότιμοι.
Το μεγάλο ερωτηματικό, βέβαια, παραμένει εάν αυτή η ευαίσθητη ισορροπία μεταξύ των δύο ηγετών θα αντέξει όταν έρθουν πραγματικές συγκρούσεις, όταν καταφθάσουν αποτυχίες και γκρίνιες γι’ αυτές.
Στο «μανιφέστο» της συγκυβέρνησης το οποίο αριθμεί 40 σελίδες, οι δύο πολιτικοί δημιουργούν μία κοινή ατζέντα για σειρά θεμάτων.
Μάλιστα στο πρώτο κεφάλαιο αυτής της προγραμματικής συμφωνίας περιλαμβάνεται ο όρος ότι οι δύο ηγέτες μαζί με τον επόμενο πρωθυπουργό (σ.σ.: έχουν δηλώσει ότι κανείς εκ των δύο δεν θα αναλάβει την πρωθυπουργία) θα δημιουργήσουν ένα «Συμβούλιο Συμφιλίωσης», μέσω του οποίου θα γίνεται προσπάθεια να λυθούν οι όποιες διαφορές προκύψουν.
«Αυτό είναι ένα παράλληλο σώμα, είναι σαν το “Μεγάλο Συμβούλιο του Φασισμού”», δήλωσε ο Graziano Delrio, βουλευτής του Δημοκρατικού κόμματος, προσθέτοντας ότι «έχουν μια ανησυχητική συνταγματική κουλτούρα».
Berlusconi, Grillo και Mattarella
Φυσικά κανείς δεν θα πρέπει να ξεχνά δύο πρόσωπα που μπορεί να βρίσκονται στο παρασκήνιο αλλά έχουν ισχυρή δύναμη.
Πρόκειται για τον ιδρυτή των Πέντε Αστέρων, Beppe Grillo και για τον πρώην πρωθυπουργό Silvio Berlusconi.
Δύο πρόσωπα που είναι δύσκολο να ελέγξει κάποιος και που οι Di Maio και Salvini σαφώς έχουν ανάγκη.
Ο Salvini και ο Di Maio ενδέχεται επίσης να αντιμετωπίσουν επανειλημμένες συγκρούσεις με τον πρόεδρο της Ιταλίας Sergio Mattarella, ο οποίος έχει την εξουσία να αρνείται να απορρίψει νομοθετικές προτάσεις, εάν πιστεύει ότι είναι αντίθετες με το ιταλικό σύνταγμα.
Αυτό θα μπορούσε να περιλαμβάνει νόμους που θεωρούνται ότι παραβιάζουν μια διεθνή συνθήκη ή που δεν ανταποκρίνονται στην απαίτηση για δημοσιονομική ισορροπία στην τρίτη μεγαλύτερη οικονομία της ευρωζώνης.
Το κοινοβούλιο έχει την εξουσία να ανατρέψει τέτοια προεδρικά βέτο, αλλά μια σειρά αντιπαραθέσεων με την έδρα της Προεδρίας της Quirinale θα μπορούσε να δυσκολέψει πολύ τους Salvini και Di Maio καθώς και να καθυστερεί την ατζέντα τους.
«Θεωρητικά, ο πρόεδρος θα μπορούσε να απορρίψει έναν προϋπολογισμό που παραβιάζει ρητά τους στόχους του ελλείμματος της ΕΕ, αν και αυτό θα προκαλούσε μια πρωτοφανή θεσμική κρίση», υποστηρίζει ο Federico Santi, αναλυτής της Euroasia Group.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών