Οι διαφωνίες μεταξύ των κρατών - μελών αποτελούν απειλή για οποιαδήποτε πρόοδο όσον αφορά τη μεταρρύθμιση της ευρωζώνης
Σοβαρή απειλή στη διαδικασία μεταρρύθμισης της ευρωζώνης αποτελούν οι διαφωνίες μεταξύ των κρατών-μελών της.
Ωστόσο, όπως αναφέρεται και σε δημοσίευμα του CNBC, η ευρωζώνη πρέπει να προετοιμαστεί ώστε να μπορεί να αντιμετωπίσει μελλοντικά οικονομικά σοκ.
Μάλιστα στο δημοσίευμα δίνεται απάντηση σε τέσσερα κρίσιμα ερωτήματα που σχετίζονται με την αυριανή (29/6/2018) Σύνοδο των ηγετών της ευρωζώνης.
Τι είναι η μεταρρύθμιση της ευρωζώνης;
Γενικά, έχει να κάνει με διάφορα μέτρα που υποβλήθηκαν από τις χώρες-μέλη και συζητήθηκαν σε επίπεδο ευρωζώνης (συνήθως μεταξύ των υπουργών Οικονομικών των 19 κρατών-μελών).
Αυτά τα μέτρα έχουν στοχεύουν στην ενίσχυση των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων και στο να γίνουν πιο ανθεκτικά σε οποιοδήποτε οικονομικό ή χρηματοπιστωτικό σοκ στο μέλλον.
Η ανάγκη για τη μεταρρύθμιση της ευρωζώνης προέκυψε μετά την κρίση χρέους του 2011 που οδήγησε πολλές χώρες στην ύφεση.
Το βασικό θέμα όσον αφορά τις μεταρρυθμίσεις είναι η ανάγκη να αυξηθεί ο βαθμός πολιτικής διασύνδεσης μεταξύ των 19 κρατών-μελών.
Ενδεικτικά αναφέρεται ότι ένα από τα μέτρα που είναι το τραπέζι της διαπραγμάτευσης είναι ένα ευρωπαϊκό σύστημα εγγύησης των καταθέσεων, που στην πράξη θα δημιουργούσε ένα πανευρωπαϊκό ταμείο που θα προστάτευε τους καταθέτες σε περίπτωση κατάρρευσης μιας τράπεζας.
Αυτή η ιδέα έχει αντιμετωπίσει επικρίσεις σε χώρες όπως η Γερμανία, όπου οι πολιτικοί δεν είναι πρόθυμοι να χρησιμοποιήσουν τα χρήματα των φορολογουμένων τους για να βοηθήσουν τους καταθέτες σε μια άλλη ευρωπαϊκή χώρα.
Πως επηρεάζονται οι αγορές;
Οι επενδυτές μετοχών και ομολόγων στην Ευρώπη ζημιώθηκαν από την κρίση χρέους και για τον λόγο ότι τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα δεν ήταν προετοιμασμένα για τέτοιο ενδεχόμενο.
Μεταξύ της 28ης Φεβρουαρίου του 2011 και της 30ης Σεπτεμβρίου του 2011, ο βασικός ευρωπαϊκός χρηματιστηριακός δείκτης υποχώρησε κατά 22%.
Συγκεκριμένα βήματα για την ενίσχυση των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων θα σήμαιναν πιθανώς ότι η περιοχή θα ήταν καλύτερα προετοιμασμένη να αντιμετωπίσει τυχόν μελλοντικές οικονομικές κρίσεις, γεγονός που προσφέρει στήριξη στην αγορά.
Αυτό ισχύει όχι μόνο για τις ευρωπαϊκές μετοχές και το χρέος, αλλά και για το ενιαίο νόμισμα.
Ποια μέτρα είναι στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης;
Σε αυτό το σημείο, η ενίσχυση του ESM είναι ίσως ο βασικός στόχος.
Η βασική πρόταση αποσκοπεί στη μετατροπή του ESM σε κάτι που μοιάζει περισσότερο με το ΔΝΤ, με εξουσία να παρακολουθεί τις διαφορετικές οικονομίες της ευρωζώνης για να διασφαλίσει ότι δεν έχουν ξανά προβλήματα.
Σύμφωνα με τη Γαλλία και τη Γερμανία, ο ESM θα έπρεπε να είναι σε θέση να πραγματοποιεί αναλύσεις βιωσιμότητας χρέους για να προσφέρει εμπροσθοβαρή αναδιάρθρωση χρέους.
Ωστόσο, η νέα κυβέρνηση στην Ιταλία δεν φαίνεται πρόθυμη να προσφέρει νέες εξουσίες στον ESM.
Επίσης, υπάρχουν προτάσεις για τη δημιουργία ενός προϋπολογισμού για την ευρωζώνη αλλά η προώθηση της τραπεζικής ένωσης.
Σύμφωνα με τη γαλλογερμανική πρόταση, η ΕΕ θα μπορούσε να διοχετεύσει κάποια από τα κεφάλαια της σε ένα «καλάθι» που μπορούσε να στηρίξει τις επενδύσεις στην ευρωζώνη.
Ωστόσο, η Γαλλία υποστηρίζει ότι αυτό το ταμείο θα πρέπει να ανέρχεται συνολικά σε εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ, ενώ οι Γερμανοί πιστεύουν ότι ο αριθμός θα πρέπει να είναι λίγο πιο μικρός.
Τι θα επιτευχθεί την Παρασκευή (26/6/2018);
«Διαβάζοντας πίσω από τις γραμμές, φαίνεται ότι υπάρχουν ελάχιστες συμφωνίες για το ο,τιδήποτε» ανέφερε σε πρόσφατη ανάλυση του (μετά τη συνεδρίαση του τελευταίου Eurogroup) ο επικεφαλής οικονομολόγος της ING, Carsten Brzeski.
«Η μόνη χειροπιαστή απόφαση που λήφθηκε είναι η μετατροπή του ESM σε ένα δίχτυ προστασίας για τις τράπεζες» πρόσθεσε.
Την πιθανότητα λήψης μεγάλων αποφάσεων από τη Σύνοδο υποβάθμισε και ο Ricardo Garcia της UBS.
«Οι προσδοκίες είναι χαμηλές, το Eurogroup της περασμένης εβδομάδας δεν σημειώθηκε μεγάλη επιτυχία.
Έτσι δεν θα υπάρξουν χειροπιαστές αποφάσεις πέρα από τις δηλώσεις προθέσεων ή συμφωνίες επί της αρχής» δήλωσε στο CNBC.
Σύμφωνα με τον ίδιο «το βασικό είναι να πειστούν κι άλλες χώρες του πυρήνα της ευρωζώνης, εκτός της Γαλλίας και της Γερμανίας, παρά την Ιταλία, να συμφωνήσουν σε ιδέες όπως ο προϋπολογισμός της ευρωζώνης.
Γαλλία και Γερμανία έχουν ηγηθεί της πρωτοβουλίας.
Τώρα το θέμα είναι να συμφωνήσουν και άλλες χώρες.
Αυτό θα πάρει λίγο χρόνο, τουλάχιστον έως το τέλος του έτους».
www.bankingnews.gr
Ωστόσο, όπως αναφέρεται και σε δημοσίευμα του CNBC, η ευρωζώνη πρέπει να προετοιμαστεί ώστε να μπορεί να αντιμετωπίσει μελλοντικά οικονομικά σοκ.
Μάλιστα στο δημοσίευμα δίνεται απάντηση σε τέσσερα κρίσιμα ερωτήματα που σχετίζονται με την αυριανή (29/6/2018) Σύνοδο των ηγετών της ευρωζώνης.
Τι είναι η μεταρρύθμιση της ευρωζώνης;
Γενικά, έχει να κάνει με διάφορα μέτρα που υποβλήθηκαν από τις χώρες-μέλη και συζητήθηκαν σε επίπεδο ευρωζώνης (συνήθως μεταξύ των υπουργών Οικονομικών των 19 κρατών-μελών).
Αυτά τα μέτρα έχουν στοχεύουν στην ενίσχυση των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων και στο να γίνουν πιο ανθεκτικά σε οποιοδήποτε οικονομικό ή χρηματοπιστωτικό σοκ στο μέλλον.
Η ανάγκη για τη μεταρρύθμιση της ευρωζώνης προέκυψε μετά την κρίση χρέους του 2011 που οδήγησε πολλές χώρες στην ύφεση.
Το βασικό θέμα όσον αφορά τις μεταρρυθμίσεις είναι η ανάγκη να αυξηθεί ο βαθμός πολιτικής διασύνδεσης μεταξύ των 19 κρατών-μελών.
Ενδεικτικά αναφέρεται ότι ένα από τα μέτρα που είναι το τραπέζι της διαπραγμάτευσης είναι ένα ευρωπαϊκό σύστημα εγγύησης των καταθέσεων, που στην πράξη θα δημιουργούσε ένα πανευρωπαϊκό ταμείο που θα προστάτευε τους καταθέτες σε περίπτωση κατάρρευσης μιας τράπεζας.
Αυτή η ιδέα έχει αντιμετωπίσει επικρίσεις σε χώρες όπως η Γερμανία, όπου οι πολιτικοί δεν είναι πρόθυμοι να χρησιμοποιήσουν τα χρήματα των φορολογουμένων τους για να βοηθήσουν τους καταθέτες σε μια άλλη ευρωπαϊκή χώρα.
Πως επηρεάζονται οι αγορές;
Οι επενδυτές μετοχών και ομολόγων στην Ευρώπη ζημιώθηκαν από την κρίση χρέους και για τον λόγο ότι τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα δεν ήταν προετοιμασμένα για τέτοιο ενδεχόμενο.
Μεταξύ της 28ης Φεβρουαρίου του 2011 και της 30ης Σεπτεμβρίου του 2011, ο βασικός ευρωπαϊκός χρηματιστηριακός δείκτης υποχώρησε κατά 22%.
Συγκεκριμένα βήματα για την ενίσχυση των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων θα σήμαιναν πιθανώς ότι η περιοχή θα ήταν καλύτερα προετοιμασμένη να αντιμετωπίσει τυχόν μελλοντικές οικονομικές κρίσεις, γεγονός που προσφέρει στήριξη στην αγορά.
Αυτό ισχύει όχι μόνο για τις ευρωπαϊκές μετοχές και το χρέος, αλλά και για το ενιαίο νόμισμα.
Ποια μέτρα είναι στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης;
Σε αυτό το σημείο, η ενίσχυση του ESM είναι ίσως ο βασικός στόχος.
Η βασική πρόταση αποσκοπεί στη μετατροπή του ESM σε κάτι που μοιάζει περισσότερο με το ΔΝΤ, με εξουσία να παρακολουθεί τις διαφορετικές οικονομίες της ευρωζώνης για να διασφαλίσει ότι δεν έχουν ξανά προβλήματα.
Σύμφωνα με τη Γαλλία και τη Γερμανία, ο ESM θα έπρεπε να είναι σε θέση να πραγματοποιεί αναλύσεις βιωσιμότητας χρέους για να προσφέρει εμπροσθοβαρή αναδιάρθρωση χρέους.
Ωστόσο, η νέα κυβέρνηση στην Ιταλία δεν φαίνεται πρόθυμη να προσφέρει νέες εξουσίες στον ESM.
Επίσης, υπάρχουν προτάσεις για τη δημιουργία ενός προϋπολογισμού για την ευρωζώνη αλλά η προώθηση της τραπεζικής ένωσης.
Σύμφωνα με τη γαλλογερμανική πρόταση, η ΕΕ θα μπορούσε να διοχετεύσει κάποια από τα κεφάλαια της σε ένα «καλάθι» που μπορούσε να στηρίξει τις επενδύσεις στην ευρωζώνη.
Ωστόσο, η Γαλλία υποστηρίζει ότι αυτό το ταμείο θα πρέπει να ανέρχεται συνολικά σε εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ, ενώ οι Γερμανοί πιστεύουν ότι ο αριθμός θα πρέπει να είναι λίγο πιο μικρός.
Τι θα επιτευχθεί την Παρασκευή (26/6/2018);
«Διαβάζοντας πίσω από τις γραμμές, φαίνεται ότι υπάρχουν ελάχιστες συμφωνίες για το ο,τιδήποτε» ανέφερε σε πρόσφατη ανάλυση του (μετά τη συνεδρίαση του τελευταίου Eurogroup) ο επικεφαλής οικονομολόγος της ING, Carsten Brzeski.
«Η μόνη χειροπιαστή απόφαση που λήφθηκε είναι η μετατροπή του ESM σε ένα δίχτυ προστασίας για τις τράπεζες» πρόσθεσε.
Την πιθανότητα λήψης μεγάλων αποφάσεων από τη Σύνοδο υποβάθμισε και ο Ricardo Garcia της UBS.
«Οι προσδοκίες είναι χαμηλές, το Eurogroup της περασμένης εβδομάδας δεν σημειώθηκε μεγάλη επιτυχία.
Έτσι δεν θα υπάρξουν χειροπιαστές αποφάσεις πέρα από τις δηλώσεις προθέσεων ή συμφωνίες επί της αρχής» δήλωσε στο CNBC.
Σύμφωνα με τον ίδιο «το βασικό είναι να πειστούν κι άλλες χώρες του πυρήνα της ευρωζώνης, εκτός της Γαλλίας και της Γερμανίας, παρά την Ιταλία, να συμφωνήσουν σε ιδέες όπως ο προϋπολογισμός της ευρωζώνης.
Γαλλία και Γερμανία έχουν ηγηθεί της πρωτοβουλίας.
Τώρα το θέμα είναι να συμφωνήσουν και άλλες χώρες.
Αυτό θα πάρει λίγο χρόνο, τουλάχιστον έως το τέλος του έτους».
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών