Να παλέψει μέσα στην Ευρωζώνη καλεί την Ιταλία η Il Sole 24 Ore
Στα διδάγματα της ελληνικής κρίσης στέκεται η ιταλική εφημερίδα Il Sole 24 ore, μεσούσης της πολιτικής αναταραχής στην Ιταλία.
Συμβουλεύει μάλιστα τους Ιταλούς πολιτικούς να αποφύγουν... μια ελληνική κωλοτούμπα, όρος ο οποίος έχει καταστεί πλέον διεθνής, μετά το καλοκαίρι του 2015 και τον συμβιβασμό του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα μετά το δημοψήφισμα του Ιουλίου.
«Τον Δεκέμβριο του 2014, η κυβέρνηση Σαμαρά διαχειριζόταν μια μέτρια οικονομική ανάκαμψη με «οδηγό» τις επενδύσεις και τις εξαγωγές.
Ωστόσο η τρόικα απαίτησε αύξηση του ΦΠΑ, ώστε να αυξηθεί το πρωτογενές πλεόνασμα.
Ο Σαματά αντί να συμβιβαστεί, προκήρυξε πρόωρες εκλογές», σημειώνει το δημοσίευμα.
Ωστόσο οι Έλληνες ψηφοφόροι κουράστηκαν από τις πολλές θυσίες και έφεραν τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία.
Ο ΣΥΡΙΖΑ με τον υπουργό Οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη, μπήκαν σε τροχιά σύγκρουσης με την τρόικα, απειλώντας με έξοδο από το ευρώ.
Μεσούσης της κρίσης έκαναν φτερά από τις ελληνικές τράπεζες 25 δισ. ευρώ (μεταξύ Νοεμβρίου 2014 και Φεβρουαρίου 2015), ήτοι το 15% των καταθέσεων.
Ο Γιάνης Βαρουφάκης ήλπιζε ότι θα έπαιρνε αυτό που ήθελα, απειλώντας την Ευρωζώνη με διάσπαση, ωστόσο έκανε ένα λάθος: Τράβηξε το σκοινί έως ότου οι εταίροι της Ευρωζώνης κουράστηκαν από τα... μαθήματα οικονομίας.
Τότε άρχισε η κωλοτούμπα του Τσίπρα, ο οποίος παρότι κέρδισε το δημοψήφισμα, αναγκάστηκε να συνθηκολογήσει με τους δανειστές.
Γιατί ο Τσίπρας αναγκάστηκε να συμβιβαστεί;
Γιατί οι συνθήκες άλλαξαν, όπως τονίζει η ιταλική εφημερίδα.
Το 2009 Merkel και Lagarde ήταν έτοιμες να εξετάσουν την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ.
Ωστόσο Trichet και Schaeuble απέτρεψαν το Grexit, φοβούμενοι τις σοβαρές συνέπειες στις γερμανικές, τις γαλλικές και τις ολλανδικές τράπεζες.
Το 2015 η κατάσταση ήταν διαφορετική, καθώς το ελληνικό χρέος δεν βρισκόταν πλέον στα χέρια των ιδιωτών πιστωτών, με αποτέλεσμα ο Schaeuble να επεξεργάζεται σχέδιοο για έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη.
Η Ελλάδα, ταπεινωμένη, αποδέχθηκε τη συμφωνία και τώρα προετοιμάζεται να βγει από το τρίτο μνημόνιο τον Αύγουστο με την επιστροφή στις αγορές.
Ωστόσο οι έλεγχοι κεφαλαίου εξακολουθούν να ισχύουν και η προληπτική πιστωτική γραμμή, κρέμεται ως δαμόκλειος σπάθη πάνω από την Ελλάδα.
H Il Sole 24 Ore διερωτάται αν άξιζε τον κόπο.
«Το αποτέλεσμα της κρίσης του 2015 ήταν να σπαταληθεί πολύτιμο χρόνο και πόρους σε μια μάταιη προσπάθεια να αποφευχθεί ο στενός δρόμος της σταδιακής ανάκαμψης με την εμπιστοσύνη των αγορών.
Θα ειπωθεί ότι η Ιταλία δεν είναι η Ελλάδα: η Ιταλία είναι η τρίτη μεγαλύτερη οικονομία στη ζώνη του ευρώ και μια ιταλική δημοσιονομική κρίση θα είχε αποσταθεροποιητικές επιπτώσεις σε ολόκληρο το ευρωπαϊκό χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Αλλά γιατί να μην προσπαθήσουμε να αλλάξουμε εντός της ΕΕ, ζητώντας για παράδειγμα αλλαγή στη μεταχείριση των παραγώγων στους λογαριασμούς των γερμανικών τραπεζών, στο πλαίσιο της τραπεζικής ένωσης;
Είναι καλύτερα για την Ιταλία να διαπραγματευτεί εκ των έσω, βρίσκοντας τις απαραίτητες συμμαχίες μεταξύ των χωρών εταίρων που επιχειρούν επικίνδυνες και μοναχικές αποδράσεις, από τις οποίες κινδυνεύουν να πληγωθούν και τελικά να υποκύψουν στον ρεαλισμό.
www.bankingnews.gr
Συμβουλεύει μάλιστα τους Ιταλούς πολιτικούς να αποφύγουν... μια ελληνική κωλοτούμπα, όρος ο οποίος έχει καταστεί πλέον διεθνής, μετά το καλοκαίρι του 2015 και τον συμβιβασμό του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα μετά το δημοψήφισμα του Ιουλίου.
«Τον Δεκέμβριο του 2014, η κυβέρνηση Σαμαρά διαχειριζόταν μια μέτρια οικονομική ανάκαμψη με «οδηγό» τις επενδύσεις και τις εξαγωγές.
Ωστόσο η τρόικα απαίτησε αύξηση του ΦΠΑ, ώστε να αυξηθεί το πρωτογενές πλεόνασμα.
Ο Σαματά αντί να συμβιβαστεί, προκήρυξε πρόωρες εκλογές», σημειώνει το δημοσίευμα.
Ωστόσο οι Έλληνες ψηφοφόροι κουράστηκαν από τις πολλές θυσίες και έφεραν τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία.
Ο ΣΥΡΙΖΑ με τον υπουργό Οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη, μπήκαν σε τροχιά σύγκρουσης με την τρόικα, απειλώντας με έξοδο από το ευρώ.
Μεσούσης της κρίσης έκαναν φτερά από τις ελληνικές τράπεζες 25 δισ. ευρώ (μεταξύ Νοεμβρίου 2014 και Φεβρουαρίου 2015), ήτοι το 15% των καταθέσεων.
Ο Γιάνης Βαρουφάκης ήλπιζε ότι θα έπαιρνε αυτό που ήθελα, απειλώντας την Ευρωζώνη με διάσπαση, ωστόσο έκανε ένα λάθος: Τράβηξε το σκοινί έως ότου οι εταίροι της Ευρωζώνης κουράστηκαν από τα... μαθήματα οικονομίας.
Τότε άρχισε η κωλοτούμπα του Τσίπρα, ο οποίος παρότι κέρδισε το δημοψήφισμα, αναγκάστηκε να συνθηκολογήσει με τους δανειστές.
Γιατί ο Τσίπρας αναγκάστηκε να συμβιβαστεί;
Γιατί οι συνθήκες άλλαξαν, όπως τονίζει η ιταλική εφημερίδα.
Το 2009 Merkel και Lagarde ήταν έτοιμες να εξετάσουν την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ.
Ωστόσο Trichet και Schaeuble απέτρεψαν το Grexit, φοβούμενοι τις σοβαρές συνέπειες στις γερμανικές, τις γαλλικές και τις ολλανδικές τράπεζες.
Το 2015 η κατάσταση ήταν διαφορετική, καθώς το ελληνικό χρέος δεν βρισκόταν πλέον στα χέρια των ιδιωτών πιστωτών, με αποτέλεσμα ο Schaeuble να επεξεργάζεται σχέδιοο για έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη.
Η Ελλάδα, ταπεινωμένη, αποδέχθηκε τη συμφωνία και τώρα προετοιμάζεται να βγει από το τρίτο μνημόνιο τον Αύγουστο με την επιστροφή στις αγορές.
Ωστόσο οι έλεγχοι κεφαλαίου εξακολουθούν να ισχύουν και η προληπτική πιστωτική γραμμή, κρέμεται ως δαμόκλειος σπάθη πάνω από την Ελλάδα.
H Il Sole 24 Ore διερωτάται αν άξιζε τον κόπο.
«Το αποτέλεσμα της κρίσης του 2015 ήταν να σπαταληθεί πολύτιμο χρόνο και πόρους σε μια μάταιη προσπάθεια να αποφευχθεί ο στενός δρόμος της σταδιακής ανάκαμψης με την εμπιστοσύνη των αγορών.
Θα ειπωθεί ότι η Ιταλία δεν είναι η Ελλάδα: η Ιταλία είναι η τρίτη μεγαλύτερη οικονομία στη ζώνη του ευρώ και μια ιταλική δημοσιονομική κρίση θα είχε αποσταθεροποιητικές επιπτώσεις σε ολόκληρο το ευρωπαϊκό χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Αλλά γιατί να μην προσπαθήσουμε να αλλάξουμε εντός της ΕΕ, ζητώντας για παράδειγμα αλλαγή στη μεταχείριση των παραγώγων στους λογαριασμούς των γερμανικών τραπεζών, στο πλαίσιο της τραπεζικής ένωσης;
Είναι καλύτερα για την Ιταλία να διαπραγματευτεί εκ των έσω, βρίσκοντας τις απαραίτητες συμμαχίες μεταξύ των χωρών εταίρων που επιχειρούν επικίνδυνες και μοναχικές αποδράσεις, από τις οποίες κινδυνεύουν να πληγωθούν και τελικά να υποκύψουν στον ρεαλισμό.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών